012=010314==19:00UTC=Positie:10=42,2N==061=39,8E==Scotland=Bay==================

Ja, ja het is dan toch gebeurd, we zijn vertrokken uit Trinidad-Chaguaramas. Gisteren om 16:45 ging de lijn van de mooring los en hebben we koers gezet richting Grenada. Om niet gelijk een nacht op zee te zitten en om weer in de vaar en anker routine te komen zijn we een nachtje overgebleven in Scotland bay. Deze baai kan een idylische ankerplek zijn temidden van de natuur, Vogels, krekels, cicaden, rondslingerende apen geurige bloemen. Maar in het weekend en op vrije dagen staat hij bekend als vertierplek voor de lokalen die met generatoren, luide muziek en electrische verlichting bang lijken te zijn voor alles wat aan rust en natuur doet denken.
Toen de duisternis gevallen was cirkelde er schichten rondom de boot vlak boven het water. Na een kijkje met de zaklantaarn zagen we vissende vleermuizen boven het water scheren. Hiernaast een foto compilatie van 3 gelukte opnames. 's-Nachts werden we regelmatig opgeschrikt door plonsende vissen die aan het jagen waren en wegspringende kleine vissen. Allemaal weer nieuwe geluiden waar we aan moeten wennen.

We hebben het er al vaak over gehad onze nieuwe bimini annex regenopvang zeiltje maar hier dan eindelijk de eerste foto's. Het hoofdoek zit met touw op het nieuwe vaste frame geregen dat boven de kuip staat en tot bij de zeerailing komt. Hierdoor is het oppervlakte een stuk groter dan wat we hadden. Aan de onderkant van het hoofdoek zitten ritssluitingen waar de zijdoeken, achterdoek en voordoek aangeritst kunnen worden. Natuurlijk zijn de spatdoeken aan de zeerailing vernieuwd in de zelfde kleur en materiaal (Sunbrella). Al het doek biedt prima beschutting tegen de felle zon en als het regent blijven we redelijk droog in de kuip.
Om het regenwater te kunnen opvangen hebben we een gewone dek/tank-doorvoer gebruikt die nu dus een bimini-doorvoer is. Hiervoor is een klein afgewerkt gat in het hoofddoek genoeg, voorheen hadden we er een lastige contructie van een slurfje in met een half plastic flesje en een slangenklem. Op de tweede foto staat het voordoek helaas nog niet opgespannen, we hebben nu helaas geen betere foto voorhanden.
Ook onze nieuwe bijboot is in gebruik genomen. De Walker bay 8ft, ruim genoeg voor ons tweeen met bagage en hij past prima op het voordek.


Op de valreep van ons verblijf in Trinidad maken we nog een toeristisch uitje naar de Pitchlake. Dit is een natuurlijk gevormd asfalt meer, vanuit diepere aardlagen stroomt op verschillende plaatsen vloeibaar asfalt/teer naar de oppervlakte en stolt dan. Een raar gezicht dit natuurverschijnsel, je loopt op een grote asfalt vlakte die niet door mensen gemaakt is. Het meer werd ontdekt in 1595 door Sir Walter Raleigh die opzoek was naar de verdwenen stad Eldorado waar mogelijk de straten geplaveid waren met goud. Hij kon het teer goed gebruiken om zijn lekkende schepen te dichten, inmiddels zijn er over de hele wereld landingsbanen voor vliegvelden mee aangelegd.
We zijn er met de openbaarvervoer bus heen gegaan om ook nog wat van Trinidad te kunnen zien, maar dat viel wat tegen want we reden over een mooi geasfalteerde snelweg langs continue bebouwing van los staande huizen. De rit duurde 3 uur (enkele reis) en het bezoek aan Pitchlake een half uurtje. Het was dus een echt dagje asfalt voor ons.

   


.