003=02032025=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

Het zeilseizoen is weer voorbij voor ons. De boot staat op de kant op onze eigen bokken en gesjord met nieuwe lijnen. Het lijkt wat overdreven die lijnen, maar hier zijn regelmatig windstoten van boven de 10Bft. Bij de laatste storm viel een Duitser,die hier verderop op de kant staat, 's-Morgens uit zijn bed omdat zijn boot schuin en hellend was geblazen. Gelukkig bleef hij hangen op zijn lijnen en op de verschoven bokken. Het haven personeel was er op hun vrije zaterdag druk mee om de boot weer recht te zetten. Om te voorkomen dat er mieren en ander ongedierte aan boord komen gelopen heeft Erik flessen rondom de lijnen gedaan. In de fles zit om de lijn een plakband met de kleefzijde naar boven en daarop is anti-mieren/insecten poeder gestrooid. Baat het niet dan schaadt het niet en Erik was weer een uurtje lekker aan het klussen. Verder zijn zoveel mogelijk lijnen in zakken gedaan, de bijboot afgedekt evenals de furlex (mechanisme van rolfok) en het grootzeil. De bimini is er al af en morgen gaat ook de buiskap eraf. Onderweg naar de Pingo doce kwamen we een Rode patrijs tegen. We horen ze regelmatig in de heuvels achter de haven, maar nu liep het beestje wat verdwaasd langs de weg. De vlucht van Porto santo naar Madeira gaat plots 1,5 uur later, eerst hadden we ruim 2 uur overstap tijd en nu slechts 35 minuten. We vertrouwen er niet op dat we dat halen. Inmiddels dus de veerpont een dag eerder naar Madeira geboekt en een hotel in Funchal zodat we in ieder geval op tijd kunnen zijn voor onze vlucht de volgende dag naar Lissabon. Een terugbetaling voor de plots later vertrekkende vlucht uit Porto santo zit er niet. De minimaal voorgeschreven tijd voor een overstap is 30 minuten en met 35 minuten hebben we dus "ruim" de tijd kregen we te horen. Van Lissabon vliegen we 's-avonds door naar Amsterdam. Vervolgens een overnachting in Maxhotel. De volgende morgen met de trein naar Amersfoort dan een Greenwheel auto om onze eigen auto uit de garage op te halen. En zo komen we dan weer thuis in Nederland.

     

.

002=31012025=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

De hoezen voor over de buitenboord en de windvaan waren door de UV straling en wind flink versleten dus tijd voor nieuwe hoezen. Bij de winkel waar Ernie haar haakgaren kocht zagen we ook doek voor zonneluifels. Dat doek is, nemen we aan, prima bestand tegen UV. Het patroon is niet echt nautisch maar doet wel zonnig aan en brengt je in een: "bezoek het strand stemming". Ernie heeft inmiddels al twee mooie truien gehaakt voor als we terug zijn in koudere streken. Ook Erik is met zijn hobbies bezig geweest en heeft via APRS contact kunnen maken met het ruimte station ISS. Op de "ISS on live"-app kan je goed zien wanneer de ISS boven je locatie passeert. Wanneer de hellingshoek tussen de 75 en 90 graden is kan je gemakkelijk verbinding maken. Door de snelheid van passeren is het maar een klein 5 minuten goed mogelijk. Erik had zijn portofoon, de Kenwood THD7-E, aangesloten op de GPS en geprogrameerd voor contact maken met de ISS: zendfrequentie 145.825 Mhz in FM packet 1200 baud. Alleen APRS packets met het PATH ARISS worden verwerkt door het ruimte station, alle andere APRS berichten worden genegeerd. Op 28 januari passeerde de ISS op een baan tussen Madeira en Porto santo op 85 graden boven de horizon tussen 20:58 en 21:03 uur. Een prima gelegenheid dus voor een contact poging. Al snel verschenen onze roepletters PE2ENE op het internet overzicht van stations dat door de ISS gehoord waren. We waren de enigste met een boot als label. Het contact is helaas niet een praatje maken, maar het automatische verwerken van het positie rapport dat we uitzenden. De volgende dag krijgt Erik een bericht van een Spaanse radioamateur, EA1JN uit La Coruna, dat de door het ISS heruitgezonden positie rapport van ons heeft ontvangen. Hij wil graag een bevestiging in QRZ.com, het digitale logboek voor zendamateurs, want onze locatie is nieuw voor hem. Begrijpelijk want zoveel zendamateurs zitter er niet op Porto santo. Er staat nu gelogd dat hij ons over een afstand van 1281 km in FM heeft ontvangen.

  

  

.

001=20012025=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

Het geklus gaat altijd maar door aan boord van een boot. Bij het opstarten van de watermaker komt de foutmelding van te hoge druk. De handleiding adviseert om een "reset" te doen maar dat brengt geen oplossing, vervolgens meldt de handleiding dat spoelen met reinigingsvloeistof ook kan helpen. Maar helaas ook dat is niet de oplossing. Dan maar een emailtje naar de service afdeling van Schenker, de producent van de watermaker. Die komt met de vraag om de stroom sterkte door de druksensor te meten. Een duidelijke handleiding sturen ze per email naar ons toe. Deze is met 3,5 Amp veel hoger dan de maximaal 20 mAmp die hij mag zijn. Ook zien we nu de corrosie aanslag op de sensor. Bij het afnemen van de opschuifstekker is er duidelijk vocht te zien op de contacten. Helaas is het vocht al verder in de electronica van de sensor door gedrongen en helpt reinigen niet meer. We bestellen een nieuwe druksensor, door de porto kosten (DHL) en extra belastingen wordt de vermelde prijs van €132,- ernstig verhoogt. Inmiddels is de nieuwe sensor geplaatst en kunnen we ons eigen drinkwater weer maken uit zeewater. Maar het duurt nog heel wat liters water voor we de onkosten hebben terug verdient. Eindconclusie is ook dat de sensor niet waterdicht is van boven, wij hebben er nu dus een omgekeerde plasticfles als bescherming overheen gezet. Bij het wisselen van de filters lek je al snel een beetje water, als dat op de sensor komt loopt deze dus mogelijk schade op. Een terugkerende klus is het vervangen van de filters op het motorblok. Voor de brandstof een groffilter en een fijnfilter en een olie filter. Helaas zit het olie filter zo stevig vast dat de tang om hem los te maken gaten in het filter maakt zonder er beweging in te krijgen. Een oproepje op de Porto santo Whatsapp groep om een betere "filtertang" krijgt snel reactie van de Luna en zo kan ook het olie filter vervangen worden. Een paar dagen geleden werden we 's-avonds opgeschrikt door een luide klap tegen de boot. We vliegen naar buiten om te kijken wat er gebeurd is. Een franse solo zeiler is tegen ons aangebotst. Hij is net zo verbaasd als wij zijn. Naar nu blijkt is zijn mooring lijn onderwater afgebroken en zo is hij al slapend door het mooringveld richting haven gedreven. De meerpaal van de steiger heeft de grootste klap opgevangen en we kunnen hem met moeite op afstand houden van onze windvaan. Ontredderd vaart de fransman uiteindelijk weer de havenkom in en weet na een paar keer zijn anker veilig in de grond te krijgen. De volgende morgen komt hij langs om het voorval te bespreken, gelukkig hebben we geen schade.

  

Bijna dagelijks maken we een wandeling naar de "Pingo dolce", de supermarkt, voor boodschappen. Regelmatig trakteren we onszelf dan op een kopje koffie met wat lekkers in het restaurant. De supermarkt heeft een goede sortering maar soms merk je toch dat je op eiland zit omdat bepaalde groentes of producten een paar dagen niet in de schappen liggen. Gelukkig is er keuze genoeg en anders is er altijd nog het smakelijke restaurant met lokale gerechten. Je kan daar je bordje opscheppen en het wordt per kilo afgerekend. Met prijzen van € 7,50 per kilo (menu van de dag) of € 12,50 per kilo (overige maaltijden) zijn dat voor ons Nederlanders ongekende horeca prijzen. Onderweg zien we altijd een torenvalk langs de weg, of het de "canariensis" is weet ik niet, maar die komt hier wel voor. Ook spotten we de Palmsnuitkever. De larven van deze kever vreten de palmbomen aan. Het advies is dan ook om de bladen nu niet te snoeien omdat de geur van afgesneden bladen de kever aantrekt om zijn eieren in de boom te leggen. Erik luisterd regelmatig op de radio naar Nederlandse stations. 's-Morgens is er vaak een koffiepraatrondje en in de middag is er dagelijks het nassiballen-net (14.345 USB, 16:00UTC). De deelnemende stations in Nederland zitten diep in de ruis maar de ronde leider in Belgie is goed te horen en ook de Nederlanders in Portugal en Frankrijk. Op een ochtend draait Erik weer aan de knoppen en hoort plotst een Duits CT9 station die mee doet met Parks On The Air. Dat betekent dat het station op Porto santo zit. Al snel heeft hij contact met Marcus, DL7CD. Marcus heeft zijn draagbare zender meegenomen naar Pico de Branco en maakt daar verbindingen met het vaste land van Europa en Amerika. Later op de middag komt Marcus langs om een QSL-kaart te brengen. Hij is opstapper bij een zeilboot die bij ons in de haven ligt. Later in de week maken ze nog een verbinding op 2 meter, Marcus zit dan op een bergtop op Madeira, een ruime 40 km afstand.

  
  

Ook in Porto santo werd het nieuwjaar ingeluid met een mooie vuurwerkshow. Er was er een in de stad maar gelukkig ook op de berg achter de haven. We hoefden dus niet ver te lopen voor het mooiste uitzicht. Op de steiger waren de bemanningen van "Gravity", "Make my day" en "Surprise" al in de ochtend druk geweest om voor iedereen oliebollen te bakken. Dat was lekker en gezellig. Ernie had voor ons aan boord gevulde eieren gemaakt met een dorito als zeiltje, een vis salade en een focaccia. Bij de supermarkt had Erik nog wat vlees gekocht. En zo kwamen we al etend de avond door terwijl we naar de nieuwjaars conference keken op de Nederlandse TV.

  
  

003=29122024=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

De eerste kerstdag is er bij Polaris een BBQ. Niet aan boord of op een van de vele openbare BBQ plaatsen maar bij ze thuis, ze hebben namenlijk afgelopen zomer een huis gekocht op Porto santo. Het is een hele drukte met vele nationaliteiten. Neem zelf je bord/bestek/glas en vlees + drinken mee en iets om te delen. De Polaris zorgt voor de houtskool, wijn en een paar salades met brood. We zijn met meer dan 25 zeilers en ook een aantal niet zeilers van de cursus Portugees die Polaris volgt. Een gezellige drukte met veel gepraat en nog meer te eten. Heen gaan we in een gezamenlijke taxi en terug proberen we onze overvloedig maaltijd er af te lopen. Het blijft flink schommelen achter de mooring en de combinatie getijde en valwinden maken het ook niet gemakkelijk. Om de paar dagen zwemmen we wat rondjes om de boot, want daar is het warm genoeg voor. Steeds meer boten vertrekken richting Canarische eilanden en hun plekken in de haven worden snel ingenomen door boten die op anker lagen of nieuwkomers. We gaan toch ook maar eens vragen op het havenkantoor of er voor ons een plekje is in de haven. We hebben geluk, er vertrekt die morgen net een boot naar Madeira en wij mogen zijn box in van de havenmeester. Erik snorkel duikt nog naar een betonblok om een extra lijn vast te maken zodat we goed vast liggen. We hadden al besloten om dit jaar gewoon in Porto santo te blijven. Het weer is hier met 18-22 Celsius aangenaam, de prijzen zijn helemaal aantrekkelijk en na alle reparaties willen we rust. Maar op de tweede dag in de box blijkt dat de vuilwatertank verstopt zit. Diepe zucht van Erik, maar dan toch maar aan de klus. Het valt gelukkig mee, de ingekoekte resten van urinesteen verstoppen de uitgang en dat is snel verholpen. Weer een les geleerd, als we de boot langere tijd op het droge achterlaten spoelen we eerst de vuilwater tank grondig schoon. Zo kunnen restjes niet indrogen en voor verstoppingen zorgen. Op de kademuur worden door zeilers schilderingen achter gelaten met de naam van hun boot en datum van bezoek. Sommige boten komen hier al jaren achtereen is zo te zien. Gisteren ontdekte Erik dat er ook een schildering van een Gabber hangt uit 1996. Het is de boot waar we vaak mee verward werden, de Gabber van Jimmy Lengkeek. Samen met Tineke zeilde hij 6 jaar van 1996 tot 2002 de wereld rond en verstuurde met de SSB zijn reisverslagen naar vrienden, familie en het blad zeilen, zo werd de bootnaam Gabber bekend onder de toenmalige lezers van het blad zeilen. Er is zelfs een boek van zijn reisverslagen, zie E-mails overzee. Onze Gabber was al in 1983 vertrokken met Henk en Antje naar nieuw Zeeland en toen hij terug kwam in 2003 werden wij de tweede eigenaren. Lees hier, meer over de geschiedenis van de Gabber. We behielden de naam Gabber en dat werd ook de naam van onze website en blog. Nadat we de klassieke stalen S-spant verruild hadden voor een Dufour classic 38, een polyester serie jacht, behielden we de website en gaven we onze nieuwe boot ook de naam Gabber.

  

Het boek E-mails overzee van Jimmy Langkeek (2007).

Krantartikel over Henk en Antje bij aankomst in Nieuw zeeland (1984).

.

002=17122024=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

We zijn alweer vijf weken terug op de boot in Porto Santo. Na aankomst heeft Ernie eerst de RVS bimini buizen schoon gemaakt van lichte roest aanslag. Het zijn wel 316 buizen maar ongepolijst en die geven altijd wat bruine aanslag na een paar maanden. Daarna de bimini en buiskap gemonteerd en de zeilen die binnen opgeslagen lagen aan dek gesjouwd. De opvolgende dagen iedere dag een klusje. Erik begon met de dikke stroomkabels bij de nieuwe boegschroef. Daarna was het een hele puzzel om de nieuwe 4 aderige stuurkabel vanaf de boegschroef naar de stuurstand te trekken. Het lastigste was deze dikkere kabel door de buis van de stuurstand te krijgen, maar ook dat is gelukt. Het monteren van de nieuwe schakelaar, Vetus-BPSE2, viel gelukkig mee, er was genoeg ruimte op de console van de stuurstand. Ernie brengt nieuwe coppercoat aan in de buis van de boegschroef en op het puntje van het roerblad. Omdat we genoeg coppercoat overhebben verven we ook het blad van de windvaan ermee. We brengen 4 lagen op dus zijn zo snel een week verder omdat we de lagen eerst laten drogen voor we een nieuwe opbrengen. Regelmatig waait het stevig in Porto santo en prijzen we ons gelukkig niet te liggen schudden achter anker of mooring. Erik plaatst ook twee nieuwe grote 10 inch filterhuizen in het watermaker circuit. Nu wordt er trapsgewijs gefilterd van "grof sediment" naar "50 micron" en dan "5 micron" voor het zeewater het kleine 5 inch "5 micron" filter doorgaat wat bij de watermaker geleverd werd. Als laaste land klus kopen we een nieuwe startaccu omdat de oude kort voor ons vertrek kapot was gegaan. We vragen of we het water in kunnen, maar eerst is het vakantie voor een aantal havenmedewerkers krijgen we te horen, dus een extra week op de kant. Maar dan horen we tijdens de vakantie het gepiep van de rijdende kraan. Er wordt toch gewerkt ! Een van zee gesleepte rubberboot van ruim 14 meter met giga buitenboord motoren wordt op de kant getakeld. Er is veel belangstelling van landpolitie, grenspolitie en havenpolitie. De boot wordt verdacht gebruikt te zijn voor drugstransport en werd half drijvend op zee achtergelaten. De volgende dag kunnen we het water in, ruim een week eerder dan gedacht. We zijn er wel blij mee want net deze periode zijn er moorings vrij. Inmiddels liggen we alweer bijna een week achter de mooring. De afgelopen dagen was het helaas flink klotsen en schudden door de golfslag in de havenkom vanwege de zuidelijke winden. We waarschuwen dat een Franse boot met doorgesleten touwen van zijn mooring dreigt af te breken. Slechte herinneringen aan vorig jaar doemen op, toen brak een Franse boot zijn ankerketting en spoelde dwars door het mooringveld de kant op. Gelukkig worden er nu op tijd nieuwe lijnen belegd. Met al dat geschud wachte we met het verwisselen van de diesel en olie filters. Tussendoor genieten we van het aantrekkelijke leven hier in Porto santo.

     
     

.

001=06032024=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

Het zijn onze laatste uurtjes op Porto santo, straks nemen we de veerpont naar Madeira en morgen vliegen we via Lisabon naar Nederland. De afgelopen weken zijn we druk geweest met het plaatsen van een nieuwe boegschroef. Voor veel zeilers mogelijk een overbodige luxe maar wij vinden het wel zo prettig bij het manouvreren in de havens dat we eenvoudig en volledige controle over de boot hebben. Door onze ondiepe kiel en de grote afstand tussen schroef en roer is het corrigeren van de puntbewegingen door wind invloeden erg lastig. De boegschroef lost dat probleem eenvoudig op. De oude boegschroef hebben we gedemonteerd en de gaten die achter bleven gedicht met meerdere lagen galsvezelmat en epoxy. De nieuwe boegschroef hebben we nu aan de bakboord kant geplaatst op de nog onaangestaste boegschroefbuis. Dat levert aan stuurboord ook weer meer bergruimte op. Helaas vraagt de nieuwe Vetus BOW6012D boegschroef een 4 aderige stuurkabel en een eigen schakelaar. Die plaatsen we als we in oktober weer terug komen. Dan smeren we de boegschroefbuis ook af met coppercoat. Van de coppercoat op de romp hebben we weer genoten, eenvoudig afspuiten was genoeg om weer een schone romp te hebben. Voor de bijboot die 6 maanden in het water had gelegen was er veel meer werk nodig. Met citroenen, schoonmaakazijn en veel werk met schuursponsjes kregen we de bodem weer vrij van kalkkokerwormen, zeepokken en kalkroodwieren. Dat gaan we in de toekomst anders aanpakken. Wellicht ook coppercoat of andere antifouling en de bijboot na gebruik toch maar boven water trekken. Ook dit vertrek van ons kende weer zijn gebrek. Tijdens onze koffie afscheidbijeenkomst bij het Marina cafe ter ere van ons vertrek viel de expressomachine in duigen. Dat werd een uur wachten op de koffie met, de speciaal voor ons gemaakte, cake tot dat het apparaat gerepareerd was.

  
  






.

021=21122023=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

De warme dagen worden afgewisseld met dagen met harde wind. Gelukkig uit de goede richting dus geen golven in de haven. Voor wie het tumult van een maand geleden gemist heeft bij ons in de haven op Youtube staat er een mooi filmpje van door Make My Day gemaakt, zie Stormy wheater. Inmiddels is het de kortste dag van het jaar en dat merken we goed met de opbrengst van de zonnepanelen. Vele boten die op anker of achter een mooring lagen zijn inmiddels verhuist naar een box in de haven. Daar heb je walstroom om de accu's vol te houden. De bootbewegingen zijn er niet veel minder door door swell en getijde stroming. Onze windmolen bewijst goede diensten en met spaarzaam gebruik en af en toe de motor aan om stroom te draaien redden we het prima. Veel van de andere boten hebben LiFePo4 accu's en koken ook electrisch. Wij zijn nog "old-school" en koken op gas. Na ruim 8 maanden onderweg is onze Nederlandse gasvoorraad, 4 kunstofflessen met 5kg gas ieder, wel op, ondanks dat we ook de nodige tijd in havens gelegen hebben waar we electrisch kookten. Na een puzzeltocht langs de wondere wereld van gasflesaansluitingen hebben we een systeem gevonden om onze Nederlandse gasflessen te vullen vanuit een Portugese fles. Bij de GasFachFrau kopen we een hoge druk aansluiting een vulslang hebben we al vanuit Nederland meegenomen. We verbinden de flessen aan elkaar terwijl ze op hun kop staan en openen dan eerst de Portugese fles en vervolgens onze lege Nederlandse fles. Langzaam loopt het vloeibare gas over naar onze Nederlandse fles. Regelmatig wegen we de fles om zicht te houden op de vulling. Om het proces te versnellen zetten we de Portugese fles in de zon met een vuilniszak erover en koelen we de lager staande Nederlandse fles met een natte handdoek en koelelement. Hierdoor wordt de druk in de warme fles hoger en stroomt het vloeibare gas makkelijker over. Uiteindelijk zijn al onze Nederlandse flessen weer vol en vullen we ook de gasfles van Jet en Saskia.

We vernemen dat het Corona virus weer flink de kop steekt, gelukkig met minder gevolgen dan voorheen. Nu we niet in Nederland zijn lopen we de booster voor "oude zwakke mensen" mis. We vragen in het ziekenhuis van Porto santo of we een vaccinatie kunnen kopen. Inderdaad is dat mogelijk, na de broodnodige administratie hebben we vanmorgen onze griep en corona booster gratis gehaald. Mooie service van de Portugese gezondheidsdienst. In de donkere dagen voor kerst is het traditie om de boot te versieren met kerst lichtjes. Vanaf onze mooring hebben we mooi zicht op de Make My Day en genieten van de lichtjes bij het vallen van de vroege avond. Dat is hier omstreeks 18:30 dus wel wat later dan in Nederland. In het dorp waren de afgelopen week tal van Kerst activiteiten. Wij bezochten de kerstmarkt en keken onze ogen uit naar de uitbundige kerstverlichting in de straten. Op het dorpsplein is een flinke Kerststal opgebouwd en in de kerk zijn optredens van de kinderkoren. Het is een gezellige drukte in het dorp met een kleine 250 bezoekers. Iedereen eet en drinkt wat traditionele lokale producten bij de verschillende tentjes. En dat alles bij een aangename avond temperatuur van rond de 18 Celsius. Het is prima vertoeven in Porto santo in de maand december. Af en toe ondernemen we zelfs nog een zwempartij, de water temperatuur is fris maar nog prima te doen.

  

.

020=28112023=14:00UTC====Positie:33=03,7N==16=18,9W==Porto=Santo==ODO=1819Nm==

Twee weken geleden konden we dan eindelijk de kant op voor de reparatie van de lekkende boegschroef. Met de hulp van de andere zeilers en de haven kwamen we eenvoudig op de kant. Extra handjes aan dek en stootwillen waren van harte welkom in de nauwe ingang van de botenlift. De boegschroef was snel gedemonteerd en ingeleverd bij Miguel. Daarna begon de moeizame klus om de keerringen en lagers er uit te halen. Een gebroken klemring kon met behulp van nauwkeurig laswerk worden verwijderd. De as en het binnenwerk van de boegschroef waren door het binnen gedrongen zoute water en electrolyse aangetast. De as werd keurig opgelast en vervolgens op maat geslepen, het binnenwerk werd met epoxy glad gemaakt en gepolijst. Het opbouwen met de nieuwe onderdelen ging voorspoedig, een kunstof hamer hielp bij het plaatsen van de nauw passende onderdelen. Daarna kon de boegschroef weer terug geplaatst worden op het gat van de boegschroefbuis, met verse Sikaflex als waterdichte verlijming. De tijd op de kant werd ook gebruikt voor andere klusjes. De los gekomen stekkers in de bedrading van de windmolen werden vastgezet. Hierbij werd de zwemtrap van de "Morning Glory" gebruikt als biminitrapje. Ook maakten we een extra waterinlaat op de watertank zodat het water vanuit de watermaker rechtstreeks in de tank kon lopen. We waren niet de enige klussers op de wal. Aan de boot van de gestrande Fransman werd flink gewerkt waardoor we een flinke laag glasmat spliters en epoxy stof aan dek kregen. Gelukkig was het geen stalen boot. Tussendoor ging ons gewone leventje rustig door. Een wasje doen, dagelijkse wandeling (5km) naar de supermarkt of brandstof halen bij de benzine pomp (10km) en regelmatig gezelligheid met de zeilers onderling.

Op "Thanks giving" werd op initiatief van de "Make my day" een BBQ georganiseerd in een gemeente parkje. Hier waren meerdere BBQ plekken, bankjes, water en toiletten, dus een prima plek. Michael maakte een zuid-Afrikaanse stoofschotel en Bas grilde vis voor alle deelnemers. Verder nam iedereen wat mee om te delen en verzorgde zijn eigen BBQ vlees/vis. Sinds vrijdag (24/11) liggen we weer in het water. Bij het wegvaren bij de bootlift werkte de boegschroef niet. Terwijl we hem wel getest hadden op de kant. We dachten dat het weer een loszittende propeller was. Met de meehelpende zeilers aan boord drinken we nog een biertje en kletsen op ons gemak. Als iedereen van boord is controleert Ernie nogmaals de boegschroef en ziet water liggen. Erik wipt de beschermkap er af opzoek naar waar het water vandaan komt. Het komt niet via de as van de boegschroef, maar hij ontdekt wel dat de V-snaar die de boegschroef aandrijft gebroken is. Oorzaak van de niet werkende boegschroef is dus gevonden. Helaas komt het water onder de Sikaflex verlijming vandaan. Steviger aandraaien van de moeren brengt helaas geen oplossing. We bellen snel de haven of we met onze lekkende boot weer de kant op kunnen. Nee dat gaat niet lukken het is nu laag water aan het worden en het weekend staat voor de deur. Maandag om 13:30 is de eerste gelegenheid. Daar op gaat Erik met onderwater epoxy pasta aan de slag om het lek te dichten. Uiteindelijk stopt de lekkage 's-nachts omstreeks 02:00 uur. Er zijn dan twee lagen pasta aangebracht en de nodige droog tijd is verstreken.

De volgend ochtend overdenken we wat te doen, de tegenslag op tegenslag vergen veel van ons optimisme en benemen ons een deel van de reislust. Al een tijdje knaagt aan ons of we wel zoveel plezier halen uit het duurder geworden verblijf op Bonaire. De mooring gelden zijn daar $35,- per nacht en de boot achterlaten plus de retourvlucht heeft ook zijn prijskaartje. Al met al is een duikreisje boeken goedkoper dan er heen varen met je eigen boot. Als we niet oversteken kunnen we genieten van het aangename klimaat van de Canarische eilanden, Madeira en de Azoren bezoeken. Uiteindelijk kunnen we de boot gemakkelijker terug krijgen in Nederland. Ook willen we Porto Santo niet verlaten zonder werkende boegschroef. De havengelden zijn hier aantrekkelijk en al het werk kan hier gebeuren. Waarschijnlijk wordt het een geheel nieuwe boegschroef. Wat het wordt weten we nog niet maar het ziet er naar uit dat we dit jaar niet verder dan Porto Santo komen. Toen we het water in gingen konden we de mooring van "Make may day" gebruiken die in de ochtend naar een box in de haven was verhuist. Na een paar dagen konden we doorschuiven naar de mooring van "Morning Glory" die inmiddels ook een plekje in de haven heeft. We liggen hier het best beschut tegen de swell bij zuidelijke winden die dan recht de havenkom in staat. Vanavond is er weer een samenzijn bij de marinabar ter ere van de verjaardag van Michael. Inderdaad het is niet allemaal misere hier. De temperaturen zijn begin 20 Celsius en het zeewater is aangenaam om in te zwemmen.

   

   

   

Honderden boten zijn inmiddels onderweg vanuit Europa en Amerika naar de Cariebe. Paars zijn (plezier)zeilboten, groen zijn vrachtschepen, rood zijn tankers en blauw zijn passagiers (cruise) boten. Rustige ankerbaaien of een plekje in de haven lijken schaars te worden.






.