 | Een busrit van ruim 2 uur bracht ons gisteren van Tarrafal (noord) naar Praia (zuid), de hoofdstad van de Cape verde op het eiland Santiago. Tijdens de rit reden we langs de oostkant van het eiland via Ponta Verde, Santa Cruz en Pedra Badejo. In Pedra Badejo konden we overtappen in een andere verzamelbus die ons naar Praia bracht. Onderweg was het een uitstappen en instappen van passagiers, het record was 18 volwassenen, 3 kinderen en een zitplaats vol met bagage, sardientjes in een blikje hebben aanzienlijk meer de ruimte. We hadden duidelijk de " stopbus" te pakken. Voor ons wel leuk want zo zagen we nog wat van het prachtige groene eiland en haar bewoners. Een straathandelaar ging zijn geluk beproefen in Pedra Badejo. Je vraagt je af wie er op zijn handelswaar zit te wachten. Zijn mandje was gevuld met een bonte mengeling aan producten: haarbandjes, gasbrander kop, kammen, tandpasta, scharen, lege DVD-schijven, pennen, watte staafjes en spiegeltjes. Het zal redelijk succesvolle handel zijn, want je ziet veel west Afrikanen er mee op straat en langs de huizen trekken. In Praia genoten we van een eenvoudige maaltijd kip/rijst/bonen op de markt. Daarna slenterden we door de stad op zoek wat de hoofdstad te bieden had. Vanaf de hoger gelegen stad hadden we uitzicht op de nog altijd lege ankerbaai bij de haven. Behalve dat de keuze aan winkels en het aanbod op de markten uitgebreider en iets goedkoper was konden we niets ontdekken wat Praia aantrekkelijk maakt. |
| Om 10 over half twee stapten we maar weer in een busje dat ons beloofde naar Tarrafal te brengen. Zoals met alles op de Cape verde moet je ernstig gehard zijn in het motto van de eilanden groep "living without stress". Het busje liep voller met passagiers, en toen weer leger omdat sommige mensen dachten dat een ander busje sneller zou vertrekken, een chineze handelaar had een transportje dozen goed voor 5 zitplekken en de vloerruimte, er kwamen weer meer passagiers, het werd even trekken aan de tas van een potentiele passagier maar ons busje verloor de strijd. Toen huppetee de geluidsknop op volle sterkte, nog even 4 rondjes rijden rond de markt, soms lachen met andere chauffeurs van verzamelbusjes, soms wat minder vrolijk naar de concurrentie. Gelukkig kocht niemand van de passagiers de verse varkentjes in het rieten mandje en ruim een uur na instappen vertrok ons busje mutje vol uit Praia onderweg naar Tarrafal. Deze keer gingen we dwars over het eiland door de bergen. Lekker koel door de hoogte en over een prima asfalt weg. Met een korte stop in Assomoda waren we om 17 uur terug in Tarrafal. Op het strand lag onze bijboot en de zich zelf aangestelde oppasser op ons te wachten. |  |
.