 | Net als toen we onderweg waren met de boot trekken we voor een wasje draaien een volle dag uit. Op een ankerbaai hoor je meestal wel van andere zeilers waar een zelfservice wasserij is. Maar nu moeten we zelfstandig opzoek. Gisteren hadden we hem nog gezien in het voorbij rijden, maar vandaag leken de glimmende roestvrijstalen wasmachines niet meer terug te vinden. Na dezelfde weg als gisteren op en neer te zijn gereden wilden we het bijna opgeven, maar plots zagen we ze staan de RVS beloftes van een makkelijk wasje draaien. Het waren anderen, maar het waren wasmachines ! Dat zoeken moet ons geen tweede keer overkomen dus toch maar eens op internet gezocht of er een "wasmachine app" is of zo. Gelukkig heeft de firma die de wasmachines plaatst een handige zoek functie op de website. Na toegang geven tot je locatie verschijnt er een lijstje met de dichtsbijzijnde machines. Dus als je omhoog zit met je wasgoed, kijk eens op Revolution wasmachines in Europa. Eergisteren namen we in een gehucht bij O Retiro do Faz Fato ongehinderd door enige detail kennis van de Portugese taal de "prato da dia". Dat is de dagschotel die in veel lokale tenten geserveerd wordt voor de arbeiders die hier in ruim 60% van de arbeidscontracten een lunchvergoeding krijgen. Een leuk stukje arbeidsrecht dat de lokale horeca stimuleert om oorspronkelijk en gevarieerd eten in traditie te houden. Op onze bestelling reageert de serveerster met het voorleggen van de keuzes die er zijn in het menu. Maar dat is teveel Portugees voor onze oortjes. Veel meer dan dat er twee keuzes zijn krijgen we niet mee, terwijl ze mogelijk het hele recept en de ingredienten uitlegt denken we. We besluiten ieder wat anders te nemen met het herhalen van de woorden waarmee ze ons te woord staat en het tel woord "una" en wijzend naar elkaar. Nadat de serveerster is vertrokken worden we aangesproken door een duitser die hier al 16 jaar woont, of we begrepen hadden dat we "kat" besteld hebben grapt hij. We lachen vrolijk en praten verder met hem over zijn leven in Portugal. Even later krijgen we goed gevulde borden, Erik geniet van gebakken lever, Ernie geniet ook maar krijgt haar bord van gevulde koolbladeren niet op. De hoeveelheid is een echte werkers maaltijd en het smaakt prima. We betalen voor twee gevulde magen, 4 flesjes drinken en een kopje koffie slechts รข‚¬ 20,25. |
.