087=091014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

We hoorden enthousiaste verhalen van de Rafiki over de struisvogelboerderij dus die hebben we ook bezocht. En inderdaad de moeite waard. Met een open vrachtwagen rijden we langs de verschillende veldjes waar struisvogels gehouden worden. Bij ieder veldje is er tekst en uitleg over de struisvogels en het kweken van de dieren. In het wild is het eierlegseizoen twee weken omdat de eieren bebroed worden door het mannetje. Op de boerderij worden de eieren bij de dieren weggehaald en kunstmatig uitgebroed. Op die manier wordt het legseizoen verlengd en is de productie aan eieren en kuikens veel hoger dan in de natuur. Een geslachte volwassen struisvogel levert 45 kg biefstuk en 150 kg verwerkbaar vlees op en een struisvogel ommeletje weegt 700 gram. De gids heeft regelmatig vrolijke verhaaltjes en dat maakt de tocht leerzaam en amusant. Erik staat tot slot nog op een struisvogelei (zie foto)
Na de struisvogelboerderij drinken we wat fris bij Picara. Terwijl we van de verfrissing genieten zien we dat de lunch wordt voorbereid en ondanks dat het net twaalf uur is sluiten we aan bij de groeiende rij klanten. Ons "weg restaurantje" blijkt een goed lopende afhaal lunch gelegenheid te zijn met smakelijk eten.
Voor de middag staat er een bezoek aan de grotten van Hato op ons programma. De rondleiding van 14:00 uur halen we net en de gids praat ons bij over de geologie van Curacao en het ontstaan van de grotten. We wandelen over de "Indian trail" en hebben daarna dringend afkoeling nodig in de vorm van een ijsje. De uitbaatster heeft 35 jaar in Nederland gewoond en is nu weer terug in haar Curacao. Helaas blijven haar kinderen achter in Nederland voor opleiding en werk, een weekje tropen vakantie is prima voor ze maar ze zijn meer thuis in Nederland. Moeders is bij vlagen nergens thuis, verlangend naar de kinderen in Nederland als ze in Curacao is of verlangend naar de warmte en haar thuisland Curacao als ze bij de kinderen in Nederland is. Het is een bekend verhaal dat we regelmatig gehoord hebben als we met de mensen op Curacao, Bonaire of Suriname praten.
       



.