018=24102023=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

De nacht van zaterdag op zondag zal ons nog lang bijblijven. Het waren voor het eerst angstige momenten aan boord. De wind trok in de loop van de dag aan van 6-7-8 Bft naar in de nacht ruim 11Bft. We gierden achter onze mooring van links naar rechts en maakten regelmatig helling dat de gangboorden het water raakten. De bijboot tolde meerdere keren door de lucht, als een vlieger achter onze boot. Gelukkig was de mooring stevig en hielden onze lijnen het. Uit voorzorg hadden we de buitenboord en de brandstof tank al van de bijboot gehaald. Tot 03:00 uur in de nacht hielden we wacht daarna nam eindelijk de wind af naar een rustige 6-7Bft. We hadden de storm anders ingeschat, hij zou in zijn piek van over de bergen moeten komen zodat we in de luwte zouden liggen, maar niets van dat al. De volgende ochtend was het voor zeilers om ons heen bijboten omdraaien en buitenboordmotoren spoelen en vrijmaken van zeewater. Gelukkig had de "Make My Day" daar ervaring in en zo waren de meeste motoren in de middag al weer aan de praat. 's-Avonds komen we met zijn allen bijelkaar op het terras van de Marina en praten na. Ook nemen we afscheid van een aantal boten die al weer verder gaan. Dinsdag is onze bestelling uit Amerika gearriveerd, het zijn een "sealing kit" en "bearing kit" voor onze boegschroef (QL CT900). Dus binnenkort kunnen we het water uit voor het demonteren van de boegschroef en het vervangen van de lekkende onderdelen.

We hadden bijna een nieuwe koelkast besteld, de aantrekkelijke offerte van George Kniest was al binnen, toen Erik in een laatste poging om het probleem te verhelpen de spanning ging nameten bij de koelkast. Slechts 11,3 Volt was het, een snelle blik op de accumonitor vertelde hetzelfde. Het bewolkte weer van de laatste dagen in combinatie met het draaien van de watermaker hadden voor een flinke ontlading gezorgd. Vanaf nu dus stroomdraaien als we drinkwater maken. Maar ook opzoek waarom de zonnepanelen (360Watt) niet zoveel bijladen als wat we verwachten. Aan Jonathan van de Asylum vragen we of hij een reserve zonnepaneellader heeft, omdat we de werking van de onze wantrouwen. Na alle panelen en verbindingen te hebben nagemeten en de reserve lader er tussen te hebben is de eindconclusie dat iets meer dan 200Watt laden het maximum haalbare is. Deels door beschaduwing en deels door lage zonnestand. Ook vinden we een zonnepaneel dat slecht verbonden is en dat probleem hebben we kunnen verhelpen. Iedere haven heeft wel zijn bijzondere gasten. Zo ligt er nu bij ons een Duits schip met een uiterst relaxte zeiler. Alle dagen zit hij van 's-morgens vroeg tot 's-avonds op zijn klapstoel op het voordek. Niet eens een boek te lezen, gewoon lekker zitten en kijken, soms een dutje doen. Natuurlijk zijn we gewoon jaloers op hem. Hij had wel het mooiste zicht op de Gouden Leeuw die sinds gisteren hier aan de kade ligt. Het is een internaat schip waar 44 leerlingen 7 maanden mee varen en onderwijs krijgen op niveau van de 10de en 11de klas.

   







.

017=19102023=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

In de Whatsapp groep doen we een oproep om te gaan duiken bij het marine reservaat Ilheu do Cima. Omdat er discussies de ronde gaan dat je alleen via een duikschool mag duiken gaat Erik uitgebreid op onderzoek. Eerst bezoekt hij "Secretaria regional de mar e pesca" in het dorp en vraagt om een duikvergunning. Vijf euro armer en een Portugees briefje rijker blijkt het bij thuiskomst om een vergunning te gaan om te mogen speervissen, helaas. Verder zoeken op internet brengt hem bij Duik reservatie verzoeken, een site van de Portugeze overheid waar je een tijdslot kan boeken om te mogen duiken in het reservaat. Hier moet je zijn om toestemming te krijgen, er zijn geen kosten en we boeken voor 2 personen tussen 13:00 en 14:00 uur. Helaas wordt het geen duiken want er zit slechts 50bar in de duikflessen. We gaan er wel heen met de bijboot om te snorkelen. Er ligt een kleine mooring, maar het onderwater leven is niet indrukwekkender dan langs de steenstort van de haven. Van een Belgisch stel zeilers nemen we een halfwinder over. Het zeil is eigenlijk iets te klein voor onze boot maar dat maakt hem wel handelbaarder en de slurf die er bij zit maakt het helemaal gemakkelijk is de belofte. Met deze halfwinder van 80 vierkante meter hebben we zeil om bij weinig wind (<3Bft) toch nog te kunnen zeilen. Het Belgische stel met twee kinderen blijft voorlopig op Porto Santo, het bevalt ze goed, vorig jaar verbleven ze op Grand Canaria. Het is leuk om te zien hoe de zeilers hier in de haven ieder een eigen keuze maken over hoe ze het zeilend leven invullen. Van solo de wereld rond, rondje Cariebe, huis kopen op Porto Santo, tussen Canarische eilanden - Azoren en Porto Santo rond varen, tot "we weten het nog niet maar hier bevalt het prima". De bestelde onderdelen zijn onderweg. Gisteren belde de douane vanuit het vaste land van Portugal met wat vragen over de spullen uit Amerika. Omdat ze van buiten de EU komen moet er import belasting betaald worden, tja helaas. De verwachting is dat ze volgende week aankomen. Ook de impellors vanuit Nederland zijn al in Portugal. Op de frequentie (8297 USB, 08:15 UTC) van het radio netje van de ARC is Erik regelmatig eenzaam aan het roepen. Slechts een Zweedse boot, Lulu, op de Canarische eilanden meldde zich een paar dagen. Maar vandaag hoorden we stemmen van ruim 11 jaar geleden, Steve van de Innamorata II meldde zich vanaf Gibraltar. De Innamorata hebben we in december 2011 op het eiland Sal ontmoet tijdens onze eerst reis. Ze zijn nu onderweg naar de Canarische eilanden. Via de SSB houden we contact en we gaan ze vast weer ontmoeten. Een oproep of gesprek over de SSB is voor iedereen te horen en dat geeft regelmatig onverwachte (her)nieuw(d)e contacten, wat toch leuker is dan de beslotenheid van Whatsapp of Faceboekgroepen. De ontvangst van AIS (automatische scheepspositie berichten) was de afgelopen dagen uitzonderlijk goed door het verschijnsel van Troposferic Ducting. Normaal moeten de antennes voor deze signalen elkaar kunnen zien waardoor de maximaal overbrugbare afstand circa 50Nm is vanwege de kromming van de aarde. Maar nu vingen we signalen op van meer dan 350Nm bij ons vandaan. Zie plaatje hieronder waarbij we dus AIS signalen ontvingen van rondom de Canarische eilanden.

       

.

016=04102023=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

Vandaag hebben we eindelijk de watermaker voor het eerst opgestart. De watermaker kan van zout zeewater zoet drinkwater maken. Dat is een heerlijke luxe en scheelt enorm veel tillen. Tot op heden kochten we altijd flessen bronwater voor de thee, koffie en om zo te drinken. De tanks van de boot vulden we met de slang vanuit de kraan op de haven. Nu we op anker/mooring liggen is er geen kraantje meer dus was het sjouwen met water of de watermaker in gebruik nemen. Op de appgroep vragen we of er iemand met ervaring bij wil komen en Richard van de "Make my day" meldt zich. Samen nemen we de gebruiksaanwijzing door en starten de machine op. De watermaker werkt op electra (12 Volt), het zeewater wordt opgepompt, gaat door een serie van filters heen en uiteindelijk wordt het onder hoge druk door een membraam heen geperst. Dit membraam laat alleen zoetwater moleculen door en dat persen gebeurt dan ook onder hoge druk. Wij hebben een Schenker ZEN 30, deze levert 30 liter zoetwater per uur bij een energie verbruik van 110 Watt. Midden op een zonnige dag hebben via de zonnepanelen voldoende energie om de watermaker te laten werken en zo de tanks te vullen en de drinkwaterflessen aan te vullen. Bij Marine traffic kunnen we de AIS signalen van alle schepen die er varen zien. Op die manier houden we bij waar bekenden van ons zijn, maar ook of er schepen koers zetten naar het gebied waar wij zijn. Op onderstaand plaatje zijn alle paarse driehoekjes zeilschepen die nu op zee zitten. Het is duidelijk te zien dat de grote intocht voor de Canarische eilanden is begonnen, een honderdtal boten is onderweg. Een klein gedeelte lijkt ook Porto Santo of Madeira te gaan bezoeken. Niet allen schepen met AIS zijn onderweg. Bijna dagelijks vernemen we via de reddingsdiensten van Spanje op X/Twitter dat er een kano met vele illegale migranten van zee gered is bij de Canarische eilanden. Regelmatig worden ze pas bij het meest westelijke of zuidelijke eiland ontdekt, als dat niet gebeurt is het volgende vaste land 2500 Nm verder, een onmogelijke tocht voor deze kano's. Zie hieronder het meest recente bericht van "SALVAMENTO MARÍTIMO", zij beschermen het menselijk leven op zee, het mariene milieu en controleren het maritieme verkeer. Dit jaar zijn er al bijna 15.000 illigale migranten op deze wijze naar de Canarische eilanden gekomen. Er is een schatting dat er ruim 750 zijn zoek geraakt met hun boten op deze gevaarlijke route naar Spanje en Europa. Geheel zonder risico blijkt een ontmoeting met zo'n boot niet te zijn, zie recent artikel bij NU.nl.

   

.

015=03102023=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

Op de groepsapp wordt een wandeling rondom Pico do Foche gemeld. Verzamelen om 9:30 uur, met een taxi-busje naar boven en dan een rondwandeling van crca 1,5 uur met weinig klimmen en dalen. Dat lijkt ons wel wat, de volgende morgen zijn we met in totaal 7 deelnemers. Hans de initiatiefnemer is van de Gravity, verder zijn Loveworkx en Ceder ook van de partij. Onderweg kletsen we wat en Hans heeft de nodige kennis van het eiland en dat maakt het tot een aangename wandeling. We lopen gelukkig net in het beboste gedeelte van het verder kale landschap. Dus regelmatig schaduw en altijd wel een windje van zee. Het is zondag en ook de plaatselijke jagers zijn actief. Ze jagen op patrijs, vanuit het busje hadden we de vogels al angstig de weg zien oversteken. Op de terugweg gaan we nog het dorp in voor een lekker ijsje, maar helaas op zondag gesloten. Dan maar koffie drinken in een andere tent en ook nog langs bij de supermarkt, een grote Pinco doce. We vernemen van Jacqueline (Loveworkx) dat op de werf een handige Portugees is met de naam Miguel. Miguel is al 16 jaar bezig om een van zee gesleepte boot op te knappen. Hij wil er graag weer mee naar het koude water van de Polen varen. Op de Whatsapp groep wordt gemeld dat er een mooring vrij is in de haven. Daar willen we graag gebruik van maken melden we gelijk. We knopen snel onze dinghy aan de mooring en de Sportivento brengt ons naar onze boot. Snel anker op en naar de haven, Rene van de Sportivento helpt ons ook nog met het vastleggen. Daarna gaan we weer verder opzoek naar Miguel. We treffen hem op zijn boot op de werf. Hij had ons verhaal al gehoord en hij ziet geen problemen, mogelijk zijn het lagers die op voorraad zijn en anders kan van alles gemaakt worden. Wij geven de voorkeur aan het bestellen van de originele onderdelen zodat onze tijd op de kant zo kort mogelijk blijft. Ook geen probleem, Miguel krijgt de as en bearings wel uit elkaar verwacht hij. Nu er geen water meer binnen komt maken we onder de luiken alles droog en schoon. Erik zuigt het water uit de boegschroef en spuit er vervolgens een flinke hoeveelheid schroefasvet in. Zo hopen we het droog te houden tot de onderdelen arriveren en we het water uit kunnen voor de reparatie.

   

.

014=03102023=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

Omstreeks 18:00 uur komen we aan in de ankerbaai van Porto Santo, het noordelijkste eiland van de Madeira groep dat bij Portugal hoort. We varen even de haven in maar daar is het aardig druk, dus we gaan buiten voor anker. De bodem is zand en het is er 5 meter diep, prima ankergebied dus. De wind en de golfbeweging staan loodrecht op elkaar dus rustig liggen is het niet. De water temperatuur is een aangename 21 Celsius en al snel zwemmen we allebei rondjes rond de boot en inspecteert Erik het anker. De volgende morgen gaat de bijboot te water en melden we ons bij de douane en het havenkantoor. Daarna gaan we langs bij een paar van de vele Nederlandse boten die hier liggen. De "Make my day" is er al 4 maanden en heeft volgens de anderen de meeste informatie. Hier vernemen we dat er een Whatsapp groep is voor de Porto Santo zeilers. Hierin worden de sociale activiteiten aangekondigd en kan je hulpvragen plaatsen. We hadden al gehoord dat VHF netjes in havens "old school" waren. Dus ook wij melden ons aan voor de groep, kunnen we gelijk ons boegschroef probleem kenbaar maken. Er liggen veel boten met voor ons bekende namen van vertrekkersdagen, facebookgroepen en AIS-data. In de Whatsapp groep zien we alleen persoonsnamen en telefoonnummers dus weten we nog niet welke boten er deelnemen. De Yoga bijeenkomsten slaan we over, een reciproke zaag hebben we niet, en de boten die vertrekken zijn onbekend voor ons. Een 10-tal berichten per dag komen er in de App-groep, het is de moderne manier van contact houden via internet. De laatste weken zien we steeds meer boten die uitgerust zijn met sateliet internet via Starlink. Het is een eenvoudige manier om altijd internet verbinding te hebben en zo in contact te blijven met alles en iedereen. Wij gaan opzoek naar een unlimmited data telefoonkaartje voor de komende maand, want we schatten in dat we hier nog wel even liggen tot de boegschroef gerepareerd is. Ons Vodafone kaartje van het vaste land kunnen we hier bij gebrek aan een winkel niet opladen. We kopen dus een nieuw SIM-kaartje bij de NOS winkel.

.

013=031023=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

De tocht naar Porto Santo is 558Nm (1033 km) waar we 106 uur over varen. We waren dus 4 nachten op zee en de gemiddelde snelheid was 5,3 knoop. Helaas stond veel de motor bij. De eerste dagen door gebrek aan wind en de laatste dag om voor het donker binnen te lopen. De nachten waren door de volle maan goed verlicht. Onderweg kwamen we de nodige schepen tegen. Op de AIS zien we die al van ver aankomen, nog ruim buiten visueel zicht. We verleggen regelmatig de koers om de CPA (closest point of approach, kleinste afstand van nadering) niet minder dan 1 Nm te laten zijn. Dagelijks heeft Erik weer zijn radionetje op 8101 USB om 18:00 UTC. Zo is er contact met Calypso, Efir, Maris, Aegir en de Eternity. Er is radio bereik van de Canarische eilanden tot de Guadiana, de grens rivier tussen Portugal en Spanje. Op de tweede dag ontdekt Ernie dat we water onder de vloerplanken hebben als ze een waterfles uit de voorraad wil pakken. We gaan opzoek naar een lekkage. Eerst verdenken we de douche ervan, maar daar is alles droog en het water is eigenlijk te zout. Ook bij de motor is alles droog, uiteindelijk blijkt het de boegschroef te zijn. Deze lekt water via zijn as en als de neus van de boot naar beneden gaat klotst er een kopje water naar binnen. We schatten zo'n 2 liter per uur. Voor een reparatie moeten we weer het water uit. Via de Calypso vernemen we dat dat op Porto Santo kan. Dat is een geruststelling. Bij het naderen van het eiland komen we ook weer onder telefoonbereik. Na ruim 100 uur van het internet los te zijn komen de berichten via de sociale media (Facebook, Whatsapp, Telegram, Instagram, Email) bij ons de kuip binnen. We zijn niet meer los van de wereld maar worden er volop ingezogen terwijl we nog een paar uur varen op zee zitten. De betekenis en inhoud van de berichten is in schril contrast met waar wij ons bevinden en hoe we leven, zie foto hieronder. Een enkel familie bericht maakt de afstand echter nog groter dan we deze al ervaren.

.