 | Vannacht begon het weer te motregenen en werden de voorbereidingen voor een squall getroffen. Deze keer bleef het gelukkig alleen bij een verfrissende regenbui. Op de radar konden we zien hoe 3 squalls langs de Gabber trokken. De donkere dichte reflectie rechts beneden op de radar is een zware regenbui de dunnere reflecties zijn uitgeregende buien. Op de radar konden we de korte levensduur van zo'n regenbui goed zien. In een paar rondjes van de radar kwam de reflectie uit het niets op, kleurde scherp zwart en was na een paar minuten weer diffuus geworden. Inmiddels zitten we beneden de 8 graden Noord en komen in het gebied waar de equatoriale tegenstroom kan staan. Op de overzeiler van Henk & Antje die we gebruken zien we in hun aantekeningen dat ze in 2002 in dit gebied ook tegenstroom en squalls hadden. We waren dus ruim op tijd gewaarschuwd ! De zeestromingen worden aangedreven door de overheersende winden. In ons gebied is dat de Noord-Oost passaatwind. Omdat we vroeg in het seizoen zijn overgestoken en de NO-passaat nog maar net gestabiliseerd is en zich langzaam zuidelijker uitbreid zullen we waarschijnlijk wat last krijgen van de tegenstroom. In januari-februari ligt deze stroming naar verwachting zuidelijker. In het radionetje dat we bijna dagelijks hebben met Nederland vernamen we van Ton (PA2AV) dat we dinsdag de mid-atlantische breuklijn gepasseerd zijn. Eigenlijk varen we nu dus al een paar dagen in zuid-Amerika. Deze breuklijn is een keten van onderwater vulkanen waar nieuwe aardkorst gevormd wordt. Naar het westen beweegt langzaam de aardplaat van zuid-Amerika en naar het oosten de aardplaat van Afrika beiden worden ze aangevuld vanuit de vulkanisch actieve breuklijn. Het is als je het zo beschrijft een spectaculair gebeuren daar beneden, waar gelukkig hier aan de zeeoppervlakte niets van te merken is. |
.