 | De eerste kerstdag is er bij Polaris een BBQ. Niet aan boord of op een van de vele openbare BBQ plaatsen maar bij ze thuis, ze hebben namenlijk afgelopen zomer een huis gekocht op Porto santo. Het is een hele drukte met vele nationaliteiten. Neem zelf je bord/bestek/glas en vlees + drinken mee en iets om te delen. De Polaris zorgt voor de houtskool, wijn en een paar salades met brood. We zijn met meer dan 25 zeilers en ook een aantal niet zeilers van de cursus Portugees die Polaris volgt. Een gezellige drukte met veel gepraat en nog meer te eten. Heen gaan we in een gezamenlijke taxi en terug proberen we onze overvloedig maaltijd er af te lopen. Het blijft flink schommelen achter de mooring en de combinatie getijde en valwinden maken het ook niet gemakkelijk. Om de paar dagen zwemmen we wat rondjes om de boot, want daar is het warm genoeg voor. Steeds meer boten vertrekken richting Canarische eilanden en hun plekken in de haven worden snel ingenomen door boten die op anker lagen of nieuwkomers. We gaan toch ook maar eens vragen op het havenkantoor of er voor ons een plekje is in de haven. We hebben geluk, er vertrekt die morgen net een boot naar Madeira en wij mogen zijn box in van de havenmeester. Erik snorkel duikt nog naar een betonblok om een extra lijn vast te maken zodat we goed vast liggen. We hadden al besloten om dit jaar gewoon in Porto santo te blijven. Het weer is hier met 18-22 Celsius aangenaam, de prijzen zijn helemaal aantrekkelijk en na alle reparaties willen we rust. Maar op de tweede dag in de box blijkt dat de vuilwatertank verstopt zit. Diepe zucht van Erik, maar dan toch maar aan de klus. Het valt gelukkig mee, de ingekoekte resten van urinesteen verstoppen de uitgang en dat is snel verholpen. Weer een les geleerd, als we de boot langere tijd op het droge achterlaten spoelen we eerst de vuilwater tank grondig schoon. Zo kunnen restjes niet indrogen en voor verstoppingen zorgen. Op de kademuur worden door zeilers schilderingen achter gelaten met de naam van hun boot en datum van bezoek. Sommige boten komen hier al jaren achtereen is zo te zien. Gisteren ontdekte Erik dat er ook een schildering van een Gabber hangt uit 1996. Het is de boot waar we vaak mee verward werden, de Gabber van Jimmy Lengkeek. Samen met Tineke zeilde hij 6 jaar van 1996 tot 2002 de wereld rond en verstuurde met de SSB zijn reisverslagen naar vrienden, familie en het blad zeilen, zo werd de bootnaam Gabber bekend onder de toenmalige lezers van het blad zeilen. Er is zelfs een boek van zijn reisverslagen, zie E-mails overzee. Onze Gabber was al in 1983 vertrokken met Henk en Antje naar nieuw Zeeland en toen hij terug kwam in 2003 werden wij de tweede eigenaren. Lees hier, meer over de geschiedenis van de Gabber. We behielden de naam Gabber en dat werd ook de naam van onze website en blog. Nadat we de klassieke stalen S-spant verruild hadden voor een Dufour classic 38, een polyester serie jacht, behielden we de website en gaven we onze nieuwe boot ook de naam Gabber. |
 Het boek E-mails overzee van Jimmy Langkeek (2007). |  Krantartikel over Henk en Antje bij aankomst in Nieuw zeeland (1984). |
.