| Busje 4 naar Beaton bracht ons vandaag naar Laura Spice and Herb garden. In een compacte tuin staan tal van planten en bomen die we vanuit de keuken kennen. We zijn de enige bezoekers en krijgen een prive rondleiding met bij iedere boom en struik de gelegenheid tot proeven of ruiken. We leren dat de rijpe cacao vruchten een heerlijk fris vruchtvlees om de zaden hebben zitten. Van een aantal voor ons onbekende vruchten wordt blijkbaar jam en sap gemaakt, dat gaan we later eens opzoeken in de supermarkt. De nationale vrucht van Grenada is de nootmuskaat. Wij kennen die als harde bruine bollen of als gemalen poeder. De vrucht is echter zacht en geel van kleur en de verse nootmuskaat heeft nog de rode vliezen die wij kennen in gedroogde vorm als geel gekleurde foelie. Na het bezoek aan de tuin zijn we allebei redelijk gaar door de warmte. Een bezoek aan Bay garden, dat aan de zelfde busroute ligt, slaan we dan ook maar over. Terug in St. George wemelt het van de "witjes" in de straten door de komst van 2 grote cruise schepen in de haven. Even later sluit zich daar een vijfmast zeilcruiser bij aan. Hierna rijden we met bus 2 richting Woburn om naar het restaurantje, dat aangeprezen wordt in het boek Mango's aan boord, te gaan. We vinden de tent gemakkelijk, de bus stopt voor de deur. Helaas geen teken van leven, maar wel een mooi terras met uitzicht over de baai van Hog Island. We noteren het telefoonnummer en zullen later van de week proberen een afspraak te maken. Aan het eind van de middag springen we voor de tweede keer die dag vanaf de Gabber overboord om af te koelen, daarna aan de rumpunch, de eerste week Grenada is al weer voorbij. |  |
.
