 | Zaterdagmorgen gingen we vroeg op, de witte kopjes op het water weten we aan de versnellingszone nabij de punt van het eiland daarna zou het wel rustiger worden. Met twee riffen en slechts de kotter verlieten we de mooring. Afwisselend was het stuiterend aan de wind, natte gangboorden in halve wind en snel voor de wind weglopend afgewisseld met even helemaal geen wind. Op de marifoon was het een drukte in het frans "securite securite ici Grossag avec une bulletin de meteo special". Aan de horizon was het grijs en donkergrijs van buien die over de laatste bergen van Dominica onze kant op kwamen. Als de wind te hard werd liepen we voor hem uit om later in een rustiger moment weer wat hoogte te maken. De motor stond bij om in windstiltes nog een beetje voortgang te houden.In intervallen van 5 minuten was het nat worden van de regen of overkomend water of nagenoeg stilliggen door de wilde zeegang. Toen we achter het eiland vandaan kwamen moesten we snel een derde rif zetten. We zeilen voor ons plezier en we willen de spullen graag heel houden en daarom besloten we terug te gaan. Bij aankomst worden we begroet door een nieuwe "boatboy" die ons naar de mooring begeleid. Aan boord van zijn boot zit ook een man uit Sint-Maarten, hij spreekt nederlands met ons. Omdat de mooie baantjes op St.-Maarten worden weggekaapt door Nederlanders werkt hij nu op Dominica. Het bevalt hem prima hier op het eiland, hij is chef in de keuken van een van de hotels. De amerikaan die hier ook aan een mooring ligt begroet ons en vraagt naar hoe het gaat. Met verrekijker tuurt hij regelmaitg naar de paar zeilboten die ook een poging wagen en in een versnellingszone snel zeil moeten minderen. Hij zou ons vast ook hebben zien ploeteren en regelmatig zien schuin vallen als er weer een windvlaag van +8Bft kwam. Met Pasen blijven we op Dominica, later in de week neemt de wind en regen af. De croissants, franse kaasjes en een lekker wijntje houden we nog te goed. |
.