 | Samen met de "Alberto Miguel" varen we 80Nm uit de kust bij Cascais. Het is de enige boot die op de AIS verschijnt. De wind is te weinig om te zeilen, een kleine 2Bft van achteren. Deze tocht staat de motor helaas regelmatig aan, voordeel is dan wel dat we circa 6 knoop vaart maken en dat schiet weer lekker op. Nog ruim 425Nm tot de Porto Santo. De eerste mijlen van onze trip gingen dwars door het gebied waar kwaadaardige Orca's op de loer liggen om ons schip te vernielen. Althans zo voelt het voor ons. Vroeger zouden we enthousiast zijn over een mogelijke ontmoeting met zeedieren, maar nu willen we slechts water zien. We houden gezamenlijk wacht en zijn voorbereid op een aanval die ieder moment kan toeslaan. In onze broekzakken zit krachtig vuurwerk, Britse strijkers Thunderflash MK4 en 5. Op de banken in de kuip liggen stukken ketting aan 4 meter touw met daaraan Spaans vuurwerk geplakt, Trueno R. Die gooien we dan overboord en hopen dat de explosie onderwater en dichtbij het schip gebeurt. Dit was een tip van lokale vissers. Een doos met nog meer vuurwerk en een brulee brander, om eenvoudig de lonten te kunnen aansteken, staat op de kuipvloer. Achter de boot slepen we een "pinger" die geluid produceert waar Orca's niet van houden. Het klinkt allemaal wellicht dieronvriendelijk, maar wij zien het als een invulling van de verplichting om al het mogelijke te doen voor de veiligheid van het schip en de bemanning. Zo hebben we ook een satelietnoodbaken, DSC-marifoon, reddingsvlot, een eindeloze reeks trainingen en diploma's, reserve onderdelen, etc.etc. om voorbereid en zelfredzaam op pad te kunnen. Op zee kan je je boot nu eenmaal niet aan de kant van de weg zetten en wachten op hulp van de ANWB. Wekelijks worden boten door de reddingsdiensten van zee gesleept omdat ze door roerschade stuurloos zijn geworden of erger zelfs lek zijn geraakt. Kort voor vertrek meld ik me nog aan bij een Telegram groep die de locatie van de Orca's onderling uitwisseld. De Portugese beheerder van de groep probeert de zeilers gemeenschap zo goed mogelijk te informeren en het kaf van het koren te scheiden in de vele verhalen die er de ronde doen. Onze deelname aan de groep is slechts van korte duur, na 3 uur varen zijn we buiten bereik van mobiele telefonie en zijn weer volledig op ons zelf aangewezen. Na 10 uur varen zijn we voorbij de diepwater shipping line en volgens de statistieken uit de gevaren zone van de Orca's. Daarna proberen we te genieten van de omgeving. We zien tientallen dolfijnen spelen voor de boeg van onze boot en vanochtend passeerde er een hele groep Grienden. We blijven waakzaam maar het genieten krijgt eindelijk meer en meer de overhand. |
.