 | De zeiltocht vanaf Roseau naar St. Pierre op Martinique verliep zo vlot dat we besloten door te varen naar Fort de France. Helaas ligt Fort de France meer naar het oosten en werd het dus voor ons zig-zaggen voor de ingang van de baai om maar slechts enkele mijlen voortgang richting eind doel te maken. Met het vallen van de duisternis gaat het anker over boord bij Fond LaHaye, we hebben Fort de France niet gehaald. De volgende morgen gaan we vroeg op om nog voor de wind aansterkt naar Pointe du Bout te varen dat tegenover Fort de France ligt. Hier is een marina en verwachten we de koel problemen van de motor te kunnen herstellen (alleen een nieuwe uitlaatslang hopen we). Voor koffie tijd zijn we bij Pointe du Bout, de marina ligt vol met luxe lokale motorboten en een enkele zeilboot. Er lopen voor het eerst sinds tijden meer witte en rood verbrande mensen op straat dan zwarte. Bijna iedere winkel is een restaurantje of toeristen prularia verkoop punt, de prijzen zijn in Euro's. Het lijkt erop of we met de oversteek van Dominica naar de franse riviera in de Middellandse zee zijn gevaren. Wat een contrast tussen deze twee eilanden. Boodschappen doen we in het verderop gelegen Riviere Salee. We nemen de bus, die eerst een rondtour maakt over het schiereiland. Als we klaar zijn met winkelen rijden er geen bussen meer en krijgen we een lift van twee franse jongens die op Dominica het hele "Waitukubuli" wandelpad (184km) van zuid naar noord gelopen hebben en nu nog een paar dagen strandvakantie nemen om uit te rusten voor ze volgende week weer retour Frankrijk gaan. We zijn in het caribische Martinique, maar volgens de fransen in het departement Martinique van het europese Frankrijk. Postzegels voor naar Nederland vallen in het tarief buitenland, voor naar Frankrijk geldt het lage binnenlandse tarief. Inklaren doe je zelf achter een computer op het havenkantoor, geen douane of immigratie. Brood koop je bij de boulangerie, maar dan wel baquette of croissants. Kaas is schimmelkaas, de schappen staan vol met verschillende smaken yoghurt. De mensen hebben tijd voor vertier en sport, kinderen van 12 a 13 jaar hebben een iphone een beugel en piercings. Iedereen heeft een eigen auto, dus openbaar vervoer is een stuk minder. Drinkwaterkranen staan in huis en niet langs de straat. |
| Op onze laatste dag in Dominica bezoeken we het Caribe territory, een gebied aan de oostkust waar nog een restje oorspronkelijke Carib indianen woont. Indianen waren de oorspronkelijke bewoners van alle Caribische eilanden maar met de komst van de Europese "handelsvaart" is deze bevolkingsgroep (heidense wilden) uitgemoord in naam van de europese God, vaderland of simpel in het gezicht geniest waardoor ze wat dagen later aan de griep overleden. Bij Cray fish river is een bezoekers centrum en proberen de laatsten der Caribe indianen het hoofd boven water te houden met de verkoop van rietvlecht werk en van natuurproducten gemaakte artikelen. Het is wonderlijk om je te realiseren dat deze bevolkingsgroep van circa 200-300 personen de komende generaties geassimileerd zal zijn in de bonte mengeling van rassen die je op de Carieb vindt. Bij het bushokje heeft iedereen tijd voor een praatje, een rasta man spreekt ons aan en vertelt honderd uit over allerlei details van Dominica. Wat later komt een jonge man een praatje maken, hij is de jongste in de raad van ouderen van de caribe indianen en verantwoordelijk voor jongeren en sport. Helaas is het gesprek kort want ons busje naar Roseau arriveert. We krijgen steeds meer grip op het caribische tijdsbesef, maar het blijft moeilijk om het tijdstip van de komst van een bus te bepalen. Hoeveel "while's" zitten er in een "soon" en hoe verhoudt dat zich tot de horloge tijd in uren en minuten. "Two minutes" duurt ongeveer een kwartier weten we uit de bereiding van een verse passion juice. "Quick", de bestelling van vers gemaakte gefrituurde balletjes, duurt ongeveer 4 minuten, dus een half uur, En als de buschauffeur zegt "ik vertrek nu" dan bedoelt hij dat hij de eerstvolgende bus is en pas vertrekt als ie vol zit, wat weer een uur kan duren. Ons bezoek aan Dominica zit er op, de volgende dag is het anker op en richting Martinique. |  |
.