 | Na 18 dagen en 22 uur varen naderen we de inloop van Mahury Rivier. De noord gaande stroom langs de kust probeert ons al een paar uur weg te zetten, maar met de motor weten we koers te houden naar de inloop ton. We fantaseren over Franse wijntjes en kaasjes voor bij de kerstborrel, croissants, stokbrood in een setting van tropisch regenwoud met papegaaien. Nabij de inloopton neemt de golf hoogte toe en we surfen met soms 8kn richting inloop. "Eindelijk oceaan deining" zeggen we tegen elkaar en gelijk erachter "maar op een moment dat we hem niet willen hebben". Dichter bij de inloop neemt de golf hoogte toe van 3m naar 5m en zien we brekers tussen de betonning. Omdraaien, salut Mahury en op naar Ile du Salut, besluiten we in amper een minuut. Kort na onze koerswijziging komt er weer een squall, deze keer blijft de regen en een harde wind van 6-7Bft bij ons gedurende de gehele verdere tocht. Ernie stuurt in badpak de Gabber onverschrokken door de golven, enthousiast over de snelheid die we maken op slechts een puntje fok en de kotter. Erik heeft het koud en trekt een neopreen shorty van duiken aan. De regen gaat onverminderd door. Waarom denken we toch altijd alleen aan tropische kleurrijke vogels of vlinders als we een beeld van het regenwoud oproepen ? De wereld is grauw rondom ons, de eilanden verdwijnen regelmatig in de neerslag. Dankzij de snelheid en het op de handsturen van Ernie zijn we voor donker op de ankerplaats achter de eilandjes. Het water is er rustiger, er liggen nog 3 franse boten. De oceaanoversteek van 18 dagen kunnen we niet overdenken of momenten ervan in gedachten terug roepen. De laatste uren hebben meer indruk op ons gemaakt dan de gehele zeilreis. Op Kerstavond toasten we op een geslaagde overtocht bij een eenvoudig maal uit blik. |
.