| We zijn weer in Bonaire. De weg er naar toe was een moeizame maar ook leerzame. Moeizaam omdat we al kruizend twee keer zoveel mijlen moesten afleggen (79Nm inplaats van 40Nm rechtstreeks) en leerzaam omdat we ontdekten dat we koude en warme boeg hadden. Als het schip over stuurboord lag liep de motor temperatuur op en over bakboord bleef de temperatuur keurig onder de 80 Celsius. De wierpot en de bijbehorende slangen gaan we nu ook vervangen. Ons vertrek uit Curacao werd bespoedigd door de komst van een rondvaartboot met 14 medewerkers van de havendienst. Op basis van de meest actuele weersverwachting wilden we ons vertrek liever 24 uitstellen. Maar ja, je weet hoe ze zijn hier in het caribisch Nederland, geheel reglementair en altijd punctueel op tijd, dus "... u zou toch om 07:00 uur vertrekken, het is al 12:00 uur ...?" "... uw ankervergunning is ook al 4 dagen verlopen ...". Geen gemaar, anders volgde er een boete. Kort voor middernacht konden we ons anker gooien in ondiep water bij Klein Curacao, de eerste 38Nm zaten er op. De volgende morgen zijn we verder gegaan naar Bonaire, onderweg draaide de wind 60 graden en haalden we net na het invallen van de duisternis de duikboei op de zuid-west punt van het eiland. Inmiddels zijn we ingeklaard, hebben we een nieuwe duikpenning gehaald en voor 14 dagen mooring kosten betaald. Gisteren gezellig met de Blues en Harmattan een mooie duik gemaakt bij Klein Bonaire. Shelly met haar North Wind ligt achter ons net als Gaby met de Foxy Lady, net een drijvend hollands dorp hier. |  |
.