029=250415==17:00UTC==Positie:12=09,3N==068=16,8E==Kralendijk=Bonaire================

Op 21 en 22 april passeerde de zon recht boven Bonaire en Curacao. Dat betekende dat er die dagen rondom het middaguur nauwelijks schaduwen te zien waren omdat de zon loodrecht boven de aarde stond.
Jaarlijks beweegt de zon schijnbaar tussen de 23,5 graden zuid (Steenbokskeerkring) en 23,5 graden noord (Kreeftskeerkring). Dat is iets minder dan twee (1,8) graden per week. Op dit moment is de zon dus van het zuiden op weg naar het noorden. Voor Nederland betekent dat dat de zomer in aantocht is en de dagen langer worden. Op de langste dag van het jaar, omstreeks 21 juni, staat de zon op zijn noordelijkste positie, boven de Kreeftskeerkring.
De beweging van de zon kan je gebruiken om je eigen positie, of verplaatsing, op aarde te bepalen. Hij komt altijd op in het Oosten en gaat onder in het Westen. De lengte van een schaduw op het midden van de dag geeft informatie over je afstand tot de evenaar. Maar voor zeilers is de invloed van de zon op de heersende winden net zo belangrijk.
Met het verplaatsen van de positie van de zon verplaatsen ook de gebieden waar de passaat winden waaien. Voor het plannen van een oceaan oversteek is het goed te weten waar (tussen welke breedte graden) deze passaat winden waaien. Voor meer informatie over dit onderwerp zie Hadleycel. Het gebied waar de zon rechtboven staat wordt ook wel de "thermische evenaar" genoemd. Dus zonder een verre reis te hoeven maken passeerden wij deze week de (thermische) evenaar ! Zaten we tot voor kort nog op het noordeijk halfrond, tegenwoordig leven we in het zuidelijk halfrond.
Hieronder een serie foto's van de schaduw van een spijker rondom het middag uur op 22 April. Op de derde foto zie je geen schaduw meer.



.

028=220415==12:00UTC==Positie:12=09,3N==068=16,8E==Kralendijk=Bonaire================

Het is einde zeilseizoen voor ons. Nog een paar dagen op de kant om de boot klaar te maken voor vertrek en wat kleine schilderklusjes. Lennart gaat coppercoat (epoxy hars met koperpoeder als anitfouling) op het onderwaterschip zetten dus als we terug komen hoeven we ook niet meer te schuren en te smeren met anti aangroei middellen.
De werf Navegante heeft geen "travellift" waarmee je met twee banden om je boot uit het water gehezen wordt. Hier moet je voorzichtig een trailer opvaren, waarmee je dan vervolgens uit het water getrokken wordt. Navegante kan schepen aan tot 20 ton en 2,10 meter diepgang, dus onze Gabber met 9 ton en slechts 1,45 meter diepgang was een eenvoudige klus. De eerste dagen stonden we nog op de trailer, maar sinds vanmorgen staan we met de kiel op houten blokken en 5 steunbokken. We hebben gevraagd of we met de neus in de wind mochten staan, zodat we wat ventilatie door de boot zouden hebben. Dat was geen probleem, we hebben nu het mooiste plekje met uitzicht op klein Bonaire, zwemwater voor de deur en zelfs een zoetwater douche.

     


.

027=150415==12:00UTC==Positie:12=09,3N==068=16,8E==Kralendijk=Bonaire================

Als een van de weinigen sparen we hele dollars bij het afrekenen van de mooring kosten ! Toen Erik vorige week ging afrekenen waren de kosten plotseling hoger. Eenmaal retour op de boot bleek dat de marina per April een extra $1,- per dag "service charge" in rekening bracht.
Nu moet je weten dat de circa 50 overnachtingsmoorings in Bonaire eigendom zijn van STINAPA en dat ze het innen van de gelden uitbesteed hebben aan de marina. Dat je gebruik moet maken van de moorings tegen een tarief van $10,- per nacht is een lokaal overheidsbesluit (eilandbesluit) en dus eigenlijk een wettelijke verplichting. Als natuurliefhebbers leveren we graag een bijdrage aan het beschermen en beheren van de kwetsbare kustzone van ons tropisch Nederland, maar waar we betalen willen we ook service.
De moorings zijn matig onderhouden, regelmatig breekt er een mooring lijn en klagen bij de marina levert weinig op. Er zijn geen vuilnisbakken specifiek voor de zeilers of een plek waar je met je bijboot eenvoudig aan de kant kan komen. In de folder van STINAPA staat dat je je afval kwijt kan in de marina, maar sinds kort wordt daar dus $1,- per dag voor gerekend. Blijkbaar is de 35% ($3,50) die de marina volgens het contract met STINAPA ontvangt niet voldoende voor de Venezulaanse eigenaren van de marina.
Toen Erik ging navragen in de marina en meldde dat hij helemaal geen gebruik maakt van de "service", wij gooien ons afval elders weg, kreeg hij zonder mopperen gelijk zijn teveel betaalde dollars terug. Het computer systeem van de marina rekent echter standaard de "service charge" per dag en omdat we per pin de rekening betalen krijgen we deze "service charge" contant retour.
Ja, ja de marina lijkt "Zeeuws meisje" wel "nog steeds contante dollars sparen" en wij natuurlijk "en geen cent teveel hoor".
Dat het onze zuinige Hollandse inborst is dat we klagen over 10% kosten verhoging blijkt al snel als we andere amerikaanse zeilers informeren. De meeste reageren lakoniek, "het is me de drukte niet waard", "in Bonaire zijn de moorings al het goedkoopst van de hele Carieb", "als ze zeggen dat ik moet betalen dan betaal ik, ik weet niet hoe het hier geregeld is en ik kan het makkelijk betalen", ... .
Op deze manier gaat het zoveelste Caribische eiland te grabbel aan commercie en onverschillige rijke buitenlanders. Het lijkt er steeds meer op dat ook de zee en het kustgebied slechts toegankelijk blijven voor hen die het kunnen betalen.



.

026=140415==12:00UTC==Positie:12=09,3N==068=16,8E==Kralendijk=Bonaire================

Gisteren maakten we een duikje vanaf onze eigen boot bij duikstek "small wall". De tocht erheen was gelijk een test of de koeling van de motor in orde was. Een heel seizoen plaagt de thermometer van de motor ons relaxte zeilers bestaan. Op het laatst was het besmettelijk voor het humeur van Erik, die mogelijk nog heethoofdiger dan de motor zijn frustaties luid keels uitte als de temperatuur snel weer opliep richting 90 Celsius.
Maar ook aan alle ellende blijkt gelukkig een eind te komen. De motor bleef na ruim een uur met flink gas varen keurig op iets boven de 80 Celsius. Wat was de oorzaak ? Vermoedelijk is in Trinidad de koppakking gaan lekken toen we de motor warm lieten lopen door te weinig koelvloeistof. Dat probleem is verholpen door een nieuwe koppakking en het vlakken van de kop in Curacao. Maar in de weken daarna stapelden zich vele nieuwe fouten op, iedere keer bleef de motor warm lopen bij het opnieuw testen van de motor; eerst een lekkende wierpot deksel, daarna een barstje in de slangtule van de wierpot toen een kapotte impellor en tot slot te weinig koelvloeistof.
We hebben veel geleerd van deze perikelen. We kunnen nu zelf een koppaking vervangen en nog belangrijker; "als je een onderdeel in een keten repareert moet je voor een test eerst de hele keten controleren en niet aannemen dat een eerdere controle nog steeds OK is."
Hiernaast een foto van de vuilnisduik die we maakten met Dive friends, na afloop was er een lekkere BBQ en een loterij, Ernie won een mooi T-shirt, helaas voor haar in maat XL dus eigenlijk won Erik.



.

25=110415==12:00UTC==Positie:12=09,3N==068=16,8E==Kralendijk=Bonaire================

Nog regelmatig duiken we overboord met onze flessen. We blijven dan meestal 70-80 minuten onderwater en verkennen de rifhelling. Iedere duik is er wel wat bijzonders. Twee duiken geleden daalden we snel af naar 38,5m naar de voet van de rifhelling, op de zandplaat er onder zaten honderden zandalen. Helaas te diep (weinig licht) voor een goede foto, later die duik kwamen we twee schildpadden tegen. Ernie zwom een tijd op 50 cm afstand gezamenlijk met een schildpad op. Dat is eigenlijk wel het leukste hier in Bonaire het onderwater leven is nauwelijks bang voor je. De schildpad had in zijn voorpoten/vinnen een merkteken zitten, vast voor een onderzoek.
Gisteren doken we met Jill en Rod van de Look far. Ze zijn beiden viswaarnemer voor de Reef (Reef Environmental Education Foundation). Rod is niveau 3 en Jill is onlangs geslaagd voor haar niveau 4, dat betekent dat ze bij iedere vis die ze zien wel een naam weet. Wij zijn wat minder bedreven en zoeken alleen de namen op van dieren die we op de foto zetten.
Aan het einde van de duik zagen we twee pijlstaart inktvissen en konden we ook deze mooi gekleurde garnaal die zich schuil houdt in een anamoon op de foto zetten.




.

024=040415==12:00UTC==Positie:12=09,3N==068=16,8E==Kralendijk=Bonaire================

Met het paasweeekend voor de deur kunnen we ook eieren zoeken onder de Gabber. Geen kippen eieren, maar wel mooi paars gekleurde eieren van de Sergant major. De Sergant major zwemt in grote getalen rond de boot. Ze zijn er als eerste bij als we oud brood overboord gooien, maar ook als de vuilwatertank opengaat. Al het eten doet ze goed blijkbaar want er zijn meerdere nestplekken te vinden. Een nestplek is een, door het visje, schoon gemaakt stuk steen. Het ligt niet beschut, gewoon vaak open op het zand, zelfs de grote betonnen mooring blokken vinden ze een prima nestplek. De nest plek is makkelijk te herkennen aan de paarse kleur van de eieren. Het mannetje houdt dapper de wacht en verjaagt iedere andere vis of duiker die in de buurt komt.
Gisteren maakten we voor het eerst een duik vanuit onze eigen dinghy. Met wat samenwerking en zorgvuldige gewichtsverdeling konden we eenvoudig uit en in ons tuitelige bijbootje komen. De duikstek "Something special" was niet echt bijzonder, maar door onze eigen dinghy werd het toch een speciale duik voor ons.
Naast de drukte van het duiken is er voor Ernie nog genoeg tijd om te haken, zie hieronder de resultaten van vele vlijtige uurtjes haken.

         
    


.

023=010415==12:00UTC==Positie:12=09,3N==068=16,8E==Kralendijk=Bonaire================

Het is regelmatig een komen en gaan van boten op de mooring plek. De vertrekkers gaan meestal verder naar het westen en de nieuwe boten komen vanuit het oosten. Westwaarts zijn dan Curacao, Aruba of Columbia de bestemmingen. De nieuwkomers hebben meestal een weekje varen er op zitten en komen uit St. Maarten, Martinique, Grenada of Trinidad.
Gisteren kwam de duitse boot Hapa na sasa aan in Bonaire. Onderweg hadden ze een grote tonijn van 1.40 cm gevangen, dat was teveel om met de 3 kinderen op te eten. Franka, Louisa en Paula gingen de andere boten langs om verse tonijn uit te delen. We kregen een flink stuk van ze en hebben heerlijk gesmuld van een verse plak gebakken tonijn bij een salade als avondeten. Vanmiddag bij de lunch nog een plak op brood, de rest wordt gekookt en in een pot met zonnebloem olie gedaan, zodat we het later kunnen eten.
Niet alle dieren op de ankerplaats zijn even leuk om te zien. De grote schildpad is natuurlijk een welkome gast. Vaak zien we hem naar lucht happen tijdens de koffie, het borreluurtje of het avondeten als we in de kuip zitten. Gisteren hadden we 's ochtends al vroeg koffie visite. In een koffie kopje dat de nacht buiten had gestaan zat een grote kakkerlak. Ja deze beesten kunnen echt vliegen en houden blijkbaar van koffie. Hopelijk ook van zwemmen want ongenode gasten gaan overboord bij ons.

         


.