144=311212==12:00UTC====Positie:=05=09N==052=39W==Kourou=(Frans=Guyana)==

Nu met de komst van oud en nieuw merken we het verschil in tijdzones tussen alle plaatsen waar we geweest zijn het meest. Vorig jaar waren we in Dakar, met de Rafiki en de Butterfly. Zonet hadden we Loud van de Rafiki nog aan de SSB vanaf Martinique, het was toen vier uur 's-middags bij ze en bij ons vijf uur terwijl in Nederland de laatste 3 uurtjes van het jaar weg tikken. Een raar idee dat het in Nederland 4 uur eerder nieuw jaar is dan bij ons. De olie bollen zijn gebakken. Erik herinnerd zich dat het bakken door zijn vader makkelijker ging. Die spinnepoten van dunne slierten die gingen goed, maar een mooi bruin bolletje was lastiger. We hebben 14 oliebollen voor ons tweeen, de smaak is prima dus we doen het er maar mee. Vanavond kijken we naar een echt oude jaarsconferance, want hij is uit 2002. Of we het kunnen volhouden tot lokaal oudjaar betwijfelen we, normaal liggen we om 20:00 uur te kooi. Met de drie klokken aan boord kunnen we altijd een gunstig oudjaar moment kiezen, of 3x toasten. Voor iedereen de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar !!! De eerste keer dat we hem zagen lopen in de modder leek het een vogel met een wegwerkers vestje aan. Het is de rode Ibis die kleurijk afsteekt bij de andere waadvogels als zilver- en grijze reigers. Gisteren zat ie tegenover de ankerplek in de mangrove en dus gelegenheid voor snelle foto shoot in de bijboot tussen de buien door.

De zuiger Gemma houdt de vaargeul van Kourou voor ons op diepte. Dagelijks zien we hem af en aan varen. Ondanks de Panamese vlag vermoeden we toch dat dit een ernstig Nederlandse boot is, de naam natuurlijk en de enthousiast zwaaiende bemanning in de stuurhut, met op de achtergrond een versierde kerstboom. Gemma is ook buurvrouw van Erik's moeder en één van onze trouwe lezers, dus zo'n naam valt gelijk op voor ons. Gisteren was het wasdag op de Gabber. Erik ging meerdere keren heen en weer met de dinghy om water te halen en Ernie vulde wasteil na wasteil met de opgespaarde was van 3 weken. De was drogen in dit tropische klimaat is moeilijker dan verwacht. De ene regenbui na de andere denderde over de Gabber heen. We ondervinden nu waarom men de bossen hier REGENwoud noemt. De exotische naam trok ons enorm aan, maar de keerzijde drukt een aardige stempel op onze dagactiviteit, luiken open, luiken dicht, was buiten, was binnen, bijboot leeg hozen en telkens droge kleren aan.

.

143=301212==12:00UTC====Positie:=05=09N==052=39W==Kourou=(Frans=Guyana)==

De olie en appels etc. om oliebollen te bakken hebben we kunnen kopen dus laat het nieuwe jaar maar komen. Gisteren begon de dag met het plakken van de dinghy. Tijdens het zeilen ligt hij half leeggelopen ingesnoerd op het kajuit dak en dan zie je de lijmnaden die loslaten het beste. De naden waren nog niet helemaal los, maar het wekte niet echt vertrouwen om de snelstromende rivier op te gaan. Het zag er dus naar uit dat we nogmaals 24 uur aan boord moesten blijven voor het drogen van de lijm. De Duitse buurman had gelukkig zin in een praatje en kwam met zijn dinghy naar ons toe. Hij is al 16 jaar onderweg en ligt nu 3 maanden in Kourou, in januari begint hij met werk bij het ruimtevaart centrum. De boot verhuist dan naar de jachthaven, en zijn dochtertje van 4 gaat naar school. Of we nog boodschappen wilden doen ? Ja, graag. Hij bracht ons met zijn dinghy en auto even heen en weer naar de grote supermarkt "Leader Price ". Zonder boodschappenlijstje gooiden we snel het karretje vol. Met voornamenlijk, knabbels, wijn, kaas, frisdrank en een weinig groente hadden we de klus in 15 minuten geklaard. Wel jammer, want na een maand geen boodschappen doen wilden we wel langer rondneuzen tussen al dat lekkers op de schappen. De groente afdeling was helaas klein, maar vrijdags schijnt er een goed gesorteerde versmarkt te zijn in Kourou. Inklaren kan voorlopig niet gebeuren, het is weekend en daarna nieuwjaar, dus of het er nog van komt weten we niet. In Kourou is geen openbaar vervoer, het merendeel van de bewoners heeft een eigen auto, dat betekent dat we flink aan de wandel zullen moeten als we wat willen zien. Helaas hebben we nog geen internet tot onze beschikking, de netwerken die we ontvangen zijn gesloten en een UMTS kaartje hebben we nog niet kunnen kopen. Alle communicatie loopt nog via de SSB zender.

.

142=281212==21:30UTC====Positie:=05=09N==052=39W==Kourou=(Frans=Guyana)==

Vanmorgen waren we weer vroeg op. Deels omdat we omstreeks 04:00 uur wakker werden van het geschommel op de ankerplek maar ook omdat we nog een keer naar Ile du Royal wilden voor een wandeling en verse mango's. Deze keer troffen we niet de vakantie gangers op het eiland aan het ontbijt maar de vele aapjes die er rond slingeren. Helaas voor ons bestond hun ontbijt uit vers gevallen mango's. We hadden stukjes cocos meegenomen om de beestjes te lokken en dat werkte goed. Vooral de jonge en nieuwsgierige dieren kwamen snel van het lekkers snoepen. Met slechts twee mango's, veel apen foto en film kwamen we retour op de Gabber. De tocht naar Kourou planden we met stroom mee en de aankomst tijd zou omstreeks hoog water zijn. Natuurlijk moest er nog even een squall over ons heen zodat we fris gespoeld de aanloop geul invoeren. Sinds 16:30 lokale tijd liggen we heerlijk strak achter het anker op de stroming van de Kourou rivier. Dichtbij is een jachthaven, maar die ligt vol met charter catamarans en lokale boten. Op de ankerplaats nog een duitser en een engelsman en verder is het er stil. Niet helemaal stil, want de papegaaien maakten flink wat gesnater tijdens het overvliegen bij het vallen van de avond. Vermoedelijk gaan ze naar een gemeenschappelijke slaapplek. De oevers zijn begroeid met mangroves waar tussen de verschillende reiger soorten zich schuil houden. Boven het water vliegen zwaluwen en gieren hebben we ook al weer gespot. Vannacht eerst eens lekker doorslapen en dan morgen inklaren en in ieder geval boodschappen doen. Er moeten appels en olie komen voor het bakken van oliebollen. De andere ingredienten hebben we al aan boord. De water voorraden moeten we aanvullen voor een verfrissende douche en we gaan opzoek naar een wasserete.

   

.

141=271212==16:30UTC====Positie:=05=17N==052=35W==Frans=Guyana=(Iles=du=Salut)==

We zijn bijgeslapen van onze overtocht, inmiddels kunnen we weer wakker blijven van het geschommel op de deining in de ankerbaai. Gisteren zijn de onderhouds klusjes gedaan en vandaag hebben we een wandeling gemaakt op Ile du Royal, het grootste van de drie eilanden waar de groep Iles du Salut uit bestaat. We waren er vroeg bij en hadden het eiland voor ons zelf. De hotelbezoekers, huisjes huurders en hangmat hangplaats huurders waren nog aan hun ontbijt. Vanaf 10:30 landen de eerste catamarans met dagjes mensen vanaf het vaste land van Frans Guyana. En vandaag ankerde er een groot cruise schip met nog meer bezoekers. Het eiland is een oude strafcolonie, wie niet deugde in Frankrijk kon hier heen gedeporteerd worden. In 1954 gingen de laaste 2000 gevangen het eiland af. Veel van de bebouwing is vervallen en overwoekerd door bos. Een aantal gebouwen zijn gerestaureerd en worden gebruikt als overnachtings mogelijkheid, hotel, restaurant en een museum. We konden niets terug vinden over het boek Papillon dat deze strafcolonie zo bekend maakte. Op het eiland scharrelen een soort van grote cavia's rond, slingeren apen door de bomen en vliegen tenminste 3 ara's (papegaaien). Op de beboste hellingen veel kokospalmen en mango's. Met tussenpozen gonst het er van de zingende cicades. De passaat wind brengt verkoeling en met de schaduw van de bomen is het er aangenaam wandelen. We verzamelen wat heerlijk rijpe mango's en Erik pelt een 3-tal versgevallen kokosnoten. Helaas is er geen winkeltje of eenvoudige mogelijkheid om water te tappen. Voor de lunch zijn we retour op de Gabber en laten het eiland voor de net gearriveerde cruise boot passagiers.

   

.

140=251212==12:00UTC====Positie:=05=17N==052=35W==Frans=Guyana=(Ile=du=Salut)==

Na 18 dagen en 22 uur varen naderen we de inloop van Mahury Rivier. De noord gaande stroom langs de kust probeert ons al een paar uur weg te zetten, maar met de motor weten we koers te houden naar de inloop ton. We fantaseren over Franse wijntjes en kaasjes voor bij de kerstborrel, croissants, stokbrood in een setting van tropisch regenwoud met papegaaien. Nabij de inloopton neemt de golf hoogte toe en we surfen met soms 8kn richting inloop. "Eindelijk oceaan deining" zeggen we tegen elkaar en gelijk erachter "maar op een moment dat we hem niet willen hebben". Dichter bij de inloop neemt de golf hoogte toe van 3m naar 5m en zien we brekers tussen de betonning. Omdraaien, salut Mahury en op naar Ile du Salut, besluiten we in amper een minuut. Kort na onze koerswijziging komt er weer een squall, deze keer blijft de regen en een harde wind van 6-7Bft bij ons gedurende de gehele verdere tocht. Ernie stuurt in badpak de Gabber onverschrokken door de golven, enthousiast over de snelheid die we maken op slechts een puntje fok en de kotter. Erik heeft het koud en trekt een neopreen shorty van duiken aan. De regen gaat onverminderd door. Waarom denken we toch altijd alleen aan tropische kleurrijke vogels of vlinders als we een beeld van het regenwoud oproepen ? De wereld is grauw rondom ons, de eilanden verdwijnen regelmatig in de neerslag. Dankzij de snelheid en het op de handsturen van Ernie zijn we voor donker op de ankerplaats achter de eilandjes. Het water is er rustiger, er liggen nog 3 franse boten. De oceaanoversteek van 18 dagen kunnen we niet overdenken of momenten ervan in gedachten terug roepen. De laatste uren hebben meer indruk op ons gemaakt dan de gehele zeilreis. Op Kerstavond toasten we op een geslaagde overtocht bij een eenvoudig maal uit blik.

.

139=241212==21:30UTC====Positie:=05=17N==052=35W======Ile=du=Salut===

We zijn veilig en wel aan de overkant. Nog net voor het donker ging het anker de grond in. Nu bijkomen, morgen een praatje bij een plaatje. Iedereen goede Kerst gewenst. Ernie en Erik.

.

138=231212==16:00UTC====Positie:=05=24N==051=03W=Atlantic=Ocean=72Nm=naar=Frans=

We hobbelen gestaag door naar Frans Guyana. We denken stroom mee te hebben want de snelheid blijft boven de 2 knoop ondanks de matige wind. Op de GPS zien we voor het eerst ons waypoint op het kaartje verschijnen en de electronische zeekaarten laten zien dat we het continentale plat van zuid-Amerika bereikt hebben doordat de zeediepten afnemen naar in de honderd meter inplaats van een paar kilometer. Ook de diepte meter bevestigd dat we dichter bij land komen, in de display verschijnt een uitlezing van 102 meter diepte. Maar aan de horizon nog geen tekenen van het vaste land. Op welke afstand een kust zichtbaar is aan boord hangt af van de hoogte van de kust en de hoogte van de waarnemer aan boord van de boot. De uitkijk in oude boten zat altijd in het kraaiennest (weer een beestenwoord) hoog in de mast zodat hij verder kon kijken. In het grafiekje hiernaast staat wanneer (Nm afstand, X-as) wij aan boord van de Gabber een kust kunnen zien afhankelijk van de hoogte van kust (Y-as) in meters. Onze verwachting is dat we het vaste land pas op zo'n 20 Nm zullen zien. Onderweg passeerden we een aantal denkwaardige momenten. Een nieuw duizendtal, de negen, staat op het log voor de gevaren afstand sinds vertrek uit Eembrugge. Het waren voor ons meer nachten op zee dan in eerdere trips en tevens de langste tocht ooit gevaren.

.

137=221212==09:30UTC====Positie:=06=45N==048=51W=Atlantic=Ocean=225Nm=naar=Frans

Net als je denkt dat je lekker opschiet gaat het ineens weer langzamer. De tegenstroom en gebrek aan wind maken dat we maar een voortgang hebben van amper 75 Nm per dag over de laatste twee dagen. Onze aankomst in Frans Guyana is met een dag bijgesteld, waarschijnlijk in de ochtend van maandag 24 december. Hieronder een plaatje van onze gevaren route vanaf de Cape verde. Meedere keren per dag sturen we onze positie via Winlink naar internet. Pieter (broer van Erik) maakte dit plaatje voor ons, de actuele positie van de Gabber is te vinden op, Winlink PE2ENE. Iedere slinger in de route zal een zeilwissel geweest zijn. Afhankelijk van de boeg waarover de fok uit stond gingen we een beetje noordelijker of zuidelijker. Ondanks dat de wind matig is zetten we toch ons lichtweer zeil niet op. De golven zijn nog aanzienlijk en de voortgang is rond de 3,5 knoop, we komen nu in de ochtend aan en dat is wel zo prettig. In Frans Guyana varen we naar Mahury Rivier nabij Degrad de Cannes, dat is aan de oostzijde van de hoofdstad Cayenne. Er schijnt een jachthaven te zijn. Tijdens de kerst blijven we op de Mahury rivier. Uitrusten, de was doen, en de voorraden aanvullen met Franse lekkernijen. Verder willen we het space center, Ile du Nord (bekend van het boek Papillon) en Kourou Rivier bezoeken. Het ziet er naar uit dat we tot na oud jaar in Frans Guyana blijven.

Voor de liefhebbers van beestenwoorden hierbij de lijst die we verzameld hebben; aalmoes, addergebroed, angsthaas, apekool, apenstreek, beerput, beestenboel, beestenweer, beregoed, berekoud, beunhazen, brombeer, eendebek, eksteroog, ezelsbruggetje, ezelsoren, flikvlooien, gehaaid, haantje-de-voorste, haantjesgedrag, haasjerepje, hamsteren, hanepoot, haviksogen, hazelip, hazeslaapje, hobbelpaard, hondeweer, hondsmoe, kalverliefde, kattegejank, kattekwaad, kattenlikje, kippenbrug, kippevel, koekoeksklok, koele-kikker, konijnentanden, kraaienpootjes, krokedillentranen, leeuwenaandeel, leeuwendeel, luistervink, luizeleventje, mierenneuker, mierzoet, muggenmelk, muggenzifter, muisstil, muizenhapjes, muizennissen, opdoffer, opkikker, paardenbreedten, paardestaart, rattekruid, rattestreek, schijtlijster, schrielkip, slakkengang, slangenkuil, snoekduik, snoeshaan, snotaap, stierenek, stoeipoes, uilenzeik, uilskuiken, vinkentouw, viswijf, vogelvlucht, wespetaille, zebrapad, zondebok, zwaluwstaartverbinding, zwanenzang, zwijnestal.

.

136=211212==09:30UTC====Positie:=06=45N==048=51W=Atlantic=Ocean=225Nm=naar=Frans

Vannacht begon het weer te motregenen en werden de voorbereidingen voor een squall getroffen. Deze keer bleef het gelukkig alleen bij een verfrissende regenbui. Op de radar konden we zien hoe 3 squalls langs de Gabber trokken. De donkere dichte reflectie rechts beneden op de radar is een zware regenbui de dunnere reflecties zijn uitgeregende buien. Op de radar konden we de korte levensduur van zo'n regenbui goed zien. In een paar rondjes van de radar kwam de reflectie uit het niets op, kleurde scherp zwart en was na een paar minuten weer diffuus geworden. Inmiddels zitten we beneden de 8 graden Noord en komen in het gebied waar de equatoriale tegenstroom kan staan. Op de overzeiler van Henk & Antje die we gebruken zien we in hun aantekeningen dat ze in 2002 in dit gebied ook tegenstroom en squalls hadden. We waren dus ruim op tijd gewaarschuwd ! De zeestromingen worden aangedreven door de overheersende winden. In ons gebied is dat de Noord-Oost passaatwind. Omdat we vroeg in het seizoen zijn overgestoken en de NO-passaat nog maar net gestabiliseerd is en zich langzaam zuidelijker uitbreid zullen we waarschijnlijk wat last krijgen van de tegenstroom. In januari-februari ligt deze stroming naar verwachting zuidelijker. In het radionetje dat we bijna dagelijks hebben met Nederland vernamen we van Ton (PA2AV) dat we dinsdag de mid-atlantische breuklijn gepasseerd zijn. Eigenlijk varen we nu dus al een paar dagen in zuid-Amerika. Deze breuklijn is een keten van onderwater vulkanen waar nieuwe aardkorst gevormd wordt. Naar het westen beweegt langzaam de aardplaat van zuid-Amerika en naar het oosten de aardplaat van Afrika beiden worden ze aangevuld vanuit de vulkanisch actieve breuklijn. Het is als je het zo beschrijft een spectaculair gebeuren daar beneden, waar gelukkig hier aan de zeeoppervlakte niets van te merken is.

.

136=211212==09:30UTC====Positie:=06=45N==048=51W=Atlantic=Ocean=225Nm=naar=Frans

Vannacht begon het weer te motregenen en werden de voorbereidingen voor een squall getroffen. Deze keer bleef het gelukkig alleen bij een verfrissende regenbui. Op de radar konden we zien hoe 3 squalls langs de Gabber trokken. De donkere dichte reflectie rechts beneden op de radar is een zware regenbui de dunnere reflecties zijn uitgeregende buien. Op de radar konden we de korte levensduur van zo'n regenbui goed zien. In een paar rondjes van de radar kwam de reflectie uit het niets op, kleurde scherp zwart en was na een paar minuten weer diffuus geworden. Inmiddels zitten we beneden de 8 graden Noord en komen in het gebied waar de equatoriale tegenstroom kan staan. Op de overzeiler van Henk & Antje die we gebruken zien we in hun aantekeningen dat ze in 2002 in dit gebied ook tegenstroom en squalls hadden. We waren dus ruim op tijd gewaarschuwd ! De zeestromingen worden aangedreven door de overheersende winden. In ons gebied is dat de Noord-Oost passaatwind. Omdat we vroeg in het seizoen zijn overgestoken en de NO-passaat nog maar net gestabiliseerd is en zich langzaam zuidelijker uitbreid zullen we waarschijnlijk wat last krijgen van de tegenstroom. In januari-februari ligt deze stroming naar verwachting zuidelijker. In het radionetje dat we bijna dagelijks hebben met Nederland vernamen we van Ton (PA2AV) dat we dinsdag de mid-atlantische breuklijn gepasseerd zijn. Eigenlijk varen we nu dus al een paar dagen in zuid-Amerika. Deze breuklijn is een keten van onderwater vulkanen waar nieuwe aardkorst gevormd wordt. Naar het westen beweegt langzaam de aardplaat van zuid-Amerika en naar het oosten de aardplaat van Afrika beiden worden ze aangevuld vanuit de vulkanisch actieve breuklijn. Het is als je het zo beschrijft een spectaculair gebeuren daar beneden, waar gelukkig hier aan de zeeoppervlakte niets van te merken is.

.

135=201212==17:45UTC====Positie:=07=26N==048=19W=Atlantic=Ocean=273Nm=naar=Frans

De afstand tot Frans Guyana tikt gestaag af, nog 270 mijl te gaan. De laatste dagen staat de wind flink door en iedere dag komen we circa 100 Nm, meestal meer soms iets minder, dichter bij ons doel. Zoals het er nu naar uitziet komen we a.s. zondag in de ochtend bij de uiterton van Cayenne. Nog een paar dagen varen dus wat het precies wordt zien we later wel. De daglicht periode is sinds vertrek al 2 uur verschoven en de temperaturen zijn weer tropisch geworden. Overdag wordt het 30 graden in de kajuit en een verfrissende douche is lekker. Op het achterdek hebben we een douche. Eenvoudig maar doeltreffend, het is een plantenspuit van 5 liter. We moeten zuinig zijn met water dus we douchen ons al meer dan een week en er zit nog steeds water in de plantenspuit. Als de vijf in de klok zit is het borreltijd bij ons. Een koel wit wijntje, soms een biertje of een tropisch sapje. Mag de douche misschien erg behelpen lijken, in werkelijkheid hebben we een luxe en relaxed leven zo op zee.

.

135=191212==15:30UTC====Positie:=08=18N===46=27W=Atlantic=Ocean=512Nm=naar=Frans

Het verse brood was op en de zee te omstuimig om gelijk nieuw brood te bakken. Voor dat soort dagen en omdat het lekker is hebben we als alternatief havermout pap. Onder de vloer ligt een flinke voorraad houdbare melk die we nog in Mindelo hadden aangevuld. Ernie merkte dat het nieuwe pak dat ze onder de vloer vandaan haalde wat vochtig was, Erik's neus rook een bedenkelijke lucht. Eén van de pakken had gelekt en onder de vloer was een verse kweek van yoghurt of ranzige boter ontstaan. De havermout moest wachten, voor dat het tijd was voor ons ontbijt werd de voorraadkast onder de vloer gereinigd. De kartonnen verpakking van vier pakken melk was dusdanig aangetast dat ze overboord gingen. Een pak stond bol en op het punt van ontploffen. De resterende pakken gaan we nu versneld op maken; havermout, custard, griesmeel, niet echt vervelend. En ze liggen nu ook in een plastic bak. Bij nieuwe lekkage wordt zo niet alles vies. De afgelopen nacht zijn we zonder noemenswaardige squalls doorgekomen. Een paar spatjes regen en snel zeilminderen om 02:00 uur en 06:00 uur. Sinds vanmorgen varen we met 5-6 knoop richting Frans Guyana. Het aftellen van de laatste 400Nm is begonnen.

.

134=181212==13:45UTC====Positie:=08=52N==044=31W=Atlantic=Ocean=512Nm=naar=Frans

Sinds vannacht heeft de uitdrukking "dat het je voor de wind mag gaan" een bedenkelijke bijsmaak gekregen. Tijdens de oversteek varen we al ruim 1200Nm voor de wind en de komende dagen zal het net zo zijn omdat de NO-passaat nu eenmaal in dit jaargetijde lekker doorblaast, geen ontkomen aan dus. We varen steeds meer de tropen in en naderen de evenaar iedere dag een graadje meer de evenaar met dito stijgende temperaturen. Met de wind van achteren komt er gelukkig wat verkoelende bries de kajuit in en de ventilatoren boven de bedden staan veel aan. Maar waarom dan die bijsmaak ? In de lijst van insignes die je als vertrekker kunt behalen staan o.a.: op de foto in het blad zeilen, werkelijk losgooien, golf van Biskaje, het vinden van weather windows, Cape Finistre, Straat van Gibraltar, deelname aan radio netje, oceaan oversteek, het vangen van een grote dorade, windstiltes uitdrijven, energie balans op peil houden en SQUALLS doorstaan. Squalls zijn zware lokale regenbuien met zeer harde en wisselende wind, je kan ze haast niet ontlopen tijdens een oversteek van de Atlantische oceaan nabij de evenaar. Vannacht gingen wij deze initiatie rite door. We zagen doorlopend lichtflitsen van onweer maar geen donderklap dus we veronderstelde dat we ver van het slechte weer vandaan waren. Maar uit het niets of uit de totale duisternis, vielen er eerst een paar regen druppels nagenoeg direct gevolgd door zware regenval en harde wind. Alles natuurlijk "voor de wind" dus de kuipvloer werd zoet gespoeld, de bemanning te kooi wakker van een douche. Eenmaal maatregelen getroffen zoals zeilminderen en luik dichtdoen leek het al weer over te zijn. De squall trok in amper 5-10 minuten over, liet ons en de kajuit drijfnat achter, en de Gabber klotsend op een onrustige zee bij gebrek aan wind en zeilvoering. Na een twintig minuten meerderde Ernie weer wat zeil om vaart te houden. Tien minuten later kwam de tweede squall en zo volgde er ieder half uur een squall deze nacht. Ondertussen tolde de Gabber alle kanten op door de wisselende windrichting in een klotsende zee, een moment lagen we zelfs weer op retour koers naar Mindelo. Pas in de vroege ochtend is het weer stabiel in de atmosfeer en vervolgen we onze koers naar Frans Guyana, de vorderingen deze nacht waren bedroevend, slechts 15 Nm.

.

133=171212==13:45UTC====Positie:=09=22N==043=40W=Atlantic=Ocean=571Nm=naar=Frans

Gisteren sloten we dag af met twee verloren dorades en een prachtig schouwspel van jagende dorades achter onze lokaasjes. Meestal vissen we met slechts één lijn, maar gisteren hadden we er twee uitstaan voor een vergelijkend waren onderzoek. Erik maakt z'n lokaasjes zelf en we hebben ooit een setje van 8 plastic inktvisjes gekocht. Sinds gisteren is het bevestigd dorades lusten ze allebei. Het was een heel gevecht om beide lijnen binnen te halen, Ernie hielp steeds enthousiaster wordend mee. De vangst waren grote blauwe schichten door het water, afmetingen van een paar dagen eten. De eerste wist zich van de haak los te maken. Prima, hebben we meer tijd voor de andere. Vlak voor het binnen halen schoot de knelling van de RVS voorlooplijn los, plons vis en lokaas weg. Deze maandag morgen stond de vislijn al om 07:00 uur uit en nabij negen uur was het raak. De haspel rattelde af, met de lessen van gisteren in gedachten gingen we nu behoedzamer te werk. Eerst de vis moe laten worden, zwemmen maar, op de haspel zit nog ruim 100 meter lijn. Daarna alle voorbereidingen treffen, RVS vishaak van 75 cm klaar leggen, alcohol, grote mes uit de kajuit onder handbereik, volle puts zeewater. Ernie rolde een groot stuk fok in om de snelheid te verminderen. Een halfuurtje later kon Erik de vishaak in de langs de kuip hangende dorade slaan. Spartelen kon nog maar los raken niet meer. Eenmaal in het gangboord spoot Ernie de kieuwen vol met 96% alcohol, daar werd ie gelijk rustig van, in de kuip nog een dodelijke steek met het mes en het fileren kon beginnen. De vangst was een goud dorade van 100cm. Goed voor 2 keer vissoep, 1 sushi, 2x gebakken filetjes, 2x visschotel en alles natuurlijk voor twee personen. Voorlopig niet meer vissen, eerst de koelkast leeg eten en de komende dagen regelmatig de motor aan om voldoende stroom te hebben.

.

132=161212==14:15UTC====Positie:=10=05N==042=28W=Atlantic=Ocean=654Nm=naar=Frans

Vanmorgen werd Ernie niet door het kraaien van de haan gewekt maar door het gepiep van pilotwhales die rond de Gabber zwommen. Het dierenleven onderweg is relatief rustig. Natuurlijk zijn er de vliegende vissen en de vissen aan de haak. En ondanks dat we ruim 1500km verwijderd zijn van het vaste land zien we dagelijks vogels rond de boot. Zoals de verwachtingen aangaven is de wind vanacht afgenomen en de zee rustiger geworden. Met 4,5 knoop gaan we recht op ons doel af. Vandaag nog zon, maar de komende dagen moeten we ons voorbereiden op regenval. Vooral dinsdag en nabij de kust van zuid Amerika zal het regelmatig gaan regenen. In het zonnetje staan nu twee broodjes te rijzen die straks de oven in gaan. Eindelijk weer vers brood, de laatste dagen aten we crackers, muslie en havermout als broodmaaltijden. In de koelkast staat nog pompoensoep en straks hopelijk wat malse moten verse vis. De koelkast is een energie slurper en met de tropische daglengte en regelmatige bewolking is de energie balans niet in orde. Een windmolen had, zo voor de wind varend, geen oplossing geweest. Een sleep- of schroefas generator had het energie tekort eenvoudig kunnen aanvullen. En zo is er altijd wat extra te wensen.

.

131=151212==16:30UTC====Positie:=10=20N==040=50W=Atlantic=Ocean=746Nm=naar=Frans

Ons beestenwoorden spel heeft heel wat los gemaakt, binnenkort zullen we de inmiddels indrukwekkende lijst publiceren. Al een aantal keer werd ons gevraagd naar de zeilvoering. Op de homepage staat onder uitrusting genoemd dat we een set passaat zeilen hebben. Dit moet inmiddels zijn "hadden". In de overwegingen wat nemen we mee bij vertrek, hoe vaak en wanneer gaan we het gebruiken, hebben de 4 extra zeilen en twee verstagingen het verloren. Nu na 2,5 jaar onderweg waren ze goed van pas gekomen, maar het alternatief dat we nu gebruiken bevalt ook prima. We hebben beide bomen gefixeerd uitstaan en de schoten van de rolfok zitten door de uiteindes. Zo kunnen we eenvoudig fok minderen en omzetten. De kotter staat uit aan de andere kant en zijn schoot loopt via een extra katrol die naar het uiteinde van de boom getrokken kan worden. De kotter erbij geeft betere trim en extra power. Zeilminderen kan nu vanuit de kuip gebeuren, de oorspronkelijke passaat zeilen zaten op leuvers en zeilminderen betekende toen een zeilwissel op dek. Het Nederlandstalige Maritieme netje heeft aanwas gekregen door vertrekkende boten vanuit Mindelo, er liggen er nog een paar dus het netje zal ook na onze aankomst nog wel aktief blijven. Op donderdagavond was het Lady's night. Ernie vervulde prima de rol van netcontroller aan boord van de Gabber en op de andere boten moesten de vrouwen zich inmelden. Het initiatief werd goed verwelkomt door de andere boten. Zelfs in Dordrecht meldde Anneke (xyl van PA2AV, sy-Lunde) en Anke (xyl van PA3DKT onder eigen roepletters PA3HFF, sy-Bodyguard) zich in op het aansluitende amateurnetje. Maar de emancipatie aan boord van de Dixbay moet verbeterd worden, "vrouwlief kon niet aan de zender komen ze stond aan de afwas." Volgende week een herkansing want Lady's night houden we erin.

.

130==141212==14:20UTC====Positie:=11=20N==039=06W=Atlantic=Ocean=865Nm=naar=Fran

Ook aan boord van de Gabber hebben we de traditionele familie december discussie Waar zullen we zijn met de Kerst ? Bij ons geen vragen over: waar waren we de afgelopen jaren, wie kookt er lekker, komt die en die dan ook, zo ver weg, en als het glad wordt, .... Slechts koele berekening bepaalt waar we zullen zijn met de Kerst van 2012. Afgelopen nacht passeerden we ons halfweg punt, de eindbestemming was toen even ver weg als ons vertrekpunt. Om uit te rekenen hoe lang we er nog over doen kunnen we de logstanden gebruiken maar ook de vordering over de geplande route. Als je de logstanden gebruikt ga je uit van een rechtstreekse koers op de eindbestemming en dat is natuurlijk niet wat we in werkelijkheid doen. We slingeren een beetje heen en weer, maken meer mijlen op het log dan dat we werkelijk dichterbij komen. Ook de vorderingen bij de geplande route geven een vertekend beeld. De laatste dagen zijn we flink van onze geplande route afgeweken. In plaats van tot aan de 40 graden West boven de 14 graden Noord te blijven varen hebben we een meer directe koers op onze eindbestemming, hierdoor gingen onze vorderingen naar het einddoel met sprongen vooruit. Hieronder een grafiek met zowel de route als log standen. In het rood (linker Y-as) de logstanden en in het blauw (rechter Y-as) de nog te varen afstand volgens de route. De linker Y-as loopt tot 8943Nm de oorspronkelijke route afstand plus de logstand bij vertrek. Er zijn stippellijnen getrokken door alle meetpunten en door een set van de laatste 4 dagen. Daar waar de rode lijnen de bovenrand van de grafiek raken (8943) zijn we volgens het log op onze eindbestemming. Daar waar de blauwe lijnen de onderkant raken zijn we volgens de route standen bij ons einddoel. Het verschil tussen de rode en blauwe lijnen is grotendeels de tijd die we verkwanseld hebben met slingeren. Op de tocht van circa 16 dagen was dat een volle dag. Sturen met onze Aries windvaan levert je een verlenging van zeilplezier met minstens 6% ! Het is zeer waarschijnlijk dat we met de Kerst in Frans Guyana zijn, zeker als we zo kunnen doorvaren als de laatse 4 dagen. Alles bij elkaar een hoop gereken, maar een ding weten we zeker, wij hebben geen witte kerst.

.

129==131212==14:45UTC====Positie:=12=16N==037=28W=Atlantic=Ocean=976Nm=naar=Fran

We zeggen altijd wel dat wij de boot met zijn tweeen varen, maar eigelijk hebben we maar zelden de helmstok in de hand. Zou ook geen plezierige klus zijn om nu afwisselend in de kuip te moeten zitten sturen. Regelmatig komt er een klots zeewater over en de golven zetten de boot op onverwachte momenten opzij. Om dat allemaal geconcentreerd te moeten compenseren met de helmstok en dat uur na uur is een vermoeiende klus. Gelukkig kunnen we dat overlaten aan ons derde bemanningslid, de Aries windvaan. Het is zo'n apparaat in de categorie "Vraag niet hoe het kan maar geniet ervan", een stelsel van touwtjes, tandraders, een houtenblad en een roertje maken het mogelijk dat wij onze handen vrij hebben en toch op koers blijven. Op de foto het houten blad van de windvaan. Je stelt de windvaan zo in dat de wind er langs blaast, bij koers verandering blaast de wind er tegen aan en dat zorgt ervoor dat het roertje anders door het water beweegt waarna de windvaan aan de helmstok trekt in de goede richting tot dat de wind weer langs het blad waait. Op het lijntje hangen de jachttrofeeen van het vissen, 4 staarten van Dorades. Nu het omstuimig weer is zijn we gestopt met verse vis vangen en eten. Gemakkelijker is het om een blik open te trekken en voor de afwisseling is een gehaktbal of kip in thaise saus ook wel lekker. Wederom hebben we de koers wat zuidelijker gelegd. De ITC lijkt stabiel in het zuiden te blijven de komende week waardoor wij meer rechtstreeks op ons einddoel kunnen aanleggen. Zo hopen we ook wat hardere wind mis te lopen de komende dag en volgende week verwachten we zuidelijker minder last te hebben van windstilte en regenbuien.

.

128==121212==14:45UTC====Positie:=13=10N==035=53W=Atlantic=Ocean=1094Nm=naar=Fra

De wind is sinds gisteren aangetrokken naar in de 5-6 Bft en de golfhoogte is gestegen tot 3 meter. Met 2/3 fok en de kotter gaat de Gabber met 5 knoop richting Frans Guyana. De vorderingen zijn aantrekkelijk maar het leven aan boord is een stuk onaangenamer geworden. Iedere 5 minuten beukt er wel een golf tegen de boeg van de boot en geeft alles en iedereen aan boord een flinke slinger. Koken en de afwas doen zijn behendigheids oefeningen geworden. Waar laat je de vuile afwas, schone afwas, gedroogde afwas en met welke hand houdt je je afwasborstel, theedoek en je zelf vast. Dat octopussen zeedieren zijn snappen we volledig, we komen armen te kort hier op het onstuimige water. Via het radionetje (8101 om 20:00 UTC) volgen we de posities van de andere boten. We zijn niet allemaal tegelijk vertrokken, maar iedereen gaat naar de overkant. De Cula (groen) ligt voorop door eerder vertrek en koerst naar Barbados. Daarna vertrok de Sylfer (zwart), na ons vertrokken de Mathiba (blauw) en de A Capella (geel), allen onderweg naar Suriname. De rode stip in het midden en de paarse lijn zijn wij, de kleinste boot van het peloton met slechts 31 voet zodat we niet alleen in lengte maar ook in afstand achterop liggen. WaltzingMathilda (rood) en Mare Liberum zijn nog later na ons vertokken en liggen ook nog achter ons maar komen dichterbij. Een groepje andere boten (Jan van Gent, Dixbay, Sailaway) is eergisteren vertrokken, ze staan niet op het kaartje. En in de haven van Mindelo, zo vernemen wij van onze observant ter plaatse, liggen nog 6 Nederlandse boten die binnenkort vertrekken. De eerste melding op ons beestenspelletje was van MvG te B, geinspireerd door de foto van Erik stuurde hij het woord hazeslaapje, dat is momenteel ook erg toepasselijk op onze nachtrust. Daarna stuurde hij het woord slakkegang maar dat slaat niet op ons want wij gaan vliegensvlug naar de overkant.

 



.

127==111212==13:30UTC====Positie:=13=30N==033=49W=Atlantic=Ocean=1210Nm=naar=Fra

We vermaken ons prima, vandaag zijn we bezig geweest met het bedenken van dierennamen die beginnen met een letter uit het alfabet. Nadat we uitgebreid de G en de S hadden behandeld zijn we begonnen met het bedenken van woorden waar dieren in voorkomen zoals daar zijn: snoeshaan, luistervink, stoeipoes, snotaap, kippevel, zwanenzang, zwijnestal, krokedillentranen, kraaienpootjes, zondebok, kalverliefde, hondeweer, muisstil, gehaaid, brombeer, beunhazen, apenstreek, vinkentouw, flikvlooien, kattekwaad, hobbelpaard, schrielkip, ezelsoren, hanepoot, paardestaart, haasjerepje, beregoed, schijtlijster en mierzoet. Aanvullingen zijn welkom. Erik werd het allemaal te veel die viel weer eens in slaap.

.

126==091212==09:00UTC====Positie:=15=20N==029=19W=Atlantic=Ocean=1476Nm=naar=Fra

Met de verbeterde vis techniek lukt het ons om dagelijks verse vis te vangen. De echte prooivissen voor de dorades en tonijnen zijn de vliegende vissen. Vliegende vissen doen hun naam eer aan en kunnen hele afstanden door de lucht afleggen. Als een school wordt aangevallen zie je plots, tot honderden tegelijk, zilverkleurige vissen over het water scheren. De lokaasjes die we gebruiken moeten dus op zo'n vliegende vis lijken. We slepen een plastic inktvisje zonder gewicht en slechts een stevige haak achter de boot op circa 25 meter afstand. Om te zorgen dat het visje aan de oppervlakte blijft en soms uit het water getrokken wordt hebben we van een 3 meter lange grijze pvc buis een hengel gemaakt zodat de vislijn vanaf een hoog punt van de boot schuin naar het water loopt. De vislijn is een stevige voor gewichten tot 80kg, de haak zit zelfs aan een RVS voorlooplijn van een 1-2 mm dikte. Op de haspel zit 40 meter vislijn en daarna 100m nylon lijn van 3mm. De pvc haspel komt bij de boerenbond cooperatie vandaan en is eigenlijk bedoeld om schrikdraad op te rollen. We varen met een snelheid van 3,5 tot 5,5 knoop en vangen tot nu toe dagelijks dorades van rond de 35cm. Dat is een prima afmeting voor een maaltje vis voor twee personen. Hoe hoger de boot snelheid en hoe groter het lokvisje hoe groter de vis zal zijn die je vangt.

.

125==101212==09:30UTC====Positie:=14=26N==031=55W=Atlantic=Ocean=1335Nm=naar=Fra

Wederom een rectificatie op een eerder bericht. Via onze astronomische medewerker MvG te B. hebben we
vernomen dat de zon op komt in het Oosten en dat daar nu dan ook de maan, Venus en Mercurius te zien
zijn in de ochtend. Het is maar goed dat we GPS aan boord hebben want met astronavigatie was het vast
niet goed gekomen.



.

124==091212==19:00UTC====Positie:=14=51N==031=00W=Atlantic=Ocean=1431Nm=naar=Fra

We leven met verschillende tijden aan boord. We gebruiken UTC tijd voor het maken van radio afspraken, Nederlandse tijd om ons te verplaatsen in het leven bij familie en vrienden en dan hebben we boordtijd. Boordtijd is normaal gesproken de tijd van het land waar we zijn. Maar nu tijdens de oversteek komt deze klok los van andere referenties als winkel openingstijden, zon op, zon onder en wanneer we gaan slapen en opstaan. Vooral zonop is een belangrijke tijdschakelaar in het wakker worden. Om circa 07:00 UTC begint nu de eerste schemering. In het Westen zijn dan de maan, Venus en Mercurius mooi op een lijn te zien richting een helderder wordende horizon. De boordklok geeft dan aan dat het 06:00 uur is en in Nederland is het al 08:00 uur. Nu we naar het Westen varen wordt het later licht. Uiteindelijk zullen we in Frans Guyana de klok 2 uur achteruit moeten zetten om in de pas te lopen met de daar lokale tijdzone. Om pas een tijdsverschuiving te doen bij aankomst is niet prettig. We reizen langzaam dus waarom zullen we ons een "jetlack" op de hals halen ? Onderweg zullen we de boordklok regelmatig aanpassen, even het batterijtje er uit en de kookwekker zetten om hem er weer op tijd in te doen. Iedere 15 graden naar het Westen reizend is zonsopkomst een uur later. De aarde is rond (=360 graden) en een dag duurt 24 uur, dus 360/24=15. We passen de boordklok ieder veelvoud van 7,5 graden ten opzichte van Greenwich (0-graden) die we passeren 30 minuten aan. Dus bij 30W, 37,5W, 45W en 52,5W verzetten we de boordklok. Op die manier hebben we iedere 5 dagen wat te doen, blijft de boordklok synchroon met onze bioritmes en komen we "op tijd aan in Frans Guyana".

.

123==091212==03:30UTC====Positie:=14=56N==029=47W=Atlantic=Ocean=1501Nm=naar=Fra

Excuses voor het ongemak, onze uploader van de foto's heeft een paar dagen vrij. Binnenkort verschijnen de foto's weer.

.

122==091212==19:00UTC====Positie:=15=20N==029=19W=Atlantic=Ocean=1532Nm=naar=Fra

Een rectificatie op eerder bericht "alsof Erik de nachtwachten draait" wordt zeer op prijs gesteld binnen de bemanningspool van de Gabber en is naar aanleiding van wat werkelijk geschied aan boord van de Gabber ook niet meer dan terecht. Om 03:00 (UTC) vertrok Erik naar dromenland en nam Ernie traditie getrouw de honde wacht voor haar rekening. In de ochtend zagen we de eerste zeilboot achter ons aan bakboord. Een uurtje later kwam ie langs zeilen en zocht contact via de marifoon. Het was de Deense zeilboot Gorm, ze zijn onderweg naar Tobago. Via de marifoon kregen we te horen dat ze foto's van ons hadden gemaakt en we wisselden email adressen uit. Op zo'n moment ontdek je dat het niet echt eenvoudig is om een email adres als het onze te spellen. Hoe spel je het @ teken, of het liggende streepje in sy-gabber.nl ? Ik gaf aanvullend het winlink email adres, maar omdat ze niet op de white-list staan kunnen ze daar niets mee bedacht ik me later. Volgende keer gebruiken we gewoon ons gmail adres, dan hoef je alleen de prefix (de naam voor het apenstaartje) te geven, de rest is door de bekendheid van gmail voor de meesten wel duidelijk. De afgelopen 3 etmalen maakten we respectievelijk, 107Nm, 87Nm en 97Nm. Omdat we niet rechtstreeks naar Frans Guyana varen was de vordering naar onze eindbestemming in totaal slechts 257Nm. We houden eerst een koers aan die ons boven de 12 graden Noord houdt. Zo hopen we last (windstilte, onweersbuien) van de ITZ (intertropical convergentie zone) en tegenstroom te voorkomen. Pas na de 40 graden West zakken we af naar het Zuiden. Dat zijn de plannen op dit moment, nog ruim 2 weken om grondig over na te denken en de actuele weerkaarten te beoordelen. vooralsnog varen we met 3 tot 5 knoop rustig West met een matig windje in de rug.

.

121==081212==02:30UTC====Positie:=15=45N==028=23W=Atlantic=Ocean=1592Nm=naar=Fra

We varen de derde nacht in en er zullen er nog ruim twintig volgen is de verwachting. Erik gaat gelijk na het radio netje van 20:00 uur slapen tot 01:00 en neemt dan de wacht over van Ernie die bij een uurtje electra draaien met de motor in slaap kan vallen tot 06:00 uur in de vroege ochtend, daarna slaapt Erik nog een paar uurtjes. Op het kaartje hiernaast staat met een licht blauwe streep onze geplande route. De rode stip is onze laatste positie en de paarse lijn wat we gevaren hebben. Met blauwe stippen staan de andere nederlandse boten van het radio netje in de kaart. Omdat we allemaal een andere vertrek tijd/datum hadden is er nogal wat spreiding in de vloot. En niet iedereen gaat naar Frans Guyana dus de route verschilt ook. Dagelijks zenden we onze positie meerdere keren uit, klik op FindU PE2ENE of Winlink PE2ENE om onze vorderingen op de voet te volgen. Gebruik uitzomen op de kaartjes die verschijnen om goed te zien waar we zijn.

.

120==061212==09:00UTC====Positie:=16=28N==026=09W=Atlantic=Ocean=1727Nm=naar=Fra

De eerste nacht zit er op, voor ons type boot nog circa 3 weken te gaan voor we aan de overkant zijn. We hebben koers gezet naar Frans Guyana dat is een oversteek van circa 1797Nm (3328km). Nabij Mindelo zagen we nog wat andere zeilboten, maar eenmaal voorbij Santo Antao bleef de horizon leeg, slechts eenmaal kwam er een signaal op de AIS binnen van een vrachtboot op 8Nm afstand. In het begin is het leven aan boord altijd rommelig en moeten we inslingeren. Nu lukt dat slingeren behoorlijk want er stond een rommelige zee. De voor gekookte macaronie staat nog in de koelkast en de als noodrantsoen van Roel en Jaqueline gekregen Digestive koekjes en wat fruit waren ons avondmaal. Op het NL-talige maritieme netje was het nog rustig gisteravond maar vandaag vertrekken er weer meer boten Ook hadden we op de 40m band via de SSB prima contact met Dennis van de Bodyguard die nu in Nederland is. We gaan proberen regelmatig contact te onderhouden. SinterKlaas wist niet alleen de boten in Mindelo te vinden maar was ook nog langs geweest bij ons aan boord. Voor Ernie een potje kraaltjes in de vorm van zeebeesten en voor Erik een tablet chocolade. Vanmorgen ging de vislijn voor het eerst in het water en het was gelijk beet. Een dorade van 35cm ligt nu in de koelkast. We zijn gestopt met vissen want eerst moet het eten uit de koelkast op. Slechts de fok staat uit op een boom en met 4-5 knoop zijn we tevreden over de voortgang die we maken.

.

119==031212==16:00UTC=====Positie:=16=53,1N==024=59,6W==Mindelo=anchorage===

Op anker liggen in Mindelo heeft vele voordelen. Natuurlijk het uitsparen van havengeld en als je dan ook niet met je bijboot naar de marina gaat maar naar de naastliggende steiger van de sportvissers wordt de besparing nog eens 75% groter. Het bespaart je ook op de slijtage van je landvasten en levert je een betere nachtrust op. Je slaapt nu eenmaal lekkerder wiegend achter je anker dan rukkend aan piepende lijnen. In het weekend is er disco muziek tot 's-morgens vroeg vanuit de openlucht feesttent direct naast de haven. En wat te denken van retour komende kroegbezoekers of overspannen kuipgesprekken bij naast liggende boten tot in de late uurtjes. Het belangrijkste voordeel is soms ook een nadeel. We moeten regelmatig water halen met de bijboot, als je in de haven ligt hang je gewoon de tuinslang in je tank en draai je de kraan op de steiger open. Wij halen water in oude 5 liter bronwater flessen, en daar zit nu dus dat belangrijkste voordeel in van op anker liggen. De doorzichtige flessen laten gelijk zien of er iets mis is met het water. Te veel schuimen verraad de aanwezigheid van eiwitten, vaak bacterien of algen. In Mindelo is het gelukkig niet zo dol, maar de laatste dagen is het water thee bruin van het roest. Als we de flessen een dag laten staan bezinken de roest deeltjes als fijne bruine vlokken. Nu we de tanks willen afvullen voor ons vertrek hebben we geen tijd om alle flessen eerst te laten bezinken en hebben we een simpel "inlijn" water filter gemaakt van fijn gaas en koffie filter zakjes papier. De tanks worden langzaam gevuld met schoon water.

.

118==011212==16:00UTC=====Positie:=16=53,1N==024=59,6W==Mindelo=anchorage===

De Cape verde staan bekend als de eilanden groep voor West-Afrika en dit plaatst ze voor veel bezoekers dan ook gelijk in het donkere continent. Vandaag hadden leerlingen van een lokale toeristische opleiding een marktje georganiseerd voor de toeristen van een bezoekende cruise boot. Muziek, dans, lokale producten (kruiden, wijn, geite kaas) waren er en je kon op de foto met een groepje als inboorling verklede en zwart geschminkte studenten. Bijzonder om te zien dat de Cape verde zich verkoopt als Afrika terwijl wij een ander beeld van deze eilanden hebben. De echte Kaapverdianen hebben veelal een verleden overzee of op zijn minst familie in Europa of Amerika. Hun huidskleur is duidelijk lichter getint dan dat van de West Afrikaanse straathandelaren. Deze laatste groep komt uit Senegal, Gambia of Ivoorkust en ze proberen met de verkoop van zonnebrillen, mobiele telefoons of toeristen spul aan de kost te komen. De straathandel in verse producten (bananen, papaya, groenten, vis) wordt gedaan door Afrikaanse vrouwen. Hierdoor kleurt het straatbeeld duidelijk zwart. Wij ervaren de Cape verde meer als Europa en soms gewoon als Nederland. Vandaag namen we ouderwets Hollands een bitter garnituurtje bij de borrel. Gewoon gekocht in een winkeltje waar je Nederlands kunt praten, 40 jaar woonde de familie in Rotterdam. "Zijn jullie er nu nog" was de vraag bij binnenkomst in de winkel waar we 4 maanden geleden voor het eerst kwamen voor cashew noten. Nu kochten we sucade stukjes voor straks in de oliebollen en natuurlijk kon Erik de bitterballen niet laten liggen. Een andere gevaarlijk lekkere winkel is Morabeza een bakker met prima gebak, maaltijden en koffie. Brood halen wordt bij ons vaak koffie drinken met iets lekkers zodat we eigenlijk geen brood meer nodig hebben voor de lunch.

     

.

117==301112==16:00UTC=====Positie:=16=53,1N==024=59,6W==Mindelo=anchorage===

Met de komst van 10 nederlandse boten was het gisteren een hollands borreluurtje op het terras van de marina. Als je je niet realiseerde dat het eind november is zou je denken dat je op het terras van een Nederlandse jachthaven beland was. Onder de gearriveerde boten was ook de Cula van Vitali, een oude bekende van Ernie. We hebben gezellig bij Vitali en zijn opstapper Henk aan boord gegeten. Het nederlandstalig maritieme netje werd die avond overgenomen door de WaltzingMathilda en Erik kon zich nu slechts inmelden vanaf de Cula. Hierdoor was er gelijk gelegenheid voor een kritische blik op de SSB installatie. De installatie functioneerde niet optimaal en al snel bleek dat de antenne tuning niet werkte. Op lange termijn en op hoge vermogens uitzenden zou dan zelfs schadelijk kunnen zijn voor de zender. De volgende dag was het even puzzelen voor Erik maar de klus kon geklaard worden met een draadje losmaken, daarna functioneerde de SSB als nooit tevoren. De boten van het Westward net zijn bijna allemaal zover westelijk gekomen dat 08:30 UTC niet meer een tijdstip is voor een gezellig praatje bij het ontbijt maar eerder een hinderlijke verstoring is op een moment dat je je liever nog eens omdraait voor het straks al weer licht wordt. Slechts de Malua was aan de frequentie maar hij vertrok dan ook later en vanaf de Canarische eilanden.

Joshua kwam gisteren aan met de nieuwe schakelkastjes voor de koelkast. Het was maar goed dat Sven van George Kniest in overleg met de importeur had verzonnen dat naast het rode kastje ook mogelijk het zwarte kastje kapot zou kunnen zijn, want inderdaad pas bij vervanging van het zwarte kastje werkte de koelkast weer. Mogelijk dat oververhitting en langdurig werken onder tropische omstandigheden de oorzaak zijn geweest waardoor de electronica het begaf. Erik heeft extra venitlatie gaten gemaakt in het schotje waarachter de koelribben van de electronica zitten. Hopelijk voorkomt dat herhaling van de problemen. Nu de koelkast weer werkt kunnen we verder gaan met de inkopen voor de oversteek. De komende dagen is er nog veel regen, golfslag en stevige wind, nabij de Cape verde, we hebben de tijd dus we wachten nog even met vertrek. Sowieso kunnen we niet meer uitklaren, maandagmorgen 09:00 gaat het kantoor pas weer open.

.

116==261112==16:00UTC=====Positie:=16=53,1N==024=59,6W==Mindelo=anchorage===

Van de week kwam het praktisch nut van een radionetje voor een Canadeze zeiler tot uiting. We wisten dat ie onderweg was van de Canarische eilanden naar Mindelo doordat ie zich, net als andere boten onderdweg, dagelijks inmeldde op het netje. Gelukkig voor hem deden wij vanaf de ankerbaai ook mee met het netje. Konden we eerder al boten op de Canarische eilanden gerustellen dat het vullen van gasflessen gemakkelijke gaat in Mindelo, er geld uit de muur komt met een Visa kaart en dat de prijzen van diesel aantrekkelijk zijn, dit keer konden we assisteren bij het opvangen van de Canadese boot omdat hij vanwege een kapotte koppeling al zeilend ten anker wilde. Samen met de bemanning van de Aura waren we paraat om zijn boot bij te sturen als het nodig was en naar achter te duwen om zijn anker te laten ingraven. Het blijft een komen en gaan van boten op de ankerstek en in de haven. De Nederlandse drie kleur zal in de komende weken het talrijkst worden, van ruim 20 boten weten we dat ze onderweg zijn. Het is dus bijna dagelijks even bijpraten met nieuwe zeilers. Een van de vragen is al snel hoelang je op de Cape verden bent. Van een paar dagen tot 2 weken is dan vaak het antwoord. Een van de andere boten sprak niet in tijdseenheden over de periode dat de Gabber op de Cape verde was maar in cetimeters, ongeveer 20 cm ! Als er zo over je gesproken wordt is het tijd om met een plamuurmes de aangroei te verwijderen. Dus dat hebben we vandaag dan ook maar gedaan.

.

115==231112==16:00UTC=====Positie:=16=53,1N==024=59,6W==Mindelo=anchorage===

We genieten enorm van onze koelkast en dat wilden we ook doen tijdens de oversteek. In de voorbereidingen voor de oversteek hadden we daarom gepland om 3 dagen vooruit te koken bij vertrek, 2 kilo heerlijke Goudse kaas mee te nemen en regelmatig voor een paar dagen te koken als het rustig weer is. Helaas stopte de koelkast er onlangs mee. Alles werd nagemeten en gecontroleerd, de eindconclusie was dat de automatische start electronica een automatische stop was geworden. Internet en email via SSB waren weer een geweldige uitkomst. Op een forum kwam ik info tegen van een soortgelijk probleem bij een bevriend zeiler/radio-amateur. Len stuurde per direct volop details en bevestigde onze conclusies en metingen. Daarna opzoek naar kastjes met nieuwe regelelectronica. Om zeker te zijn van resultaat gokten we op meerdere paarden. Isotherm internationaal, Vreeken watersport en George Kniest schreven we een emailtje. De eerste reactie kwam van Isotherm internationaal die onze vraag had doorgespeeld naar de Nederlandse importeur in Kampen. De importeur bleek een centrale spil te zijn, want ook Vreeke en Kniest hadden contact met hem opgenomen. Joshua, charter kapitein in de Cape verde, is nu in Nederland en hij gaat de spulletjes volgende week meenemen. De importeur stuurt het rechtstreeks naar het postadres van Joshua en Mark (Ernie' broer) regelde de betaling bij Kniest in Muiderzand. Iedereen hartelijke dank voor de snelle inzet.

Wat je niet meeneemt kan niet kapot, gonsde de afgelopen dagen wel in onze gedachten. Een aantal jaren leefden we zonder koelkast en zelfs een winter met een houtgestookte kachel aan boord van de Gabber. Nu betrappen we ons op de afhankelijkheid van luxe terwijl we juist vrij en zorgeloos willen zijn. Het vertrek naar de overkant is uitgesteld, de weersomstandigheden worden daarmee gunstiger dus geen reden tot klagen eigenlijk. Vandaag kwam superjacht Constance even langs om te tanken. De eigenaars zaten comfortabel in luxe fauteuils (zie foto) terwijl 4 man bemanning aan het werk was. Bij de invaart passeerden ze de kleinste boot die hier op anker ligt, een engels man met een 26 voeter. Vandaag is ook het cruise schip de Balmoral op bezoek in Mindelo, de boot waar Ernie's ouders mee op stap zijn geweest. Met zijn ruim 1250 passagiers kleurde de straten daarom wit van het volk. Over de schepen op het Nederlandstalige maritieme netje maken we ons maar geen zorgen. We horen sinds hun laatste dag op zee voor aankomst in Sal niets meer van ze en gaan er maar vanuit dat ze veilig zijn aangekomen.

.

114==171112==16:00UTC=====Positie:=16=53,1N==024=59,6W==Mindelo=anchorage===

Gister avond zijn we met de Horizon gaan eten in een van de lokalere restaurantjes. Een kleine zaak met plaats voor circa 15 man die gerund wordt door de portugese Christina. Onze komst was al aangekondigd zodat er voorraden waren en wat voorbereidingen achter het eenvoudige 4 pits gasfornuis. Na de maaltijd kwamen om 21:00 de muzikanten, een viool speler en zanger met gitaar. Tegen die tijd schoof ook de bemanning van de Doen aan en liep de zaak voller met lokaal publiek en Portugeezen vermoeden we. Muziek trekt klanten en na een tijdje stond men ook op straat te genieten van een biertje, wijntje, grog en muziek met "colour locale". De muziekstijl is Morna en lijkt op de portugese Fado, de zang klinkt melancholiek en de muziek ingetogen. Niet bepaald echte meezingers, maar hier op de Cape verde blijft het publiek (restaurant gasten) niet stil. Applaus of een aantal regels meezingen als in de nationalistische teksten hun eiland of stad wordt bezongen. Regelmatig stappen ze naar voren om in overleg met de musici een favouriet nummer zelf ten gehore te brengen. Zo ook bij Christina, eerst twee een beetje baldadige mannen met een eigen liedtekst op papier en wisselend met de leesbril zongen ze uit volle borst. Daarna bracht de dame voor ons, de zaak in beroering met haar mooie stem. Een TV-programma als de "Voice" of "X-factor" zouden hier goede kandidaten kunnen vinden. Gelukkig speelt het leven zich in Mindelo nog veel op straat en in huiselijke kroegjes af zodat wij ook kunnen meegenieten van deze folklore. Op Youtube staat een filmpje over Mindelo met Kaapverdiaanse muziek, niet van eigen hand maar het geeft sfeer beelden van de omgeving waar we nu verblijven, klik hier voor film. Meer Cape verdiaanse cultuur en muziek is er in de film Kontinuasom. Een documentaire film over de wens om de eilanden te verlaten en het verlangen naar het vaderland.

113==161112==16:00UTC=====Positie:=16=53,1N==024=59,6W==Mindelo=anchorage===

Terwijl het een komen en gaan van zeilboten is in de haven en op de ankerplaats zijn wij op ons gemak bezig met de voorbereidingen voor de overtocht. Iedere dag nemen we wat meer boodschappen mee dan we nodig hebben voor dagelijks gebruik om zo de voorraden, crackers, drinkwater, jus d'orange, zoute versnaperingen, melk en wc-papier aan te vullen. Blikvoer hebben we nog genoeg in voorraad vanuit Dakar, de Canarische eilanden en zelfs nog vanuit Nederland. Ernie inventariseert de voorraden en Erik doet verschillende technische onderhouds klusjes. Het water uit onze RVS tank die we in Dakar hadden laten lassen was wat bruinig van kleur op het laatst. Klei of zand vanuit Senegal dachten we eerst, dat daar altijd een beetje in het drinkwater zat. Maar het bleef roestig van kleur ook na wat doorpompen. Dus het mangat open gemaakt voor inspectie, helaas een dunne laag roestdeeltjes zat door de hele tank en ook nog wat roest schilfers op de bodem. We hadden de tank nog nooit goed schoon gespoeld en de losse spikkels van het laswerk waren gaan roesten. Controle met een magneet leerde dat de lasanodes die gebruikt waren bij het monteren van de inlaat en uitlaat geen RVS anodes waren maar gewone metalen en dat leverde nu bruin water. We hebben de hele tank eruit gehaald en goed gespoeld en ook de waterleiding schoon gemaakt door er een touw door heen te trekken met wat nauw passende doekjes. Alles is weer fris, we gebruiken de tank als eerste op de oversteek in de hoop dat nieuwe roest nog niet gevormd is. In Trinidad lossen we het definitief op.

De mast, de geleide rails voor de bomen en de gleuf voor het grootzeil waren ook bruinig. Dit was geen roest maar inderdaad een flinke laag kleiig stof. Met een emmertje de mast in voor een was beurt, zodat het zeil en de bomen weer soepel op en neer kunnen. Gelijk een inspectie gedaan van de verstaging, de top lichten gewassen en de reserve vallen anders opgehangen zodat ze niet meer in de weg zitten voor de rolfok. Bovenin ook gelijk wat foto's van de Gabber en andere boten rondom ons gemaakt. De meeste boten van het Westward radio netje gaan dit weekeinde aan de oversteek beginnen. Dat maakt weer wat ruimte op de ankerplaats. In de haven liggen nu al 4 nederlandse boten, sinds november vorig jaar hebben we onderweg niet meer zoveel landgenoten gezien. En vanuit Sal komen over 2 weken nog eens 4 nederlandse boten deze kant op, wij zelf zijn dan al bezig met de oversteek. Ook voor de vogels is het trektijd. Iedere nacht vliegt er een zwerm kleine zilver reigers over de haven op zoek naar een rustplek voor de nacht op de verstaging of lijnen van de boten.

.

112==121112==16:00UTC=====Positie:=16=53,1N==024=59,6W==Mindelo=anchorage===

Nu we meer buiten op anker liggen zou je verwachten dat het sociale leven afneemt. Steigerpraat was er zo ie zo niet bij voor ons want we lagen niet in de haven. Zwaaien en roepen voor een afspraakje gebeurde wel en natuurlijk hebben we internet aan boord en dat is handig om contact te houden met familie en vrienden in Nederland maar ook met medezeilers die in de haven liggen. Een paar dagen geleden kwamen we bij de dinghy steiger van de visclub Chaterine en Peter tegen die ons vertelden dat de boten van het Westwardnet regelmatig bij elkaar een uurtje borrelen. Neem je eigen drank en snack mee en met elkaar wat kletsen. Het clubje dat er nu ligt zijn allemaal lange termijn zeilers, Scotia 12 jaar, Southern Cross 6 jaar en voor Freebird is het een leefstijl geworden, na hun huwelijks trip op de Bahama's zijn ze blijven zeilen en nu al 30 jaar onderweg. Hun twee zoons hebben ze zelf onderwijs gegeven en een chartert nu in de Bahama's met een catamaran. In deze andere wereld van lange termijn cruisers ben je dan toch nog goed terecht gekomen en kunnen de ouders trots zijn op de opvoeding die ze de kinderen gaven. Dat het seizoen van de oversteek er aankomt is duidelijk te merken. Dagelijks komen er boten bij in de haven en op ankerplaats. Volgende week komen 3 nederlandse boten uit de Canarische eilanden en morgen nog meer Westwardnet boten. De meeste boten zien de Cape verde als een eilanden groep die bij zwart Afrika hoort. Ze blijven niet veel langer dan 1-2 weken en gaan dan door naar de Carieb. Jammer want met wat meer tijd hadden ze kunnen genieten van lokale sfeer, muziek, eten en huisgestookte grog.

.

111==081112==16:00UTC=====Positie:=16=53,1N==024=59,6W==Mindelo=anchorage===

Dat was nog eens een levendig dagje op zee. "Dolfijnen" riep ik en dacht gelijk die zijn wel erg groot. Het bleken pilot whales te zijn, eerst drie stuks maar al gauw een vierde erbij. Ze zwommen, na even met de boeg van de boot gespeeld te hebben, al weer snel weg. Maar kwamen weer terug en steeds meer kwamen er bij, uit eindelijk telde we elf van die dieren en er zwommen er ook nog een paar recht onder de boot. We hoorden ze piep geluiden maken, eentje ging op zijn zij zwemmen en die ging ons eens goed bekijken, een ander sprong balorig meerdere keren helemaal het water uit. Na een half uurtje hielden ze het voor gezien en gingen er vandoor. Een mooi moment van de dag. klik op de foto hiernaast voor een filmpje op ons Youtube kanaal. Een paar uur later zien we een vin van een haai naast de boot zwemmen gelukkig in tegengestelde richting want om zoiets lang naast je te hebben zwemmen is nou ook niet zo gezellig.Om Half zeven 's avonds maakt Erik zich klaar om naar bed te gaan, ik zit buiten in de schemer om het hoekje in de kuip en vraag aan Erik of hij me nog een zeeuwse babbelaar aan kan geven. Even later voel en zie ik vaag iets langs me heen schieten wat pal naast mij neer komt. Ik steek mijn hand uit naar het snoepje en wil net Erik laten weten dat ik het geen manier van aangeven vind als ik in iets nats, zachts en glibberigs grijp. Dat werd dus gillen. Achteraf nogal een hysterische reactie als je bedenkt dat het een schattig lief ieniemienie vliegend visje was dat de weg was kwijt geraakt, zeg maar een visje van het formaat zeeuwse babbelaar. Inmiddels zijn we gearriveerd in Mindelo, praatje gemaakt bij de Horizon. Vandaag arriveerde Shishco en later op de dag nog een Nederlandse boot. We hadden eerst geankerd nabij ons oude plekkie, maar daar was het wat krap, zeker met de harde wind die er aan komt. Nu liggen we in goede ankergrond meer buiten de marina in ruimer water tussen de boten die we kennen van het Westward radio netje (8:30 UTC 8131 USB).

.

110==051112==16:00UTC==Positie:=15=45,8N==024=02,5W==73Nm=SW=of=Isl=St=Lucia==

Om minder last te hebben van de toenemende swell op de ankerplaats zijn we eergisteren 500 meter meer naar buiten gaan liggen. Bijna alle (50 meter) ankerketting hadden we nodig in het aldaar 15 meter diepe water. Met zicht op de brekende branding waren we blij dat we verder weg en in rustiger water lagen. Inmiddels is het 3 weken geleden dat we water innamen en verse voedsel voorraden aanvulden. In de hoofdtank zit nog altijd water, de 60 liter reserve in het gangboord en de achtertank hebben we nog niet gebruikt. Al met al een goede test of we zuinig genoeg zijn met water voor een Atlantische oversteek. Sinds vanmorgen 07:30 uur zijn we onderweg naar Mindelo. Twee vislijnen met verbeterde lokvisjes en "teasers" trekken we achter de boot aan. Via Facebook van Joshua wat vistips gekregen, hij ving vorige week een tonijn van 35 kilo ! Nu maar hopen dat het eindelijk een keer gaat lukken bij ons. Zonet werden we omringd door een school pilot whales met afmetingen van 2,5-5 meter scharrelden ze wat voor de boeg en langszij van de Gabber. Bij het filmen werden we nat van hun spuitwater. We lopen met een snelheid van 4-4,5 knoop in de goede richting. We verwachten morgenmiddag aan te komen in Mindelo. Dan wordt het zoeken naar een ankerplaatsje want er verzamelen zich steeds meer schepen in de Cape verde. De Cape verde wordt door veel boten gebruikt om de oversteek naar de Carieb in korte stukken op te knippen. Met de internationale luchthavens is er gelegenheid om van bemanning te wisselen en je kan er verse voorraden water en eten inslaan.

.

109==021112==17:00UTC=====Positie:=15=16,7N==023=45,3W==Tarrafal=Isl=Santiago==

Zoals de voorspellingen aangaven is de swell van 80cm toegenomen naar 140cm en ook de richting van de golven is veranderd. Bij nagenoeg wind stil weer rollen de golven gestaag iedere 11 seconde de baai in, met iedere minuut een grotere ter afwisseling. Het zicht onderwater is minimaal door de opdwarreling van zand bij het strand. Vakantiegangers vermaken zich met surf en bodyboards in de hoge golven. Voor ons helaas geen verse vis met speervissen, maar de paella die we maakten was goed voor 3 dagen. De swell maakt het ook niet aantrekkelijk om met de kleine bijboot naar de oever te gaan, Erik ging daarom zwemmend boodschappen doen. Op het strand landen de vissers en daar is dan ook altijd wat handel om heen van vrouwen die maaltijden, belegde broodjes en drinken verkopen. Vier stevige witte puntjes en twee flinke donuts werden wat lacherig in de waterdichte zak gedaan door de verkoopster. Een paar meter strand, de branding door en dan nog een flink stuk zwemmen. Het nuttige (afkoeling, lichaamsbeweging, wassen) wordt met het praktische (boodschappen) gecombineerd. Erik blijft slank door donuts te kopen ! Ernie ook weer blij, zij neemt haar lichaamsbeweging door 10 rondjes rond de boot te zwemmen.

.

108==011112==11:00UTC=====Positie:=15=16,7N==023=45,3W==Tarrafal=Isl=Santiago==

Een busrit van ruim 2 uur bracht ons gisteren van Tarrafal (noord) naar Praia (zuid), de hoofdstad van de Cape verde op het eiland Santiago. Tijdens de rit reden we langs de oostkant van het eiland via Ponta Verde, Santa Cruz en Pedra Badejo. In Pedra Badejo konden we overtappen in een andere verzamelbus die ons naar Praia bracht. Onderweg was het een uitstappen en instappen van passagiers, het record was 18 volwassenen, 3 kinderen en een zitplaats vol met bagage, sardientjes in een blikje hebben aanzienlijk meer de ruimte. We hadden duidelijk de " stopbus" te pakken. Voor ons wel leuk want zo zagen we nog wat van het prachtige groene eiland en haar bewoners. Een straathandelaar ging zijn geluk beproefen in Pedra Badejo. Je vraagt je af wie er op zijn handelswaar zit te wachten. Zijn mandje was gevuld met een bonte mengeling aan producten: haarbandjes, gasbrander kop, kammen, tandpasta, scharen, lege DVD-schijven, pennen, watte staafjes en spiegeltjes. Het zal redelijk succesvolle handel zijn, want je ziet veel west Afrikanen er mee op straat en langs de huizen trekken. In Praia genoten we van een eenvoudige maaltijd kip/rijst/bonen op de markt. Daarna slenterden we door de stad op zoek wat de hoofdstad te bieden had. Vanaf de hoger gelegen stad hadden we uitzicht op de nog altijd lege ankerbaai bij de haven. Behalve dat de keuze aan winkels en het aanbod op de markten uitgebreider en iets goedkoper was konden we niets ontdekken wat Praia aantrekkelijk maakt.

Om 10 over half twee stapten we maar weer in een busje dat ons beloofde naar Tarrafal te brengen. Zoals met alles op de Cape verde moet je ernstig gehard zijn in het motto van de eilanden groep "living without stress". Het busje liep voller met passagiers, en toen weer leger omdat sommige mensen dachten dat een ander busje sneller zou vertrekken, een chineze handelaar had een transportje dozen goed voor 5 zitplekken en de vloerruimte, er kwamen weer meer passagiers, het werd even trekken aan de tas van een potentiele passagier maar ons busje verloor de strijd. Toen huppetee de geluidsknop op volle sterkte, nog even 4 rondjes rijden rond de markt, soms lachen met andere chauffeurs van verzamelbusjes, soms wat minder vrolijk naar de concurrentie. Gelukkig kocht niemand van de passagiers de verse varkentjes in het rieten mandje en ruim een uur na instappen vertrok ons busje mutje vol uit Praia onderweg naar Tarrafal. Deze keer gingen we dwars over het eiland door de bergen. Lekker koel door de hoogte en over een prima asfalt weg. Met een korte stop in Assomoda waren we om 17 uur terug in Tarrafal. Op het strand lag onze bijboot en de zich zelf aangestelde oppasser op ons te wachten.

.