 | Leven we gebruikelijk met "één klusje per dag" en "een uitje per week" de dagen met Joop en Ria zijn aangenaam vermoeiend en ondernemend. De week begon met een rondje langs douane en immigratie om in te klaren. Bij immigratie was er een stroom uitval en of we later op de dag konden terug komen. Geen probleem genoeg te doen in Willemstad. Een kopje koffie drinken met uitzicht op de pondjesbrug, een bezoek aan Kura Hulanda. Dat laatste is een groep van gerestaureerde huisjes dat in gebruik is als restaurant, conferentieoord en museum. In de gidsen wordt het vaak beschreven als een museum over de slaventijd. Maar we waren aangenaam verrast door de verzameling van mooie cultuur historische objecten uit het oude Mesopotamie (Irak, Iran) en uit west Afrika. De fragmenten uit de verslagen van een slavenhandelaar, die gebruikt werden als commentaar bij objecten, schilderijen en tekeningen uit die tijd, waren ontstellend om te lezen. Zie ook de tekst van de advertentie. De zaal over de rassenstrijd in de USA moet menig Amerikaan het schaamrood op de kaken geven omdat dit nog maar zo een recent verleden is. Bij het bezoek aan de Mikvé Israel-Emanuel synagoge ontdekken we dat de oprichters van het bekende Madurodam van oorsprong uit Curacao komen. Ze zijn het miniatuur park begonnen ter nagedachtenis aan hun zoon die in de tweede wereld oorlog omkwam. De synagoge in Willemstad is de oudste op het westelijk halfrond die nog altijd in gebruik is. We verbazen ons er over dat er geen verwijzingen zijn naar de oudste synagoge waarvan we de resten bezochten op Jodesavanne in Suriname, misschien is een verleden als slavenhouder niet zo populair in Curacao ? |
.