062==300512==13:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Terwijl Tom gestaag aan de nieuwe dinghy werkt klussen wij iedere dag een beetje verder aan boord. Een boot heeft onderhoud nodig en we hebben altijd verbeter puntjes naar aanleiding van het dagelijks gebruik. Onze kajuit tafel kan je open klappen zodat je een groot blad hebt, maar dan moet je de tafel niet vol leggen met tijdschriften, DVD's en rommeltjes. Onder de TV was nog ruimte voor een opberg bakje, de rugleuning kan dan nog omhoog, eronder is nog voetenruimte voor als we de bank gebruiken als bed. Met wat kussens ervoor is het niet opvallend in zicht. Je moet echt aan alles denken als je iets wilt veranderen aan boord. Hout kopen, zagen, schuren, vernissen en de tafel is sinds vandaag weer leeg, de rommeltjes liggen voor het grijpen maar uit het zicht. De roestplekjes en verfslijtplekken aan dek zijn inmiddels door Ernie verwijderd. Geschuurd tot op het staal, 2x epoxy erover en 2 lagen aflak. Toen de boot op de kant stond is ook de buitenwater kraan verbeterd. Er zat veel sulfide aanslag in de aanvoerpijp, afsluit kraan, leiding en voetpomp door het oppompen van organisch materiaal (zee wier/gras) dat vervolgens aan het rotten en corroderen ging in stilstaand zeewater met metalen onderdelen van de voetpomp. De voetpomp is nu geheel van kunstof. Kraan, pijp en leidingen zijn vervangen en om schoon water te houden zijn een grof filter en gecombineerd fijn en koolstof filter ingebouwd, zie de foto hiernaast.

       

.

061==240512==13:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Ernie is sinds zaterdag nacht weer thuis aan boord. De voorraden hollandse producten zijn onder de banken verdwenen. Afgelopen maandag gingen we het water in. Vele vragen hebben we gekregen over hoe dat in zijn werk gaat; duwen, met een bootje trekken ? Nee hoor niets van dat al. Onderwater staat op een diepte van ruim 5 meter en circa 200 meter vanaf de oever een stevige ankerpaal waar een katrol aan vast ligt, door de katrol loopt een staalkabel die aan de achterkant van de trolly vast gemaakt is en de andere kant van de kabel gaat naar de zelfde lier als die ons het water uit trok. We liggen nog een paar weken in Dakar voordat we naar de eilanden groep Cape verden zeilen. De tijd gebruiken we om de kleine roestplekjes aan dek bij te werken en wat timmer werk in de kajuit. Ondertussen is Tom dan nog altijd bezig met de bouw van de zeilende bijboot en als Tom klaar is kan Ernie aan het schuren en schilderen. Erik viert zijn verjaardag met 1 van zijn kadootjes, een week lang roze koeken bij de koffie en ´s avonds een etentje bij een Ethiopisch restaurant. In de reisgids van Senegal stond er één vermeld, anders hadden we hem nooit gevonden. De taxi chauffeur konden we in de goede richting sturen door te vragen naar het huis van de voorgaande president te rijden, dat was de aanwijzing die we telefonsich kregen van het restaurant. Denk nou niet dat je dan in een keurig geplaveide en opgeruimde wijk van Dakar komt. Die hebben wij hier nog niet ontdekt. Via met zand, stof en afval bedekte wegen door drukke woon wijken met continue handel aan de kant van de straat bereiken we de iets nettere wijk. Na 3 keer vragen, maar nog steeds het restaurant niet gezien te hebben, stappen we maar uit en gaan lopend verder, het moet tenslotte in de buurt zijn. Een smal verlicht reclame bord verraad de aanwezigheid van Labibela in een smalle zijsteeg. Het restaurant is vernoemd naar de Ethiopische stad waar een verzameling van vroeg christelijke kerken te vinden is die uit de rotsen gehouwen zijn. Op het dakterras doen we ons te goed aan een gecombineerde vegetarische- en een vlees schotel. Het is er koel en stil, we zijn even weg uit de hectiek van Dakar. Voor wie van de specifieke keuken en met je handen eten houdt kunnen we dit restaurant van harte aanbevelen. Wij aten ons bord erbij op, maar dat is gebruikelijk in Ethiopie. Het eten wordt geserveerd op een soort van pannekoek, de injera.

.

060==170512==19:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Zoals gezegd is er de afgelopen dagen hard gewerkt aan de Gabber. De twee mannen van de CVD die helpen zijn echte aanpakkers. Een kleine twee uur nadat de Gabber op de kant stond was de grootste drek er al afgekrabd met een plamuurmes. Hier op het strand is geen stromend water of electriciteit dus de traditionele hoge druk spuit kan hier niet gebruikt worden. De volgende morgen moest ik metalen schuursponsjes voor ze kopen om de antifouling nat op te schuren. Boven de waterlijn werd er voorzichtiger gewerkt om de verf niet te beschadigen. Nu het werk zo voorspoedig gaat was er ook tijd om de twee component verf eens goed in de poets te zetten. Onderwater waren er weer de bekende kale plekjes metaal die een extra schuurtje kregen om later in de epoxy gezet te worden. Vandaag op de derde dag uit het water is begonnen met de eerste lagen anti-fouling, vanmorgen 2 lagen nabij de water lijn en 1x het gehele schip, vanmiddag een tweede laag. Morgen nog zo'n dag en dan heeft de Gabber 4 lagen antifouling. Ja, met serieuze en goedkope arbeidskrachten is het vrolijk werken. De mannen krijgen CFA 5.000,- per persoon per dag en een warme lunch. Voor de beeldvorming, het uur salaris van een schoonmaakster in Nederland is hier een goed betaald en serieus dagloon voor twee man. De buren, ook aan het werk aan een boot, maken af toe wat gekheid als ik ("le patron") ook nog eens met thee of mint siroop aan kom. De werkuren zijn aantrekkelijk te noemen, van 9:30 tot 17:00 en 2 uur lunch pauze. De lunch is voor het restaurant een beetje een probleem. Hier zijn ze gewend met elkaar uit een groot bord te eten. Nu ken ik mijn gulzigheid, en uit bescherming voor de harde werkers vraag ik dus 3 borden. Bij aanlevering worden de deksels gelijk retour genomen en vandaag meende ik dat het gesprek tussen de bediening en de helpers zo iets was als "maar waarom eten jullie dan niet uit 1 bord". Als het werk gedaan is veranderd de omgeving van de Gabber in een sportveld. Dagelijks zijn er meerdere voetbal teams van verschillende leeftijden aan het trainen. Gisteren kwam de voetbal in zee en werd door de wind van land af geblazen. Zonder aarzeling volgde er een sprint door de rottende laag zeewier om de bal te redden. Helaas het water werd dieper dan borst hoogte en de voetballer bleek geen zwemmer te zijn en stopte de achtervolging. Een volgende voetballer en zwemmer nam een sprint gevolgd door een duik en borstcrawl. Met zo'n conditie zou dit wel eens een triatlon kandidaat kunnen zijn. Nog indrukwekkender zijn de trainingen van de worstelaars. Opdrukken in vele varianten, zandzakslepen, kikkersprong voor- en achteruit, en her en der ook oefenpartijtjes, alles in het mulle zand. Het is een bijzonder mooi schouwspel vanaf mijn eretribune op het dek van de Gabber. Ik denk dat er zo'n kleine honderd sporters op het strand bezig zijn. Ook Tom heeft niet stil gezeten, de basis van onze bijboot is gemaakt uit triplex en de vorm wordt nu nog bijelkaar gehouden door trekbandjes. En op Youtube staat al weer een paar dagen een filmpje over hoe we hier het water uit zijn getrokken, zie Gabber op het strand van Dakar

       
       

.

059==130512==19:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

De boodschappen uit Nederland zijn weer opgeruimd onder de vloer. Ondanks dat in Senegal bijna alles te koop is neem je het makkelijker mee uit de vertrouwde winkels in Nederland. Vliegen met TAP (Portugal) heeft het voordeel dat je per persoon 54 kg mag meenemen als bagage. De eerst 30 kilo zijn al op de Gabber. In de bagage zat: appelstroop (dat is hier niet), pindakaas (is er wel maar niet zo lekker), sandwichspread (te duur in Senegal), ketjap, gember siroop, stemgember, medicijnen, vitaminen, citronel olie, RVS onderdelen voor de dinghy, 2,5kg koperoxide, waterfilters en filterhouders. De koperoxide gaan we mengen met de anti-fouling (Ecofleet van Sigma) om het koper gehalte nog wat hoger te krijgen. Vraag me niet wat er Eco is aan Ecofleet, vermoedelijk een vriendelijke verkoop naam omdat het voldoet aan de afspraken binnen de IMO (International Maritime Organisation). Met een beetje mazzel kunnen we er dan weer 2 tot 3 jaar tegen voor we de kant op moeten. De 20 liter anti-fouling werd geregeld door de technicien van de CVD die ook de leiding heeft over de trolly. Hij regelt ook wat medewerkers voor het krabben, schuren en schilderen. Handschoenen, mondkapjes, plamuurmessen en schuurpapier leveren wij. Het klinkt miscchien wat koloniaal maar er gaat hard gewerkt worden de komende dagen. Internationale organisaties hebben nog meer leuke dingen, zo vond ik op de site van het FAO (Food and Agriculture Organization) Gidsen voor soorten identificatie ten behoeve van de visserij , het is een serie boekwerken voor de Westelijk Atlantic (Carieb) en de Oost Atlantic (Canarische eilanden, Afrika, Kaap Verdie). Het is wel kost voor de echte liefhebbers als je tot op soort niveau wilt gaan, maar de determinatie sleutels tot op familie zijn voor iedereen goed te volgen door de mooie illustraties. Vrijdag kwam Tom aangezeild met zijn eigen gemaakte bijbootje, hiernaast alvast een foto van hoe ons bootje er ongeveer uit komt te zien.

.

058==110512==19:00UTC====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Erik is weer terug op de Gabber en Ernie geniet nog wat langer van het samen zijn met ouders, familie en vrienden. De reis naar Senegal verliep voorspoedig en na het nodige gehussel met de taxi chauffeurs op Dakar luchthaven arriveerde Erik om 01:15 lokale tijd op het terrein van de CVD. De water taxi vaart dan niet zodat de nacht dommelend doorgebracht moest worden in een van de hangmatten. Dommelend omdat de nachtwaker snurkend in een stoel met een transistor radiootje naast hem de wacht hield. Om zeven uur een ontbijtje gehaald en bij gepraat met de winkelier over de zorgelijke economische situatie in Europa. Tja, waar ze hier al niet van op de hoogte zijn. In Senegal lijkt de toekomst rooskleuriger. Op het vliegveld wordt je verwelkomd door electronische billboards die de 7 redenen om te investeren in Senegal uit de doeken doen. Stabiel en open land, moderne infrastructuur, gezonde economie, gekwalificeerde arbeidsmarkt, juridisch en belangstingtechnisch aantrekkelijk, goede toegang tot lokale en internationale markt, uitzonderlijke levensstandaard. Senegal maakt deel uit van zeg maar een soort van West-Afrikaanse EEG. Samen met 8 andere landen hebben ze net als de Euro landen één munt en een centrale bank. Of die munt waarde vast is weet ik niet, maar uit de schaarste van wisselgeld en de lage prijzen voor lokale producten meen ik op te maken dat ze zeker niet teveel geld "gemaakt" hebben. Het ontbijtje voor twee personen (stokbrood belegt met gekookt ei en kopje koffie) koste CFA 900,- (Euro 1,38) kijk dat heb je in NL zelfs niet bij de Hema. De terugkomst van Erik kwam goed getimed. Onze boot oppas had vervroegd de benen genomen, nee geen Afrikaan maar een nederlands jacht. Aanvankelijk waren ze afhankelijk van Erik's terugkomst, we hadden hun kapotte stuurautomaat meegenomen naar NL en Erik zou hem, of een nieuwe, ook weer mee terug nemen. Door een plotselinge ziekenhuis opname van een van hun familie leden ging een van de twee zelf even naar NL. De nieuwe stuurautomaat werd gelijk mee terug genomen naar Dakar. Daarna onsloegen ze zichzelf van hun belofte aan ons om op onze boot te passen. De toegangssleutel deponeerde ze doodleuk onder onze buiskap en ze vertrokken. Tom, de dinghy bouwer, was een dag voor Erik gearriveerd. En ook de technicien van CVD was blij dat de Gabber bewoond was omdat we de volgende dag het strand op zouden kunnen. Gelukkig is dat nu verplaatst naar maandag, maar het gaat binnenkort wel gebeuren.

.

057==040512==19:00UTC===Positie:52=16,9N==005=09,9E==Bussum===

We komen maar niet los van Senegal. Gisteren aten we een "typisch hollands" bordje, aardappelen-groente-vlees. De groente waren sperziebonen volgens moeders recept; gekookt, afgieten, klontje boter en een snuif nootmuskaat erover. Waarom komen we dan niet los van Senegal ? de sperziebonen waren gekweekt in Senegal ! Nazoeken op internet bracht ons bij een publicatie van de Nederlands ambassade over de recente komst van een Nederlanderse teler naar Senegal (Sperziebonen uit de Sahel), hij heeft zijn bedrijf vlak bij Dakar. Kort na de oorlog begonnen als tussenhandelaar in groente en fruit is het bedrijf inmiddels een international op het gebied van groente productie. Door verspreid over verschillende landen en klimaat zones landerijen te hebben kan Van Oers United het gehele jaar door in Nederland allerlei groente leveren zonder afhankelijk te zijn van de Nederlandse seizoenen. De tijd in Nederland gebruiken we intensief met bezoekjes, etentjes, boodschappen, internet bestellingen, tandarts en huisarts visite. Wederom is het ouderlijk huis van Ernie meer een Bed & Breakfast voor ons. Niet echt rustgevend of een "leuk dat de kinderen thuis zijn". Hieronder een paar foto's van onze hollandse uitstapjes: haring happen met de bemanning van de Vida vagabunda (en Tucan truckers), kroketten eten, toerist in eigen land met een bezoekje aan stadhuis Middelburg en diploma zwemmen door het jongste neefje.

       
       

.

056==300412==19:00UTC===Positie:52=16,9N==005=09,9E==Bussum====

Na vele jaren stonden we vandaag weer op de vrijmarkt in Utrecht. We moeten toch binding blijven houden met de straatverkoop waar we de laatste maanden altijd ons eten en souveniertjes kochten. Maar nu zaten we aan de andere kant. Vele "kijken niet kopen" en afdingers kwamen langs. Net als in Gambia en Senegal waren hier de toubab's (buitenlanders) de beste klanten, marokkanen, polen en engelsen naast een handje vol wat oudere nederlandse dames bezorgde ons een leuke omzet. We kwamen pas na wat omzwervingen terecht op ons plekkie op de kruising Jacobijnenstraat en Predikherenkerkhof in hartje centrum van Utrecht. Al voor achten 's-morgens hadden we onze handelswaar uitgestald op de vrijmarkt in Bussum. Maar een "oranje commitee controleur" vroeg ons op een toon die ons deed denken aan de douane beambte in Dakar waar onze kinderen waren. Eh die hebben we niet, "raus bitte" op de volgende ronde krijg je een bekeuring ! Excuses ala "wir haben es werklich nicht gewusst" zouden niet bijdragen aan een vriendelijker toonzetting was onze verwachting, "het is al veertig jaar een kindermarkt!". Spontaan kregen we kinderen te leen aangeboden van omringende ouders, maar we pakten onze spulletjes en zette koers naar Utrecht. De vrijmarkt is altijd een hele drukte. Zittend op een klapstoeltje zie je heel wat volk voorbij trekken. En voor wie van mensen kijken houdt kunnen we het aanbevelen om met wat oud huishoudelijk waar te gaan zitten op de vrijmarkt in plaats van rond te lopen. Je ziet minstens zoveel mensen en het is een stuk minder vermoeiend. Een eindje verder in de straat was er een promotie uitvoering van een west Afrikaans djembe en dans groep. Voor wie niet van reizen houdt maar toch iets van onze belevenissen in het echt wil meemaken kijk eens op de site van Zaouli. Ook bij een groep studenten van de Utrechtse School voor de kunsten spatte het enthousiasme eraf, wat het wordt weet ik niet maar hun leuze "brave meisjes zijn stom" is prikkelend genoeg om ze succes te wensen.

.

055==190412==19:00UTC===Positie:52=16,9N==005=09,9E==Bussum====

Vanmorgen werden we weer vroeg wakker van de buiten geluiden. Dit maal geen gezang van de vele moskeen rondom de ankerplaats maar van zingende merels. We zijn sinds woensdag avond laat in Nederland. Het was een lange reis vanuit Dakar. Ons vliegtuig vertrok met bijna 2 uur vertraging pas na half drie 's-nachts. Erik miste daardoor zijn aansluitende vlucht in Lissabon zodat we toch nog gezamenlijk van Lissabon naar Amsterdam konden vliegen. Omdat Ernie wat langer in Nederland blijft moesten we de vluchten afzonderlijk boeken, waardoor we vanaf Lissabon in verschillende vliegtuigen zouden zitten. Maar een geluk bij een ongeluk, want door de vertraging konden we gezamenlijk vliegen en kregen we van TAP Airlines een lunch te goed bon. De ruim 13 uur wachten op Lissabon airport brachten we deels slapend door op een van de vele bankjes zonder armleuningen en natuurlijk smullend van een gratis lunch bij de Pizza hut. De zingende moslims rondom Dakar kunnen er wat van. Sowieso heb je vijfmaal daags de oproep tot gebed. Maar in Dakar heb je, zeg maar, de vrolijke tak van de Islam, de Soefie's. Onderdeel van het Soefisme is dat je door zang, dans en muziek ook dichter bij Allah kan komen en hem zo kan aanbidden. In Turkije gingen we al eens kijken naar Soefie dansers, minuten lang dansten ze tot in een soort van trance in mooie wijde gewaden op serene muziek. In Dakar was er een paar dagen geleden blijkbaar wat te vieren. De hele nacht door was er zang en muziek vanuit meerdere moskeen rondom de ankerbaai. We blijven ons verbazen over hoe vrolijk er in Senegal met het geloof wordt omgegaan en tegelijk hoe veel beslag het geloof op het openbare leven legt. Gebeden geprevel, zang en muziek vanaf de vele minaretten, bidden op iedere straathoek en in ieder kantoor, winkel of vliegveld, terwijl de daagse dingen op een meter afstand gewoon door kunnen gaan. "Oh, ik schuif m'n bidmatje wel even op" of "Oh, kom ik later wel terug of loop even om". Vlak voor vertrek uit Dakar bespraken we met Tom het ontwerp voor onze zeilende bijboot die hij gaat bouwen. Tom is een jonge Engelse zeiler die al jaren onderweg is en erg handig is met hout. In Graciosa zagen we hem al aan het werk bij het maken van een vaste buiskap voor een andere zeiler die erg tevreden was over Tom's werk. En ook zijn eigen bijbootje heeft hij zelf gemaakt. Uit Nederland nemen we kleine onderdelen mee als roerophang en dollen, de rest; hout, epoxy en glasvezel is prima in Senegal te koop.

054==150412==12:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

De Lariam blijft ons bezig houden. Gelukkig zijn we niet de enigste nadenkers daarover, want we kregen van een liefhebber van rekensommen de wiskundige oplossing per email, George bedankt ! De halfwaardetijd is 3 weken, dus de afnamefactor per week is 0.794. Ga maar na: 0.794 x 0.794 x 0.794 = 0.5 Dus bij aanvang op moment t = 0 is er 250 mg in het bloed. We zeggen U0 = 250 Na één week: t = 1 dus U1 = 250 x 0.794 + 250 (Een nieuwe hoeveelheid Lariam erbij) Na twee weken: t = 2: U2 = (250 x 0.794 + 250) x 0,794 + 250 Na drie weken: t = 3: U3 = U2 x 0.794 + 250 Na n weken: t = n: U(n) = U(n-1) x 0, 794 + 250 Hiernaast staat een tabel met de uitgerekende restwaarde van ieder ingenomen pilletje op de laatste dag van inname, alles bij elkaar opgeteld zat er op de dag van stoppen met slikken 1137,399 mg in het lichaam. De afnamefactor van 0,794 per week gaat vanaf die datum door zonder dat er nieuwe Lariam bij komt. Om de vraag te beantwoorden wanneer het verwaarloosbare niveau van een honderste pil is bereikt moeten we onderstaande som uitrekenen: 1137,399 * 0,79^(aantal weken) = 0,250 0,79^(aantal weken) = 0,250 / 1137,399 0,79^(aantal weken) = 0,00220 (aantal weken) = 35,6 Dat is een schrikbarend lange periode tot 21 november 2012. We houden ons maar vast aan andere mijlpalen: het niveau van 1 pil op 30 april, een halve pil op 21 mei en een tiende pil op 28 juli.

Datum inname pil Weken in lichaam op 17 mrt Rest mg van pil in lichaam op 17 maart 31 dec 11 19,768 07 jan 10 24,897 14 jan 9 31,356 21 jan 8 39,492 28 jan 7 49,737 04 feb 6 62,642 11 feb 5 78,894 18 feb 4 99,362 25 feb 3 125,142 03 mrt 2 157,609 10 mrt 1 198,500 17 mrt 0 250,000

Natuurlijk zijn er nog meer opmerkingen te maken. Zo gebeurt de uitscheiding van Lariam door het lichaam voornamenlijk in de ontlasting en met behulp van gal. Dus het eetpatroon is van invloed. Het gewicht van het lichaam is naast allerlei stress factoren op lichaam en geest ook van betekenis. De komende tijd gaan we voor afleiding zorgen, een bezoek aan Nederland, de boot de kant op, het onderwaterschip schoon maken en schilderen. En de dagen dat de slaap niet gevat kan worden mag er een half tabletje Diazepam geslikt worden, maar niet te veel of te vaak want daar wen je aan. Gelukkig was de situatie niet zo slecht dat we naar het zwaardere Haloperidol moesten grijpen. Deze middelen hadden we in Nederland nooit eerder gebruikt en bij de voorbereidingen van onze reis namen we ze mee in de categorie vooruit dan maar, we hebben ook een Epirb, reddingsvlot en nog meer dingen die we liever niet willen gebruiken. Een overzicht van de uitgebreide medicijnkast is te vinden op, www.sy-gabber.nl/gabber/documenten.

.

053==130412==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Onze oude zwemtrap verkochten we in januari aan het scheepsbenodigdheden winkeltje op het terrein van de CVD. De zwemtrap stond bij ons al de hele reis in het gangboord zonder dat we hem gebruikten, de nieuwe vaste zwemtrap die achterop zit bevalt prima. Voor ons was de verkoopprijs een compensatie in de kosten voor de bijboot reparatie en een vorm van "ontwikkelingshulp". Vandaag ontdekten we dat we op het gebied van ROI (return of investment) hier prima in de leer kunnen gaan. De inkoop prijs was CFA 5.000,- en de nieuwe eigenaar was blij dat hij de verkoopprijs kon terugbrengen naar CFA 35.000,-. Nog altijd een mooie prijs voor een RVS zwemtrap met geschiedenis. Samen met Chris en Nicole aan boord van hun Maurice Griffit gaat de trap verder op reis, vermoedelijk naar Guinea-Bissau en verder. De afgelopen dagen hebben we ons verder verdiept in de bijwerkingen van Lariam. En tja als we dit van te voren geweten hadden waren we er niet aan begonnen. Zelfs het Nederlandse leger gebruikt het niet meer ! In een Radar uitzending van oktober 2010 wordt gewaarschuwd voor de risico's van Lariam. Gelukkig hebben we er niet allebei last van, Erik heeft het middel vroeger al maanden achtereen gebruikt zonder problemen. Volgens onderzoek in 2003 (British Medical Journal) valt hij daarmee in de 58% die geen last hebben, 42% van de gebruikers meldt gemiddelde tot ernstige neuropsychische bijwerkingen te hebben. Gisteren een emailtje gestuurd naar de Radio Medische Dienst met vragen om advies om de bijwerkingen te onderdrukken. We kregen binnen enkele uren een betrokken advies retour. De bijwerkingen (paniek gevoelens, radeloosheid, slapeloosheid, heimwee, malende gedachten) zijn minder maar steken af en toe hinderlijk de kop op. De halfwaarde tijd (de tijd waarin de helft van de oorspronkelijke dosis door het lichaam is afgevoerd) van Lariam is gemiddeld 3 weken. Dus het zal nog wel even duren voor Ernie van de bijwerkingen verlost zal zijn. Voor de liefhebbers een mooie rekensom: 12 pillen wekelijks ingenomen van 250 mg na hoeveel weken zit je dan op een verwaarloosbaar niveau van 0,25mg na het stoppen van de inname ?

.

052==100412==15:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Ergens langer blijven betekent ook dat je meer van de plaatselijke seizoenen mee krijgt. In Gambia zagen we de mango bomen in bloei staan en met vele kleine vruchten. Nu inmiddels ruim 6 weken verder komen er steeds meer mango's in de stalletjes en op de markt. Over een paar weken, als het mango seizoen er echt is, vallen ze als overrijpe vruchten uit de bomen en worden ze vaak cadeau gedaan als je groenten of fruit koopt. Voor ons een prima gelegenheid om weer eens zelf jam te maken. Zo zie je maar weer dat de moestuin die we een paar jaar hadden onderdeel was van voorbereiding op het maken van een lange zeilreis. Vanaf een handkar kopen we 3 kilo rijpe mango's en wat sinaasappels. We schillen de mango's, snijden het vrucht vlees los van de pit. Persen 2 sinaasappels uit, snijden 4 bolletjes stemgember heel fijn. De mango's en de pitten doen we samen met het sinaasappelsap, de stemgember en circa 5 eetlepels of meer suiker en een vleugje kaneel in een ruime pan. Daarna brengen we alles aan de kook en maken al roerend en met de stampotstamper het vruchtvlees tot moes. Na 15 minuten door koken, halen we de mango pitten eruit en de hete jam gieten we daarna in steriele potten. Wij houden van frisse jam, dus gebruiken weinig suiker. Gelukkig is gelatine of geleisuiker niet nodig om het vruchtvlees van de mango in te dikken want we konden het niet vinden in de winkel. Bij een naburig hotel zit altijd een pelikaan met zijn poot vast aan een touwtje. Een treurig gezicht vonden wij het altijd. Vandaag troffen we de pelikaan boven op een geparkeerde auto aan. Hij was los uit zijn enkelband en genoot zichtbaar van zijn herwonnen vrijheid. We spraken het beest bemoedigend toe maar dat de liefde wederzijds zou zijn hadden we niet verwacht. Hij sprong van de auto en kwam op ons af. Als ie zo tegen je aan schurkt is een pelikaan best groot en die snavel helemaal. We hoopten dat de liefde zou bekoelen als we wegliepen richting hoofdweg. Maar nee hoor, parmantig sjokte het beest pal achter ons aan helemaal tot aan de hoofdweg. Het moet een raar gezicht zijn geweest want mensen die het zagen schoten in de lach. De Pelikaan had ook zin in een wandeling leek het wel. Hij had vooral een oogje op Ernie. Met zijn bek omhoog kwam hij ruim boven Ernie uit die zoveel aandacht niet echt kon waarderen. Een Senegalees pakte de pelikaan in een stevige greep en bracht hem weer retour hotel.

.

051==090412==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Rondom de CVD is altijd wat te doen. Op een van de andere boten komt regelmatig een Afrikaanse jongen langs die dwarsfluit speelt. Niet zo'n glimmende europese met kleppen maar een zelf gemaakte. Een pijp aan de bovenkant dicht en op de juiste plekken een 3-tal gaten voor een beperkt aantal accoorden. Voor Ernie gelegenheid om een deuntje mee te spelen in een ander ritme. Aan boord hadden we nog een kleine plastic dwarsfluit vanuit de lespraktijk en dat was wel een passend kado. Ernie ontving een Afrikaanse fluit als dank. Een zwarte kunstof pijp, versiert met inkervingen en smalle stroken duck-tape nabij het aanblaas gat. Regelmatig wordt er geoefend op de nieuwe fluiten. Klik op de foto voor een Youtube filmpje. Erik kreeg een hele serie gecalibreerde sateliet foto's van de Gambia rivier die als kaart materiaal gebruikt kunnen worden in het navigatie programma OpenCPN. Dat was aanleiding om op zoek te gaan naar hoe deze GoogleEarth beelden verzameld waren. Met het programma GE2KAP bleek het een fluitje van een cent om zelf gecalibreerde satiliet beelden te verzamelen vanaf Google Earth. GE2KAP is een programma dat geschreven is in REXX, dus naast GE2KAP moet ook de "oorexx interpreter" geinstaleerd worden. Klinkt ingewikkelder dan het is en de beloning is zeer de moeite waard. Op www.oorexx.org kan de "interpreter" gedownload worden en GE2KAP is te vinden op,www.gdayii.ca. Inmiddels hebben we nu het hele rivierengebied van de Casamance en Saloum als sateliet beeld beschikbaar voor gebruik in OpenCPN. Hadden we dat maar eerder gehad, misschien dit najaar nog een keer naar de Casamance om tussen de flamingo's en pelikanen te varen.

.

050==080412==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Met ons langdurig verblijf in Dakar behoren we inmiddels tot de vaste inboedel van CVD en omgeving. De taxichaufeurs van de naburige standplaats weten dat we die kant alleen oplopen om lunch te bestellen in hun "kantine". Regelmatig krijgen we de lunch (CFA 500,- Euro 0,75) op de pof mee als er gebrek is aan wisselgeld, later in de middag verrekenen we het dan. Bij de kleurijke verzamelbus zijn we ook vaste klant voor ritjes naar en uit de stad. Het is gezelliger in de bus dan in een taxi en het bespaart ons 6 maaltijden per retourtje. Erik is al een tijdje opzoek naar een nieuw hoesje voor de camera. Maar de leerbewerkers zijn in Senegal dunner bezaaid dan in Marokko. In rue Faidherbe, tegen over het ministerie van Economische zaken en Douane, vonden we een schoen- annex portefeuille maker. Natuurlijk kon hij zo'n tasje maken, een paar maten meten, een malletje op een stuk oud papier en morgen middag is het klaar. Een mooi versierd stukje handwerk en een praktisch souvenier. Bij de CVD is het een komen en gaan van nieuwe zeilboten. Gelukkig deze keer ook zeilers die hun gevaren tracks digitaal opslaan. Op onze engelstalige pagina met tracks en waypoints staan nu ook tracks voor de zijkreken van de Casamance en een serie gecalibreerde luchtfoto's van de hele Gambia rivier die te gebruiken zijn in OpenCPN. Klik op "doe het zelf" in het hoofdmenu van onze homepage, www.sy-gabber.nl.

  

.

049==050412==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Meestal schuwen we de drukte en grote mensen massa's, maar ter ere van de viering van de 52 jaar onafhankelijkheid van Senegal zijn we naar de parade gegaan. Al om 09:30 stonden we langs de weg te wachten en te wachten om net als de Senegalezen een glimp van de nieuwe president te kunnen opvangen. Een agent zag er op toe dat we niet met onze voeten over de trottoirdrempel staken en het lukte Ernie nog om een voordringende dame met sierlijk geknoopte hoofddoek naar de andere kant van de straat gedirigeerd te krijgen. En dat was niet makkelijk want de dame had een uitlacherige houding van "dit is mijn stoep" en "het is mijn president", gelukkig kwam er bijval van omstanders, waarna de agent haar uiteindelijk weg stuurde.

Macky Sall kwam twee keer langs en werd met applaus en gejuich onthaald, een uurtje later kwam het defilé van alle leger en politie onderdelen vlak langs ons stoepje gelopen. Bij populaire eenheden en als er familie of vrienden in het publiek stonden klonk er applaus en gejuich. De geuniformeerde mannen en vrouwen liepen er groten deels ontspannen bij, al hadden sommigen een heel serieuze strenge blik vooruit. Jong en oud waren vertegenwoordigd in het defilé en de oudstrijders kregen een wel gemeend onthaal. Klik op de foto voor een Youtube impressie of zie ons Youtube kanaal. Na het defilé gingen we met zo'n kleurrijke verzamel bus retour naar de CVD. We waren samen met de zwitserse Alex en Ursula , de bemanning van de Silmaril, (met dank voor de foto's bij dit verhaal, want zij hebben een prima telelens). Onderweg naar de "bushalte" werden we aangesproken door een vriendelijke toeristen husselaar die ons tipte over een worstel wedstrijd die in de namiddag gehouden werd. Het vooruitzicht van traditionele dans en het authentieke karakter haalde ons over de streep om naar het stadion te gaan. Een medewerker van CVD begeleide ons op deze trip.

   

Een uur voor aanvang van de wedstrijden waren we in het stadion Demba Diop, samen met zo'n paar duizend Senegalezen en een handje vol toeristen. De worstelaars werden begeleid door hun team genoten, maar vooral ook door mannetjes met zakken vol talismannen, gelukbrengers en kwade geesten verdrijvers, niet voor de verkoop maar in de verwachting dat het de overwinning dichterbij zou brengen. Al ruim voor de wedstrijden lopen de worstelaars zich warm op het veld en voeren allerlei eigen rituelen uit. Meerdere keren rond het veld lopen, soms een pasje achteruit, water over zich uitgieten in de worstel ring, met een water pot op je hoofd rond lopen en hem dan kapot gooien in iedere hoek van het stadion, zand van vorige wedstrijden uitstrooien in de worstel ring, zand van dit stadion meenemen, meerder malen door een hoepel heen stappen, kettingen om en af doen, en alles wat nog meer helpt ... Klik op de grote foto voor een Youtube impressie of zie ons Youtube kanaal.

       

Het leukste waren de imponerende presentaties en dansen die de teams maakten, deels met bijval van hun supporters op de tribunes. Vier djembe (trommel) groepen zorgden voor de begeleiding, en een aantal dames en heren zongen traditionele liedjes over worstelen, leeuwen etc ... En zoals tot nu toe bij alle georganiseerde happeningen die we gezien hebben verliep het in een uiterst ongedwongen gemoedelijke sfeer zonder zichtbaar draaiboek of enige regie. Op meerder momenten was er gelijktijdig: dans, zang, toespraak, rituelen in de ring, rituelen op het veld en meldde zich een nieuw team in het stadion. Een als leeuw verklede danser danste met korte onderbrekingen het gehele tournooi door met bewegingen, ritme en een timing gevoel dat we nog niet eerder gezien hadden. Vooraf aan de worstel partijen werden de laatste rituelen uitgevoerd en de spelers kregen daar ook ruim de tijd voor van hun tegenstander en de scheidsrechters. Een wedstrijd is gewonnen als de verliezer met zijn schouder de grond heeft geraakt, sommige wedstrijden waren heel kort, eenmaal in een goede greep en uit evenwicht gebracht is het gedaan, soms met worp over het staande lichaam van de winnaar heen, maar meestal met "beentje haken". Het was een geweldig feest waar de senegalezen geen druppel alcohol voor nodig hadden. Even na achten waren we weer terug op de zeilclub na een prachtig namiddag vermaak in authentieke sferen. De terugrit deden we met 5 passagiers in één taxi, Ernie in de achterbak van de station wagen. Nee geen opgesloten gevoel, de achterruit was er uit en de klep kon niet goed dicht.

.

048==020412==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar======

Na een paar dagen CVD en Dakar hebben we meer duidelijkheid over onze plannen. We staan op de wachtlijst voor de trolly om het water uit te worden gehaald zodat we het onderwaterschip een flinke poets en verf beurt kunnen geven. Er zijn twee trolly's voor deze klus maar op dit moment zijn ze aan elkaar gelast omdat er een brede catemaran de wal op moest. Een mooi voorbeeld van vakmanschap met de beperkte middelen die hier voorhanden zijn, "niets is er, alles kan". Een engelse zeiler, die we in Graciosa al gezien hadden, komt morgen langs om de bouw van een zeilende dinghy voor ons te bespreken. Kortom we zijn voorlopig nog wel even bij de CVD en in Senegal te vinden. En dat is zeker geen straf, voor morgenavond is er een etentje georganiseerd. Een van de boten gaat een diner maken in Cubaanse stijl, hoeven we niet naar de overkant en kunnen we toch al van het eten al daar genieten. In het woensdag avond radio netje (20:30 UTC, 14.153Mhz) met de Bodyguard, die nu in Cuba ligt, maar eens horen wat zij zo al eten. Macky Sall werd vandaag ingezworen als de nieuwe democratisch gekozen president van Senegal. Reden voor een feestje in Dakar stad. De grootste drukte was vanmorgen hadden we op TV gezien, een rondrit door een juichende mensen massa. Toen wij in de stad waren was het net afgelopen en de opgetogen mensen liepen met vlaggen, spandoeken en hun mooiste kleren naar huis of vervoer terug naar buiten de stad. Woensdag wordt het weer feest, ter ere van de onafhankelijkheid volgens de taxi chauffeur.

.

047==290312==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

De eerste dag Senegal zit er al weer op. Ernie moest gisteravond snel een nieuwe gastenvlag schilderen omdat we de onze geruild hadden met Simar tegen een zeekaart van de Cape Verde. Vanmorgen op routine naar de immigration voor een stempel in het paspoort, dat de boot in Senegal mag zijn hadden we in januari al geregeld voor een periode van zes maanden dus dat was in orde. In Dakar geld pinnen en wat boodschapjes bij de Casino supermarkt. Op Place de indepance aten we de take away hapjes op als lunch. We zaten daar niet echt op ons gemak, circa 10 kooplui (zonnebrillen 3x, T-shirt 2x, houtenbeeldjes 2x, horloges 1x, sieraden 1x, telefoonkaarten 2 x) boden hun waar aan. En een 5 tal jongentjes, die je de beste kansen van de wereld gunt, kwamen bedelend langs. Dan krijgen een broodje gezond, gefrituurde garnalen en samosa's een beetje een wrange nasmaak. Vandaag kwam ook de jubileum uitgave van de Ziltmagazine uit met een artikel over o.a. onze tocht op de Casamance en Saloum en onze favoriete zeilvereniging "De nederlandse vereniging van toerzeilers". Helaas stond er geen directe link naar onze homepage bij, maar voor de geinteresseerden die ons gevonden hebben hieronder twee kaartjes met links naar onze gevaren routes. Klik op de kaarten om op de download pagina te komen. De Z-symbolen op de kaart zijn onze ankerplaatsen, maar eigenlijk kan je overal prima voor anker in dit beschutte vaargebied. Voor de lezers van onze homepage die Ziltmagazine niet kennen, hierbij een link naar Ziltmagazine aflevering 72 als pdf.

    


.

046==280312==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Drie-en-vijftig uur geleden gingen we anker op bij Banjul met het plan om naar de Cape Verde over te steken. De wind zou matig noord zijn en later in deze week naar noord oost draaien volgens de verwachtingen. Met een beetje geluk zouden we dan zeilend naar de zuidelijke eilanden van de archipel kunnen komen. Helaas de matige wind was te weinig en te veel uit het westen, we maakten van de nood een deugd stelden de plannen bij en koersden noord richting Dakar. Sinds vanmiddag liggen we bijna op dezelfde plek als 3 maanden geleden weer op anker bij de CVD. Een tocht van 147 Nm bracht ons slechts 79Nm noordelijker. Van bijzondere dingen maken we foto's, zo ook van de eerste regen sinds maanden die we vanmorgen kregen. Een prima gelegenheid om met zeewater de boot, touwen en alles aan dek te ontdoen van de stoffige kleilaag die door de harmattans aan dek was gewaaid. De regenbuien spoelde alles lekker zoet na. Vanuit Dakar zijn de Cape Verde makkelijker bezeild met de heersende noordelijke winden. Maar eerst even een paar dagen bij komen. Misschien de bijboot laten repareren, deze lekt steeds meer. Ook eens horen of we eventueel snel en goedkoop de kant op kunnen om het onderwaterschip schoon te maken en in de anti-fouling te zetten. En via internet gaan we zeker op zoek naar vluchten naar Nederland. Een oversteek naar de Carieb is uitgesteld tot dit najaar dus volop tijd voor de Cape verden en Nederland bezoek.

.

045==250312==12:00UTC===Positie:=13=26,5N==016=34,6W==Half=Die==

Een dag vol aapjes kijken was het. Met de verzamelbus en gele taxi rijden we naar de kuststrook waar de hotels staan en om de hoek van het Senegambia hotel het Bijilo nature park te vinden is. Onze taxi chauffeur moet om het toeristen gebied van de hotels in te rijden een pasje halen, het is het reguliere openbare vervoer verboden om hier met witjes te rijden. Voor de hotel bezoekers zijn er speciale, beter onderhouden, taxi's tegen dito prijzen. Ter vergelijking, een hotelbezoeker kan een taxi huren voor DL 500,- om naar Serrakunda te komen, voor zijn veiligheid en gemak wordt een gids geadviseerd voor DL 750,- (halve dag) terwijl wij voor DL 7,- p.p. vanaf het hotel naar Serrakunda market rijden in een verzamelbusje dat circa 500 meter vanaf het hotel te vinden is. Een rare aparte wereld zullen we maar zeggen. In het Bijilo park krijgen we uitleg over het park en de wandel route, het advies om een gratis gids mee te nemen slaan we af. Al snel zien we een aantal Green monkeys nabij het pad, en binnen de korste keren springt de brutaalste op de schouder van Ernie en later ook bij Erik. De beestjes zijn gewend aan toeristen en dol op pinda's. Een familie groep van de schuchtere en zeldzame Rode colobus hangt een eindje verder in de bomen. We zijn al wat later op de dag en het aantal vogels valt tegen. Maar we zien, de bekende rode en zwarte neushoornvogel en Erik ontdekt ook de zeldzamere snowy-crowned robin-chat en Jacqueline van de horizon spot een gieren nest met jongen en Ernie twee Palm nut vultures. Altijd handig om met meer ogen rond te lopen. Keurig afgeschermd in hun vertrouwde habitat van overdaad en luxe zien we vele verse toeristen herkenbaar aan hun bleke huidskleur genieten van zon, zee en strand. Wij waren in de gelegenheid om Gambia op een andere manier te verkennen en dat beviel ons prima. Misschien wat minder avontuurlijk, tenslotte waren we iedere avond gewoon thuis in ons eigen huisje/bootje. Terug aan boord vieren we met yoghurt taart bij de koffie de 89-ste verjaardag van de vader van Ernie. Net als de horizon stellen we de vaarplannen bij, de verwachte wind is krachtiger en meer uit het westen dan ons lief is. Alhoewel het deze zondag morgen mee lijkt te vallen.

.

044==230312==16:00UTC===Positie:=13=26,5N==016=34,6W==Half=Die==

Op Serrakunda market hebben we gisteren de vers voorraad aangevuld en wederom het zoetwater laten op toppen door de mannen van Oyster Creek. Van Mambo kregen we 2 flinke moten "butterfish", 15 minuten stomen in aluminium in de senegalese saus Yassa (ui, beetje olie, veel mosterd, madam janet peper of piment, tamarinde of citroensap,beetje bouillon) en smullen maar. 's-Avonds de bluetooth GPS bij Per (de zweedse solo zeiler) wonderbaarlijk aan de praat gekregen en daarna buurten bij Simar (Simon en Marjol) een nederlandse boot die geruime tijd op de Cape Verden had gevaren. Met hen ruilen we onze Senegalese vlag voor een overzichtskaart van de Cape Verden met veel details van de havens en ankerplaatsen. Vrijdagmorgen zijn we de Chitabong bolon weer door gevaren om in Banjul te komen waar we nu voor anker liggen samen met de Horizon. 's-Middags een stempel gehaald in het paspoort zodat we vrij zijn om te vertrekken. Zondag zetten we koers naar de Cape Verden zijn nu de plannen. Morgen eerst nog aapjes kijken in het Bijilo bosreservaat en een dagje toerist zijn. Vandaag hebben we weer de ons vertrouwde Albert markt van Banjul bezocht voor palmolie, tamarinde en een ansichtkaart. We troffen de ansichtkaart verkoper midden in zijn vrijdag middag gebed. Hij wou al inschikken op het matje met de vraag aan ons of we mee wilden bidden. Zou niet misstaan hebben, want de openbare weg was vol geknielde gelovigen, slechts de rijbaan werd vrij gelaten voor de voorbij rijdende auto's. We sloegen het aanbod beleefd af en gebaarden dat we later terug zouden komen. Op de markt waren vele kraampjes verlaten, maar wel open. De (vermoedelijk) christelijke collega markt verkopers hielden een oogje in het zeil en konden zelfs de handel waarnemen ontdekten we. Na het vrijdagmiddag gebed is het de gewoonte om aalmoezen te geven. Ook de president doet hier aan mee. Een pick-up met militairen ging door de straat en deelde zakken geiten vlees uit. De ordelijke rij werd dichter bij de pick-up rommeliger door de gretigheid van de mensen. Maar als het je lukte een zak te bemachtigen dan kon je gewoon je weg vervolgen zonder lastig te worden gevallen.

.

043==220312==12:00UTC==Positie:=13=27,8N==016=37,7W==Oyster=Creek==

Wij kozen er voor om de bijwerkingen van Lariam voor lief te nemen in de bescherming tegen malaria. Voor langdurig verblijf in malaria gebieden wordt Lariam ook geadviseerd in plaats van het duurdere en moderne Malerone. In Nederland hadden we al proef geslikt om te zien of we gevoelig waren voor de bijwerkingen. Maar ja als je al een nadenker of een slechte slaper bent merk je dan snel de verschillen ? De bijsluiter en de GG&GD adviezen zijn geruststellend. De meeste gebruikers slikken het voor vakanties van een week of twee en niet zoals wij nu ruim 11 weken. Al een aantal weken werd Ernie midden in haar slaap in paniek wakker en dit kwam steeds vaker per nacht voor, "ik zit niet lekker in mijn vel" werd een terug kerende opmerking van haar. Daardoor zakte het ontspannen gevoel en plezier in het reizen de laatste dagen bij haar weg. We zochten de aanleiding in de niet te ontlopen warmte en paste daaarom onze reis aan. Een paar dagen geleden was Ernie helemaal "hieper de pieper". Zo onrustig dat stil zitten niet meer ging, de hele nacht over het dek heen en weer lopen, een heel onaangenaam gespannen gevoel hebben. Erg verwarrend omdat het geen herkenbare gevoelens voor haar waren en ze niet begreep waardoor het kwam. Voor Erik erg lastig om mee om te gaan zo'n reis/levens gezel en bemanningslid, is het Ernie of de Lariam die over het dek loopt te ijsberen in 35 graden Celsius ? Duidelijk was dat het zo niet door kon gaan. De voorraad medicijnen, handboeken en internet werden geraadpleegd en steeds meer kwam het beeld naar voren dat de bijwerkingen van Lariam de oorzaak konden zijn en dat deze doorbroken moesten worden. Uit onze uitgebreide boord apotheek was één pilletje Diazepam genoeg om de rust weder te laten keren en een flinke slaap achterstand in te halen. Nu, na het stoppen met Lariam is alles weer OK. 's-Nachts kan er goed doorgeslapen worden, onrustgevoelens zijn weg en helder nadenken en handelen is weer mogelijk. Een mens is eigenlijk maar een rare chemische fabriek, waar je beter eten in kan stoppen dan allerlei medicijnen. Wij zijn ernstig geschrokken door dit voorval, 1 op de 250 gebruikers heeft waarschijnlijk in meer of mindere mate last van de bijwerkingen schijnt het. Slechts de uitzonderlijke, 1 op de 10.000, gevallen worden meer vermeld, dus wij dachten net als bij een loterij die kans wel mis te lopen. Het is nu de droge tijd in Gambia, muggen hebben we nauwelijks gezien en we zetten binnenkort koers naar malaria vrije wateren. Tot die tijd gebruiken we de klamboe, deet (anti-muggen olie) en citronel olie. Daar voelen we ons een stuk prettiger bij.

.