 | Sinds onze aankomst in Nederland zijn we weer opzoek naar een moestuin. Een mooi plekje om buiten te werken en eigen groente en kruiden te kweken. Toen we 5 jaar geleden onze tuin van de hand deden stonden er gemiddeld zo'n 10-15 volkstuinen te koop, maar de tijden zijn veranderd. Moestuinieren is "in" en we moeten er nu snel bij zijn om een vrijkomend tuintje te bemachtigen, gelukkig kijkt de vereniging ook naar het inschrijfnummer bij de toewijzing van tuinen. Dus met geduld komen we vast een keer aan de beurt. Voorlopig behelpen we ons met een vierkante meter moestuin in de achtertuin van de ouders van Ernie. Erik heeft de kattenverjagers weer werkend gemaakt. Die dingen geven een hoog piepend geluid, waar katten niet van houden, en knipperend licht als er iets voorbij loopt. Een paar nachten geleden was er een ijdele egel in de tuin die dacht dat ie op de foto kwam. Het beest bleef maar ronscharrelen voor de kattenverjager en het was al na middernacht. Toch maar even in pyama de tuin in en het uit knopje van de verjager in geduwd. Tijdens ons bezoek aan Utrecht zagen we het nieuwe stadskantoor en de veranderingen op het centraal station. Ze zijn al wat jaartjes aan het graven en het duurt nog tot 2019 voor er weer water in de Catherijnensingel stroomt, zie CU 'k zie je in Utrecht. Jammer dat het gebouw Leeuwensteijn het nieuwe stadskantoor deels afschermt. Gelukkig is de dichtregel uit "Het feestelijk leven" van de Utrechtse schrijver Crone behouden en hangt nu op de zijgevel van Leeuwensteijn. |
.