 | Het zijn onze laatste uurtjes op Porto santo, straks nemen we de veerpont naar Madeira en morgen vliegen we via Lisabon naar Nederland. De afgelopen weken zijn we druk geweest met het plaatsen van een nieuwe boegschroef. Voor veel zeilers mogelijk een overbodige luxe maar wij vinden het wel zo prettig bij het manouvreren in de havens dat we eenvoudig en volledige controle over de boot hebben. Door onze ondiepe kiel en de grote afstand tussen schroef en roer is het corrigeren van de puntbewegingen door wind invloeden erg lastig. De boegschroef lost dat probleem eenvoudig op. De oude boegschroef hebben we gedemonteerd en de gaten die achter bleven gedicht met meerdere lagen galsvezelmat en epoxy. De nieuwe boegschroef hebben we nu aan de bakboord kant geplaatst op de nog onaangestaste boegschroefbuis. Dat levert aan stuurboord ook weer meer bergruimte op. Helaas vraagt de nieuwe Vetus BOW6012D boegschroef een 4 aderige stuurkabel en een eigen schakelaar. Die plaatsen we als we in oktober weer terug komen. Dan smeren we de boegschroefbuis ook af met coppercoat. Van de coppercoat op de romp hebben we weer genoten, eenvoudig afspuiten was genoeg om weer een schone romp te hebben. Voor de bijboot die 6 maanden in het water had gelegen was er veel meer werk nodig. Met citroenen, schoonmaakazijn en veel werk met schuursponsjes kregen we de bodem weer vrij van kalkkokerwormen, zeepokken en kalkroodwieren. Dat gaan we in de toekomst anders aanpakken. Wellicht ook coppercoat of andere antifouling en de bijboot na gebruik toch maar boven water trekken. Ook dit vertrek van ons kende weer zijn gebrek. Tijdens onze koffie afscheidbijeenkomst bij het Marina cafe ter ere van ons vertrek viel de expressomachine in duigen. Dat werd een uur wachten op de koffie met, de speciaal voor ons gemaakte, cake tot dat het apparaat gerepareerd was. |
.