| Erik is weer terug op de Gabber en Ernie geniet nog wat langer van het samen zijn met ouders, familie en vrienden. De reis naar Senegal verliep voorspoedig en na het nodige gehussel met de taxi chauffeurs op Dakar luchthaven arriveerde Erik om 01:15 lokale tijd op het terrein van de CVD. De water taxi vaart dan niet zodat de nacht dommelend doorgebracht moest worden in een van de hangmatten. Dommelend omdat de nachtwaker snurkend in een stoel met een transistor radiootje naast hem de wacht hield. Om zeven uur een ontbijtje gehaald en bij gepraat met de winkelier over de zorgelijke economische situatie in Europa. Tja, waar ze hier al niet van op de hoogte zijn. In Senegal lijkt de toekomst rooskleuriger. Op het vliegveld wordt je verwelkomd door electronische billboards die de 7 redenen om te investeren in Senegal uit de doeken doen. Stabiel en open land, moderne infrastructuur, gezonde economie, gekwalificeerde arbeidsmarkt, juridisch en belangstingtechnisch aantrekkelijk, goede toegang tot lokale en internationale markt, uitzonderlijke levensstandaard. Senegal maakt deel uit van zeg maar een soort van West-Afrikaanse EEG. Samen met 8 andere landen hebben ze net als de Euro landen één munt en een centrale bank. Of die munt waarde vast is weet ik niet, maar uit de schaarste van wisselgeld en de lage prijzen voor lokale producten meen ik op te maken dat ze zeker niet teveel geld "gemaakt" hebben. Het ontbijtje voor twee personen (stokbrood belegt met gekookt ei en kopje koffie) koste CFA 900,- (Euro 1,38) kijk dat heb je in NL zelfs niet bij de Hema. De terugkomst van Erik kwam goed getimed. Onze boot oppas had vervroegd de benen genomen, nee geen Afrikaan maar een nederlands jacht. Aanvankelijk waren ze afhankelijk van Erik's terugkomst, we hadden hun kapotte stuurautomaat meegenomen naar NL en Erik zou hem, of een nieuwe, ook weer mee terug nemen. Door een plotselinge ziekenhuis opname van een van hun familie leden ging een van de twee zelf even naar NL. De nieuwe stuurautomaat werd gelijk mee terug genomen naar Dakar. Daarna onsloegen ze zichzelf van hun belofte aan ons om op onze boot te passen. De toegangssleutel deponeerde ze doodleuk onder onze buiskap en ze vertrokken. Tom, de dinghy bouwer, was een dag voor Erik gearriveerd. En ook de technicien van CVD was blij dat de Gabber bewoond was omdat we de volgende dag het strand op zouden kunnen. Gelukkig is dat nu verplaatst naar maandag, maar het gaat binnenkort wel gebeuren. |  |
.