014==310112==19:00UTC==Positie:=14=07,8N==016=28,48W==Foundiougne=====

Ernie bij de groente boer
Erik koopt een mals stukje vlees bij de slager in Foundiougne
We liggen, als enigste zeilboot, op anker bij Hotel Foundiougne. Een hotel met 82 kamers, meerdere zwembaden, bars en restaurants. Met een 30-jarige geschiedenis vermoedelijk een van de oudste gelegenheden hier in Foundiougne. Vandaag waren we de enigste klanten voor 2 coca cola's, uit beleefdheid omdat we de steiger konden gebruiken. Onze pilot uit 1997 meldt een vergelijkbaar bezoek, helaas het geheel is in trieste staat en verval. De restaurants zijn dicht, de zwembaden stoffig leeg, een deel van de kamers met gras begroeid en zonder dak, alleen de bungalows met airco zijn nog onderhouden, tourisme op zijn retour. Zonde want het hotel ligt op een mooie plek.
Foundiougne klinkt als een stad in de binnenlanden en dat is het ook. De wegen zijn onverhard, lokaal openbaar vervoer is met paard en ezelwagen. Op de lokale markt kunnen we onze groente voorraden aanvullen en bij de lokale vers slager koopt Erik wat vlees. In de boulangerie halen we "pain" (brood) en heerlijke koffie broodjes. Net buiten het dorp is een benzine pomp waar we onze jerry cans met 10 liter diesel vullen. De dochter van de pompeigenaar is een peuter die bij wat aandacht van een "toubab" (witje) in de tranen schiet en nog dichter tegen Pa aan kruipt.
Bij Foundiougne is de enigste veerpont die over de Saloum gaat. Vroeger was deze stad een druk knooppunt in het lokale wegennet. Maar sinds de bouw van een brug bij Kaolack (een stad nog verder de rivier op) is het zijn betekenis verloren. Vanmiddag gaan we met het afgaande tij weer stroom afwaarts. We kunnen dan zeilen want er staat altijd een windje over de rivier naar zee. Heerlijk op het fok stroom af op zoek naar een ankerplaats in de vrije natuur.
Onderweg moeten we de bijboot lijmen, want weer heeft een lijmnaad, aangetast door de tand des tijds, los gelaten. Met dit rustige rivier varen wat we nu doen beginnen we spijt te krijgen dat de porta bote in de opslag ligt. Hier denken we niet meer aan overkomend water dat door de gangboorden spoelt of grote golven die een gesleepte bijboot doen kantelen. Een robuste bijboot, niet bang voor oesters, zeepokken of mangrove takken is wat we willen.


.

013==300112==19:00UTC==Positie:=14=07,8N==016=28,48W==Foundiougne====

Vanmorgen hebben we weer afscheid genomen van Per, hij zet koers naar Gambia. Met de getijde stroom mee zijn we op de motor naar Foundiougne gevaren dat zo'n 20 Nm het binnenland in ligt. De rivier was niet overal breed genoeg om te laveren en dan hadden we het ook niet in een dag gehaald. Onderweg pakten we regelmatig de verrekijker om vogels te kijken, pelikaan, sterns, reigers, flamingo's, hornbill, ijsvogel en meedere Afrikaanse visarenden. Het gebied van de Saloum staat bekend om zijn vogelrijkdom. Gisteren maakten we nog een wandelingetje op het schiereiland van Djifere en scoorde daar de hop van de foto hiernaast. Het vissersdorpje, waar geen elektriciteit en stromend water is, doet je weer blij zijn dat je wieg in Nederland stond. Net buiten de bebouwde kom merkte Erik op dat hier het publieke toilet gebied begon. Links en rechts van de weg liepen lokale mensen door de bossages en de meesten hadden een plastic fluitketel bij zich die we ook al als "toilet papier" gezien hadden in het sanitair van het nationale museum in Dakar.
In Djifere kochten we nog "matok" (cassave) en een stokbroodje. Het kopen en bij je hebben van lokale etenswaar, zeker die je moet koken, zorgt dat je minder wordt aangesproken door toeristen jagers. En matok is een smakelijker zetmeel product dan de hollandse aardappel. Het krioelt er van de kleine kindjes die allemaal "toubab" beginnen te roepen naar ons (we denken dat dat iets als blanke betekent) en zeuren om op de foto te mogen. Terug bij de boot was Per de aangroei van zijn boot aan het verwijderen, gisteren had Erik dat al gedaan bij de Gabber terwijl Ernie muskietennetten maakten voor het luik en de ingang. Na drie maanden was de onderkant van de boot weer hard aan een schoonmaakbeurt toe.
Hop, niet voor bier brouwen !

Sjeik Ahmadou Bamba afbeelding op piroque      straatbeeld in Djifere      Per zwaait ons uit     


.

012==280112==11:00UTC==Positie:=13=57,4N==016=45,6W==Saloum===

Verse vis wordt aan de deur gebracht
Kwam in Nederland vroeger de melkboer en later de SRV langs de deur, hier in de Saloum komt de visboer langs om zijn vangst uit te venten. Een piroque met twee warm geklede vissers toonde hun vangst toen ze langs voeren en vroegen of we belangstelling hadden. Onze enthousiaste reactie zorgde dat ze langszij kwamen. We wilden wel een kilo verse vis kopen, zeezalm noemde ze het. Vers was ie in ieder geval want ze lagen nog spartelend op de vloer van de kano. Vanuit de Gabber snel een plastic zakje gepakt en de bagage weegschaal voor het afwegen van de handelswaar. Voor CFA 1.000,- (Euro 1,5) zaten we tijdens de koffie al met 4 spartelende vissen in de kuip. Schoonmaken en de koelkast in voor 2 keer heerlijk avond eten. De viskoppen gebruikt Erik als lokvoer in de fuik. Het hom en kuit werd nog een culinair experiment voor visballetjes, samen met maismeel en knoflook vermalen, balletjes draaien en dan frituren. Een volgende keer meer hom en kuit gebruiken was de conclusie.
In de fuik zat de volgende dag een frogfish (kikkervis) denken we, zie foto. Een enorme bek, wat stekels op rug en borstvinnen, een panterprintje, en een opvallend laag kwakend geluid als je hem uit het water haalt. Niet echt aantrekkelijk voor in de keuken, dus die kon weer verder zwemmen.

1Kg verse vis, zeezalm, voor CFA 1000,-      Frogfish, kikkervis, gevangen met de fuik


.

011==270112==10:00UTC==Positie:=13=56,4N==016=45,6W==Djifere===

De tocht van Dakar naar het zuidelijker gelegen estuaria van de Saloum-Diomboss-Bandiala hebben we met een tussenstop in Sali gemaakt. Zo konden we geheel bij daglicht langs de Senegalese kust varen. Het sturen moest op de hand omdat het een continue zig-zag partij was tussen de visstaken en vissertjes door. Tegen het vallen van de avond kwamen we bij Sali en konden nog net slalomen tussen de visnetten door de ankerstek te bereiken. De Butterfly van Louis en Marie, met wie we gelijktijdig uit Dakar vertrokken, ging langzamer en passeerde ons een uur later in het donker.
De ondiepe visgronden van Banc de Mbour worden druk bevist, maar wij slagen er niet in om verse vis te vangen. Erger nog we raken twee stuks vistuig kwijt omdat ze gevangen worden door de staken. Onderweg is het regelmatig vriendelijk zwaaien naar de enthousiast roepende vissers. Een wat brutalere komt langszij en vraagt naar drinkwater en sigaretten. Vooruit op zo'n 3-5Nm vanuit de kust met hun gemotoriseerde lange kano's hebben ze wel een fles water verdiend.
In de ochtend is de wind uit noord oost en draait gedurende de dag over noord naar noord west, een patroon dat zich dagelijks herhaalt. Met een rustige 2-4 Bft zetten we voor het eerst tijdens ons vertrek de halfwinder om de vaart er in te houden en brandstof te sparen. De aankomst bij de Saloum is met een ondergaand zonnetje, maar de langer doorstaande eb stroom vanuit de mangroves maakt dat we pas in het donker de ankerplaats bij Djifere bereiken. Het anker gaat in water van ruim 10 meter diepte. We zetten de wekker om te kunnen controleren of we goed meedraaien op de veranderende stroomrichting bij het keren van het tij. Een uur na hoogwater gaat het ankeralarm, we zijn dan volledig gekeerd en liggen nu stroomafwaarts van het anker dat zich goed heeft ingegraven. De hele nacht is het een geklots rond de boot van het langs stromende water en af en toe een tik tegen de romp van een voorbij drijvend stuk hout.
In het ochtendlicht zien we dat de Butterfly een honderd meter zuidelijker van ons ligt. Op de rivier varen boten richting visgronden. Met vierkante zeilen, gemaakt van oude zakken, gebruiken ze de aflandige wind om richting zee te komen. Deze, vermoedelijk ongeschoolden, hebben zeker de ambitie om te zeilen. Misschien niet de wereld rond, maar wel om hun dagelijkse kost te verdienen. Wat een verschil van leven met een 16 jarige nederlandse, eveneens dropout, die boot, zeilen, onderdelen en levensonderhoud gesponserd kan krijgen voor simpel een nieuw record.
Op de halfwinder van Dakar naar Saloum
Zeilende visser op weg naar zee voor dagelijkse vangst


.

010==240112==18:00UTC==Positie:=14=43N==017=26W==Dakar====

Kleren, lappen, vlaggen stalletje voor ingang van CVD
Dagelijks verse groente en fruit, stalletje voor ingang van CVD
Met gemengde gevoelens nemen we afscheid van Dakar en de ankerplaats bij CVD. We hebben een prima tijd gehad hier, kunnen uitrusten, reparaties gedaan, volop voorraden ingeladen en een hoop indrukken en ervaringen rijker. Van de stormachtige dagen op anker heeft Per een filmpje gemaakt waarop de Gabber goed te zien is als een bokkend paard, zie ons Youtube kanaal voor het filmpje. We hebben 2 van de 4 de onfortuinlijke ankeraars gesproken. Bij een was de ketting gebroken, vermoedelijk op het punt waar een koppelschakel gebruikt was. Bij de ander was de "swiffel" die aan het anker zit kapot gecorodeerd.
Gemengde gevoelens hebben we vooral omdat we ons steeds meer realiseren dat we alert moeten zijn op situaties waarbij gebruik gemaakt kan worden van onze relatieve onwetendheid, onbekendheid, kwetsbaarheid. Van taxirijders weten we het inmiddels dat ze je een poot uit willen draaien, maar nu moeten we ook alert zijn voor overheids functionarissen. Van meerdere zeilers hoorden we verhalen over de noodzaak om een gemakkelijk verblijf af te kopen met onderhands geld. Een dag te laat met de aanvraag van de juiste stempels voor de boot kostte een zeiler Euro 1.500,-; per ongeluk de commerciele haven invaren een ander Euro 50,-; en het 6 maanden verblijfpapiertje Euro 45,-; volhouden dat je geen geld hebt levert je geen stempels of benodigde gratis papieren op en betekent dus dat je vroegtijdig het land moet verlaten. Solo zeilende mannen lijken een gemakkelijke prooi voor deze corrupte zelfdienaren.
Vandaag ontdekten we een onverwacht toppunt. Op de rekening van de supermarkt in het centrum van Dakar stond een onverklaarbaar bedrag van CFA 5.300,- (7,90 euro) met als omschrijving "Rayon Fruit et le". Navraag bij 2 andere zeilers die in dezelfde winkel waren geweest leverde ook onverklaarbare bedragen op. Een van hen ging op zijn fiets verhaal halen (retour taxi kost 4000 CFA) over een bedrag van CFA 17.900,- (27 euro) Wat heen en weer lopen in de winkel en vragen bracht een oplossing, zonder verdere problemen kon hij voor eenzelfde bedrag boodschappen meenemen. Dus wees gewaarschuwd ! bij een bezoek aan de Casino supermarkt in Dakar kijk je rekening na of je wel echt betaalt voor wat je koopt.
Hieronder nog een fotootje van zo'n toch wat minder sterke koppelschakel. En Pattex Nural 50 dat we gebruikt hebben voor een ijzersterke verlijming van de verlenging van de draaisluiting van de luchthappers.

Verlengschakel      Patex Nural 50 voor ijzersterke hechting

.

009==210112==19:00UTC=Positie:=14=43N==017=26W==Dakar=====

Ieder masker is een andere dag van de week
We hebben er twee doorwaakte nachten op zitten. Met een stevige wind van 6-7Bft uit ONO ontstaat er een hoge golfslag precies uit de verkeerde hoek recht de ankerbaai in. Gabber gedroeg zich als een bokkend paard. Tijdens de eerste nacht moesten we regelmatig aan dek omdat de ankerketting veel herrie maakten, het ankergewicht was er af geschoten en het touw waarmee we de ketting ontlasten schoot ook een paar keer los. Onze spaanse buurman was omstreeks 02:00 uur al niet meer naast ons. De volgende morgen zagen we hem terug in het vloedmerk langs het strand. Samen met nog 3 andere boten was hij van anker geslagen, als aangespoelde walvissen lagen nu 4 boten in de branding. Gelukkig konden ze met het hoogwater van de avond los getrokken worden en liggen ze allemaal weer veilig op anker, maar net als ons zullen ze niet gerust geslapen hebben.
De harde wind brengt naast golfslag, veel stof, ook een onaangename lage temperatuur van amper 20 graden. We slapen met extra kleren aan onder een dekentje en een lange broek en fleece vest verkiezen we boven shorty en T-shirt. Wat betreft ziek worden maken we er een estafette spelletje van, na Erik werd Ernie ziek dus nu is het Eriks beurt weer, voor de tweede keer is hij snotverkouden.
Donderdag's zijn we naar "village de artisanal" en HLM, de lappenmarkt geweest. Bij de handwerk markt was het relatief rustig, een serie van 7 kleine maskertjes kochten we die in Senegalde dagen van de week voorstellen. Daarna gingen we te voet verder langs de meubelboulevard op zoek naar HLM. De meubelboulevard is hier straat verkoop van meubels; giga gestoffeerde fauteuils en dito banken, bedden, kasten etc.. het staat allemaal op de midden berm van de brede weg die door het universiteitsgebied van Dakar loopt. Het laatste stuk doen we met een taxi die ons midden in de HLM brengt. Eerst lopen we nog langs stalletjes met een brede doorgang, maar na een paar afslagen zitten we midden in een wirwar van lappenwinkeltjes waar geen einde aan lijkt te komen. Wederom zijn we de enigste witjes en kunnen ongemoeid rondlopen. Ernie koopt een kleurijke bloemen print en een doek om de opslag in de punt van de boot buiten zicht te houden. We weten nu ook waar de hoedjes van prinsjesdag gemaakt worden, hier in HLM, door even kleurrijke dames als de hoedjes die ze maken.
Hoeden maken op HLM markt     Hoeden maken op HLM markt     lappen markt HLM


.

008==1740112==19:00UTC=Positie:=14=43N==017=26W==Dakar=======

Restaurant, Keur Khady, 5- Rue Tiong de Prolongee In Dakar zijn verschillende lokale markten wij bezochten er 3 en hebben zo een mooi beeld gekregen van wat er allemaal te koop is. We begonnen in "Sandaga" dicht in het centrum van Dakar. Rondom de markt is het aan de buitenkant een warboel van kleine stalletjes. Als we denken een te nauwe, doodlopende steeg in te gaan hebben we 1 van de ingangen van de markthal te pakken. De hal is hoog en geeft daardoor een wat koelere atmosfeer. Er is een ruime sortering aan verse groente, kruiden, vlees en vis, zo vers dat koeling niet nodig is ? In de belendende stalletjes is het per steegje een andere tak van handel. De naai ateliers zijn niet veel groter dan de koffer van de naaimachine lijkt het, en er is bedrijvigheid genoeg. Op de markt kopen we pepertjes, gember en laurier. We zijn hier de enigste witjes en worden eenmaal binnen niet meer aangesproken of lastig gevallen maar wel uitgebreid bekeken. Buiten op de wat ruimere straten en met souvenier winkeltjes in de buurt is dat helaas anders. We bouwen een goede routine op in negeren, met elkaar snel nederlands praten over niets, geen vragende blik in de ogen hebben en ongeacht het commentaar doorlopen en onverwachte steegjes in slaan. Het heeft ons weer een boeiende dag bezorgd en we zijn op plaatsen geweest waar we anders niet zouden komen.
Onderweg van "Sandaga" naar de markt in de medina met de naam "Tilene" passeerden we kraampjes waar de heks Eucalyptus uit Paulus de boskabouter haar inkopen zou kunnen doen. Schedels van vogels, gedroogde vleermuizen, schildpadden, tanden en hoorns van vermoedelijk alle afrikaanse beesten en dito huiden, haren, stekels van stekelvarkens, kruiden, alles was te koop voor een heerlijk hokuspokus drankje of poedertje tegen ....? .
De lunch gebruiken we in restaurant Keur Khady in Rue Tiong de Prolongee, we zijn aan de late kant dus de kip gerechten zijn helaas op maar de rijst met vlees smaakt ons prima. Aan het einde van de dag bezoeken we de markt "Kermel", een stuk kleiner dan de andere markten en met de souvenier winkeltjes er rondom heen een stuk minder coleure locale. Een vrolijke, vriendelijke taxi chauffeur brengt ons weer vanuit de stad bij CVD. De lijm reparatie aan onze bijboot is bijna klaar en het ziet er prima uit. Dit soort klussen doen ze hier dagelijks met meer routine dan jezelf hebt. De prijs is vergelijkbaar met die van een goede pot lijm. Met het klimaat hier is een geopende pot lijm of tube kit na 1 keer gebruik al na een week uitgedroogd. Dus zelf doen kan maar kost je net zoveel.

Stapels gedroogde Hibiscus om thee van te maken   :  Ernie in de Sandaga markt   :  Hier geen plakje worst voor de kinderen bij de slager

Overzicht van Tilene markt, nabij medina   :  Een kraampje voor Eucalyptus   :  nauwe paadjes op de markt


.

007==1640112==19:00UTC=Positie:=14=43N==017=26W==Dakar========

De originele en de nagemaakte uithouder
De lokale lasser van CVD heeft een aantal klusjes opgeleverd. We hebben weer een uithouder voor het zonnepaneel en 2x 2 op elkaar gelaste moeren om een stuk draadeind te verlengen. De zonnepanelen (2x90 Watt en 1x 50 Watt) laten we hier in de tropen continu horizontaal staan voor de meeste zon instraling, wel dagelijks afstoffen ! Met de weinige uurtjes zonlicht die we hier hebben blijft het schipperen met de energie huishouding. De ampere meter komt meestal niet boven de 4-5A, terwijl theoretisch ruim 15A gehaald moet kunnen worden (ons record is 11A). Na het middag uur vinden de regelaars dat ze over moeten naar druppellading omdat de accuspanning boven de 12,8Volt komt. Een volle accu is voor de koelkast echter het sein om eens flink extra te gaan koelen en verstookt op dat moment een kleine 65Watt. Al met al hebben we aan het einde van de dag een koude koelkast en een accuspanning van circa 12,7 Volt. 's Nachts gaat de koelkast door met koelen en verbruiken we zelf ook energie met lampen en PC, 's-morgens staat de accuspanning regelmatig onder de 12Volt. Onze accubank is 2x 110Ah en het zou waarschijnlijk beter zijn om de accubank groter te maken om zo te zware ontlading van de accu's te voorkomen.
Zena, het Senegalese merk voor producten met vruchten, zeg maar de Senegalese flipje

Zakjes met gesneden peen en ui, zullen ze ook klapstuk verkopen   :  Het is niet alleen westerse techniek hier aan boord van de Gabber. We hebben de smaak van Zena, zeg maar de Senegalese flipje, ontdekt en steeds meer tropische lekkernijen vullen de combuis. De nieuwste aanwinst is Ditakh siroop, mogelijk is het in Nederland te koop in de beter gesorteerde wereldwinkels. Ook onderweg op straat koopt Erik regelmatig wat lekkernijen waarvan hij niet weet wat het is. Niets van laten laten blijken natuurlijk tijdens de aankoop en al helemaal niet naar de prijs vragen. Goed kijken naar wat voor wisselgeld er aanwezig is op tafel of wat een voorganger betaalde en dan achteloos met dezelfde muntjes betalen. Vaak zit het goed voor een bedrag van CFA 100,- (Euro 0,20) of minder. Moet ook wel want een nachtwaker verdient bij CVD slechts CFA 2.000,- per nacht (Euro 91,- per maand).
Sommige producten hoeven voor ons nederlanders geen uitleg. Op de foto hiernaast liggen werkelijk waar zakjes hutspot, het is nog wel zoeken naar een slager die verse klapstuk heeft.

Een grote hagedis




.

006==140112==19:00UTC=Positie:=14=43N==017=26W==Dakar========

Reigers op lokale visboot
Red hornbill
Dode schildpad
Per en Erik gaan 150 liter diesel halen
Op het strand en rondom de CVD (cercle voile de Dakar) zitten talrijke vogels die we in Nederland niet zo gewoon zijn. In de toppen van de bomen zitten kiekendiefen, red hornbill en af en toe een gier (lapped faced vulture). Op het strand fourageren dagelijks western reef heron, grey heron, intermediate egret, en black winged stilt (we hebben een engelse vogelgids). De grote aalscholver pikt graag een hapje vis mee als de lokale vissers hun kuilvisnet aan het binnen halen zijn. Tussen het eten door is het voor de vogels goed uitrusten op een van de boten. De aalscholvers kan je beter niet aan boord krijgen want die poepen de heleboel onder. Een aantal verlaten boten, die ook geen nachtwaker hebben, zijn onder een dikke witte laag uitwerpselen bedekt.
De natuur is niet altijd even fris. De laatste dagen is de wind wat rustiger en tweemaal daags trekt er een walm van rottende vis en vuilnisbelt lucht aan de Gabber voorbij. Met het in en uitstromen van het getij komt het vloedmerk op het strand los en dat heeft liggen broeien bij 32 graden. Zo'n schildpad op het strand lijkt een leuke vondst, maar hij is wel dood en stinkt dan behoorlijk.
We hebben besloten, niet vanwege de lucht, om nog een weekje te blijven om weer helemaal gezond te worden want eerst was Erik verkouden en omdat we alles delen is nu Ernie verkouden. Het schilderwerk en andere klusjes kunnen we op ons gemak verder af maken. De lasser op CVD maakt een nieuwe uithouder voor het zonnepaneel en last 2 bouten op elkaar die we dan kunnen gebruiken om de draadeinden die in de luchthappers zitten eenvoudig te verlengen.
Gisteren hebben Erik en Per ook de diesel voorraad aangevuld. Een te opdringerige Senegalees op de steiger die altijd om werk vraagt werd door Per op zijn plaats gezet omdat in sommige "werkjes" toch echt geen meerwaarde zit. Het 25cm verplaatsen van de jerry-cans op de steiger konden we tenslotte prima zelf. De honger naar geld is hier echt merkbaar. De vraag van Erik bij het groente stalletje "wat kost een kilo vis ?" zodat hij voorbereid zelf naar de vismarkt kon. Werd door een "werkzoeker" beantwoord met "ik kan vis voor je halen" gelukkig was deze beste man minder aanhoudend dan die ene op de steiger. Het overvalt je als je met lege jerry-cans aan komt voor water of diesel en ongewild in een prijs- annex werkafspraak discussie verzeild raakt over een klus die je zelf ook kan doen. Een simpel "nee dank je" wordt echt niet verstaan. Jerry-cans voor diesel lever je 100 meter vanaf de steiger in bij het winkeltje en je krijgt ze gevuld retour op je boot voor dezelfde liter prijs als bij de pomp.
Behalve werk is het ook altijd zoeken naar wisselgeld. Veel producten en diensten hebben een prijs met een veelvoud van 500. Het beste is om gepast te betalen want wisselgeld lijkt niemand te hebben. Zo moesten wij vanmiddag op een moment de wasvrouw en dieselleverancier nog wat betalen, en kregen we nog geld van de haven, het winkeltje en het restaurant. Inmiddels zijn alle schulden vereffend, maar je moet er wel een briefje van bij houden anders raak je het overzicht kwijt.
Hier onder een paar foto's van de CVD, beweeg de muis er over voor de bijschriften.

CVD sail repair and wash, zeilen reparatie en wassen   :  CVD dinghy repair, bijboot reparatie   :  CVD motor repair, motoren onderhoud en reparatie
CVD tenten voor fietsers, motorrijders, etc..   :  CVD Wifi, oplaad en computer hoek   :  CVD bar


.

005==110112==19:00UTC=Positie:=14=43N==017=26W==Dakar======

Iets buiten gaats van Dakar ligt het eiland Goree, van dit eiland werden vroeger (tot 1865) de slaven verscheept. We gaan er met de ferry voor 7,50 pp naar toe. Het heeft zijn naam te danken aan Michiel de Ruyter, en het komt van Goede Rede. In het museum op het eiland is er aandacht voor de bedenkelijke kwaliteiten van onze voorouders als handelsvaarders. Op een ruimte van amper 2x2 meter konden ze ruim 8 slaven transporteren. We liepen dus maar niet te koop met ons Nederlanderschap. Als slaaf was je bij de engelse echter nog slechter af, de kans op overlijden was bij hen 23%, bij de nederlanders 17% en de portugezen slechts 8%.
De ankerbaai in de tijd van de Ruyter is verbeterd met een aantal kades, en onze veerpont meerde vermoedelijk af op dezelfde plek als de schepen van toen. Op de oude kaart wordt slechts de noorder breedte vermeld, 14 graden 35 minuten. Door het ontbreken van nauwkeurige klokken was denk ik een lengte positie niet mogelijk. Volgens CMAP ligt de anker baai op 40 minuten.
Behalve het museum over de geschiedenis van Goree is het vooral veel vergane glorie wat het eiland biedt. Naast koloniale gebouwen zijn er veel geschutskoepels en fortificaties uit recentere tijden. Alles is echter ver in verval. Het ontbreken van auto's en moskeen maakt het wel tot een oase van rust in vergelijking met stoffig en stedelijk Dakar. Er zijn vele souveniers winkeltjes van lokale kunstenaars. Schilderijen, collages met een mix van modern afval, beeldjes in zeepsteen, houtsnijwerk en een overdaad aan kettingen en sierraden, alles is te koop. Natuurlijk ook talrijke restaurantjes met prijzen die 3x boven die van Dakar liggen. Erik neemt "viande hachee" en krijgt een stokbroodje met gekruid gehakt en patat er tussen, tja het is allemaal anders hier. In de ochtend dronken we in een wat achteraf gelegen tentje "koffie Touba". Zoete koffie met gember en kardamon, dat was vertrouwd Senegalees voor een vriendelijke prijs.
Terug in Dakar lopen we naar de grote supermarkt voor de bevoorrading van de boot. Bij Casino is gewoon alles te koop, de import producten laten we liggen, we hebben nu Mango en Tamarinde jam bij het ontbijt of door de yoghurt. Als zoutjes voor bij de borrel slaan we wat zakjes popcorn mais in. En de borrel bestaat straks uit water met Tonic, goed tegen de malaria (Tonic bevat kinine).
Het eiland Gore volgens Michiel de Ruyter
Het eiland Gore volgens CMAP

Veel vervallen glorie op het eiland Goree   :  Strandje bij eiland Goree   :  Er wonen 1300 mensen op het eiland Goree

.

004==100112==19:00UTC=Positie:=14=43N==017=26W==Dakar======

Vele franse schepen liggen voor anker bij CVD We komen in de routine van het leven op de ankerplaats bij CVD. Dagelijks bezoeken we de wal met de watertaxi, nemen lege flessen mee om de water voorraad op peil te houden, doen een boodschapje, een toeristisch uitje en het onderhoud van de boot. Ook voor het klussen proberen we altijd de voorraden aan te vullen van de materialen die we gebruiken. Afrika lijkt oppervlakkig het continent waar niets is, maar met wat geduld en zoeken is het ook het continent waar alles kan. Aan inventiviteit en vakmanschap is er soms geen gebrek.
De houtsnijder verder op de straat maakt de mooiste beeldjes met de minste gereedschappen. De lasser van sierlijke metalen tuinstoeltjes beschermd zijn ogen met een zonnebril. Stempels worden met een scheermesje uit de hand gesneden in een lapje rubber en op een houten voetje geplakt tot een ware officiele stempel.
Vandaag stond op het boodschappenlijstje: zelf vulkaniserende tape, wasbenzine, lamellenschuurschijf, roestwerendmiddel en cash halen. Bernabe moest de winkel zijn, langs de asfaltweg richting stad en dan bij de tweede rotonde was de uitleg van Bernard (voorzitter van de zeilclub). Erik en Per (Ernie blijft aan boord om te schilderen) nemen deze keer de kleurijke verzamelbus. Voor slechts CFA 100,-- p.p. (Euro 0,20) hebben we een ritje van ruim een half uur, door file vorming gaat het niet zo snel. We vinden Bernabe en het is inderdaad de winkel voor de spulletjes, als roestwerendmiddel kan ik Owtrol olie kopen. Bij het afrekenen zie ik dat het beroep van stempelmaker hier de moeite waard is. De rekening krijgt 4 stempels: "echt van de winkel", "betaald", "gecontroleerd" en "geleverd". Met net zoveel stempels als producten verlaat ik als tevreden klant de winkel.

Bernabe, de Praxis van Dakar   :  Net zoveel controle stempels als producten

.

003==060112==19:00UTC=Positie:=14=43N==017=26W==Dakar=====

Hann fishing, Dakar, Senegal, landingsplaats voor de lokale vissers
Vanaf de boot zien we even verder op het strand elke ochtend een gekrioel van mensen. Van Loud en Marlene, de bemanning van de nederlandse boot Rafiki die achter ons ligt geankerd, vernemen we dat het de vismarkt is. Vanochtend zijn we daar een kijkje gaan nemen. Meteen op het strand, waar de visboten aan komen, zitten er allemaal vrouwen achter wrakkige tafeltjes vis te verkopen. Erik probeert stiekum vanuit de heup de kleurig geklede vrouwen te fotograferen. Zij vormen samen met de vrolijk versierde minibusjes het enige kleurrijke dekor in Dakar. Helaas moet het fotograferen stiekum gebeuren want ze worden behoorlijk pissig als ze in de gaten hebben dat je een foto van ze maakt. Erik kreeg zelfs een keer een stuk vlees naar zijn hoofd geslingerd van een slager die hij in de Medina op de foto zette. Dat gebeurde overigens niet in stilte alleen verstonden wij er niet veel van. Als ik op straat loop moet ik steeds aan Erik's moeder denken. Zij vertelde eens verontwaardigd dat ze herhaaldelijk de gemeente Den Haag had gebeld in verband met een los liggende stoeptegel en dat er desondanks nog steeds niets aan gedaan was. Hier in Dakar kan een blind iemand absoluut niet in zijn eentje over straat, zelfs een ziende moet goed op letten waar hij loopt anders dondert hij geheid in een van de vele open liggende diepe putten of gaten in de weg. Het terrein van een autosloperij in Nederland ziet er nog verzorgder uit dan het straatbeeld in Dakar. De lucht ziet blauw van de uitlaatgassen van het verkeer. We passeren een open riool wat zo de zee in stroomt en ruiken even iets anders dan uitlaatgassen. Nee, Dakar is bepaald geen idyllische bestemming voor een huwelijksreis. Kleurijke mini busjes zijn het openbaar vervoer

Senegalese vrouwen   :  Senegalese vrouwen   :  Senegalese vrouwen   : 
Senegalese vrouwen   :  Senegalese vrouwen   :  Senegalese vrouwen   : 

.