| Een laatste mooie laag verf krijgen we niet naar tevredenheid op de romp. Het blijft streperig of een sinaasappel structuur wat we ook proberen met verdunnen, tijdstip op de dag, rollen of kwasten. Volgende week komt Raoul voor een proffesionele finishing touch. Dat geeft ons wat lucht in het drukke klus programma. De routine van vroeg opstaan houden we erin. Zaterdagmorgen zaten we met 15 andere zeilers om 06:00 uur 's-morgens in twee gereserveerde maxi taxi's naar de markt in Port of Spain. In overdekte hallen en op de straat erom heen werden allerlei vers producten verkocht door de kwekers zelf. Goed spul en niet in de koeling geweest dus ideaal om proviand in te slaan. Ook de ingredienten van populaire lokale drankjes waren er te koop. Verse Sorel, rode bloemen waarvan ze een siroop trekken. Verse Seamoss, een zeewier waarvan ook een drankje getrokken wordt en ingredienten om Mauby te maken, boomschors, steranijs, komijn en nog wat kruiden. Al deze drankjes zijn kant en klaar te koop in de supermarkt, maar ook als siroop en her en der kom je eigen maaksels tegen in de straatverkoop. |  |
Het was weer een uitje tussen de lokale Trinidianen. Regelmatig als we op pad zijn krijgen we waarschuwingen van lokaal volk om voorzichtig te zijn of ze vragen of we niet lastig gevallen worden. Maar we voelen ons uitermate veilig in het lokale transport en ontmoeten altijd wel behulpzame en vriendelijk mensen.
Maar we weten uit het lokale nieuws dat de bevolking onderling niet altijd zo ontspannen en goed gehumeurd is als wij ze ontmoeten. Het aantal moorden dit jaar in Port of Spain stond op 6 oktober al op 300 en de krantekop meldde cynisch "en we tellen door". Verder is er in het nieuws veel aandacht voor corrupte politici, politie en de vetes die worden uitgevochten in bepaalde wijken of plaatsen door gangs (bendes).
In de verkiezingscampagnes is er de discussie over een eerlijker overheid die er is voor de burgers in plaats van voor het vullen van de eigen zakken. Eén campagne item maakte weer duidelijk dat wij hier in Chaguaramas in een geisoleerd stukje van Trinidad verblijven. Warner, een politicus, belooft om het minimum loon te verhogen naar TT$ 20,-- per uur (€ 2,40) als hij aan de macht komt. Hier op de haven betalen we minimaal vijftig Amerikaanse dollar per uur (€ 37,50). Het is en blijft een elite gezelschap die zeilers en de werkers erom heen.
Vanacht maakten we onze eerste aardbeving bewust mee, het was gelijk de zwaarste in de geschiedenis van Trinidad met 6,4 op de schaal van Richter. In de kajuit voelde we de boot trillen alsof windstoten aan het zeil trokken of alsof dat de motor moeizaam wilde starten. Maar het was dus een aardbeving van circa 30-45 seconden, geen schade gevallen gehoord en het schijnt wel vaker voor te komen. Gevaarlijker zijn hier de tijgermuggen die de knokkelkoorts (dengue) over kunnen brengen. Je hoort ze niet zoemen en voelt ze niet gaan zitten maar ze steken wel ! Een aantal zeilers zijn er al ziek van geweest.
.