 | De grote klussen zijn begonnen. Als eerste heeft Erik het gat van een paar dagen geleden 2 keer zo diep gemaakt in de hoop dat het roer er voldoende diep in kan weg zakken. Doordat het roer schuin gemonteerd is moest het gat iets verder uitgehakt worden voordat de 1,20 meter lange roeras aan de onderkant van de boot uit de roeraskoker kon komen. Tijdens het afslijpen van de hak wordt de snede nat van diesel ontdekken we. Dit is blijkbaar een standaard probleem bij Breewijds want ook de Vida vagabunda had dit. De diesel tank is in de diepe kiel gemaakt door simpel een afdekplaat aan de bovenkant te lassen, blijkbaar is de onderzijde of zijwanden niet 100% dicht. Geen probleem, de uigelekte diesel kan nergens heen en houdt de kielconstructie corrosie vrij. Ook Mitchell is niet onder in de indruk, "it was not a problem, so it is not a problem" is zijn reactie op de druppeltjes diesel (4 per minuut). Om niet de hele tank druppelsgewijs in het gegraven gat te laten lopen pompen we toch maar de tank leeg in een extra vat dat we van de haven krijgen. Het pompje koopt Erik bij een auto onderdelen zaak iets verder op langs de weg naar Port of Spain. In Nederland was zo'n pompje niet makkelijk te vinden, hier is een keer vragen genoeg en de meisjes van de winkel komen met 4 modellen aan. Deze hele klus met het roer was begonnen om de lagers te vervangen. Maar er zitten blijkbaar geen lagers tussen de roeras en de roeraskoker. Het hele systeem blijft in lijn door nauwpassende metalen ringen op de hak van het roer, en daar waar de as de boot aan onder- en bovenzijde uitkomt. In 30 jaar tijd zijn deze metalen ringen iets uitgesleten, 1,5 mm is al veel. Maar toch levert het al met al speling op. Na overleg met de werkplaats besluiten we de ring op de hak en aan de bovenzijde te vervangen. De ring waar de roeras naar buitenkomt aan de onderzijde van de boot laten we zitten. Dat scheelt slijp, las, schilder, epoxy werk onder de water lijn. |
| Ook voor ons is er voldoende werk om te doen. Op het onderwaterschip hadden zich heel wat zeepokken genesteld. Simpel afkrabben blijkt niet genoeg. De beestjes hebben zich in een paar weken tijd tot in de epoxy laag, die het staal beschermt, "geworteld". Als we de zeepokken afkrabben blijven er kleine ronde bobbeltjes in de epoxy over die je makkelijk doorprikt, daaronder zit dan kaal staal. Alle plekken zijn door Ernie met wit krijt gemerkt, zodat we een goed overzicht houden hoeveel er moet gebeuren. Op het kale staal gaan we Zink-primer aan brengen. Dat is een goede anti corrosie bescherming voor het staal. Maar hier in de winkel staat op het etiket ook de bijnaam "barnacle stopper", laten we hopen dat het werkt. Boven op dek is het wachten tot Mitchell klaar is met zijn laswerk voor we aan het schilderen kunnen beginnen. De voorbereidingen voor het laswerk, verwijderen verf en epoxy lagen, doen we daags voor dat er gelast wordt, anders zit er al snel roest op de net kaal geschuurde plekken. |  |
.