071=240913==12:30UTC===Positie:10=40,8N==061=38,0W==Chaguaramas=Trinidad======================

De zonnetent doet meer dienst als regentent. Na de verplichte onderbreking ging het schuren, epoxyen, primeren en schilderen gewoon door aan boord van de Gabber. Inmiddels is het gepriegel met de roestplekjes aan dek achter de rug en kan Ernie eindelijk door schilderen. Alle anti-slip vlakken zitten al in de eerste laag verf en veel andere stukken al twee lagen, de buiskap en de horizontale stukken van de opbouw hebben 3 lagen verf en zijn daarmee klaar.
Het schilderen gebeurt in de vroege ochtend, het is dan nog niet zo heet en de meeste regen valt pas na 12:00 uur. Onze zonnetent, die over de kuip en kajuit hangt, doet ook meer dienst als regentent dan als zonnetent. Ernie kan nu lekker doorschilderen ook al regent het. Gelukkig is er ook nog vrolijke afleiding van het schilderwerk. Donderdag's is er de "pot luck BBQ" op de haven. Iedereen neemt dan eigen vlees mee voor de BBQ en een gerecht om te delen. De bemanning van de "Aragon" genoot van een koel wit wijntje die ze bij zich hadden in oude cola flesjes. Bij navraag bleek het een zelf gebrouwen wit appel wijntje te zijn dat prima smaakte. Al pratend over wijn vonden ze onze in plastic zak en kartonnen doos wijn te duur. Zij maken circa 20 liter wijn voor TT$ 75,- (€9,- = €0,34 per fles) terwijl onze voordeelverpakking van 3 liter TT$ 130,- kost (= 3,75 per fles).

Hun recept voor wijn: 3 kilo suiker oplossen in warm water, 3 liter pure appelsap of witte druivesap erbij en totslotaanvullen 20 liter en tot slot 22 gram gist toevoegen. Deksel erop maar een beetje los laten zodat de CO2 (koolzuur gas) kan ontsnappen. Als het uitgeborreld is, na circa 3-4 dagen afhankelijk van de temperatuur, is de wijn klaar. De wijn afhevelen in 1,5 liter flessenen die goed tot de top afvullen en sluiten. Na een paar dagen wordt de wijn helder door het bezinken van alle droes, je kan hem dan drinken of weer over doen in andere kleinere flesjes en voor een paar weken bewaren. De wijn smaakte prima tijdens de BBQ en de eerste 10 liter van het wijnhuis Bateau Gabber is in de maak. Zie voor meer informatie over wijnmaken deze link "How to make drinkable wine in just onse week". Met deze besparing in het vooruitzicht maken we ook de reis- en zeilplannen voor het nieuwe seizoen en heroverwegen we de aanschaf van een windmolen om ons nachtelijk energie tekort te compenseren.
Het orkaan seizoen duurt nog even, Ernie's moeder is eind oktober jarig, de kerstdagen zijn we ook graag thuis en Erik's moeder is begin januari jarig.
Bateau Gabber, voor een lekker appelwijntje.

Iedere 15 meter een andere kleur ankerketting. Ons zeilseizoen begint dus pas half januari. We zijn dan de zeildrukte vanuit Europa nog ruim voor als we via de oostelijke Carieb langzaam omhoog varen richting Puerto Rico. Puerto Rico is Amerikaans grondgebied en we hebben net via internet de visum aanvragen verstuurd. De vragen of we van plan zijn misdadige activiteiten, mensenhandel of prostitutie te gaan ondernemen hebben we maar met nee beantwoord. Gelukkig wist ik de naam nog van de managers bij mijn oude werkgever, helaas het telefoonnummer was me ontschoten. Ook waar, wanneer en hoe laat we in Amerika voet aan wal zouden gaan zetten was moeilijk zo op voorhand te beantwoorden, evenals het telefoonnummer aldaar en het adres. Er komt nog een interview hier in Trinidad op de ambassade en hopen het dan uit te kunnen leggen. We kregen van een andere zeiler de tip dat Puerto Rico aanzienlijk goedkoper is om te bevoorraden in vergelijking met een ander caribisch eiland. Helaas hadden we niets meer aan zijn tweede tip, vlieg eerst naar Miami en vanaf daar boek je een nieuwe vlucht naar NL dat schijnt veel goedkoper te zijn maar ja, we hadden al geboekt. Bonaire en Curacao moeten dus nog even op ons wachten.
Nu hebben we plots een einddatum voor ons geklus. Nog vier weken schilderen in de hitte tussen de regenbuien door en dan de koelte in van de Nederlandse herfst en winter. We kijken uit naar familie en vrienden en slapen onder een dekentje.





.

070=200913==12:30UTC===Positie:10=40,8N==061=38,0W==Chaguaramas=Trinidad=============

Plots ontdekken we dat ons verblijf in Trinidad niet op 19 september verloopt maar al op 9 september verlopen is. Dinsdag (17 september) proberen we bij de immigratie toch nog een verlenging te krijgen van ons verblijf. Doorgaands is dat een afspraak maken, een week wachten een interview en wat brieven meenemen. Helaas deze medewerkers van immigratie waren de uitvoerders van een stringenter vreemdelingen beleid en wezen ons resoluut het land uit. Niets geen gemaar of smoesjes, HET LAND UIT ! en wel zo snel mogelijk.
Het was dus zaak voor ons om snel iets te organiseren. We boeken een dagretourtje Venezuela met de veerpont en melden nog even bij de haven dat we weg gaan. Daar gaan de dames gelijk aan het werk om, de blijkbaar nodige, brieven te schrijven voor immigratie en douane terwijl het eigenlijk sluitingstijd is. Om vier 's-middags staan we met de brieven voor tijdelijke import en de overdracht van verantwoordelijkheden over de Gabber aan Powerboats marina op het kantoor van immigratie. De bazin verlaat net het kantoor en draagt de achterblijvers op ons "over tijd" in rekening te brengen omdat er na vier uur gestempeld gaat worden. De bazin lijkt er genoegen in te scheppen het ons zo min mogelijk naar de zin te maken in Trinidad. Daarna met de gestempelde brieven naar de douane en nog even een gestempelde set onder de deur doorschuiven bij Power boats, ja ja alles hadden we in 4 fout bij ons.
De veerpont naar Venezuela.

De Venezuelaanse politie bracht is retour naar de Chinees. Woensdag morgen gaan we met de veerpont van Pier 1 (5 minuten bij ons vandaan) naar Guiria in Venezuela. Het is een tocht van 3,5 uur. Het ontschepen van de 50 passagiers duurt ruim 2 uur zodat van onze tijd in Venezuela maar weinig overblijft. We willen wat van Guiria zien en ergens de lunch gebruiken. Na nog geen 5 minuten lopen richting het dorp stopt er een politieauto en de agenten melden dat het te gevaarlijk is voor ons om op straat te lopen. Ze bieden ons een lift aan. Al pratend over wat we willen doen krijgen we ook de retour lift aangeboden en wisselen de agenten uit eigen zak voor ons TT$ 100,- voor Bolivar 250,- (circa €12,-) zodat we de lunch kunnen betalen. We worden afgezet bij de lokale chinees en ze pikken ons over 30 minuten weer op.
De Chinees is niet veel bijzonders maar het vult de maag en we zitten koel en veilig. Als het eten op is staat de politie alweer voor de deur. In gebrekkig Spaans praten we wat terwijl ze ons een rondritje door het armoedige dorp geven. Er zijn teveel wapens en slechte mannen onder de 4000 inwoners is hun verhaal. We kunnen het helaas bevestigen met verhalen uit een Caribisch zeilersblad. Dit schiereiland en de kust zijn gevaarlijk. Regelmatig worden jachten overvallen en recent ook met een dodelijke afloop van een Nederlandse zeiler die we ontmoet hadden in Tobago.


's-Avonds zijn we om zeven uur weer terug in Trinidad. De medewerkers van immigratie maken veel en lange werktijden, de mensen die ons het land uitstuurden waren er toen we vertrokken en ook nu bij aankomst zijn ze er weer. We krijgen een stempel voor 2 dagen verblijf in Trinidad. Die tijd kunnen we gebruiken om op kantoor langs te komen en dan krijgen we een stempel voor een verblijf van 3 maanden.
De stempel procedure: 1) ontscheping van de Gabber, 2) inscheping op de veerpont, 3) binnenkomst Venezuela, 4) verlaten Venezuela, 5) ontscheping veerpont en 6) inscheping Gabber. Ja, ja ze houden van hun werk hier.
Maar toch moet het frusterend zijn of een ziekelijke genoegdoening geven. Want vanaf het moment dat we het land uitgestuurd werden wisten we allemaal dat we binnen 48 uur weer voor de balie zouden staan en dat we een langer verblijf in Trinidad zouden krijgen. In deze 48 uur tijd zijn wij een slechte ervaring met de overheid van Trinidad rijker, TT$ 1650,- (€ 222,-) armer, een dag niets anders kunnen doen dan aan boord van een veerpont hangen, 6 stempels in het paspoort, 3 brieven worden opgeslagen in 4 verschillende archieven en veel onnodig werk lijkt uitgvoerd te zijn.
OK natuurlijk gaan we in de toekomst oplettender om met datums en tijden, maar daarmee zijn we vermoedelijk samen met immigratie de enigsten op dit Caribische eiland die het concept van tijd en afspraak erg consciƫntieus naleven.
Zes nieuwe stempels in het paspoort.


.

069=140913==12:30UTC===Positie:10=40,8N==061=38,0W==Chaguaramas=Trinidad================

Gabber met de mast langszij op de kant. Al meer dan 6 weken staan we op de kant bij Powerboats marina. Hiernaast een foto van de Gabber. De mast ligt er naast en de ankerketting er voor. Een prima gelegenheid om in de verloren uurtjes ook wat poets en schilderwerk te doen aan mast en ankerketting. Op de punt van de boot hebben we een bamboe stok van 5 meter bevestigd die een lijn omhoog houdt met daarover een schaduwtent en vanaf de top loopt de SSB antenne naar het achterdek. Het lukte om verbinding te maken met Nederland (PA3V, PI4DEC) en ik was hoorbaar in New Foundland bij Dennis aan boord van de Bodyguard. Inmiddels staat de mast weer. De poetsbeurt van de VHF antenne connectoren was zinvol, de AIS signalen komen nu zonder storing binnen en ook zenden gaat tegenwoordig een stuk beter met de antenne die in de top van de mast zit.
Ernie schildert er driftig op los. Dat is wel lastig met het warme weer, want zweetdruppels vallen gestaag in het schilderwerk als ze niet op past. De Gabber wordt aan dek witter en de romp krijgt ook een lichtere kleur. We hopen met de nieuwe kleuren dat de boot iets koeler blijft onder de tropen zon.
Het radionetje van de cruisers dat hier iedere dag is werpt zijn vruchten af. Erik had laatst weer een duikklus met het bevrijden van een anker dat vast lag tussen touwwerk van een oude mooring. Dat leverde naast afkoeling en dankbaarheid ook nog eens U$ 50,-- en een windscope op. Een windscope is een soort van tentje dat je over je geopende luik zet waardoor de wind dan beter naar binnen blaast. Eergisteren was helemaal een top dag ! De Prairi fox boodt een werkende SSB zender en antenne tuner als "free-bee" aan (gratis weggevertje). De antenne tuner, ICOM AH-3, kan ook de frequenties beneden de 3,5 Mhz tunen en dat is een verbetering ten opzichte van onze AH-4 tuner. Jammer voor Erik is wel dat hij nog niet met zijn nieuwe speeltje mag knutselen, eerst moet er geschuurd, geschuurd, geprimerd, geschuurd en geverfd worden.

De Gabber krijgt een lichtere kleur.    Een ICOM725 en ICOM AH3 antenne tuner als free-bee op het netje.    De Gabber krijgt een lichtere kleur.   


.

068=110913==12:30UTC===Positie:10=40,8N==061=38,0W==Chaguaramas=Trinidad==============

Dat we met reizen andere culturen, gewoonten en mensen gingen ontmoeten hadden we ons gerealiseerd. En dat je in situaties kan komen die je met beperkte technische of medische middelen zelfstandig moet oplossen wisten we ook. Dat maakt het zeilers bestaan juist zo leuk en avontuurlijk.
Maar dat met reizen ook de technische standaarden veranderen hadden we ons nog niet zo gerealiseerd. OK, een andere schroefdraad op een gasfles of de zeldzame keren dat we in een haven liggen met een niet EU-walstroom stekker, daar hadden we ons op voorbereid.
Hier in Trinidad zijn we aangekomen in het voormalig Britse rijk en de "Imperial standard" is hier dagelijkse kost. Verf gaat per gallon, drinken in oz., een eetbuffet heeft een prijs per pound, touw of lappen stof koop je per feet of yard en teakhout per square inch tot zover zijn het nog overkomenlijke verschillen die eenvoudig om te rekenen zijn.
Helaas gaat de imperial standaard ook zo ver als de maatvoering van schroefdraad en dan wordt het plots onmogelijk om een passend schroefje te vinden voor de in Nederland met DIN maatvoering getapte schroefgaten. Gelukkig zijn er ook bakjes met "metric" bouten en moeren. Die kan je dan mooi gebruiken totdat je besluit om nieuwe schroefgaten te tappen en je tapje afbreekt. In Nederland koop je dan een nieuwe M4, M5 of M weke maat dan ook tap. Hier in Trinidad vermelden ze plots bij de M standaarden ook de spoed van de schroefdraad, M6x0,80 of M6x1,0 en dan wordt een nieuw schroefgaatje maken plots een wetenschap.
Onze windvaan (Aries) was tot voor kort het enigste onderdeel met Engelse maatvoering qua schroeven en inbusbouten. Daar zijn nu de door onze lasser Mitchell gemaakte septerpotten bij gekomen met 1/4" (quarter) inbusboutjes. Hoeveel andere "Imperial" schroeven er bij komen is onbekend. Een afgebroken M4 tap zit nog in de reling waar het zonnepaneel aan hangt. Dat gat wordt pas opgeboort naar M5 als eerst het vluchtluik geplaatst is met M5 boutjes. Bij het omdraaien van het vluchtluik moeten er een paar nieuwe schroefgaten geboord en getapt worden en daar willen we onze zeldzame M5 tap eerst voor gebruiken voor we overstappen op de "Imperial standaard".
Schroefdraadtheorie, alle maten die anders kunnen zijn in een plaatje.


.

067=090913==12:30UTC===Positie:10=40,8N==061=38,0W==Chaguaramas=Trinidad===================

boot achter gelaten met tent en airco. De cruisers op de marina's en ankerplaats bij Chaguaramas zijn van allerlei pluimage. De luxe varianten hebben hun boten op de wal achter gelaten, van boven afgedekt met een tent van krimpfolie, op een van de luiken staat continue een airconditioner te snorren om het binnen klimaat te regelen. Tegen de tijd dat ze terug komen heeft een "contractor" (ingehuurde werker) de boot gepoetst en het onderwaterschip in de anti-fouling gezet. Aan de andere kant zijn er de zeeschuimers die achter eigen anker liggen in de baai en op iedere "free-bee" (gratis weggevertje van andere zeiler) af gaan die op het radio-netje wordt aangeboden.
Daartussen zijn er alle varianten als: wonen aan boord met of zonder gehuurde airco of ventilator, gebruik van klusjes mannen, werken aan de eigen boot al dan niet met een appartementje van de haven. Ook qua avontuurlijke instelling verschillen de cruisers. Neem je net als de lokale bevolking een maxi-taxi of wacht je liever op de lijndienst (€ 0,36 goedkoper) of ga je slechts de "enge boze buitenwereld" in met een georganiseerde boodschappen trip naar een van de luxe winkelcentra. Sommigen komen helemaal de haventerreinen niet af. Alles is tenslotte ook op steenworp afstand te koop. Er is een kleine vestiging van de HiLo-supermarkt keten, Budget-marine, Peake-chandlery en tal van gespecialiseerde zaakjes op het gebied van scheepsbenodigdheden. De luxe restaurants en eettentjes voor de werklui bieden een keuze aan Amerikaans/Europees eten of lokale kost als: roti, bush shot up, cow-heel of pig-tail soup en doubles.
Op Youtube staat een reclame filmpje dat de bemanning van de Corinthian onlangs heeft gemaakt voor PowerBoats Marina. Klik op de link om een impressie te krijgen van de haven waar we nu zijn, filmpje van Power Boats.


.

066=080913==12:30UTC===Positie:10=40,8N==061=38,0W==Chaguaramas=Trinidad======================

Het te warme weer, vroege opstaan en harde werken weerhoudt ons van het doen van updates. Inmiddels zijn alle plekjes schoon gedremeld door Ernie, de romp, het dek en het onderwaterschip zijn geschuurd. Vaak verzuchten we de laatste dagen "hadden we maar een polyester of aluminium boot", maar dat blijkt tijdens onze wandel rondjes over de werf ook niet echt een oplossing te zijn.
Veel van de lange termijn cruisers met een polyester boot staan hier op de kant om reparaties uit te voeren in verband met osmose, sommige boten moeten totaal geschild worden. Langdurig in het water liggen en veel zon is voor een polyester boot niet goed. De aluminium boten vechten tegen electrolyse. Verkeerd gemonteerde motoren, pompen, lieren en onderdelen van roest-vrij- staal, geven de aluminium booteigenaren kopzorgen over corrosie. Er staat hier zelfs een Alu-boot waarbij een metalen houtschroef van het interieur de wand raakte en zich inmiddels een gaatje in de romp heeft gevreten.
Nee, zo over de werf lopend zijn we tevreden over de kwaliteit en conditie van onze Gabber. Er staan hier ook stalen boten zonder goed onderhouden lagen epoxy en verf op het staal. Regelmatig zien we dat er onder de waterlijn nieuwe stukken metaal ingelast moeten worden. Lekkages van afvoeren, ankerbak of de afwatering naar bilge waren dan niet orde. Bij al die ellende van andere boten vallen de roestplekjes op het potdeksel bij ons reuze mee.
In ons schuurtje staat een indrukwekkende verzameling epoxy, filler, primer en verf blikken. Komt vooral omdat veel van de verven die we gebruiken "2-component" zijn; een epoxy/filler/primer/verf en een harder. Ondanks dat we maar 3 kleuren aflak gebruiken staan er dan toch 10 verschillende blikken, 3 soorten thinner, aceton en terpetine.
in ons schuurtje staan vele potten verf.


.