002=0201113==23:30UTC====Positie:=05=09N==052=39W==Kourou=(Frans=Guyana)==

Vandaag hebben we ons ingeklaard bij de Franse douane. Ja, Frans Guyana is eigenlijk gewoon Frankrijk, we kregen geen stempeltje in het paspoort. In de winkels betaal je met euro's, de auto's hebben franse kenteken platen en veel lijkt met de "franse slag" afgedaan te worden. Mogelijk nemen we wat van die houding over als we "gaan" uitklaren. Door het ontbreken van iedere vorm van openbaar vervoer, zelfs taxi's hebben we nog niet gezien, was de tocht naar de douane een hele onderneming. Onderweg er naar toe stopte er een auto die aan ons vroeg waar de douane was. "Tja, nabij de haven, straks links af, daar ergens moet het zijn, we zijn er ook naar onderweg." Een half uurtje later kwam de auto er weer aan, nu met lege achterbank want ze kwamen ons halen voor een lift naar de douane. Gelukkig maar want lopend hadden we de moed vast opgegeven. Het kantoortje zat, zonder een enkel richting aanwijsbord, in een doodlopend achteraf straatje op een industrie terrein. We hadden geluk want ze blijken alleen in de ochtend open te zijn en je loopt het risico dat ze dan zelfs nog op hun boot zitten en er dus niet zijn. Verder prima lui, vriendelijk, maar om uit te klaren moesten we toch echt nog een keer langs komen, het formuliertje nu invullen kon niet.
Op de terug weg lukte het om te liften, we werden op verzoek bij een internet cafe afgezet. Hier hebben we de mail op @sy-gabber.nl kunnen lezen. Gelijk ook de postbus opgeschoond zodat er nieuwe post kan binnen komen. We zijn dus weer bereikbaar, maar lezen de post niet dagelijks !
Als de avond valt hebben we aan boord een tweede muzikant. In de kuip krekelt dan een krekel er lustig de hele nacht op los. Het geeft een echt tropisch sfeertje. De muzikant maakt meer lawaai dan ie groot is. Je verwacht een beest van een paar centimeter, maar hij is slechts 1,5 cm groot zonder sprieten.
Een andere lawaai maker is een vis die de aangroei van de boot eet. Met een ritmisch getik tegen de romp schraapt hij een maaltje eendemossels bij elkaar. Nu maar hopen dat ie niet de hele avond de krekel gaat begeleiden.
De rode ibis blijft ons verbazen met zijn kleuren.
Kleine krekel maakt echter groots lawaai.


.