062==300512==13:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Terwijl Tom gestaag aan de nieuwe dinghy werkt klussen wij iedere dag een beetje verder aan boord. Een boot heeft onderhoud nodig en we hebben altijd verbeter puntjes naar aanleiding van het dagelijks gebruik. Onze kajuit tafel kan je open klappen zodat je een groot blad hebt, maar dan moet je de tafel niet vol leggen met tijdschriften, DVD's en rommeltjes. Onder de TV was nog ruimte voor een opberg bakje, de rugleuning kan dan nog omhoog, eronder is nog voetenruimte voor als we de bank gebruiken als bed. Met wat kussens ervoor is het niet opvallend in zicht. Je moet echt aan alles denken als je iets wilt veranderen aan boord. Hout kopen, zagen, schuren, vernissen en de tafel is sinds vandaag weer leeg, de rommeltjes liggen voor het grijpen maar uit het zicht. De roestplekjes en verfslijtplekken aan dek zijn inmiddels door Ernie verwijderd. Geschuurd tot op het staal, 2x epoxy erover en 2 lagen aflak. Toen de boot op de kant stond is ook de buitenwater kraan verbeterd. Er zat veel sulfide aanslag in de aanvoerpijp, afsluit kraan, leiding en voetpomp door het oppompen van organisch materiaal (zee wier/gras) dat vervolgens aan het rotten en corroderen ging in stilstaand zeewater met metalen onderdelen van de voetpomp. De voetpomp is nu geheel van kunstof. Kraan, pijp en leidingen zijn vervangen en om schoon water te houden zijn een grof filter en gecombineerd fijn en koolstof filter ingebouwd, zie de foto hiernaast.

       

.

061==240512==13:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Ernie is sinds zaterdag nacht weer thuis aan boord. De voorraden hollandse producten zijn onder de banken verdwenen. Afgelopen maandag gingen we het water in. Vele vragen hebben we gekregen over hoe dat in zijn werk gaat; duwen, met een bootje trekken ? Nee hoor niets van dat al. Onderwater staat op een diepte van ruim 5 meter en circa 200 meter vanaf de oever een stevige ankerpaal waar een katrol aan vast ligt, door de katrol loopt een staalkabel die aan de achterkant van de trolly vast gemaakt is en de andere kant van de kabel gaat naar de zelfde lier als die ons het water uit trok. We liggen nog een paar weken in Dakar voordat we naar de eilanden groep Cape verden zeilen. De tijd gebruiken we om de kleine roestplekjes aan dek bij te werken en wat timmer werk in de kajuit. Ondertussen is Tom dan nog altijd bezig met de bouw van de zeilende bijboot en als Tom klaar is kan Ernie aan het schuren en schilderen. Erik viert zijn verjaardag met 1 van zijn kadootjes, een week lang roze koeken bij de koffie en ´s avonds een etentje bij een Ethiopisch restaurant. In de reisgids van Senegal stond er één vermeld, anders hadden we hem nooit gevonden. De taxi chauffeur konden we in de goede richting sturen door te vragen naar het huis van de voorgaande president te rijden, dat was de aanwijzing die we telefonsich kregen van het restaurant. Denk nou niet dat je dan in een keurig geplaveide en opgeruimde wijk van Dakar komt. Die hebben wij hier nog niet ontdekt. Via met zand, stof en afval bedekte wegen door drukke woon wijken met continue handel aan de kant van de straat bereiken we de iets nettere wijk. Na 3 keer vragen, maar nog steeds het restaurant niet gezien te hebben, stappen we maar uit en gaan lopend verder, het moet tenslotte in de buurt zijn. Een smal verlicht reclame bord verraad de aanwezigheid van Labibela in een smalle zijsteeg. Het restaurant is vernoemd naar de Ethiopische stad waar een verzameling van vroeg christelijke kerken te vinden is die uit de rotsen gehouwen zijn. Op het dakterras doen we ons te goed aan een gecombineerde vegetarische- en een vlees schotel. Het is er koel en stil, we zijn even weg uit de hectiek van Dakar. Voor wie van de specifieke keuken en met je handen eten houdt kunnen we dit restaurant van harte aanbevelen. Wij aten ons bord erbij op, maar dat is gebruikelijk in Ethiopie. Het eten wordt geserveerd op een soort van pannekoek, de injera.

.

060==170512==19:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Zoals gezegd is er de afgelopen dagen hard gewerkt aan de Gabber. De twee mannen van de CVD die helpen zijn echte aanpakkers. Een kleine twee uur nadat de Gabber op de kant stond was de grootste drek er al afgekrabd met een plamuurmes. Hier op het strand is geen stromend water of electriciteit dus de traditionele hoge druk spuit kan hier niet gebruikt worden. De volgende morgen moest ik metalen schuursponsjes voor ze kopen om de antifouling nat op te schuren. Boven de waterlijn werd er voorzichtiger gewerkt om de verf niet te beschadigen. Nu het werk zo voorspoedig gaat was er ook tijd om de twee component verf eens goed in de poets te zetten. Onderwater waren er weer de bekende kale plekjes metaal die een extra schuurtje kregen om later in de epoxy gezet te worden. Vandaag op de derde dag uit het water is begonnen met de eerste lagen anti-fouling, vanmorgen 2 lagen nabij de water lijn en 1x het gehele schip, vanmiddag een tweede laag. Morgen nog zo'n dag en dan heeft de Gabber 4 lagen antifouling. Ja, met serieuze en goedkope arbeidskrachten is het vrolijk werken. De mannen krijgen CFA 5.000,- per persoon per dag en een warme lunch. Voor de beeldvorming, het uur salaris van een schoonmaakster in Nederland is hier een goed betaald en serieus dagloon voor twee man. De buren, ook aan het werk aan een boot, maken af toe wat gekheid als ik ("le patron") ook nog eens met thee of mint siroop aan kom. De werkuren zijn aantrekkelijk te noemen, van 9:30 tot 17:00 en 2 uur lunch pauze. De lunch is voor het restaurant een beetje een probleem. Hier zijn ze gewend met elkaar uit een groot bord te eten. Nu ken ik mijn gulzigheid, en uit bescherming voor de harde werkers vraag ik dus 3 borden. Bij aanlevering worden de deksels gelijk retour genomen en vandaag meende ik dat het gesprek tussen de bediening en de helpers zo iets was als "maar waarom eten jullie dan niet uit 1 bord". Als het werk gedaan is veranderd de omgeving van de Gabber in een sportveld. Dagelijks zijn er meerdere voetbal teams van verschillende leeftijden aan het trainen. Gisteren kwam de voetbal in zee en werd door de wind van land af geblazen. Zonder aarzeling volgde er een sprint door de rottende laag zeewier om de bal te redden. Helaas het water werd dieper dan borst hoogte en de voetballer bleek geen zwemmer te zijn en stopte de achtervolging. Een volgende voetballer en zwemmer nam een sprint gevolgd door een duik en borstcrawl. Met zo'n conditie zou dit wel eens een triatlon kandidaat kunnen zijn. Nog indrukwekkender zijn de trainingen van de worstelaars. Opdrukken in vele varianten, zandzakslepen, kikkersprong voor- en achteruit, en her en der ook oefenpartijtjes, alles in het mulle zand. Het is een bijzonder mooi schouwspel vanaf mijn eretribune op het dek van de Gabber. Ik denk dat er zo'n kleine honderd sporters op het strand bezig zijn. Ook Tom heeft niet stil gezeten, de basis van onze bijboot is gemaakt uit triplex en de vorm wordt nu nog bijelkaar gehouden door trekbandjes. En op Youtube staat al weer een paar dagen een filmpje over hoe we hier het water uit zijn getrokken, zie Gabber op het strand van Dakar

       
       

.

059==130512==19:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

De boodschappen uit Nederland zijn weer opgeruimd onder de vloer. Ondanks dat in Senegal bijna alles te koop is neem je het makkelijker mee uit de vertrouwde winkels in Nederland. Vliegen met TAP (Portugal) heeft het voordeel dat je per persoon 54 kg mag meenemen als bagage. De eerst 30 kilo zijn al op de Gabber. In de bagage zat: appelstroop (dat is hier niet), pindakaas (is er wel maar niet zo lekker), sandwichspread (te duur in Senegal), ketjap, gember siroop, stemgember, medicijnen, vitaminen, citronel olie, RVS onderdelen voor de dinghy, 2,5kg koperoxide, waterfilters en filterhouders. De koperoxide gaan we mengen met de anti-fouling (Ecofleet van Sigma) om het koper gehalte nog wat hoger te krijgen. Vraag me niet wat er Eco is aan Ecofleet, vermoedelijk een vriendelijke verkoop naam omdat het voldoet aan de afspraken binnen de IMO (International Maritime Organisation). Met een beetje mazzel kunnen we er dan weer 2 tot 3 jaar tegen voor we de kant op moeten. De 20 liter anti-fouling werd geregeld door de technicien van de CVD die ook de leiding heeft over de trolly. Hij regelt ook wat medewerkers voor het krabben, schuren en schilderen. Handschoenen, mondkapjes, plamuurmessen en schuurpapier leveren wij. Het klinkt miscchien wat koloniaal maar er gaat hard gewerkt worden de komende dagen. Internationale organisaties hebben nog meer leuke dingen, zo vond ik op de site van het FAO (Food and Agriculture Organization) Gidsen voor soorten identificatie ten behoeve van de visserij , het is een serie boekwerken voor de Westelijk Atlantic (Carieb) en de Oost Atlantic (Canarische eilanden, Afrika, Kaap Verdie). Het is wel kost voor de echte liefhebbers als je tot op soort niveau wilt gaan, maar de determinatie sleutels tot op familie zijn voor iedereen goed te volgen door de mooie illustraties. Vrijdag kwam Tom aangezeild met zijn eigen gemaakte bijbootje, hiernaast alvast een foto van hoe ons bootje er ongeveer uit komt te zien.

.

058==110512==19:00UTC====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Erik is weer terug op de Gabber en Ernie geniet nog wat langer van het samen zijn met ouders, familie en vrienden. De reis naar Senegal verliep voorspoedig en na het nodige gehussel met de taxi chauffeurs op Dakar luchthaven arriveerde Erik om 01:15 lokale tijd op het terrein van de CVD. De water taxi vaart dan niet zodat de nacht dommelend doorgebracht moest worden in een van de hangmatten. Dommelend omdat de nachtwaker snurkend in een stoel met een transistor radiootje naast hem de wacht hield. Om zeven uur een ontbijtje gehaald en bij gepraat met de winkelier over de zorgelijke economische situatie in Europa. Tja, waar ze hier al niet van op de hoogte zijn. In Senegal lijkt de toekomst rooskleuriger. Op het vliegveld wordt je verwelkomd door electronische billboards die de 7 redenen om te investeren in Senegal uit de doeken doen. Stabiel en open land, moderne infrastructuur, gezonde economie, gekwalificeerde arbeidsmarkt, juridisch en belangstingtechnisch aantrekkelijk, goede toegang tot lokale en internationale markt, uitzonderlijke levensstandaard. Senegal maakt deel uit van zeg maar een soort van West-Afrikaanse EEG. Samen met 8 andere landen hebben ze net als de Euro landen één munt en een centrale bank. Of die munt waarde vast is weet ik niet, maar uit de schaarste van wisselgeld en de lage prijzen voor lokale producten meen ik op te maken dat ze zeker niet teveel geld "gemaakt" hebben. Het ontbijtje voor twee personen (stokbrood belegt met gekookt ei en kopje koffie) koste CFA 900,- (Euro 1,38) kijk dat heb je in NL zelfs niet bij de Hema. De terugkomst van Erik kwam goed getimed. Onze boot oppas had vervroegd de benen genomen, nee geen Afrikaan maar een nederlands jacht. Aanvankelijk waren ze afhankelijk van Erik's terugkomst, we hadden hun kapotte stuurautomaat meegenomen naar NL en Erik zou hem, of een nieuwe, ook weer mee terug nemen. Door een plotselinge ziekenhuis opname van een van hun familie leden ging een van de twee zelf even naar NL. De nieuwe stuurautomaat werd gelijk mee terug genomen naar Dakar. Daarna onsloegen ze zichzelf van hun belofte aan ons om op onze boot te passen. De toegangssleutel deponeerde ze doodleuk onder onze buiskap en ze vertrokken. Tom, de dinghy bouwer, was een dag voor Erik gearriveerd. En ook de technicien van CVD was blij dat de Gabber bewoond was omdat we de volgende dag het strand op zouden kunnen. Gelukkig is dat nu verplaatst naar maandag, maar het gaat binnenkort wel gebeuren.

.

057==040512==19:00UTC===Positie:52=16,9N==005=09,9E==Bussum===

We komen maar niet los van Senegal. Gisteren aten we een "typisch hollands" bordje, aardappelen-groente-vlees. De groente waren sperziebonen volgens moeders recept; gekookt, afgieten, klontje boter en een snuif nootmuskaat erover. Waarom komen we dan niet los van Senegal ? de sperziebonen waren gekweekt in Senegal ! Nazoeken op internet bracht ons bij een publicatie van de Nederlands ambassade over de recente komst van een Nederlanderse teler naar Senegal (Sperziebonen uit de Sahel), hij heeft zijn bedrijf vlak bij Dakar. Kort na de oorlog begonnen als tussenhandelaar in groente en fruit is het bedrijf inmiddels een international op het gebied van groente productie. Door verspreid over verschillende landen en klimaat zones landerijen te hebben kan Van Oers United het gehele jaar door in Nederland allerlei groente leveren zonder afhankelijk te zijn van de Nederlandse seizoenen. De tijd in Nederland gebruiken we intensief met bezoekjes, etentjes, boodschappen, internet bestellingen, tandarts en huisarts visite. Wederom is het ouderlijk huis van Ernie meer een Bed & Breakfast voor ons. Niet echt rustgevend of een "leuk dat de kinderen thuis zijn". Hieronder een paar foto's van onze hollandse uitstapjes: haring happen met de bemanning van de Vida vagabunda (en Tucan truckers), kroketten eten, toerist in eigen land met een bezoekje aan stadhuis Middelburg en diploma zwemmen door het jongste neefje.

       
       

.