 | Het heeft even geduurd voor we bijgekomen zijn van weer een storm. Vorige week waaide het slechts 8Bft, maar wel pal op de haveningang. Dat had flinke golven tot gevolg in de havenkom waar we liggen. 's-Nachts omstreeks 04:30 horen we geroep om hulp, een Frans zeiljacht achter ons is van anker geslagen en drijft richting lager wal. Het is hem niet gelukt de motor te starten en al snel ligt het jacht op de rotsige kade. Ernie waarschuwt via de Whatsapp de andere zeilers, maar bijna iedereen ligt te slapen. Daarna stuurt ze Jet langs bij de "Make my day" die in diepe slaap lag na een gezellige avond. Erik probeert met de bijboot en nog een andere duitse zeiler met bijboot het jacht uit de branding te trekken maar er is geen houden aan door de hoge golven. Uiteindelijk worden meerdere lijnen uitgebracht naar de boten op mooring en proberen we de Fransman met lieren zoveel mogelijk weg te houden van de rotsen. Pas in de ochtend komt de Pilot boot helpen. De uitgebrachte lijnen zien ze eerst niet maar, na veel geschreeuw, wordt net op tijd erger voorkomen en vaart de Pilot achteruit en benaderd de Fransman van de goede kant. |
| De Pilot zet, na meerdere pogingen, vol gas en trekt de Fransman van de rotsen en sleept de boot in volle vaart achter zich aan door het mooringveld. De lijn naar onze boot zit nog steeds aan de Fransman vast. Eerst probeerden we de lijn binnen te halen om zo de pilot boot niet in gevaar te brengen met los drijvende lijnen. Maar de pilot boot vaart ons snel voorbij en door het verlies aan spanning op de lijn en het slepen van de lijn schiet de Gabber naar voren op de mooring en botst tegen een andere boot. We laten noodgedwongen de ruim 120 meter lijn los en hopen er het beste van. De Fransman wordt eerst bij de kademuur afgeleverd, maar hij maakt water door een gat in zijn romp. Omdat er conitnu gepompt moet worden slepen ze hem de haven in zodat hij aan de electra kan liggen. Helaas wordt er dan ook weer schade gemaakt aan een naast liggende boot. Later op de dag staat de Politie Maritima bij de Fransman om hem de nodige documenten te laten tekenen, het havenkantoor is behulpzaam in het verzamelen van alle schademeldingen aan meerdere boten en het uitwisselen van de contact gegevens. |  |
 | In de avond na de stranding komen we om 18:00 uur met de groep zeilers bijelkaar op het terras van het restaurant om het avontuur te bespreken. Erik heeft zin in een patatje, maar het restaurant gaat pas om 20:00 uur open. We blijven zitten tot de patat en maken er een gezellige avond van. Op de achtergrond verzameld een lokale motorclub. Traditioneel in leren hesjes met allerlei emblemen en op de rug een logo. Het ziet er op afstand uit als een motorbende maar het is een gezellig familie gebeuren. Vrouwen, mannen, kinderen, motoren, brommers en scooters doen allemaal mee. Dan klinkt er een fluit signaal, wij denken alle motormuizen verzamelen voor de vertrekkende veerpont, maar nee. Iedereen stapt op en maakt een rondje richting dorp en een kwartier later rijden ze nog een keer toeterend over het haventerrein. Daarna gaan ze weer gezellig koffie drinkend en kletsend verder voor het terras op de parkeerplaats. |  |
 | Het is gelukkig niet allemaal ellende wat we met de zeilers meemaken. Regelmatig zijn er vragen om hulp in de Whatsapp groep en die worden met onderlinge kennis, kunde, handjes of spullen opgelost. Afgelopen vrijdag zouden wij het water uit bijvoorbeeld. We hadden de nodige extra stootwillen aan boord gekregen en zaten met 4 man extra klaar in de kuip voor onze kraan afspraak om 15:30. We zien een boot het water in gaan en starten de motor om naar de kraan te varen. Op datzelfde moment belt de haven "No, not today, perhaps monday." Enfin het is nu dinsdag en we liggen nog steeds achter de mooring. Geduld hoort ook bij het zeilersleven. Gelukkig was er vrijdagavond een "BBQ en Potlcuk" geiniteerd door de Duitse boot Safir. Het idee is dat iedereen zijn eigen vlees en drank verzorgd en iets meeneemt om te delen. Safir stookte de BBQ op, een gehalveerde oliedrum, op het haventerrein en langzaam stroomde het terrein voller en voller. We schatten in een man of 50, veel van de zeilers die met hun boten in het water liggen hadden geen idee waar al die andere zeilers plots vandaan kwamen. Het blijkt dat er op de kant vele boten bewoond zijn, sommigen verblijven er al jaren. Aan een paar boten kan je zien dat het helaas nooit meer wat gaat worden, het zijn een soort onderkomens voor bootzwervers. Andere boten hebben gewoon te grootse plannen en klussen maar door om een te waterlating te kunnen uitstellen lijkt het. Maar er zijn ook succes verhalen. Een Iers stel kwam ruim een jaar geleden met hun Emerald op de kant terecht met motorschade door "waterslag". Aan de hand van Youtbube filmpjes en vele telefoon gesprekken met een bevriende monteur hebben ze de hele motor gereviseerd. Ze liggen nu naast ons in het water. |
 | Afgelopen maandag maken we eindelijk weer een lange wandeling. Via een spannend smal pad met veel steenslag lopen we rondom het schiereiland. De steenslag komt doordat het gesteente vooral uit los conglomeraat en breccie bestaat waar de wind en regen vat op hebben zodat er puinhellingen ontstaan waar regelmatig stenen vanaf brokkelen. Tijdens onze wandeling blijft gelukkig alles op zijn plaats liggen. Via het kustpad op de helling komen we via een tunnel aan de andere kant van het eiland, vandaar wordt de weg berijdbaar, eerst een zandpad dan halfverhard en uiteindelijk asfalt. We komen langs een mooi uitzicht punt dat een blik op de haven geeft. In het blauwe vierkant zie je onze boot liggen. Na ruim 10km lopen bereiken we het dorp en doen ons te goed aan een lunch bij de supermarkt Pingo dolce. |
.