049==050412==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Meestal schuwen we de drukte en grote mensen massa's, maar ter ere van de viering van de 52 jaar onafhankelijkheid van Senegal zijn we naar de parade gegaan. Al om 09:30 stonden we langs de weg te wachten en te wachten om net als de Senegalezen een glimp van de nieuwe president te kunnen opvangen. Een agent zag er op toe dat we niet met onze voeten over de trottoirdrempel staken en het lukte Ernie nog om een voordringende dame met sierlijk geknoopte hoofddoek naar de andere kant van de straat gedirigeerd te krijgen. En dat was niet makkelijk want de dame had een uitlacherige houding van "dit is mijn stoep" en "het is mijn president", gelukkig kwam er bijval van omstanders, waarna de agent haar uiteindelijk weg stuurde.

Macky Sall kwam twee keer langs en werd met applaus en gejuich onthaald, een uurtje later kwam het defilé van alle leger en politie onderdelen vlak langs ons stoepje gelopen. Bij populaire eenheden en als er familie of vrienden in het publiek stonden klonk er applaus en gejuich. De geuniformeerde mannen en vrouwen liepen er groten deels ontspannen bij, al hadden sommigen een heel serieuze strenge blik vooruit. Jong en oud waren vertegenwoordigd in het defilé en de oudstrijders kregen een wel gemeend onthaal. Klik op de foto voor een Youtube impressie of zie ons Youtube kanaal. Na het defilé gingen we met zo'n kleurrijke verzamel bus retour naar de CVD. We waren samen met de zwitserse Alex en Ursula , de bemanning van de Silmaril, (met dank voor de foto's bij dit verhaal, want zij hebben een prima telelens). Onderweg naar de "bushalte" werden we aangesproken door een vriendelijke toeristen husselaar die ons tipte over een worstel wedstrijd die in de namiddag gehouden werd. Het vooruitzicht van traditionele dans en het authentieke karakter haalde ons over de streep om naar het stadion te gaan. Een medewerker van CVD begeleide ons op deze trip.

   

Een uur voor aanvang van de wedstrijden waren we in het stadion Demba Diop, samen met zo'n paar duizend Senegalezen en een handje vol toeristen. De worstelaars werden begeleid door hun team genoten, maar vooral ook door mannetjes met zakken vol talismannen, gelukbrengers en kwade geesten verdrijvers, niet voor de verkoop maar in de verwachting dat het de overwinning dichterbij zou brengen. Al ruim voor de wedstrijden lopen de worstelaars zich warm op het veld en voeren allerlei eigen rituelen uit. Meerdere keren rond het veld lopen, soms een pasje achteruit, water over zich uitgieten in de worstel ring, met een water pot op je hoofd rond lopen en hem dan kapot gooien in iedere hoek van het stadion, zand van vorige wedstrijden uitstrooien in de worstel ring, zand van dit stadion meenemen, meerder malen door een hoepel heen stappen, kettingen om en af doen, en alles wat nog meer helpt ... Klik op de grote foto voor een Youtube impressie of zie ons Youtube kanaal.

       

Het leukste waren de imponerende presentaties en dansen die de teams maakten, deels met bijval van hun supporters op de tribunes. Vier djembe (trommel) groepen zorgden voor de begeleiding, en een aantal dames en heren zongen traditionele liedjes over worstelen, leeuwen etc ... En zoals tot nu toe bij alle georganiseerde happeningen die we gezien hebben verliep het in een uiterst ongedwongen gemoedelijke sfeer zonder zichtbaar draaiboek of enige regie. Op meerder momenten was er gelijktijdig: dans, zang, toespraak, rituelen in de ring, rituelen op het veld en meldde zich een nieuw team in het stadion. Een als leeuw verklede danser danste met korte onderbrekingen het gehele tournooi door met bewegingen, ritme en een timing gevoel dat we nog niet eerder gezien hadden. Vooraf aan de worstel partijen werden de laatste rituelen uitgevoerd en de spelers kregen daar ook ruim de tijd voor van hun tegenstander en de scheidsrechters. Een wedstrijd is gewonnen als de verliezer met zijn schouder de grond heeft geraakt, sommige wedstrijden waren heel kort, eenmaal in een goede greep en uit evenwicht gebracht is het gedaan, soms met worp over het staande lichaam van de winnaar heen, maar meestal met "beentje haken". Het was een geweldig feest waar de senegalezen geen druppel alcohol voor nodig hadden. Even na achten waren we weer terug op de zeilclub na een prachtig namiddag vermaak in authentieke sferen. De terugrit deden we met 5 passagiers in één taxi, Ernie in de achterbak van de station wagen. Nee geen opgesloten gevoel, de achterruit was er uit en de klep kon niet goed dicht.

.

048==020412==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar======

Na een paar dagen CVD en Dakar hebben we meer duidelijkheid over onze plannen. We staan op de wachtlijst voor de trolly om het water uit te worden gehaald zodat we het onderwaterschip een flinke poets en verf beurt kunnen geven. Er zijn twee trolly's voor deze klus maar op dit moment zijn ze aan elkaar gelast omdat er een brede catemaran de wal op moest. Een mooi voorbeeld van vakmanschap met de beperkte middelen die hier voorhanden zijn, "niets is er, alles kan". Een engelse zeiler, die we in Graciosa al gezien hadden, komt morgen langs om de bouw van een zeilende dinghy voor ons te bespreken. Kortom we zijn voorlopig nog wel even bij de CVD en in Senegal te vinden. En dat is zeker geen straf, voor morgenavond is er een etentje georganiseerd. Een van de boten gaat een diner maken in Cubaanse stijl, hoeven we niet naar de overkant en kunnen we toch al van het eten al daar genieten. In het woensdag avond radio netje (20:30 UTC, 14.153Mhz) met de Bodyguard, die nu in Cuba ligt, maar eens horen wat zij zo al eten. Macky Sall werd vandaag ingezworen als de nieuwe democratisch gekozen president van Senegal. Reden voor een feestje in Dakar stad. De grootste drukte was vanmorgen hadden we op TV gezien, een rondrit door een juichende mensen massa. Toen wij in de stad waren was het net afgelopen en de opgetogen mensen liepen met vlaggen, spandoeken en hun mooiste kleren naar huis of vervoer terug naar buiten de stad. Woensdag wordt het weer feest, ter ere van de onafhankelijkheid volgens de taxi chauffeur.

.

047==290312==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

De eerste dag Senegal zit er al weer op. Ernie moest gisteravond snel een nieuwe gastenvlag schilderen omdat we de onze geruild hadden met Simar tegen een zeekaart van de Cape Verde. Vanmorgen op routine naar de immigration voor een stempel in het paspoort, dat de boot in Senegal mag zijn hadden we in januari al geregeld voor een periode van zes maanden dus dat was in orde. In Dakar geld pinnen en wat boodschapjes bij de Casino supermarkt. Op Place de indepance aten we de take away hapjes op als lunch. We zaten daar niet echt op ons gemak, circa 10 kooplui (zonnebrillen 3x, T-shirt 2x, houtenbeeldjes 2x, horloges 1x, sieraden 1x, telefoonkaarten 2 x) boden hun waar aan. En een 5 tal jongentjes, die je de beste kansen van de wereld gunt, kwamen bedelend langs. Dan krijgen een broodje gezond, gefrituurde garnalen en samosa's een beetje een wrange nasmaak. Vandaag kwam ook de jubileum uitgave van de Ziltmagazine uit met een artikel over o.a. onze tocht op de Casamance en Saloum en onze favoriete zeilvereniging "De nederlandse vereniging van toerzeilers". Helaas stond er geen directe link naar onze homepage bij, maar voor de geinteresseerden die ons gevonden hebben hieronder twee kaartjes met links naar onze gevaren routes. Klik op de kaarten om op de download pagina te komen. De Z-symbolen op de kaart zijn onze ankerplaatsen, maar eigenlijk kan je overal prima voor anker in dit beschutte vaargebied. Voor de lezers van onze homepage die Ziltmagazine niet kennen, hierbij een link naar Ziltmagazine aflevering 72 als pdf.

    


.

046==280312==16:00UTC===Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

Drie-en-vijftig uur geleden gingen we anker op bij Banjul met het plan om naar de Cape Verde over te steken. De wind zou matig noord zijn en later in deze week naar noord oost draaien volgens de verwachtingen. Met een beetje geluk zouden we dan zeilend naar de zuidelijke eilanden van de archipel kunnen komen. Helaas de matige wind was te weinig en te veel uit het westen, we maakten van de nood een deugd stelden de plannen bij en koersden noord richting Dakar. Sinds vanmiddag liggen we bijna op dezelfde plek als 3 maanden geleden weer op anker bij de CVD. Een tocht van 147 Nm bracht ons slechts 79Nm noordelijker. Van bijzondere dingen maken we foto's, zo ook van de eerste regen sinds maanden die we vanmorgen kregen. Een prima gelegenheid om met zeewater de boot, touwen en alles aan dek te ontdoen van de stoffige kleilaag die door de harmattans aan dek was gewaaid. De regenbuien spoelde alles lekker zoet na. Vanuit Dakar zijn de Cape Verde makkelijker bezeild met de heersende noordelijke winden. Maar eerst even een paar dagen bij komen. Misschien de bijboot laten repareren, deze lekt steeds meer. Ook eens horen of we eventueel snel en goedkoop de kant op kunnen om het onderwaterschip schoon te maken en in de anti-fouling te zetten. En via internet gaan we zeker op zoek naar vluchten naar Nederland. Een oversteek naar de Carieb is uitgesteld tot dit najaar dus volop tijd voor de Cape verden en Nederland bezoek.

.

045==250312==12:00UTC===Positie:=13=26,5N==016=34,6W==Half=Die==

Een dag vol aapjes kijken was het. Met de verzamelbus en gele taxi rijden we naar de kuststrook waar de hotels staan en om de hoek van het Senegambia hotel het Bijilo nature park te vinden is. Onze taxi chauffeur moet om het toeristen gebied van de hotels in te rijden een pasje halen, het is het reguliere openbare vervoer verboden om hier met witjes te rijden. Voor de hotel bezoekers zijn er speciale, beter onderhouden, taxi's tegen dito prijzen. Ter vergelijking, een hotelbezoeker kan een taxi huren voor DL 500,- om naar Serrakunda te komen, voor zijn veiligheid en gemak wordt een gids geadviseerd voor DL 750,- (halve dag) terwijl wij voor DL 7,- p.p. vanaf het hotel naar Serrakunda market rijden in een verzamelbusje dat circa 500 meter vanaf het hotel te vinden is. Een rare aparte wereld zullen we maar zeggen. In het Bijilo park krijgen we uitleg over het park en de wandel route, het advies om een gratis gids mee te nemen slaan we af. Al snel zien we een aantal Green monkeys nabij het pad, en binnen de korste keren springt de brutaalste op de schouder van Ernie en later ook bij Erik. De beestjes zijn gewend aan toeristen en dol op pinda's. Een familie groep van de schuchtere en zeldzame Rode colobus hangt een eindje verder in de bomen. We zijn al wat later op de dag en het aantal vogels valt tegen. Maar we zien, de bekende rode en zwarte neushoornvogel en Erik ontdekt ook de zeldzamere snowy-crowned robin-chat en Jacqueline van de horizon spot een gieren nest met jongen en Ernie twee Palm nut vultures. Altijd handig om met meer ogen rond te lopen. Keurig afgeschermd in hun vertrouwde habitat van overdaad en luxe zien we vele verse toeristen herkenbaar aan hun bleke huidskleur genieten van zon, zee en strand. Wij waren in de gelegenheid om Gambia op een andere manier te verkennen en dat beviel ons prima. Misschien wat minder avontuurlijk, tenslotte waren we iedere avond gewoon thuis in ons eigen huisje/bootje. Terug aan boord vieren we met yoghurt taart bij de koffie de 89-ste verjaardag van de vader van Ernie. Net als de horizon stellen we de vaarplannen bij, de verwachte wind is krachtiger en meer uit het westen dan ons lief is. Alhoewel het deze zondag morgen mee lijkt te vallen.

.

044==230312==16:00UTC===Positie:=13=26,5N==016=34,6W==Half=Die==

Op Serrakunda market hebben we gisteren de vers voorraad aangevuld en wederom het zoetwater laten op toppen door de mannen van Oyster Creek. Van Mambo kregen we 2 flinke moten "butterfish", 15 minuten stomen in aluminium in de senegalese saus Yassa (ui, beetje olie, veel mosterd, madam janet peper of piment, tamarinde of citroensap,beetje bouillon) en smullen maar. 's-Avonds de bluetooth GPS bij Per (de zweedse solo zeiler) wonderbaarlijk aan de praat gekregen en daarna buurten bij Simar (Simon en Marjol) een nederlandse boot die geruime tijd op de Cape Verden had gevaren. Met hen ruilen we onze Senegalese vlag voor een overzichtskaart van de Cape Verden met veel details van de havens en ankerplaatsen. Vrijdagmorgen zijn we de Chitabong bolon weer door gevaren om in Banjul te komen waar we nu voor anker liggen samen met de Horizon. 's-Middags een stempel gehaald in het paspoort zodat we vrij zijn om te vertrekken. Zondag zetten we koers naar de Cape Verden zijn nu de plannen. Morgen eerst nog aapjes kijken in het Bijilo bosreservaat en een dagje toerist zijn. Vandaag hebben we weer de ons vertrouwde Albert markt van Banjul bezocht voor palmolie, tamarinde en een ansichtkaart. We troffen de ansichtkaart verkoper midden in zijn vrijdag middag gebed. Hij wou al inschikken op het matje met de vraag aan ons of we mee wilden bidden. Zou niet misstaan hebben, want de openbare weg was vol geknielde gelovigen, slechts de rijbaan werd vrij gelaten voor de voorbij rijdende auto's. We sloegen het aanbod beleefd af en gebaarden dat we later terug zouden komen. Op de markt waren vele kraampjes verlaten, maar wel open. De (vermoedelijk) christelijke collega markt verkopers hielden een oogje in het zeil en konden zelfs de handel waarnemen ontdekten we. Na het vrijdagmiddag gebed is het de gewoonte om aalmoezen te geven. Ook de president doet hier aan mee. Een pick-up met militairen ging door de straat en deelde zakken geiten vlees uit. De ordelijke rij werd dichter bij de pick-up rommeliger door de gretigheid van de mensen. Maar als het je lukte een zak te bemachtigen dan kon je gewoon je weg vervolgen zonder lastig te worden gevallen.

.

043==220312==12:00UTC==Positie:=13=27,8N==016=37,7W==Oyster=Creek==

Wij kozen er voor om de bijwerkingen van Lariam voor lief te nemen in de bescherming tegen malaria. Voor langdurig verblijf in malaria gebieden wordt Lariam ook geadviseerd in plaats van het duurdere en moderne Malerone. In Nederland hadden we al proef geslikt om te zien of we gevoelig waren voor de bijwerkingen. Maar ja als je al een nadenker of een slechte slaper bent merk je dan snel de verschillen ? De bijsluiter en de GG&GD adviezen zijn geruststellend. De meeste gebruikers slikken het voor vakanties van een week of twee en niet zoals wij nu ruim 11 weken. Al een aantal weken werd Ernie midden in haar slaap in paniek wakker en dit kwam steeds vaker per nacht voor, "ik zit niet lekker in mijn vel" werd een terug kerende opmerking van haar. Daardoor zakte het ontspannen gevoel en plezier in het reizen de laatste dagen bij haar weg. We zochten de aanleiding in de niet te ontlopen warmte en paste daaarom onze reis aan. Een paar dagen geleden was Ernie helemaal "hieper de pieper". Zo onrustig dat stil zitten niet meer ging, de hele nacht over het dek heen en weer lopen, een heel onaangenaam gespannen gevoel hebben. Erg verwarrend omdat het geen herkenbare gevoelens voor haar waren en ze niet begreep waardoor het kwam. Voor Erik erg lastig om mee om te gaan zo'n reis/levens gezel en bemanningslid, is het Ernie of de Lariam die over het dek loopt te ijsberen in 35 graden Celsius ? Duidelijk was dat het zo niet door kon gaan. De voorraad medicijnen, handboeken en internet werden geraadpleegd en steeds meer kwam het beeld naar voren dat de bijwerkingen van Lariam de oorzaak konden zijn en dat deze doorbroken moesten worden. Uit onze uitgebreide boord apotheek was één pilletje Diazepam genoeg om de rust weder te laten keren en een flinke slaap achterstand in te halen. Nu, na het stoppen met Lariam is alles weer OK. 's-Nachts kan er goed doorgeslapen worden, onrustgevoelens zijn weg en helder nadenken en handelen is weer mogelijk. Een mens is eigenlijk maar een rare chemische fabriek, waar je beter eten in kan stoppen dan allerlei medicijnen. Wij zijn ernstig geschrokken door dit voorval, 1 op de 250 gebruikers heeft waarschijnlijk in meer of mindere mate last van de bijwerkingen schijnt het. Slechts de uitzonderlijke, 1 op de 10.000, gevallen worden meer vermeld, dus wij dachten net als bij een loterij die kans wel mis te lopen. Het is nu de droge tijd in Gambia, muggen hebben we nauwelijks gezien en we zetten binnenkort koers naar malaria vrije wateren. Tot die tijd gebruiken we de klamboe, deet (anti-muggen olie) en citronel olie. Daar voelen we ons een stuk prettiger bij.

.

042==210312==17:00UTC==Positie:=13=27,8N==016=37,7W==Oyster=Creek==

De afgelopen dagen zijn we met de verzamelbus naar Banjul gereden om daar op de "Albert markt" rond te struinen. Nu lijken alle witjes op elkaar dus op de eerste dag hadden we al gesprekken met martkdames dat ze Erik herkenden van de dag ervoor. Maar na 3 dagen Albert markt kan het kloppen dat ze denken, "daar heb je ze weer". De eerste dag was het inkopen doen voor Gambiaanse Ebbeh soep. De tweede dag een lapje stof kopen om een nieuwe korte broek voor Ernie te laten maken. En de derde dag de broek ophalen. Op de markt worden ook maaltijden gekookt, voor verkoop ter plaatse of als catering voor bij de veerpont vertrek plaats. Erik kan het dan niet laten om uitgebreid in de kookpotten te kijken en te horen wat het is. De keuken van het catering bedrijfje is niet meer dan 3 draagbare houtskool fornuisjes in een ruimte die kleiner is dan een nederlands bushok. Ernie speelde vandaag duetjes met Roel (alt-blokfluit) van de Horizon. Dat waren weer eens andere klanken dan het Jembe getrommel dat hier vaker te horen is. Gister avond lekker barracuda gegeten verzorgd door de mannen van "Denton Bridge boating and fishing association" voor de zeilers. We liggen hier nu met 3 nederlandse boten, een zweedse en een engelsman die zijn bootje aan het opknappen is. Op ons gemak maken we de Gabber klaar voor vertrek, de dieseltanks zijn vol, het zoetwater is aangevuld, de was wordt gedaan, de voorraden eten aangevuld. Later in de week gaan we nog verse groente en fruit kopen. We verwachten niet dat we ons visum gaan verlengen volgende week, maar een vertrek datum hebben we nog niet.

    

.

041==180312==20:00UTC==Positie:=13=27,8N==016=37,7W==Oyster=Creek==

De Gabber is weer terug op de vertrouwde ankerstek nabij Denton Bridge in Oyster Creek. Als je voor de tweede keer ergens komt is er geen ontdekken en afwachten meer, maar vrolijke herkenning en terug zien. Met de verkoelende wind van zee lijkt de warmte hier meer mee te vallen dan in het binnenland. Toch is het gewoon ruim 35 graden, Ernie slaapt al een week in de kuip onder de klamboe. Om overdag af te koelen springen we regelmatig over boord, de open zee is circa 1000 meter verder op en brengt ieder getijde vers zee water in de creek. Zoet water is voorhanden dus afspoelen kan gemakkelijk. Onze trip op de Gambia rivier en de zijkreken van Jurunka, Bintang en Lamin waren de moeite waard. Op de Gambia hebben we weer veel dolfijnen gezien, ze zijn wat slomer dan de dolfijnen op zee en een slag groter. Vlak bij de ankerstek waar we onze peddel een week geleden verloren zagen we er op de terug weg een drijven. Snel de bijboot overboord, de buitenboord er aan, en met richting aanwijzingen van Ernie zette Erik de achtervolging in van de met de eb meestromende peddel die richting duisternis en open zee ging. Wij noemen het hier tegenwoordig "Peddel point" en geen Lamin of Dog point. Lamin Lodge, je moet er geweest zijn om er over te kunnen meepraten. Dus we bezochten ook deze onder zeilers bekende stek. Een goed beschutte ankerplaats met zelfs nu nog meer dan 15 boten, niet allemaal bewoond. Voor een koud pilsje en een maaltijd naar westerse normen kan je in de lodge terecht. Nu even niet want de tent was dicht. Het dorp Lamin is circa 15-20 minuten lopen. Hier zijn vele kleine winkeltjes en wat straat verkoop. Meer leven is er langs de asfalt weg, maar dat is nog even doorlopen. Vanaf de asfalt weg zijn er verzamel busjes die naar Serrakunda rijden. Wij geven de voorkeur aan Oyster Creek, het is er minder toeristisch en ook hier koud bier of frisdrank. Tevens maaltijden maar dan in lokale tentjes, vers brood nabij de dinghy landing. Prima verbinding met Serrakunda en Banjul op 5 minuten lopen. En ook hier geen gebrek aan vriendelijke en bereidwillige bootboys voor het aanleveren van vers water, brandstof, gas, vis, garnalen of wat je ook georganiseerd wilt hebben.

.

040==140312==12:00UTC==Positie:=13=19,0N==016=21,6W==James=Island==

De wandeling in de koele ochtend met Omar was een stuk aangenamer dan in de namiddag. De vogels waren actiever en de ochtend zon zorgde voor een betere licht val. Voor Omar is dit zijn achtertuin en hij wijst ons de vaste plekken van apen, grondeekhoorns en talrijke vogels, zo ook het gat in een grote Baobap boom met vele papegaaien. Op de terug weg kochten we in Bintang verse tomaten, Omar had al garnalen voor ons apart laten houden en bezorgde ook nog op verzoek papaya's. De water voorraad vullen we aan bij een van de vele dorps kranen, alles natuurlijk onder begeleiding van een groepje kinderen. Het blijft voor ons verbazend hoeveel kinderen en jonge moeders er zijn. "Hello how are you ?", "What is your name ?", een uitgestoken hand om die van jou vast te houden en met je mee te lopen, waar je naar toe gaat lijkt niet uit te maken. Als "Toubab" krijg je alle aandacht. Er wordt door jong en oud gevraagd om "sweeties", "football of "pencils" en "medicins". Een enkeling vertelt je zelfs dat het te koop is en hoeveel het kost in de dorpswinkel als je afwijzend reageert. Wij doen, als voorbij trekkende bezoekers, een bescheiden donatie in de vorm van 20 sets kleurpotloodjes, puntenslijpers, kleurplaten, 4 pakken schoolbord krijt en potloden aan de lokale overheidsschool. Het hoofd van de school komt onverschillig en afstandelijk over terwijl hij het woord over laat aan zijn deputy. Deze vertelt in het kort de belangrijkste doelen en aanpak van de school. Onderwijs voor de omgeving, kinderen komen tot 6km uit de omgeving naar school gelopen. Om de kinderen aan de school te binden wordt er voor eten gezorgd en zijn er huiswerk begeleidingsprogramma's. Ook de zorgen van de school krijgen aandacht; het dak lekt, schoolborden moeten een nieuwe verflaag hebben, lesboeken, huisvesting voor de leraren en zelfs de dagelijks schoolmaaltijd is niet gemakkelijk. Zijn verhaal benadrukt de grote verschillen tussen de werelden waarin we leven. We reizen zonder te werken van gespaard geld met ons eigen huis en alle gemakken bij ons in een omgeving waar de kleine uitgaven van vandaag en morgen niet met zekerheid gedekt kunnen worden met het inkomen, laat staan dat er sprake is van sparen. In de vele winkeltjes en straatverkoop punten probeert iedereen wat geld te maken. Hier koop men niet een pakje met 24 bouillon blokjes, dat is te veel geld tegelijk, de blokjes worden per stuk verkocht. Ook rijst, meel en andere producten zijn te koop in kleine hoeveelheden van slechts één maaltijd per keer. Met het getij mee en de wind van achteren varen we Bintang Bolon uit en liggen nu op anker bij James Island. Een klein eiland met de ruine van een fort uit vroeger tijden. Het fort is zelfs in handen van Nederlanders geweest. Bij de verdeling van Gambia en Senegal tussen de Engelsen en Fransen is afgesproken dat Gambia net zo breed mocht zijn als dat je met een kanon vanaf midden rivier naar beide oevers kon vuren. Zo'n kanon ligt nog tussen de fort resten op het eiland. Werd jarenlang de bevolking hier verhandeld ging dat na de afschaffing van de slavernij gewoon door met de verhandeling van hun land.

       

.

039==120312==21:00UTC==Positie:=13=15,2N==016=12,7W==Bintang==

.

We willen wel eens weten in welke maanden je hier in West Afrika last hebt van de Harmattan en slaan er onze Gambia/Senegal gids op na. Dat zijn de maanden Januari en Februari. Gelijk maar even doorlezen wat dan de heetste maand van het jaar hier is, en ja hoor dat is dus de Maart. We hebben een wandeling gemaakt door het grote dorp Bwiam en hebben daar in een van de vele winkeltjes brood gekocht. Bwiam ligt aan een goed geasfalteerde weg, een heel verschil met de wegen in Senegal. Omdat de oevers hier lang niet zoveel vogelleven hebben als in Senegal maar er volgens de pilot hier langs de kreek van Bintang Bolon op het land het meeste wildlife van Gambia zit willen we een wandeling op het land maken. Vroeg in de ochtend zijn we de rivier weer een stuk terug gevaren en we liggen nu voor het dorpje Bintang. De Horizon lag er nog voor anker en Jacqueline komt langs om te vertellen over een mooie wandeling die ze samen met een gids net hebben gemaakt. De Horizon vertrekt en wij gaan de wal op om te wandelen. We worden al opgewacht door Omar de gids maar we gaan liever eerst alleen de omgeving verkennen. Maar om hier alleen te lopen valt nog niet mee, vooral kinderen vinden het erg leuk om met je op te lopen. Maar uiteindelijk lukt het ons om met zijn tweeen in de bush te lopen. De zon is genadeloos heet dus na een 1,5 uur houden we het voor gezien maar we zagen papegaaien, parkieten, grondeekhoorn en apen in een prachtig landschap. Hoelang dit landschap met kustbos nog bestaat is de vraag. We kwamen meerdere plekken tegen waar houtskool werd gemaakt. De echte bomen worden dan gekapt en tot houtskool verwerkt, wat overblijft zijn de palmen, kaalslag en brandplekken. Gebruikten ze maar de solar cookers van het TiLOO project denk je dan. Na de wandeling zijn we wat wezen drinken in de Bintang Bolon Lodge een mooie stek aan het water met uitzicht op ons bootje. Morgenochtend gaan we samen met Omar nog een wandeling maken, dan is de temperatuur nog aangenaam en we willen graag nog meer zien.

       
       

.

038==110312==15:00UTC==Positie:=13=14,8N==016=05,3W==Bintang=Bolon==

Gister nacht werden we weer benauwd wakker van een droge stoffige Harmattan. De temperatuur loopt overdag in de kajuit op naar boven de 35 Celsius met een luchtvochtigheid van rond de 20%. Op de barometer wordt er steeds regen voorspelt maar het is al maanden geleden dat we dat voor het laatst hebben meegemaakt. Stoffig, droog en warm is het, niet echt een prettige omgeving. We verlangen naar helder tropisch water voor een verfrissende plons, maar ook dat zit er niet in met deze modderstromen waar we nu varen. En omdat veel in het leven een keuze is hebben we besloten niet verder stroom op te varen en de komende 2 weken te gebruiken voor het afbouwen van ons Afrika bezoek en voorbereidingen voor de overtocht naar de Cape Verden. Jurunka creek zijn we gister ochtend met de getij stroom mee nog een eindje op gevaren en nu liggen we ver in Bintang Bolon nabij het dorp Bwiam. Voor de liefhebbers zijn onze gevaren tracks te downloaden vanaf onze home page www.sy-gabber.nl, ga naar " doe het zelf" en kies daar "Waypoints and Tracks" uit de onderwerpen lijst. Voor de zeilers onder de lezers, de kaarten van CMAP zijn niet helemaal correct, voordat jullie denken dat met ons land te bezeilen is. Je kan de gpx bestanden ook bekijken in Google Earth (kies: Bestand - Openen en dan rechts beneden GPS selecteren) en deze lucht foto's zijn beter gedigigtaliseerd dan de zeekaarten op onze computer, de tracks volgen precies de kreken. Iedere avond hangen we de klamboe over de bimini zodat we muggen vrij in de kuip kunnen zitten en de kajuit ruim open kunnen houden om nog wat frisse lucht naar binnen te krijgen. Hier in het zoute water valt het gelukkig erg mee met de muggen maar ze zitten er wel. Tegen de malaria slikken we al een paar weken Lariam, stroom opwaarts in het zoete water zou je het binnen 5 dagen te pakken hebben was de verwachting van een Gambiaan.

   

.

037==090312==16:00UTC==Positie:=13=25,1N==016=13,2W==Jurunka=Creek==

Oyster Creek ligt al weer 2 dagen achter ons. We hebben deze goed beschutte ankerplaats gebruikt om proviand in te slaan, diesel op te toppen, gasfles vullen, en de water tanks af te vullen. Een en ander met assistentie van Bambu tegen een schappelijke vergoeding. Bij de lokale restaurantjes was het goed eten en drinken. Vooral ook door de goede en snelle verbinding met Banjul en Serrekunda lijkt ons deze anker stek geschikter dan het bekende Lamin lodge. Vanaf Oyster Creek zijn we met een tussenstop in Bajul doorgevaren naar Dog Island. In Banjul hebben we gewacht tot de stroming weer mee ging staan en kon Erik nog inkopen doen op de "Albert markt", een paar ingredienten voor een Gambiaans recept ontbraken nog. Op de markt wederom verbaasde blikken, een witte man die alleen boodschappen komt doen en opzoek is naar casasve meel en palmolie. Een van de groente dames vraagt waar ik het voor nodig heb. Om ebbeh te maken zeg ik, tja dat klopt zal ze gedacht hebben. Haar verbaasde houding naar een toerist veranderd en ze vraagt de man in de winkel achter haar in het Wolof mij aan de juiste spullen te helpen. 's-Avonds eten we bij de Horizon nederlandse patat en appelmoes met Gambiaanse ebbeh soep vooraf en een frisse salade van tomaat en komkommer. Bij het terug gaan naar onze boot ontdekken we dat er een roeispaan verdwenen is van onze dinghy. Al die tijd hadden we met moeite de roeidollen er uit kunnen krijgen en nu had deze roeispaan, vermoedelijk met hulp van de zwemtrap van de Horizon, zich zelf los kunnen frikken. Inmiddels liggen wij in Jurunka Creek en de Horizon is Bitang Bolong Creek ingeslagen, we zullen elkaar verder op de rivier wel weer ontmoeten en houden contact via kanaal 77. We lagen nog maar net of een visser kwam aan peddelen van een ochtend vissen op de rivier. We kochten 2 flinke vissen van hem en deelden onze ebbeh soep met hem. De beste man sprak geen woord engels. Jammer want we zijn wel benieuwd wat hij, als vermoedelijke kenner, van de ebbeh soep vond. Na proeven schonk hij de soep over in zijn eigen beker en vervolgde zijn weg. Of het om te profiteren van het laatste inkomende water was of om beleefd de soep te kunnen accepteren maar buitenzicht over boord te zetten omdat het hele slechte ebbeh was zullen we helaas niet weten. En we zijn natuurlijk ook benieuwd wat hij thuis verteld over deze ontmoeting.

.

036==060312==11:00UTC==Positie:=13=27,8N==016=37,7W==Oyster=Creek==

Onderweg naar het Solar Project TiLOO was Ernie gevallen. Op de dag zelf was het nog te doen, maar eenmaal terug aan boord begon de knie flink op te zwellen en was lopen pijnlijk. Om te herstellen zijn we daarom nog steeds in Oyster Creek in plaats van verder de rivier op te zijn gevaren. Van Jaqueline van de Horizon die verpleegster is kregen we de tip om 's-nachts, naar oud Chinees gebruik, de knie in te pakken in koolbladeren en een zwachtel. Overdag koelen we de knie met een natte washand. Inmiddels zijn we twee dagen verder en de rust, de koolbladeren en het koelen geven resultaat, de knie is een stuk dunner. Gister avond hadden de vissers, toeristenboot bemanning en eettentjes een BBQ georganiseerd voor de zeilers. We liggen hier met 4 bewoonde boten (Spaans, Zweeds, Nederlands 2x). Helaas kon Ernie niet mee de kant op en moest Erik voor twee eten. Een flinke barracuda, salade, garnalen, patat en een achtergrond muziekje van Djembe. Rondom een kampvuurtje ging de avond verder met veel getrommel, dans en zang. Er was slechts één Djembe trommel, maar op jerry cans en lege flesjes kan je ook muziek maken. De mannen hadden er plezier in, in het refrein van het gezang waren regelmatig de namen te horen van de zeilers. Dan wordt het tijd om je beste beentje voor te zetten voor ze nog meer gekheid met je maken in hun lokale taaltje, en zelfs Erik danste Afrikaans mee rond het vuurtje. Met het QCell UMTS abonnement hebben we ook het filmpje van het maken van Fish Bullet Stew op Youtube gezet, zie ons Youtube kanaal. Omdat we de kaart opgewardeerd hadden kregen we een weekend gratis bellen en 500 SMSjes binnen het QCell-netwerk, helaas slechts voor telefoonverkeer en niet voor data verkeer. Maar we kennen geen mensen die een QCell abonnement hebben.

.

035==030312==18:00UTC==Positie:=13=27,8N==016=37,7W==Oyster=Creek==

Zoals gezegd zijn we bij het Solar Project TiLOO in de leer gegaan voor Afrikaans koken en bakken op zonne energie. Van 9:00 tot 15:00 uur waren we lekker aan het kokkerellen in de keuken van het project onder begeleiding van Lisa en Fatima. We begonnen met de voorbereidingen voor zoet brood en cakes bakken en daarna groenten snijden en stampen voor een Afrikaanse "Fish bullet stew", visballen stoof schotel. Nadat al het deeg gemixed, gekneed en in vormpjes was gedaan was het de beurt aan de zon om de klus af te maken. Zie ons Youtube filmpje voor het hele verhaal en de recepten, Solar Project TiLOO - workshop. Een slimme constructie van een zwarte bak met glasplaten en een reflectie scherm van Alu-folie vormde de oven op zonne energie. De temperatuur in de oven loopt op tot 170 Celsius. Een prima temperatuur voor het bakken van brood en cakes. In het project maken ze ook droogtunnels, stevig plastic als een tunnel boven een langwerpige tafel, aan een zijde gaas aan de andere kant een computer ventilator die zijn stroom krijgt van een kleine zonnecel. Prima constructie voor het drogen van fruit (banaan, mango, kokosnoot) zodat het voor langere tijd bewaard kan blijven. Zie de site www.solarfood.de voor alle modellen. De visballen met pittige saus werden gemaakt van rauwe gemalen vis gemengd met groenten, kruiden (o.a. afrikaanse dilo bouillon blokjes en zakjes tak) en bloem. Alles natuurlijk na het snijden flink fijn stampen in de Afrikaanse keukenmachine, de pilo. De balletjes waren circa 4cm in doorsnee en werden gefrituurd in olie. Voor het frituren gebruikten we een houtskool vuurtje maar het indikken kon gemakkelijk op de parabool cooker. Door de wind werd de pan in de cooker te snel afgekoeld om te kunnen frituren, maar koken was geen probleem. Om half drie was de maaltijd klaar; visballen in stoofpot, witte rijst, gekookte casave/aubergine /pompoen/bittia-tomaat, witte kool en nog een groene dressing van gekookte bisaap bladeren ingedikt met okra poeder. Wij hebben enorm genoten van deze dag en gaan met meer kennis van zaken de lokale versmarkten weer op. Het schijnt dat je verse vis gewoon op de markt kunt laten malen met je meegebrachte groenten. Verbaasde blikken van Lisa en Fatima dat we dat niet wisten. Voor op zee hebben we een roerzeef waarmee het ook moet lukken. Wat ons betreft een absolute aanrader zo'n kookworkshop voor iedereen die Gambia bezoekt.

.

034==010312==18:00UTC==Positie:=13=27,8N==016=37,7W==Oyster=Creek==

Gisteren de weg geleerd, vandaag zelfstandig op pad. We hebben een boodschappenlijstje voor de versmarkt en de supermarkt. Op de versmarkt is het weer de vertrouwde drukte van honderden stalletjes en uitgespreide etenswaar op doeken op de grond. Er is een ruime sortering van allerlei lokaal verbouwde groente. Wij kopen, tomaat, komkommers, aubergines, fles pompoenen, pepers en uien. En iets wat we niet kennen maar gevraagd hebben hoe het klaargemaakt moet worden. Er is ook veel vis te koop, zelfs gerookte haring en kabeljouw, maar wij nemen een gerookte "catfish" mee. Catfish is de lokale naam van wat we een paar dagen geleden voor het gemak maar zee meerval noemden. Alle producten liggen gesorteerd kwa maat en kwaliteit bij elkaar in stapeltjes van ronde bedragen, 5-10-20 Dalasi (12-25-50 Euro cent). Bij de meeste groente vrouwtjes krijgen we het stapeltje mee, slechts een enkeling probeert meer winst te maken door inplaats van een stapeltje slechts 1 exemplaar te geven. We lopen van de versmarkt naar de Kairaba supermarkt in de gelijknamige avenue. Onderweg zien we reclame voor het Tiloo Solar project. We zijn dorstig en lusten wel een door de zon gebakken cake, want die verkopen ze in het restaurant volgens de reclame. We slaan de korte rondleiding af, we willen slechts even in de koelte zitten met een drankje. Morgen gaan we terug voor de lange rondleiding inclusief "cook your own traditional African meal with the power of the sun". Eenmaal aan boord proberen we alle voorraden weer op te bergen. De bergruimtes zijn de afgelopen 2 jaar eigenlijk continue aangevuld en we hebben vermoedelijk voor ruim 2 maanden eten aan boord. Erik gaat tijdens hoog water via een zijkreek naar het benzine station om diesel te halen, dat scheelt een stuk lopen met jerry-cans. Van Per hadden we gisteren vruchten gekregen van de Baobap boom. Als je het witte schuimige vruchtvlees oplost in water heb je een verfrissend drankje. Vruchten open breken, witte schuim eruit halen, in een pan doen met kokend water 5 minuten rustig laten koken en roeren zodat het schuim op lost. Eventueel hibiscus bloemen toevoegen en suiker, laten afkoelen. Zaden en draden verwijderen, het dikke sap wat overblijft verdunnen met bronwater. Koel serveren.

.