| Sinds we anker op waren gegaan in het Spaanse water hing er een bedenkelijke lucht van rotte vis in de punt. We roken nog aan onze handdoeken die daar hangen, maar die waren het niet. De lucht kwam uit de ankerbak die onder het bed staat. In de maanden dat we geankerd lagen hadden tal van schelpen, kokerwormen en algen onze ketting tot een gezellig thuis gemaakt met inwoning van kleine krabbetjes en vlokreeftjes. Eenmaal bovenwater lag alles lekker te rotten en te stinken in onze punt. Op Bonaire mag je niet ankeren dus kon de hele handel ook niet simpel overboord om gespoeld en geborsteld te worden. Met het anker op de preekstoel (RVS buizen contructie op de punt van de boot) hebben we de ankerketting in lussen van 2x5 meter aan stukken touw opgehangen zodat we de ketting onderwater schoon konden borstelen. Maar veel van de aangroei zat precies tussen de schakels in en daar kan je niet makkelijk borstelen. We bespraken onze relatieve ellende met Fred van de Kostat die het probleem herkende van zijn verblijf op het Spaanse water in Curacao. Hij had toen zoutzuur gebruikt om zijn ketting weer schoon te maken. Een zuur lost namenlijk de kalk op en de meeste aangroei valt er dan vanzelf vanaf. Bij de AH kopen we vier flessen huishoud azijn, ook een zuur maar iets minder sterk dan zoutzuur en het werkt ook. Inmiddels staat er een bruisende emmer op het voordek en wordt de ketting eenvoudig schoon. Het zuur lost de kalk op in CO2 (vandaar het bruisen), water en opgelost Calcium. Als je zelf wilt experimenteren met het oplossen van kalk staat hier een leuk proefje, Windei. |  |
.