| De winter is in aantocht en dat zien we ook terug in ons tuinders leven. Regelmatig staat de kachel aan en we ontdekten dat we niet de enigste waren die warmte en rust zochten in ons huisje. In de nok van de woonkamer had zich een rups genesteld die inmiddels is omgevormd tot een pop. Leuk de natuur in huis dachten we eerst. Maar toen we dichterbij kwamen ontdekten we dat we de vijand als een soort van "Paard van troje" in huis hadden gehaald. De rups, en dus de pop, zal zich van het voorjaar ontpoppen als een Groot Koolwitje. Na wat sierlijke dagen van vladderen, als eerste bode dat het nieuwe tuinseizoen is begonnen, zal ze honderden eitjes leggen op onze net gekiemde koolplantjes. De rupsjes zullen zich te goed gaan doen aan de malse blaadjes en wij zullen ons afvragen of we de groente kweken voor ons zelf of voor de rupsen en slakken. Voorlopig laten we de pop hangen. Op de tuintafel hebben we iedere ochtend een winterkoning die komt ontbijten met de bladluizen die in de "Calibrachoa" (mini Petunia) zitten. Het is maar goed dat we geen bestrijdingsmiddelen gebruiken, anders zouden we het kleine vogeltje ook vergiftigen in de strijd tegen het ongedierte. De koolmezen hebben alle zelf gekweekte zonnepitten inmiddels op gegeten en moeten het nu doen met het restje kippevoer dat we gebruikten om slakken te vangen. Dagelijks vallen er rijpe appels uit de boom die we verwerken tot appelmoes. Appels schillen, klokhuizen eruit, in stukjes snijden en in een laagje water aan de kook brengen tot ze zacht worden. Het koken doen we boven op de kachel, dat spaart weer gas. Dan de stamper er over, een paar eetlepels suiker en 2 thee lepels kaneel even roeren en klaar is de huisgemaakte appelmoes. Smaakt prima bij stampot andijvie, door de vla of zo met slagroom. |  |
.
