098==280912==11:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

Gisteravond zijn we met de Horizon naar Paula shop geweest voor een lekkere barbeque. Via de Belgische buren op de haven hadden ze deze stek gevonden. Paula heeft een flink aantal jaren in Belgie gewoond en is nu met haar Belgische man terug in de wijk waar ze opgroeide. Ze zijn een winkeltje begonnen en zoals in alle winkeltjes hier doet de verkoop van grog (jenever achtig spul) het het beste. 's-Avonds gaat de BBQ aan en worden er heerlijke stukken malse kip, gamba's en vis geserveerd. De tent is nog maar net 3 weken open en Ludou (de echtgenoot) verbaast zich over de omzet in BBQ en grog. De plannen zijn groter dan alleen een lokaal winkeltje. Ze kunnen tegen scherpe prijzen leveren aan jachten die bevoorrading nodig hebben, lever je lijstje in tijdens een BBQ en het wordt op de haven bezorgd. Later dit jaar willen ze een restaurantje openen iets verder op in de straat. Lokaal eten en muziek en wat Belgische recepten. Als dat net zo smakelijk en ongedwongen gezellig wordt als onze BBQ is het zeker een bezoekje waard. Je komt er eenvoudig met bus 9, vraag naar Paula Shop en je stopt voor de deur. Als het laat wordt neem je de taxi terug.

Een aantal van de schroefgaten van de ramen waren uitgelubberd zodat de moeren niet meer vast konden worden gedraaid. Met een iets grotere tap boren we de gaten op en kunnen zo nieuwe en dikkere bouten gebruiken voor het dichtschroeven van het raam. Al het klussen doen we in de ochtenduren als het nog niet zo warm is. Ons begrip van temperatuur is de laatste maanden ernstig aangepast. Erik pakt 's-nachts een dekentje als het onder de 27 Celsius komt en de ochtend koelte is nog altijd 28-29 Celsius bij een hoge luchtvochtigheid van boven 75%. In Nederland noemen we dat drukkend warm en kijken we verlangend uit naar de bevrijdende onweersbui. Hier valt de laaste dagen af en toe wat regen. Meestal 's-nachts als je lekker ligt te slapen en je er dus weer uit moet om het ventilerende luik dicht te doen. Overdag zoeken we verkoeling door te zwemmen. Ernie doet trouw 10 rondjes om de boot en Erik speurt de bodem af op verloren ankers. Een heel groot anker heeft hij aan de ankerketting van de buurman gebonden omdat die opeens veel dichter bij lag. Er zijn mensen geweest die de mooring waaraan de buurman lag verplaats hebben om zo zelf meer ruimte te hebben in de ankerkom. Ja, zelfs op ankerplaatsen doen ze aan "landje pik". Gelukkig is de buurman er niet en aan de aangroei te zien ook al heel lang niet geweest. Er is iets gaande in onze ankerbaai want meerdere boten zijn inmiddels verplaatst, we weten niet wat en zolang niemand ons aanspreekt zullen wij wel niet in de weg liggen van de nieuwe ontwikkelingen. Een mooi verloren Brittany anker van 15 kilo hebben we aan boord genomen als reserve of voor de handel.

In Nederland vindt de broer van Erik inmiddels bijna dagelijks nieuwe pakketjes in zijn brievenbus van de bestellingen die we via internet gedaan hebben. Hier in Mindelo gaat het "even de kleine roestplekjes wegwerken" van kwaad tot erger. De laatste schuursteentjes en papiertjes van de Dremel verbruiken we, vier ramen gaan er uit omdat er roest onder vandaan komt en alle anti-slip krijgt een nieuwe laag verf. Nu het op dek zo mooi wordt kunnen de beschadigingen op de romp niet achter blijven, dus van de week gaat ook de twee component blauwe verf gemengd worden. Ebou de Gambiaanse opstapper bij de Horizon is naar Sal vertrokken. Dat wordt een spannende tijd voor hem, weg van het goed verzorgende huis bij Roel en Jaqueline en opzoek naar werk voor levensonderhoud en spaarcenten. Ruim vijf maanden zagen we hem dagelijks. Het is een wonderlijke wereld waarin hij leeft. Zijn zinnetjes zullen we nog regelmatig onderling gebruiken: "It is not easy man" ... "Sometimes I wish to be a Toubab" ... "Oh, sorry man".

.

097==210912==11:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente=

Over 3 weken komt de broer en schoonzus van Erik naar het eiland Boa Vista voor een weekje vakantie. Een verlanglijstje met lekkers vanuit Nederland hebben we via de email ingeleverd. Technische spulletjes worden via internet besteld en betaald met als aflever adres de broer van Erik. Nieuwe filters kunnen eenvoudig bij auto onderdelen zaken gekocht worden. Er zijn twee ruim gesorteerde zaken in Mindelo, 2J-Import-Export (Rua Eduardo Mondlane) en Mindelpecas (Cha de Monte Sossego). Een passende dop voor op het expansie vat is helaas niet te koop, ze zijn allemaal te kort, met opvulringen wordt het probleem verholpen. De olie en waterkeerringen voor de koelwaterpomp bestellen we na wat email overleg bij de Bruyn Watersportservice, een prima service en wat een gemak dat internet. Voor Erik blijft het lastig om alles terug te vinden wat we aan boord hebben, zelfs onze 31 voet is dan groot. Sinds Dakar zijn we een set kikkers kwijt, nee niet overboord gesprongen de zee is zout! En de lijst met spulletjes groeide gestaag de laatste dagen: noodtuigage set, RVS stuk pijp, Aries reserve onderdelen, Erik meende zelfs dat er reserve doppen voor het expansievat aan boord moesten zijn. Met boze tongen spraken we al over vissers die op goed geluk een tas uit de kuip hadden gepakt in Dakar. Wederom werd alles nagegeken, en in het bovenste kastje in de punt werden de "gestolen" spullen gevonden. Met schaamte kunnen we doorklussen en excuses voor de vissers die dagelijks vriendelijk zwaaiend langs kwamen in hun schamele kano's om een dagmaal te vangen. Met het inlezen voor de nieuwe bestemming Suriname vonden we uitgebreide info op internet van Esther Zoetmulder Colourfull Suriname en Heleen Westerman reisgids Suriname

.

096==150912==22:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

Vaak is de grootste klus bij het klussen het vinden en opbergen van de klusspullen. We hebben een handige oliezuiger om het carter leeg te zuigen, maar die ligt in ons "schuurtje". Dat is bij ons niet even de tuin in en het van de plank pakken. De punt van de Gabber is ons schuurtje, met veel bergruimte onder wat ooit ons ruime 2 persoons bed was. Ernie is geduldiger in het opzoeken, vinden, herinneren waar het was en het weer opruimen van al die dingen die je (Erik) maar weinig gebruikt. Inmiddels is de klus gedaan en is alles weer opgeruimd (zie foto hiernaast). Van de week hebben we cachupa gegeten bij Cafetaria Evora om zo een boodschappen lijstje te kunnen maken voor de ingredienten voor een eigen gemaakte cachupa. Het smaakte prima en het vleugje verse koriander was een aangename culinaire verrassing op dit traditionele basis maal. Vandaag maakten we een luxe variant die bekend staat onder de naam Cachupa rica ingredienten: 2 kopjes witte mais 1 kopje gemengde bonen (witte, bruine, pronk, zwarte) 2 grote uien 6 teentjes knoflook 4 blaadjes laurier, 4 kruidnagels, 2 droge spaanse peper, theelepel grof gemalen spaanse peper klein bosje verse koriander fijn gesneden 200 gr koolbladen (eeuwig moes of boerenkool) in repen gesneden flinke karbonade, varkens krabbetje, chorizo worstje Ui en knoflook fruiten, alle andere ingredienten in de braadzak (bonen en mais nacht weken) en dan een uur koken in de snelkookpan. Door de braadzak te gebruiken heb je geen last van aankoken op de bodem van de pan, want roeren in een snelkookpan kan niet. Serveren met een gebakken ei en in plakjes gesneden worst.

       

.

095==130912==11:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

Terwijl Nederland in de ban is van de verkiezingen zijn wij bezig met onderhoud van de Gabber. De olie en brandstof filters, impellor, water en olie keerringen worden vervangen door Erik en alle roestplekjes aan dek krijgen de volle aandacht van Ernie. 's-Avonds luisteren we via internet naar uitzendingen van "het oog op morgen" bij gebrek aan de wereldomroep. Wij kunnen al om 20:00 naar het dag afsluitende radio programma luisteren. Niet dat het eerder op internet wordt uitgezonden maar vanwege het tijdverschil met Nederland. Gisteren misten we daardoor zelfs het radionetje met de Bodyguard en de radio club in Dordrecht. Nog altijd lukt het bijna wekelijks om contact te onderhouden met Dennis en Ank aan boord van hun boot die nu op de grote meren vaart in het grens gebied van Amerika en Canada. Overdag is het vaak te warm om door te werken en vermaken we ons met electronisch vertier. Ernie heeft een boekenserie van 9 boeken ontdekt en leest ze achter elkaar uit. Erik maakt voorbereidingen voor de navigatie naar Suriname. Via GoogleEarth wordt de Suriname rivier tot aan Domburg in luchtfoto's verzameld voor gebruik in OpenCPN, de liefhebbers kunnen ze downloaden op luchtfoto Suriname rivier voor OpenCPN. In OpenCPN wordt een route gemaakt en de way-points naar de GPS gestuurd. Met VisualPassagePlanner zoeken we de te verwachten weersituatie op. Dit laatste programma heeft het gemiddelde weer van de afgelopen 20 jaar en de heersende zeestromingen digitaal beschikbaar. Met wat simpele muisklikken bepaal je de route die je wilt varen, selecteert een maand en het programma vertelt je wat je redelijker wijs kan verwachten. Volgens het programma zullen we in november de 1928 Nm in 18,7 dagen afleggen met een gemiddelde snelheid van 4,3 Knoop. De wind zal varieren tussen de 3 en 4 Bft uit ONO. Nu maar hopen dat ze er met de statistieken en voorspellingen in het programma meer verstand van hebben dan met de verkiezingen in Nederland.

.

094==070912==11:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

De laatste dagen regende het in Mindelo. We blijven Nederlanders, dus nadat we klaar waren met de spelerij met het regenopvang doek begonnen we te klagen over het slechte weer. Bij temperaturen van 30+ graden, weinig tot geen wind en een luchtvochtigheid van 80% is het natuurlijk makkelijk klagen. Een verkoelende sprong in de baai is niet aan te bevelen omdat door de afstroom van al het water de haven helemaal bruin kleurt van het meegevoerde zand en vuiligheid. De Ednbal (Australiers) kwamen terug van hun poging om aan de zuidkant van de ITC naar Frans Guyana te varen. Met vijf tot 7 beaufort aan de wind zeilen vonden ze het terecht geen goed plan meer. Overleg met weer-goeroe Herb deed ze terugkeren naar Mindelo. Ons geplande koffie met gebak uitje met de Horizon viel in het water omdat het tot ruim na koffietijd door regende, later een nieuwe poging. Gelukkig is er ook goed nieuws te melden, de SSB bij Joshua aan boord doet het weer. Na wat speur werk, knoppen duwen en rommelen met draadjes vond Erik een contact nabij de antenne tuner dat niet goed zat. Nu kan er weer getuned worden en uitgezonden. Ook was er gelegenheid om de roestige voet van de gasfles te schilderen, de onderste liters uit de diesel tank te zuigen op zoek naar water dat niet gevonden werd, Ernie naaide een waszak en nieuwe kussensloop en de digitale verzameling van zeilreisgidsen (gruising guides) te ordenen. In Mindelo zijn ze het slechte weer gewend gezien de voorbereidingen die getroffen zijn. Bij vele winkels liggen de zandzakken voor de deur of zijn zelfs schotten afgeplakt met silicone kit aangebracht om de drempel te verhogen.

.

093==050912==11:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

Deze maand is de Inter-Tropical-Convergentie zone op zijn meest noordelijke positie. Hierdoor bereikt ook het slecht voorspelbare weer met regenbuien af en toe de Cape verde. Een enkele zeiler gebruikt dit moment om aan de zuidkant van de ITC met de daar heersende zuidwestelijke winden richting Brazilie of Carieb te komen. Wij blijven wachten op het gebruikelijke seizoen voor de oversteek dat in november begint. Gisteravond hadden we voor het eerst sinds maanden een echte regenbui van een paar uur. Een prima gelegenheid om onze alternatieve watermaker uit te proberen. Een doek gespannen over de kuip vangt het regenwater op, in het midden zit een rond gat met daarin een halve fles waarop een slang kan worden aangesloten. De opbrengst van onze "watermaker" is natuurlijk afhankelijk van de regenval. In tropische gebieden mogen we rekenen op zware buien met 4-16 mm neerslag per uur. Berekend vanuit het oppervlak van het doek is dat goed voor tussen de 10 en 40 liter vers zoetwater per uur. Wellicht hebben we een "gat" ontdekt in de markt van bimini (zonnetent) bouwers. Als je die standaard uitrust met zo'n fles kan je de bimini onder alle weersomstandigheden gebruiken.

   

.

092==020912==11:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

De twee nationale gerechten van de Cape Verde zijn cachupa en vispasteitjes. Erik koopt bij iedere gelegenheid die er is wat vispasteitjes van dames op straat. Er wordt niet breed mee geadverteerd, maar het geoefende oog herkent de verkoopsters aan een plastic doos onder de arm gevuld met de nationale lekkernij. Kleintjes gaan voor 5 Escudo's wat luxere voor 10 Escudo's. Voor een halve Euro heb je dus al een handje vol hartige snacks en je loopt het risico ze te "moeten" uitdelen aan de andere dames op de markt. Van Ellen, een nichtje van Ernie, van Ellen kookt, kregen we een recept om ze zelf te maken. Op de vismarkt haalden we een moot verse tonijn, bij de dames op straat verse pepertjes, tomaat, verse koriander, knoflook, zoete aardappel, een uitje en uit de voorraden bloem, ei en maismeel. Een chinese winkel had mooie plastic vormpjes voor de pasteitjes. Fruit de gesnipperde ui, tomaat, knoflook, koriander en pepertjes met de tonijn, voeg eventueel nog wat visbouillon toe, en maal alles fijn met de blender. Kook de zoete aardappel met schil, prak hem fijn en vermeng met (mais)bloem en een ei tot een stevig deeg. Rol plakjes van het deeg, leg er wat van het vismengsel in en vouw dicht tot een pakketje, bestrooi de buitenkant met grof maismeel. Frituur de pakketjes in hete olie tot ze goudbruin zijn.

       

.

091==310812==11:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

De Gabber is klaar voor vertrek, tanks gevuld, eten gekookt voor een paar dagen. Maar in de namiddag trekt de wind aan naar 7Bft met uitschieters naar de 8Bft. Met verbazing raadplegen we de weersverwachtingen om te zien waar die wind vandaan komt, maar de weerdiensten houden vol dat het slechts 2-3Bft en afnemende wind zal zijn. Wij vertrekken niet, net als Ednbal, en blijven op anker liggen. Dat laatste kon niet iedereen zeggen in de baai. Er slaan 3 boten van anker en in de haven breken de landvasten van een boot. De foto hiernaast is niet van een touwtrek wedstrijd, maar een geslaagde poging van de andere steigerbewoners om de losgebroken boot weer naar hoger wal te trekken. We maken van de nood een deugd en doen wat jaarlijks onderhoud. Het brandstof groffilter wordt vervangen. De diesel die uit het filter komt is donker bijna zwart van kleur. We mengen altijd Grotomar bij de brandstof om bacterie groei te voorkomen, straks ook maar eens controleren of er water in de brandstof tank zit. In Dakar was de diesel wat donkerder gekleurd, maar zo zwart herinner ik me niet. Van de waterpomp zijn de olie en waterkeerring aan vervanging toe. Standaard wordt vaak alleen de impellor vervangen bij onderhoud, maar de waterkeerring die op hetzelfde asje zit is denk ik de meest voorkomende oorzaak van zoutwater lekkage aan boord van boten. Wij zijn redelijk op tijd, slechts een klein lekspoor van zout water is er te zien op het pomphuis (groene kleur binnen in).

       

.

090==290812==11:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

We zijn al een maand in Mindelo en nog steeds geen harde wind uit het zuiden gehad. Wel een paar kleine regenbuitjes, maar die kunnen niet tippen aan het slechte weer dat de afgelopen dagen in Nederland was. Nu we zo rustig achter anker liggen is er gelegenheid om het vervolg van onze tocht te plannen. Als we de Atlantische oceaan oversteken gaat het verloop van onze tocht bepaald worden door de maximale verblijf periode van 6 maanden in Brazilie of het orkaan seizoen in de Carieb en in maart 2013 willen we in Nederland zijn ivm de 90ste verjaardag van Ernie haar vader. Met veel plussen en minnen op een rijtje kiezen we voor het plan om de boot achter te laten in Curacao. Brazilie bezoeken we dan misschien over land en terug gerekend betekent het dat we uiterlijk eind november oversteken naar Suriname. Dat geeft ons plots een stuk minder tijd om de eilanden van de Cape verde te bezoeken. We vullen de watertank en bereiden de Gabber voor om eind deze week naar de zuidelijke eilanden te gaan. Roger en Sasha willen voor dat ze binnenkort oversteken ook nog naar Brava en Fogo, misschien kunnen we het bezoek aan de eilanden gemeenschappelijk doen. Nu we plannen hebben voor de Carieb maakt Erik een fotocopie van de Cariebpilot van de Ednbal. Dat gaat simpel met de foto camera. Twee bladzijde op een foto, niet te hoge resolutie kiezen (3 Megapixel is genoeg), en dan alle foto's printen naar een pdf document. Je hebt dan een op de computer goed leesbare gids die ook nog geprint kan worden op A4 formaat. 's-Avonds bezoeken we Club Nautico aan de overkant van de weg, iedere woensdag en vrijdag is er live muziek. Dat is vrolijker dan tussen de dronken gescheiden zeilers te zitten die de bar van de marina tot stamkroeg hebben gekozen. Een 5 tal ankeraars van verschillende nationaliteit bevolken de marina bar vanaf openingstijd (09:00) tot sluitingstijd met een pils, peuk, grog en sterke verhalen. Het blijft een rare wereld zo buiten het seizoen.

.

089==260812==17:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

Om de spieren fit te houden beginnen Roger, Sasha en Ernie de dag met een half uurtje yoga en gym oefeningen. Erik is al fit of heeft geen spieren en blijft nog even langer liggen. Bij het ontbijt horen we dat de wandeling die we op het oog hadden een stijle stijging heeft van ruim 800 meter aan het einde van de route. We eindigen dan in Corda langs de weg die door de bergen loopt van Ribeira grande naar Porto novo. Vroeger was dit de route van de verzamelbusjes, maar die volgen tegenwoordig liever de nieuwe en minder bergachtige kustweg. Dus dat klinkt niet als een goed plan. We besluiten ons naar Pico da Cruz te laten rijden, om daar de top te beklimmen en dan weer verder te gaan met de auto naar de veerpont in Porto novo. Het wordt weer onderhandelen en navragen over gangbare prijzen, voor CVE 3.500,- gaan we met zijn vieren op de houten bankjes achter in de pick-up op pad. Het blijkt een goede keuze te zijn. De weg gaat dwars door de bergen met prachtige vergezichten. Soms adembenemd als de weg slechts op een richel is met links en rechts afdalingen van duizend meter. Na een uurtje komen we in Pico da Cruz aan. Een klein dorpje waar vanuit je in een half uurtje door een geurig dennenbos naar de top loopt. De chauffeur wacht in het dorpje op ons en vermaakt zich zittend in de schaduw met een kaartspelletje met wat kinderen uit het dorp. Na anderhalf uur zijn we weer retour en vervolgen de weg naar Porto novo waar we ruim op tijd voor de veerpont aankomen. We hebben enorm genoten van 3 dagen wandelen op het eiland Santo Antao voor wie de wandeling virtueel wil meemaken kijk eens op Everytrail.com waarschijnlijk staan er ook verrassende wandelingen voor in andere gebieden. Je moet wel een telefoon of PDA met internet en GPS hebben als je deze electronische wandelgids opzak wilt meenemen.

.

088==250812==17:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

De tweede dag doen we de langste wandeling, ruim 15km stijgen en dalen langs de Atlantische kust aan de noord zijde van het eiland. We laten ons naar Ponta do Sol brengen en lopen naar Cruzinha da garca. Het pad is de enigste verbinding tussen de dorpjes die in de vele valeien liggen, met een auto kan je daar niet komen. In de nauwe valleien stroomt zoet water en is er landbouw op ieder stukje dat het toelaat. Het pad volgt de kustlijn maar stijgt en daalt regelmatig van zee niveau naar maximaal 800 meter hoogte. Onderweg spreekt Ernie een Nederlander die in een van de geisoleerde dorpjes woont. Met zijn crossmoter kan hij de auto bereiken die bij de weg staat. Als werk doet hij iets met school benodigdheden, dat loopt goed want er zijn kinderen in overvloed meldt hij. In de toekomst wil hij iets gaan doen met het begeleiden van buitenlandersdie zich ook in de Cape verde willen vestigen. Na iets meer dan 6 uur lopen langs mooie vergezichten en spectaculaire kliffen komen we bij Cruzinha. Vanuit dit dorpje vertrekken er maar weinig verzamel busjes en dat weet de wachtende chauffeur. Wederom zijn we niet de enigste nederlanders. Een Kaapverdiaanse jongen uit Amsterdam op vakantie werd gebracht voor slechts CVE 500,- maar moet nu voor de terugweg CVE 4.000,- betalen. Dat is de prijs van alle passagiers bij elkaar op de heenreis, maar tot onze komst was hij met zijn neef de enigste klandizie voor de terugreis. Uiteindelijk krijgen we voor CVE 3.500,- met zijn zessen de terugreis. De reis van anderhalf uur gaat dwars door de bergen. Er wordt op verzoek nog gestopt bij een mango boom waar het rijpe fruit voor het oprapen ligt. Ruim op tijd voor de Cachupa zijn we retour bij ons pension. We drinken een biertje in de gemeenschappelijke ruimte die bij onze kamers hoort en bespreken plannen voor de volgende dag. Geen lange wandeling want we moeten op tijd bij de veerpont zijn en opletten dat we niet in een geisoleerd dorpje eindigen. Sasha heeft mobiel internet op haar telefoon en zal wat opzoeken vanavond.

.

087==240812==21:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

We zijn samen met Roger en Sasha drie dagen gaan wandelen op het eiland Santo Antao. Ankeren bij het eiland kan nagenoeg niet dus we nemen de veerpont vanaf Mindelo. (Euro 7,70 enkele reis p.p.) Via internet en een oproep bij het Thorntree prikbord van Lonely planet hebben we ons geinformeerd over de wandel mogelijkheden en een eenvoudige overnachting. Na aankomst op Santa Antao nemen we een verzamelbusje naar de rand van de Cova crater, hier start onze eerste wandeling. Het begint met een kleine afdaling langs de rand van de oude krater die nu geheel in gebruik is als landbouw grond. Daarna gaan we de krater rand weer op en dalen via de NoordWest kant af naar Passagem in de vallei van Paul. Het is een spectaculaire stijle afdaling over een goed onderhouden pad. Tijdens de afdaling lopen we een stuk door de wolken wat voor verkoeling zorgt. Overal is landbouw op terrassen, cassave, wortelen, aardappel en zelfs koffie wordt er geteeld op de stijle hellingen. We kopen een zakje vers gebrande koffie bonen van een boerin. Aan boord hebben we nog een koffie molen die een huurder van de woonark achter liet. Dat wordt straks een echt bakkie verse koffie. Na 4 uur wandelen stappen we in Passagem in een verzamelbusje naar Ribeira grande en gaan opzoek naar de overnachtings aanbeveling van het prikbord Cantinho de Amizade. Het blijkt inderdaad een geweldige stek te zijn, voor CVE 1600,- (16 euro) een twee persoonskamer met een eigen badkamer. Het ontbijt is "a la carte" dus je kan eten wat je wilt en apart afrekenen. 's-Avonds eten we bij ons pension, veel andere eetgelegenheden zijn er verder niet in Ribeira Grande. Er zijn een aantal tafeltjes bezet maar nadat we eten besteld hebben is de hele tent volgelopen met lokaal volk. De maatlijd smaakt prima en voor de volgende dag vragen we of het mogelijk is om Cachupa te krijgen, het nationale Cape Verdiaanse gerecht, ondanks dat het niet op de kaart staat. Even vragen aan de kok, geen probleem, het zal geen verse uit eigen keuken zijn maar wel echte Cachupa. We genieten van de luxe van een badkamer met douche en ruime bedden, hebben we thuis niet, en vallen snel in slaap van een vermoeiende dag wandelen.

.

086==200812==11:00UTC===Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

We lezen regelmatig webblogs van andere zeilers, leuk om te lezen wat ze meemaken en vaak ook handig om tips te verzamelen over bestemmingen of klussen aan boord. Maar naast lezen is onthouden nog belangrijker als je niet in dezelfde valkuilen wilt stappen. Zo hadden Loud en Marlene van de Rafiki hun teleurstelling al eens geuit over het snelle verbruik van het mobiele interenet op de Cape verde. Maar ja dat hadden wij niet onthouden, dus ook bij ons was een beltegoed van Euro 9,80 in anderhalve dag en slechts 51Mb internet verkeer op. Terwijl ik het kocht voor 1 maand internet of 3Gb verkeer. Dat stond op de folder, ik wees het aan, de balie medewerkster zou het in orde maken, ik bedankte haar nog ! Inmiddels weten we dat je je telefoontegoed speciaal moet toewijzen aan internet gebruik door een lege SMS te sturen naar 2070. Je hebt dan een stuk goedkoper internet op de boot dan als je gebruik maakt van het Wifi netwerk van de marina, en je kan het ook nog op de andere eilanden gebruiken. Nu we toch internet hebben kunnen we af en toe skypen en foto's op ons Picasa webalbum uploaden. Bij uploaden naar Picasa heb je de keuze om het bestands formaat te kiezen, vroeger hadden we als standaard 1024 pixels, goed voor kleine afdrukjes en bekijken via internet, TV of PC en je kon op die manier heel wat foto's kwijt binnen de 1Gb vrije opslag van Picasa. Maar Picasa heeft zijn service verbeterd, de gratis opslag is nu standaard voor foto's tot 2024 pixels. Dat is mooi, maar bij het nieuwe standaard uploaden gebruik je 3x zoveel data en dat is leuk voor telefoonmaatschappij maar niet leuk voor ons prepaid telefoonkaartje. Het was even puzzelen maar in Picasa 3.9 is er de optie Batch Upload onder Tools en daar kan je nog kiezen voor het vertrouwde kleine formaat. Wat veel technisch geneuzel deze keer, maar wel onthouden hoor want dat scheelt ergernis, geld en Gigabites ! Op de foto het uitzicht op de bergketen aan de zuidkant van de haven, via het blog van de Bodyguard werden we er attent op gemaakt dat het op een slapende man lijkt. Was ons nog niet gelijk opgevallen, slapende mannen zien we overal in het straatbeeld.

.

085==180812==11:00UTC==Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

Deze dagen is het muziek festival Baia da Gatas in een dorpje verder op. Tijdens het festival is het kleine dorpje aan een mooi beschutte ondiepe baai het thuis van duizenden muziek liefhebbers en een kleine honderd eenvoudige strandtenten voor eten en drinken. Op de openings avond zijn er voornamenlijk lokale muzikanten op het podium en is het relatief rustig, voor ons een prima setting om te gaan kijken. In Mindelo stappen we met Roger en Sasha, australiers van de Ednbal in een van de vele shuttle bussen die de bezoekers naar het festival brengen, de chauffeur heeft 20 jaar in Nederland gewoond. We zijn vroeg op het terrein dat langzaam vol loopt met voornamenlijk Kaapverdianen van alle leeftijden. Sommigen lijken vanaf tienertijd alle 28 jaargangen te hebben meegemaakt. Het publiek is van jong (baby van amper 1 week) tot oud. Bij favoriete artiesten en muziek loopt het hoofdterrein voller en anders wordt er een hapje of drankje genomen bij een van de vele "strandtenten". Op open vuren wordt in pannen eten gekookt, bouwmateriaal dat overbleef van de strandtenten wordt verstookt in de vele barbeques met kip, sate, en varkensvlees. Langs de randen van het terrein staan honderden tenten en hutjes voor overnachtende uitbaters, organisatie en bezoekers. De politie paradeert met regelmaat in groepjes van 8 in ganzenpas over het terrein. Hun dreigende uitstraling valt uit de toon bij de gemoedelijke sfeer, ze zien er uit als "ninja turtles", zwarte kleding, bivakmutsen, helm en grote knuppel op de rug. Maar de boodschap is duidelijk, met deze jongens wil je geen ruzie. Tot 01:00 uur blijven we op het festival. De muziek tot dan viel wat tegen, vooral door de luide electronische versterking. Maar we hebben genoten van de sfeer en bezoekers kijken. De volgende dag lezen we op face-book dat de betere artiesten om 04:30 hun optrede maakten en dat een bekende pianist om 08:00 op het podium kwam. Voor feestvieren op zijn Kaapverdiaans zijn we niet echt geschikt, een feestje begint pas na 01:00-02:00 uur en gaat door tot in de vroege uurtjes. Nu we een dongle met UMTS hebben zoeken we verder naar muziek van de Kaapverdiaanse Cesaria Evora op internet en genieten van haar zang in de rust van de kajuit. We hopen een CD te kunnen kopen in een van de winkels van Mindelo of misschien te downloaden via Itunes.

.

084==140812==11:00UTC==Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

De regen waar we zo verlangend naar uitkeken is niet gekomen evenals de harde wind, alles bleef rustig hier in Mindelo. Met de zeilende dinghy krijgen we wederom de nodige aandacht van de andere zeilers in de haven. De rubberen dinghy krijgt op zijn beurt weer alle aandacht van ons met plakwerk. Van de week lekker geBBQ bij de Horizon aan boord. De Australiers varen de haven in en uit op zoek naar leuke ankerstekken in de buurt. We maakten een praatje bij Joshua aan boord. Een stel Zwitsers die we nog kennen uit Dakar kwamen eergisteren aan van een rondje noordelijke eilanden. De dagen trekken bijna betekenis loos aan ons voorbij zo achter anker in de baai van Mindelo. Vanmorgen bij het ontbijt zaten er veel vliegjes rondom de koffiepot. Het waren echter jonge kakkerlakjes die uit de deksel kwamen omdat het ze te warm onder de voeten werd. Hiermee werden een hoop vragen over deze nacht actieve diertjes die zenuwachtig vlug zijn als je ze probeert te vangen verklaart. Al dagen lang doen ze zich te goed aan de cafeine, worden daardoor hierper de pieper en blijven moeiteloos wakker tijdens de nacht. Onze thermoskan deksel is zo'n handige met een druk knopje voor het schenken. Vermoedelijk in de ogen van een kakkerlak is het zo'n heerlijk warm vochtig holletje waar niemand je makkelijk kan vinden. Ruim 30 kakkerlakjes hadden er hun thuis gevonden tot deze morgen dan. Inmiddels is alles weer schoon en fris, dus kom gerust eens op de koffie we hebben nog meer spannende verhalen over onze belevenissen.

.

083==080812==11:00UTC==Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Mindelo=Sao=Vicente==

Na iets minder dan 29 jaar is de Gabber weer de ankerbaai van Mindelo binnen gevaren. Op 12 november 1983 kwamen de eerste eigenaren hier aan, volgens de log aantekeningen op hun zeekaart die we nog steeds gebruiken. Zal de Gabber zijn ogen hebben uitgekeken naar alles wat er veranderd is in die jaren, wij konden onze oren niet geloven. Boven het geronk van de motor uit klonk de afstompende beat van een strandtent. De ankerbaai is geminimaliseerd tot een smalle strook ondiep water aan de noord zijde van een jachthaven die plek heeft voor meer dan 100 jachten. Zevenentwintig boten liggen dichtbij elkaar op anker, meer dan de helft is verlaten. In de jachthaven liggen motorboten voor "big game fishing" en meer dan twintig ruim bemeten zeilboten. Alles "ist gründlich und mit Vorschrift" in de haven, vaste ligplek voor de dinghy (Euro 4,- per dag), water Euro 0,02 per liter, electra extra betalen en een ligplek voor 31 voet circa Euro 10,- per dag als je een maand blijft. De avond begon hoopvol stil achter het anker in rustig water. Maar om 23:00 uur starte er een disco die tot 03:00 uur de nachtrust van iedereen in de stad, haven, en ankerbaai verstoord moet hebben. Het blijft ons keer op keer verbazen en ergeren hoe een kleine groep "dance liefhebbers" de omgeving volledig naar hun smaak kan zetten met het lawaai van techno beat en house "muziek". In Nederland ontvluchtte we ieder jaar onze thuishaven Muiderzand en het tuinhuis als "Defcon" los barstte, op het Noordzee kanaal konden we elkaar in de kuip niet verstaan door een jaarlijks feest bij Spaarnwoude, een rustieke ankerstek bij Ketelhaven werd verstoord door een bruine vloot boot met de hele nacht een disco. Op de Cape verde speelt veel van het leven zich buiten en op straat af. Dat heeft zijn charme, maar waarom toch altijd dat snoeiharde lawaai van muziek en op tijdstippen dat normale mensen slapen, of is dat ons probleem ? Hierbij onze noodzakelijke aanvulling op het voorbereidingslijstje van de moderne zeiler: OORDOPPEN.

.

082==060812==11:00UTC==Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Tarrafal=de=Sao=Nicolau==

Een tropische bui trok ten zuiden van de Cape verde langs op zo'n 150 Nm van ons verwijderd, de zeedeining die deze bui veroorzaakte rolde de afgelopen dagen onze ankerplaats binnen. Nu is het weer rustig, maar over 4 dagen komt er weer een bui aan. Op vrijdag ontstaat hij boven Dakar aan de kust van West Afrika en later passeert hij over Sal. De bui verplaatst zich met een snelheid van 18knoop (33 km/uur) en de afstand van 330 Nm (814km) tot de Cape verde is in 18 uur afgelegd. Dat is een stuk sneller dan onze tocht van 5 dagen over dezelfde afstand. Hiernaast twee gribfiles zoals we ze vanmorgen ontvingen via de SSB. De bovenste is de verwachting voor 10 augustus om 12:00 uur en er onder voor 11 augustus om 06:00 uur. In het blauw de regenval en de streepjes geven de windrichting en sterkte (aantal zijstrepen) aan. Als de bui overkomt zal het onze eerste serieuze regen zijn in de afgelopen twee jaar, uitgezonderd de tijd dat we in Nederland waren. Hopenlijk spoelen dan de mast, schurftplattings, verstaging, vallen, verlichting en antennes eindelijk goed schoon. Want ze zijn allemaal nog bruin/zwart van het verzamelde Afrikaanse stof. Vandaag doen we nog wat boodschappen en maken de boot vaarklaar zodat we morgen bij het eerste daglicht naar Mindelo kunnen vertrekken. De Horizon is vanmorgen al vertrokken. Mindelo ligt een kleine 50 Nm verder op en is een beter beschutte ankerbaai. Hopelijk kunnen we daar een nieuwe opblaasbare dinghy aanschaffen want we hebben geen vertrouwen meer in onze huidige dinghy. Tot twee maal toe troffen we hem leeggelopen op de wal aan met een groot stuk naad waar de lijm van losgelaten had.

.

081=050812==18:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Tarrafal=de=Sao=Nicolau==

080==030812==11:00UTC==Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Tarrafal=de=Sao=Nicolau=

Met de komst van springtij is onze ankerstek een stuk woeliger geworden. Als de wind, stroming en golfslag net verkeerd staan rolt er een golf van het strand terug naar zee en danst de Gabber achter zijn anker. Inmiddels zijn Roel, Jaqueline en Ebou ook aangekomen met hun Horizon. Ze hebben de plaats ingenomen van Roger en Sasha, Australische zeilers, die hier een paar dagen lagen. De Australiers houden van rust en natuur en zijn nu door naar het onbewoonde eiland Santa Luzia. Later deze maand komen we ze weer tegen in Mindelo waar een muziek festival zal zijn dat we willen bezoeken. Toen we eergisteren terug kwamen bij de dinghy op het strand was ie helemaal leeg gelopen. Wederom had er een lijmnaad losgelaten. Ernie ging zwemmend heen en weer naar de Gabber om lijm te halen en een paar uurtjes later kon Erik snel roeiend de Gabber bereiken. Ook Tarrafal beoordeelden we als een slapend stadje met weinig vertier. Maar er gebeurt meer dan we zo als buitenstaanders overdag observeren. Woensdagavond gingen we om 22:00 uur te kooi en werden een uurtje later wakker van muziek en zang op straat. Geen disco maar life muziek. Vanuit het dorp kwam een optocht van een paar honderd jonge lui, met geluidswagen en drums. Met de verrekijker turend zagen we tal van meisjes in witte "bruidsjurken" rond dansend in de optocht op een monotoom melodietje dat de dagen erna nog steeds in onze hoofden zit. De optocht hield stil tegen over onze ankerplaats bij een pleintje en vervolgde een halfuurtje later weer zijn weg verder het dorp in. Om 01:00 uur kwamen ze op de terug weg weer langs, pas daarna werd het weer stil. Sommige lokale gewoonte krijgen we wel volledig mee. Het strand aan de noord kant wordt als openbaar toilet gebruikt. Zonder enige aarzeling gaan hier regelmatig het T-shirt omhoog en de broek naar beneden en hebben we vanuit onze kuip uitzicht op Cape verdiaanse kadetten. We noemen dit stuk Playa tegenwoordig "Shitty Beach".

.

079==300712==18:00UTC==Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Tarrafal=de=Sao=Nicolau==

Vandaag zijn we met de minibus naar Agua do Torno gereden en van daar via de vallei bergafwaarts naar Riberia Brava gelopen. Een mooie wandeltocht over een oude geplaveide weg langs vele groene landbouw percelen. Ondanks dat het een warme dag was hadden wij tijdens de wandeling een verkoelende bries die door de vallei omhoog blies. Lager in de vallei staan er meer huizen langs de weg en worden erkleine paleisjes gebouwd, naar ons idee niet verdiend met het geld van de landbouw maar gefinancieerd door familie in Europa of Amerika. Hoger op de hellingen waren het schamele hutjes, de meeste wel met stromend water en electra. De landbouw is op terrassen tegen de hellingen aan, veel cassave, suikerriet, banaan, papaya en mango. Voor de boeren families is het hard werken op de stenige hellingen. In een dorpje halverwege passeren we een centrale wasplaats. Stromend water, wasbakken met een betonnen wasbord, aangelegd in 2010 met steun van Spanje en de lokale hoofdstad. De Spanjaarden deden ervaring op met het aanleggen van dit soort wasplaatsen en water reservoirs op de Canarische eilanden rond 1960 weten we nog van ons bezoek aan El Hierro. De busrit terug duurde bijna net zolang als onze wandeling, 2,5 uur. Een aantal passagiers kregen alle vrijheid om nog even uit te stappen om iets te regelen (15 minuten wachten), nog even omrijden om iets af te geven, nog een passagier erbij, etc... etc..., tja het is hier een eiland zonder stress. Terug in Tarrafal controleren we in een internet cafe onze email en zien gelukkig dat onze opgestuurde stukjes toch op het blog staan ondanks de foutmeldingen die we per email kregen. Vandaag hebben we weer 6 Kaapverdiaanse Nederlanders ontmoet.

.

078==280712==18:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Tarrafal=de=Sao=Nicolau=

Een eerste dagje verkenning van het eiland Sao Nicoau doet ons verbazen. In Tarrafal, de havenplaats waar we op anker liggen, worden we aangesproken door een Kaapverdiaanse die eigenlijk in Delftshaven woont. Ze is op vakantie en controleert de bouw van haar woning. Welke uitstapjes moeten we zeker doen, vragen we haar. Vandaag is er in Ribeira Brava een marktje met muziek, eten en lokale producten, vertelt ze. Even later zitten we in een verzamelbusje onderweg naar de hoofdstad van het eiland. Als de volgende passagiers instappen begroeten we ze met "goede middag", verbaasd kijken ze op, het zijn ook Nederlandse Kaapverdianen met een tweede huisje alhier. Tijdens de busrit is er tijd en ruimte voor iedereen die mee wil, de tocht door een bergachtig landschap duurt heen 1,5 uur en terug met minder stops 45 minuten voor Escudo 500,- retour per persoon. Onderweg zien we veel kleinschalige landbouw op redelijk groene hellingen, banaan, suikerriet, casave, papaya en wat mango bomen. Het landschap lijkt erg op wat we op de Canarische eilanden gezien hebben, maar hier wordt de terras landbouw op de hellingen nog goed onderhouden. In Ribeira Brava zet de chauffeur ons af bij het marktje. Het is een klein festival rondom iets met lokale landbouw. We zijn eigenlijk te vroeg want de muzikanten zijn er nog niet en er is maar weinig publiek. Als we tegen elkaar pratend in het dorp op zoek zijn naar een bus voor de terug weg worden we weer in vloeiend nederlands geholpen. Ditmaal een jongen van in de 20 jaar die "uit respect voor zijn vader, die door een ongeluk niet meer kan lopen" op dit eiland is komen wonen om zijn vader te helpen. Hij zelf is geboren en opgegroeid in Nederland en kent het eiland en de taal slechts gebrekkig vanuit vakantie bezoeken. Duidelijk minder blij en hoopvol over het leven hier spreekt hij over zijn situatie als "terug in de tijd naar 1600" en "het is een soort tijdcapsule waarin ik zit".

.

077==270712==18:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Tarafal=de=Sao=Nicolau==

Na een mooie zeiltocht van 25 uur, de hele tocht alleen op het fok gevaren omdat we te lui waren om het grootzeil erbij te zetten, liggen we nu voor anker bij Tarafal op het eiland Sao Nicolau. We zijn allebei nog moe van een nacht doorzeilen dus de kant op doen we de komende dagen wel. Het eiland is een stuk hoger dan verwacht en de toppen van de bergen hangen in de wolken maar er is geen bebossing van betekenis. Het water is kraakhelder, ons witte anker ligt goed zichtbaar op de zwarte vulkanische zandbodem in 8 meter diep water. We lagen eerst alleen maar een paar uur later kwam er nog een zeilboot binnenlopen. SSB radio contact is alleen gelukt met sy-Lunde (nabij Lorient, Frankrijk), Jan (PA3BME, Driebergen) en natuurlijk met de radio club in Dordrecht. Met ons pactor-modem onderhouden we de positie rapporten op internet. Het signaal van de GPS wordt doorgegeven aan het modem en zo hebben we altijd de juiste positie. Voor pactor-modem gebruikers die de GPS niet rechtstreeks kunnen aansluiten op het modem is er een software matige oplossing. Het gratis programma Xport 1.52 geeft het GPS signaal door aan tot maar liefst 128 virtuele poorten. Het mooie aan dit stukje software is dat het de GPS zelfstandig vindt en daarna kan je je eigen virtuele poorten instellen waar het signaal naar toe moet. Voor bootjes vaarders of andere GPS liefhebbers, leuk als ze de GPS gelijktijdig willen gebruiken bij zeekaart software, AIS software en positie rapporten. Anders zouden ze een dure NMEA-splitter nodig hebben of 3 GPS-toestellen.

.

076==250712==18:00UTC=====Positie:=16=41,9N==022=58,1W==Baya=de=Mordeira==

We genieten van de rust op de ankerplek in de baai van Mordeira. Palmeira was leuk maar in het weekend veranderd het doordeweeks slapende dorp in een openlucht disco met straat barbeques. Tot 24:00 is er traditionele muziek en dans maar aansluitend tot zonsopgang house en disco dreunen. Per en de Horizon hebben we achter gelaten maar we zien ze vast weer terug op een van de andere eilanden of in Mindelo. Ons plan om naar Boa Vista, een eiland zuidelijker, te gaan hebben we verruild voor nog een luie dag achter anker met snorkelen. De gribfiles laten tropische buien zien die ontstaan voor de kust van west Afrika en vervolgens in noord westelijke richting de Atlantische oceaan oversteken. Enkele van deze buien zullen zich onderweg naar de overkant ontwikkelen tot tropische stormen of orkanen, het is tenslotte orkaan seizoen in de Carieb. Zolang ze ten zuiden van de Cape verde blijven hebben wij er geen last van. Maar in de maanden augustus-september kan het gebeuren dat zo'n bui de eilanden hier bezoekt en brengt dan harde wind en swell vanuit het zuiden met zich mee. Slechts in Mindelo is er beschutting tegen slecht weer vanuit het zuiden en daarom willen we daar bij tijds heen. Hieronder een plaatje van zo'n bui in ontwikkeling voor de kust van West Africa. De grijze pijlen geven de windrichting en sterkte aan, hoe meer zijvlaggen hoe harder de wind. In het blauw de gebieden met regenval. Het is nog vroeg in het seizoen, maar nu al vertrekt er iedere 3-4 dagen een tropische bui naar de overkant. We bezoeken Boa Vista later dit jaar en gaan nu eerst naar Tarafal op het eiland Sao Nicolau 100 mijl ten westen van hier en dan door naar Mindelo op het eiland Sao Vicente.

   

.

075==200712==11:00UTC=====Positie:=16=45,3N==022=58,8W==Palmeira==

We liggen langer dan de bedoeling was in Palmeira. Ernie is er in geslaagd om na 1 dag aan de wal een , volgens Henk, Kaapverdiaans virus op te pikken. Dat begint met koorts en dan een aantal dagen knetterende hoofdpijn waarna dat overgaat in buikloop. Inmiddels is ze in fase 3 aanbeland. Henk is een 66 jarige nederlander die al 3 jaar op Sal woont. Hij hield toezicht op de verlenging van de havendam, een ORIO project. Momenteel zijn er plannen om een tweede dam evenwijdig ten westen van de eerste aan te leggen zodat er grotere schepen het eiland kunnen aandoen. Erik ging deze week alleen op pad met de minibusjes naar St. Maria om Joshua te ontmoeten. Joshua was deelnemer op een cursus die Erik gaf over weerberichtontvangst en SSB. Hij vertrok in 2011 met zijn zeilboot, die nu in Brazilie ligt. Om de scheepskas te vullen is hij aan het werk op de Cape verde. Een vrolijk weerzien onder mooie omstandigheden, terrasje aan zonnig strand, en kletsen over hoe goed het leven kan zijn als je afwijkt van de gebaande paden. Joshua werkt als "Marketing Executive, Legal Advisor and Captain" een pracht combinatie van gebruik van opleiding, kennis en ervaring in de zon overgoten setting van de Cape verde. St. Maria is het toeristen oord van Sal en overladen met pizza, hamburger en spaghetti tenten. Het is zoeken naar echt lokaal eten, maar Erik vindt een straatverkoopster waar sommige vissers hun eten halen. Uit een plastic emmer wordt een bordje vol geschept met rijst en bruine bonen. Uit een andere emmer komen drie stukken gebakken haai met een kruidige saus van uien. Voor Euro 2,- een goed gevulde maaltijd. Op de steiger is het een komen en gaan van toeristen, duikers en verse vis. Kruiwagens vol kabeljauw achtige en tropische vissen. De tonijnen en zwaardvissen maken de meeste indruk. Wij kochten in Espargos een kilo zwaardvis file voor Euro 4,50. Blijft lastige vis om goed te bereiden. Om en om grillen en zorgen dat het binnen in nog wat rose blijft anders smaakt het snel te droog. Volgende keer nemen we tonijn. Na de inbraakverhalen van onze deense buren is de kajuit ingang voorzien van een alarm. We hijsen elke dag de dinghy aan boord en leggen laptops en ander electronica 's nachts niet meer in zicht. Toen we hier in december waren was het strandje verlaten, nu wordt er veel gezwommen. In het weekend is het helemaal een drukte want dan gaan de geluidsinstallaties op volle sterkte. Het begint om circa 10 uur 's ochtends en dendert door tot 5 uur 's nachts. De maandagochtend is dan weer opvallend rustig. Erik werd die ochtend geholpen door iemand in de winkel die last had van zware hoofdpijn, ze had hem waarschijnlijk "flink geraakt" die nacht.

.

074==140712==18:00UTC=====Positie:=16=45,3N==022=58,8W==Palmeira==

Dat reizen je nieuwe indrukken, ervaringen en zienswijzen geeft is bekend. Maar wij zijn verbaasd over ons zelf hoe we nu in tweede ontmoeting met Sal tegen de omgeving aan kijken. Ruim 6 maanden geleden schreven we over Espargos "Net als Palmeira lijkt deze plaats niet zo lang geleden gebombardeerd te zijn, overal puin en niet afgemaakte huizen." nu praten we over Palmeira en Espargos als toonbeelden van frisheid en opgeruimdheid. We zwemmen in de ankerbaai, waar het zicht maar net 3 meter is, en noemen het heerlijk helder water alsof we geen weet hebben van de waterkwaliteit in El Hiero (Canarische eilanden). Een half jaar Afrika heeft ons veranderd. Na een waarschuwing van de Deense buren hebben we voor het eerst sinds maanden weer tralies voor het vluchtluik gedaan. Ze zijn inmiddels al twee keer beroofd op de Cape verde. Toen ze achter anker lagen te slapen in Tarafal (eiland Sao Nicolau) verdween er een Ipod uit de kajuit en hier in Palmeira is in de duisternis van de avond hun boot opengebroken en verdwenen hun laptops en foto camara terwijl ze zelf genoten van een barbeque aan de wal. Dus echt helemaal fris is het hier niet. De romp van de Gabber wordt wel met de dag frisser omdat Ernie met een schuursponsje de alg aangroei van net boven de waterlijn verwijderd. Goede en nuttige lichaamsbeweging, watertrappelen en poetsen. Erik heeft een hoekduikje gemaakt naar het anker om te kijken of het goed ingegraven lag. Zie foto hiernaast van ingegraven anker, de inzet is een plaatje van het niet ingegraven anker. Alles staat weer op film dus beoordeel zelf maar, Poetsen en ingegraven anker filmpje.

.

073==110712==18:00UTC=====Positie:=16=45,3N==022=58,8W==Palmeira==

De tocht van Dakar naar Palmeira tikte 454Nm op het log bij terwijl het in een rechte lijn slechts 360Nm is. Onze verwachting was dat het voornamenlijk tegen een matige wind in motor zeilen zou worden. Gelukkig pakte het gunstiger uit, van de 118 uur dat de oversteek duurde stond slechts 8 uur de motor bij door gebrek aan wind of te lage accu spanning. Twee vissen hapten in de vislijn maar hielden niet, één was zo groot dat Erik de 3mm nylon lijn niet vast kon houden en dat leverde hem een brand/snij-wond op in zijn vinger. Bij aankomst in Palmeira (Sal) was het een vrolijk weerzien van boten die we uit Dakar kenden. Niet voor iedereen was de overtocht goed verlopen. Per had een gebroken voorstag en een franse zeiler was zijn mast verloren. De weer situatie in de afgelopen weken was dan ook een stuk slechter dan tijdens onze overtocht. Een kleinere boot met 3 jonge Italianen had de oversteek in 7 dagen gedaan en dit was hun eerste echte zeiltocht ! Ze reisden over land naar Dakar in Senegal en kochten daar de boot die verlaten en verwaarloosd op anker lag bij de CVD. Een Deens stel herkenden we nog van ons eerste bezoek aan Sal in december vorig jaar en een duitse boot hadden we in Gambia al gezien. En ook de Horizon kwam na een voorspoedige overtocht aan. Klein wereldje dus van zeilers buiten het traditionele rondje Atlantic seizoen.

.

072==070712==13:00UTC=====Positie:=15=38.9N==020=59,3W==133Nm=West=of=Cape=Verde

We zijn alweer 2 nachten onderweg richting Cape Verden. Welk eiland we van deze archipel aanlopen weten we nog niet, het wordt Sal (noordelijk) of Santiago (zuidelijk) omdat je in deze plaatsen kan inklaren. We hebben enorm genoten van de tijd in West Afrika. We varen weg op de verjaardag van Ernie en toasten de jaren weg met een glaasje champagne. Tijdens het gedag zeggen bij onze vaste winkeltjes en eettentjes realiseerden we ons te meer hoe blij we mogen zijn dat onze wieg in Nederland stond. We bedankten iedereen voor de goede tijd en service en we kregen goede wensen voor de tocht en familie en of we weer terug komen ? Helaas is deze omgeving mooier als bezoeker met de optie om te vertrekken, terug naar beter of verder naar nieuwe plekken. Hoe zal het koffie huis er over een paar jaar uitzien ? Nog steeds 2 houtskool vuurtjes achter het muurtje, geen electra, geen stromend water en geen deuren. Wie zullen er dan zitten als vaste klanten voor ontbijt, koffie touba of lunch. Kan je er nog altijd op de pof terecht bij gebrek aan wisselgeld ? Er is heel veel te verbeteren aan de leefomgeving in Senegal en Gambia, maar zal het er ooit van komen vraag je je dagelijks af. De ontwikkelingen gaan hier razend snel zonder dat de samenleving zich daarom heen kan organiseren of opbouwen. Iedereen loopt met een mobieltje, ja ook de ongeschoolde kinderen van de koffie tent, cigaretten koop je per stuk, TV's staan in de schamele hutjes, maar een toilet, stromend water, onderwijs etc.. zijn niet toegankelijk voor de massa. Dakar is een miljoenen stad, zonder verharde wegen in de buitenwijken, zonder goede vuilophaaldienst, zonder APK voor auto's, zonder WOZ, zonder rioolbelasting. Onze afgekeurde diesel auto's staan hier dagelijks in de file om iedereen in en uit de stad te vervoeren temidden van stoffige zwavelroetdampen. De baai van Dakar is een open riool waar je beter niet gaat zwemmen. Het zijn teveel indrukken en problemen om te beschrijven, laat staan eenvoudig op te lossen. We hebben 6 maanden in deze andere wereld geleefd vanuit onze comfortabele cocoon de Gabber.

     

.

071==020712==13:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

De voorbereidingen voor vertrek zijn in volle gang. Maar na 6 maanden meer op anker gelegen te hebben dan gezeild is het moeizaam loskomen. Vandaag hebben we gestoeid met de ligplaats van de nieuwe bijboot. De maatvoering was om op het voordek te passen, dat past ook, maar is met ankeren lastig omdat de bijboot dan over de ankerlier ligt. Even rechtop zetten zoals met de rubberen bijboot is er niet bij omdat de anti-slip van het dek dan als schuurpapier werkt op de zo mooi geschilderde nieuwe bijboot. Onder de giek op de kajuit leek een optie, maar dan kunnen we het kotter tuig en de bulletalie niet gebruiken. Dus toch maar weer terug naar het voordek en zien of we maandag een dun matrasje kunnen kopen om de verf te beschermen. Het zeiltje, gaffel, giek en de mast hangen in een zeilzak aan het plafond in de kajuit. De oude rubberen bijboot met aluminium bodem gaat op het dak van de kajuit. Dat hadden we ook tijdens onze eerste vaartocht naar Noorwegen. Gisteren werden ook de nieuwe roeidollen opgeleverd. Bij aflevering zei de lasser, die gaan nooit kapot. Inderdaad 12 mm massief RVS staal keurig op maat gebogen en gelast is het stevigste onderdeel van de rubberen dinghy. Eén originele roeidol en roeiriem waren we verloren op de Gambia rivier. Morgen zijn ook de nieuwe deelbare roeiriemen klaar. Heerlijk om hier op de CVD allerlei goede vaklui te hebben. Met mijn gebrekkige Frans kan ik uitleggen wat en hoe ik het wil, vleugelmoeren maken we hier zelf van RVS plaat, een moer en wat las en slijpwerk. Van Ton kregen we zijn nieuwe homepage adres door, zie sy-lunde.blogspot.com. Hij geniet van het Island of Wight en komt daarna ook naar het zuiden. Ook Daan en Birgit wachten op beter weer om naar het zuiden te komen. Stil zitten is ook zo wat dus die hebben de rugzak op gedaan en wandelen door Cornwall, zie sy-synergie.blogspot.com. Vorige maand kregen we onze eerste betaling voor de Google reclames op onze website binnen. Ruim 7 jaar adverteren leverde slechts een halve maand havengeld op ! We denken dat dat beter kan, dus beste lezers klik gerust eens door op de advertenties onder dit blog of op de andere pagina's van onze homepage, wie weet vindt u daar iets waarvan u nog niet wist dat u het nodig had. En u steunt zonder kosten te maken onze reis.

.