| We zijn al weer een week in Povoa de Varzim. De terugkomst was een beetje als thuiskomen, de stad, de mensen, winkels en de haven kenden we van onze overwintering. De Gabber stond er keurig gepoetst met een nieuw coppercoat onderwaterschip bij, de afsluiter van de vuilwaterhuiddoorvoer was vervangen en de boegschroef werkt weer. De eerste morgen konden we al vroeg het water in dus veel gebruik hebben we niet gemaakt van de mooie "vliegtuigtrap" voor het aan boord komen. Eenmaal in de noordelijke haven hebben we de boot bevoorraad voor onze geplande overtocht naar de Canarische eilanden. Met Klaas en Truus van de Eternity zijn we nog wezen lunchen in onze favouriete strandtent aan het einde van de boulevard. Vlak voor vertrek werden we op zondag tijdens het boodschappen doen verrast met een processie ter ere van Jozef. Alle heilige beelden en sierraden vanuit de kerk werden door het stadje gedragen. Kinderen en ouderen liepen in de processie mee, deels verkleed om de verschillende verhalen uit het geloof uit te beelden. Langs de kanten van de straten was het een drukte van aanschouwers. Op maandag gooien we los omstreeks 10:00 uur, de mist was opgetrokken en er stond een klein windje. We gingen pal west uit om zo snel mogelijk in diep (meer dan 1000 meter) water te zijn en zo de Orca's te ontlopen die langs de onderwater kusthelling jagen op tonijn en de laatste jaren ook op de roerbladen van zeilboten. Gelukkig zien we alleen dolfijnen. Maar helaas wordt de traditie in stand gehouden van "ieder vertrek kent zijn gebrek". Na een uurtje motoren komt er meer rook uit de uitlaat dan water, we minderen vaart. Erik ziet al snel dat er weinig water de wierpot instroomt, hij spuit de inlaat met de douche slang schoon door deze in de wierpot te duwen. De oplossing helpt, er komt meer water, maar na een uurtje verder moteren gaat het temperatuur alarm. We besluiten terug te gaan naar Povoa de Varzim. Nabij de ingang melden we via de marifoon bij de marina dat we mogelijk motor problemen hebben en vragen of de rubberboot die je meestal naar je box begeleid standby kan komen. Helaas er is niemand aanwezig die de rubberboot kan bedienen krijgen we als antwoord. Uiteindelijk meren we geheel zelfstandig af in de zuidelijke haven. We gaan gelijk langs bij Nautico Vaga en de monteur komt in de namiddag nog kijken. De volgende ochtend spuit hij, net als Erik, de inlaat schoon maar nu met een krachtige zoetwater straal van de steiger. Daarna varen we 2 uur op zee met 2000 toeren als test. Er komt veel meer water in de wierpot en uit de uitlaat en de motor loopt niet warm, probleem lijkt dus verholpen. We bestellen ook geijk een nieuw motorpaneel, want de toerenteller laat niet altijd een uitslag zien wat vervolgens weer aanleiding is voor het paneel om een alarm te geven omdat de dynamo dan niet zou opladen. Tot dat het nieuwe onderdeel er is genieten wij nog van Povoa de Varzim. |  |
.