 | De tocht via de ankerplek Chateaubelair in St. Vincent, naar Bequia heeft ons in een andere wereld gebracht. Op de ankerplaats in St. Vincent probeerde een boatboy, peddelend met een kano, nog wat geld te maken met het aanbieden van brood halen of fruitverkoop. Hier in Bequia werden we, eenmaal in de luwte van het eiland, al van ver benaderd door een snelle bijboot met een fotograaf erin. Na flink wat foto's schieten gaf hij zijn naamkaartje even langszij af. We voeren vanwege de harde wind (+6Bft) met tweede rif, kotter en slechts een stukje fok. Deze morgen om 07:00 uur kwam de boatboy/fotograaf weer langszij. Nu met ingelijste foto, memory stick met de hele serie en een prijslijst. "Kijk er maar naar, met een uurtje kom ik weer langs", erg verleidelijk, maar de prijsstelling was Europees. We probeerden nog te onderhandelen, maar voor € 25,-- voor 4 digitale foto's wilde hij beslist geen zaken doen. Zoals alles op Bequia heeft hij zijn prijs. We zijn in de wereld van de luxe toeristen beland. Water, diesel, ijs, fruit, brood wordt aan de boot bezorgd, de was kan je laten ophalen, uitstapjes worden voor je geregeld, restaurantjes boek je via de marifoon, inclusief het vervoer. Natuurlijk is alles een keuze en net wat de klant er voor wil betalen. Maar er zijn ook kosten die niet te vermijden zijn. Het inklaren bij de Douane en de "cruisers permit" zijn het duurst tot nu toe, afval wegdoen gaat via de afvalophaal boot a 1,50 euro per zak (de bevolking zelf gooit het gewoon daar waar ze staan op straat) en een bezoek aan de andere eilanden is ook niet vrij van kosten. Het eiland Mustique is zo ongeveer prive bezit van de jetset en verboden gebied op wat dure mooring plaatsen na (80 euro voor minimaal 3 nachten) . Voor ankeren tussen de onbewoonde eilanden van Tobago Cays moet per dag 3 euro per persoon extra betaald worden. Natuur is slechts toegankelijk voor wie het kan betalen. Wie van Zandvoort houdt heeft het hier reuze naar de zin. |
.