 | De Jaran Kepang is een traditionele dans binnen de Javaanse gemeenschap waarbij de dansers in een trance komen en zo één worden met de dieren die ze uitbeelden dat ze als koeien gras eten, als apen kokosnoten pellen, als slangen rauwe eieren slikken. Gisteren gingen we dan ook vol verwachting naar het feestterrein nabij Domburg waar vanaf 14:00 uur de uitvoering zou zijn. Sinds het verlaten van Nederland weten we dat je bij evenementen beter wat later kan komen, om 17:00 uur sloten we ons aan bij de eerste 10 bezoekers. Een beetje kletsen, af en toe eens vragen of het nog door ging, hapje eten, nog maar eens vragen, gelukkig werd het steeds drukker. In het programma was ook iets met fietsen, auto's en stereo installaties vernamen we en ja de Jaran kepang komt ook. Ondertussen staat er continue een flinke muziek installatie aan zodat we propjes in de oren doen om het gezond te houden. We reizen om anderde dingen mee te maken dan thuis, dus laat het maar gebeuren was onze houding. Omstreeks 20:00 uur start er een wedstrijd tussen muziekinstallaties die opgetuigd zijn op fietsen. De uren ervoor hadden we de kinderen al zien sjouwen met accu's, speakerboxen en versterkers waar menig jongerenhonk jaloers op zou zijn. Kan het gekker vroegen we ons af. Inderdaad dat kon, jong geleerd is oud gedaan, dus vanaf 21:00 uur startte er een competitie tussen volwassen mannen met stereo installaties in de achterbak van de auto. Een driekoppige jury leidde alles via voorrondes, semi finales naar een battle tussen nummer één en twee. Voor ons bleef het volslagen onduidelijk of het om de luidste, beste weergave of meest mee vibrerende wagen ging. De jury bleef uiterst serieus en, nemen we aan, terzake kundig, de deelnemers drukten gespannen op de knoppen van hun afstandbediening van de autoradio die via een lange navelstreng (10 meter) van draden uit de auto genomen kon worden. Pas na 23:00 uur waren er de eerste gamalan klanken, het publiek richtte zijn aandacht massaal op de aan galoperende dansers die slechts een korte opwarm show gaven en als apen kokosnoten afkloven en apenstreken uit haalden. Daarna ging de car audio battle weer door voor de wedstrijdklassen extreme en 1 rek. Rond middernacht verlieten we het feestterrein, we waren vele uren deelgenoot van iets waarvan we het bestaan niet kenden, noch de betekenis en plaats in de cultuur konden doorgronden. Maar het was wel wat anders dan door voorouders, uit land van herkomst, meegebrachte traditie die eervol werd overgedragen aan jongere generaties. |
.