013=290122=21:00UTC====Positie:37=20,18N==007=41,40W== Parque=Merendas=de=Bentho

Soms valt een camperplek tegen. Zo stonden we in Ameixial op een voetbalveld temidden van 10-tallen franse camperaars die hier langdurig bivakeren. Het voetbalveld wordt verbouwd tot een echte camperplaats, maar is nog niet af. Wel is er de mogelijkheid om riool- en grijs-water af te storten, een kraantje geeft water en de aanwezige electriciteitsdozen zijn als het ware gekraakt door de lang blijvers (of vroeg komers). Een wirwar van verlengsnoeren loopt naar de vele campers. 's-Middags wordt er jeu-de-boule gespeeld, en veel camperaars komen het voetbalveld niet af gedurende de dag.
Wij maken een wandeling naar overbijfselen van een prehistorische grafkamer, maar kunnen het niet vinden. Langs de weg staat nog een bord dat de struiken in wijst en verder zien we niets. De volgende dag rijden we naar onze beste plek tot nu toe, een pick-nick plek langs de rivier nabij Bentos.
Een dag eerder zijn we een Stupa gepasseerd, dat is een Boedistisch monument dat hier bij een Boedistisch centrum staat van "Associaso para a Paz no Mundo (= Vereniging voor Wereld Vrede)". Ben benieuwd of dit monument over 5000 jaar nog wel te vinden is.
We zijn altijd opzoek naar onze favoriete vogel, de Hop. Ernie spot hem in het voorbij rijden en stopt de auto, voorzichtig rollen we achteruit de heuvel af om dichterbij te komen. Een paar snelle foto's lukken voor hij wegvliegt. De hele route gaat door een dunbevolkt gebied en we slaan de boodschappen deze dag dus over.
Op de camperplaats staan we heerlijk alleen temidden van de natuur. Slechts de schaapsherder van het nabije Bentos komt tweemaal daags langs met zijn geiten en schapen. Erik probeert nog brood te kopen in Bentos en vraagt naar Pao (=brood) aan een vrouw in het dorp. Maar ze snapt er niets van. Na wat gebaren en herhalen wordt duidelijk dat de uitspraak van Erik op niets lijkt. Uiteindelijk snapt ze het, ze zegt (klik op het afspeelpijltje) en nog wat uitleg als "No" "ook morgen niet" "hier helemaal niet". Tja, in een dorp met 10 huizen is er natuurlijk ook geen klantenkring op te bouwen voor een bakker.




     




.

012=270122=21:00UTC====Positie:37=21,91N==007=57,51W==Ameixial=============

Dagelijks staat de zender aan in de camper om de positie te melden via het Winlink systeem. Ook de teksten van dit blog gaan via de zender de lucht in en belanden uiteindelijk op internet. Op de boot gebruikten we daar een Pactor-modem voor, nu gaat het via de geluidskaart rechtstreeks de zender in. We maken daarbij gebruik van VARA-HF modulatie, de overdracht snelheden zijn vergelijkbaar met Pactor-III. Het klinkt ingewikkelder dan dat het in gebruik is. De software doet alles voor je een USB-snoertje tussen computer en zender zorgt voor de rest. Als gebruiker typ je gewoon je tekst en verzend ze per email met het programma Winlink-Express.
We maken meestal contact met het Winlink station op de Canarische eilanden, EA8URF, dat zo'n 1102 kilometer van ons verwijderd is. We gebruiken zowel de 7Mhz als 14Mhz als frequentie. Hieronder een plaatje van hoe het computerscherm eruit ziet tijdens het verzenden/ontvangen van de email. Je kan zien dat we op 7.053kHz verbinding maken met EA8URF dat op 210 graden en 1102km van onze positie ligt. De verbindingssnelheid is van net 1000 bps naar ruim 2500 bps opgelopen, de overall verbindingssnelheid is 7315 bpm.
Een andere vorm van WeakSignal overdracht is FT8. De computer sampled de ontvangen signalen, bewerkt ze en decodeert ze naar leesbare tekens. De ontvangen signalen kunnen zo zwak zijn dat ze niet te horen zijn in de ruis, toch haalt de computer er nog overdraagbare tekst uit. Voor de radio-amateurs is het dan de sport om met een zo klein mogelijke zendvermogen toch nog een eind te komen. De WSPR desktop transmitter is een kleine complete zender die alleen in deze modes kan uitzenden. Simpel aansluiten op de computer, GPS en een antenne en hij maakt volledig automatisch QSO's (gesprekken tussen zendamateurs).
Het zijn natuurlijk meer "gesprekken" tussen computers en de gespreksstof is wel heel minimaal. Veel minder dan posities en ontvangstrapporten worden er niet uitgewisseld door de software. Op onderste plaatje kan je zien hoe we een verbinding maakten met LZ2KV, een station op 3081 kilometer afstand in Targovishte (Bulgarije). Op de computer klikte ik op zijn oproep voor contact (CQ LZ2KV KN33; CQ=oproep voor contact LZ2ZK=naam van station KN33=positie van station) daarna nam het programma het van me over met automatisch ingevulde "teksten" (LZ2KV PE2ENE IM57; PE2ENE ontvangt LZ2ZK op positie IM57) (PE2ENE LZ2KV -19; LZ2KV ontvangt mij met signaalsterkte -19) (LZ2KV PE2ENE R+02; LZ2KV ik ontvang je met signaal sterkte +2) (PE2ENE LZ2KV RR73; LZ2KV bedankt me en groet me voor het contact). Tja een praatje maken is leuker en dat probeert Erik meestal voor het ontbijt.







.

011=260122=21:00UTC====Positie:37=13,95N==008=10,88W== Alte=============

Net als toen we onderweg waren met de boot trekken we voor een wasje draaien een volle dag uit. Op een ankerbaai hoor je meestal wel van andere zeilers waar een zelfservice wasserij is. Maar nu moeten we zelfstandig opzoek. Gisteren hadden we hem nog gezien in het voorbij rijden, maar vandaag leken de glimmende roestvrijstalen wasmachines niet meer terug te vinden. Na dezelfde weg als gisteren op en neer te zijn gereden wilden we het bijna opgeven, maar plots zagen we ze staan de RVS beloftes van een makkelijk wasje draaien. Het waren anderen, maar het waren wasmachines !
Dat zoeken moet ons geen tweede keer overkomen dus toch maar eens op internet gezocht of er een "wasmachine app" is of zo. Gelukkig heeft de firma die de wasmachines plaatst een handige zoek functie op de website. Na toegang geven tot je locatie verschijnt er een lijstje met de dichtsbijzijnde machines. Dus als je omhoog zit met je wasgoed, kijk eens op Revolution wasmachines in Europa.
Eergisteren namen we in een gehucht bij O Retiro do Faz Fato ongehinderd door enige detail kennis van de Portugese taal de "prato da dia". Dat is de dagschotel die in veel lokale tenten geserveerd wordt voor de arbeiders die hier in ruim 60% van de arbeidscontracten een lunchvergoeding krijgen. Een leuk stukje arbeidsrecht dat de lokale horeca stimuleert om oorspronkelijk en gevarieerd eten in traditie te houden. Op onze bestelling reageert de serveerster met het voorleggen van de keuzes die er zijn in het menu. Maar dat is teveel Portugees voor onze oortjes. Veel meer dan dat er twee keuzes zijn krijgen we niet mee, terwijl ze mogelijk het hele recept en de ingredienten uitlegt denken we. We besluiten ieder wat anders te nemen met het herhalen van de woorden waarmee ze ons te woord staat en het tel woord "una" en wijzend naar elkaar. Nadat de serveerster is vertrokken worden we aangesproken door een duitser die hier al 16 jaar woont, of we begrepen hadden dat we "kat" besteld hebben grapt hij. We lachen vrolijk en praten verder met hem over zijn leven in Portugal. Even later krijgen we goed gevulde borden, Erik geniet van gebakken lever, Ernie geniet ook maar krijgt haar bord van gevulde koolbladeren niet op. De hoeveelheid is een echte werkers maaltijd en het smaakt prima. We betalen voor twee gevulde magen, 4 flesjes drinken en een kopje koffie slechts รข‚¬ 20,25.


  



.

010=230122=21:00UTC====Positie:37=20,18N==007=41,40W== Parque=Merendas=de=Bentho

Om de 2-3 dagen verkassen we met onze "woonwagen" of buscamper zoals sommigen hem noemen. Hollanders als we zijn zoeken we altijd een gratis overnachtingsplaats. Naast Hollanders zijn we ook nog redelijk gezagsgetrouw, ja ze bestaan, dus we proberen op legale of gedoog plekken te staan. Met de app Campercontact zoeken we in het gebied dat we willen bezoeken en filteren dan op gratis. Meestal is er dan altijd nog wat keuze. Na het lezen van de reviews kiezen we de beste naar onze smaak. Vervolgens worden de vermelde coordinaten of adres gegevens overgezet in de route planner app Waze en ook in het "offline" landkaarten programma OsmAnd (Openstreetmaps Android). Vandaag was het goed dat we ook off-line onze weg konden vinden want regelmatig was er geen dekking door een mobile netwerk. We reden door een bergachtig gebied met stijle hellingen en kronkel wegen ten noord-oosten van Tavira. Uiteindelijk kwamen we toch waar we heen wilden, de pick-nick plek langs de rivier de Odeleite nabij Bentos.
Ons "unlimmeted" abonnement bij T-mobile kent helaas Europese grenzen. Buiten Nederland hebben we een beperkt abonnement, in Portugal is het goed voor 26Gb. Omdat we regelmatig TV-kijken via internet is het opletten wat we doen. Gisteren zaten we kort TV te kijken bij hoge resolutie, dan vliegen de Mb's er door. Bij NPO-plus kan je de resolutie instellen, voor op de laptop is een beeldkwaliteit van 360p goed genoeg, standaard krijg je 1080p aangeboden. Via Ziggo-Go wordt de beeldkwaliteit automatisch laag gehouden.


     



.

009=210122=21:00UTC====Positie:37=05,58N==007=53,81W==Estoi===================

In Estoi bezoeken we de romeinse villa, "Villa Romana de Milreu". Deze opgravingssite laat prachtig zien dat we voortbouwen op het verleden. Wat ooit begon als een villa in de Romeinse tijd (omstreeks het jaar 100), werd vervolgens een christelijke kerk (omstreeks 500), een islamitische moskee (omstreeks 800), vervolgens een ruine (omstreeks 950) en uiteindelijk een boerderij (omstreeks 1500). Pas in 1877 ontdekte een archeoloog de historie van deze boerderij. Een serie van opgravingen volgde door de jaren heen. Nu is er een mooi museum gemaakt die de ontstaans geschiedenis beschrijft.
Er zijn meerdere vloeren en wanden met mozaiken teruggevonden en de fundamenten van alle gebouwen zijn terug te zien in het landschap. De boerderij is aan de buitenzijde in oude glorie hersteld (witte gebouw op foto hieronder), maar bij binnenkomst zijn de vloeren opengewerkt en afgegraven tot op de romeinse tijd. Hierdoor is de oude indeling en een aantal mozaiken weer zichtbaar.
Gisteren maakten we nabij Alte nog een korte wandeling, althans dat was het plan. We bezochten het dorpje Alcaria do Joao. Door de hoeveelheid blaffende en loslopende honden besloten we om door te lopen inplaats van dezelfde weg terug te nemen. Op de kaart had Erik een doorsteek gezien naar de asfaltweg. Helaas stond het 2 meter hoge hekwerk langs de weg niet op de kaart. We konden dus weer door de sinaasappelboomgaard terug de heuvel op en langs de honden. De korte wandeling werd ruim 8km ! De kip piri-piri smaakte daarna prima.

     


.

008=190122=21:00UTC====Positie:37=13,95N==008=10,88W==Alte====================

Op de camperparkeerplaats bij Alferce maken we een praatje met andere camperaars. Het zijn Maatje en Peter, ze zijn al sinds november op pad en hebben een reisdoel. Ze zijn op zoek naar "Megaliten", dat zijn grote monumentale stenen zoals Menhirs, maar eigenlijk vinden ze alles uit de oude oudheid de moeite waard om te (be)zoeken. Al snel krijgt Erik van Maatje bij de koffie tips en locaties die het bezoeken waard zijn. Vandaag zijn we een wandeling gaan maken langs de Rota dos Menires nabij Sao Bartolomeus de Messines.
De 7,7km lange route is een rondloop pad langs verschillende "Megaliten" en "Necropoles" (graftombes) uit een periode van 4500 tot 6000 voor het begin van onze jaartelling. De Menhirs staan keurig langs het pad, maar naar de graftombes is het regelmatig zoeken. Ze zijn vanaf het hoofdpad met een pijl naar het struikgewas aangegeven. Een serie van zig-zag paadjes, gemaakt door bezoekers die ons voor gingen, brengt ons uiteindelijk bij de tombes, maar we vinden ze niet allemaal terug. Wonderlijk dat overblijfselen uit deze vroeg Europese geschiedenis niet beter gemarkeerd en beschreven worden. Ze maken deel uit van een Europees erfgoed en zijn ouder dan de Egyptische pyramiden.
Vandaag lijkt het alsof er meer bloemen in bloei staan. De amandelbloesems kleuren het landschap soms zacht roze en de narcissen staan nu ook her en der in bloei. We vinden zelfs een bloeiende orchidee, het is er een uit het geslacht van Ophrys, de spiegel orchideen. We houden het op de "bruine orchis" Ophrys fusca.
Ook komt de vertakte Asphodel (Asphodelus ramosus) regelmatig in bloei. Deze plant wordt al door de griekse dichter Hesiodos genoemd. In zijn gedichten groeien de planten in de hel en dienen ze als voedsel voor de doden. In Griekenland worden de planten nog altijd bij graven geplant. Op vochtige plaatsen vinden we de "Papier witte narcis" (Narcissus papyraceus) het plantje ziet er leuk uit maar stinkt helaas behoorlijk.

        
     
        


.

007=170122=21:00UTC====Positie:37=20,08N==008=29,28W==Alferce===================

We zijn voor een paar dagen neergestreken in Alferce, een klein dorpje nabij het meer bekende Monchique. De voorzieningen zijn hier geweldig. Gratis parkeerplek, water, BBQ, bankjes, mogelijkheden voor afstort riool- en grijswater en in het dorp is een klein openbaar zwembad. Voor dat laatste vinden wij het nog wat te koud.
's-Nachts horen we regelmatig het roepen van bosuilen, als je op de foto hiernaast klikt hoor je onze geluidsopname. Het zijn twee uilen die op elkaar reageren. Overdag maken we wat wandelingen in de buurt, dat is flink stijgen en dalen dus grote afstanden maken we niet. De bossen zijn allemaal aangetast door de flinke bosbranden die hier waren in 2018. Overal zien we zwart geblakerde stammen of afgebrande stompen. De kleine struiken groeien weer alsof er niets gebeurd is en ook de kurkeiken staan volop in blad ondanks hun zwarte basten. Her en der komen we huisjes tegen, eerst denk je een verlaten bouwval, maar het zijn allemaal huizen met brandschade. Aan de muren zie je geen roet meer, waarschijnlijk er af gespoeld door de regen, maar de ingestorte daken laten nog resten zien van zwart verkoolde balken. Langs de weg vallen ons nu ook plots de verbrande verkeers borden op, slechts verblakerde verfresten verraden dat het ooit een verkeersbord was.
Deze morgen kwam er een klein oud Portugees busje aanrijden, Erik dacht eerst een lokale camperaar. Maar nee, het was een vrouwtje dat vers brood kwam bezorgen. Het brood is zonder bakvorm gebakken, een traditionele "Pao Alentejano", de vorm is een grote bol met nog een knobbel er boven op. De korst is knapperig hard en het deeg luchtig.



     
     


.

006=130122=21:00UTC====Positie:37=07,57N==008=31,50W==Ferragudo=================

We trekken nog niet richting Spanje, de temperaturen in de Algarve zijn aangenamer en we hebben de tijd. Gisteren was Erik zelfs even virtueel in Nederland. De studenten van de hogeschool Aeres, die hij deze zomer begeleide bij hun onderzoek naar de biodiversiteit op het volkstuinpark, gaven een presentatie over hun onderzoek op school. Voor de studenten was de presentatie een examen onderdeel en daarom kon deze symposium dag voor hen wel doorgaan ondanks de beperkende Corona maatregelen. Helaas zonder fysiek publiek, maar online was het ook te volgen. Het was goed om te zien hoe een hele opleiding jongeren enthousiast over biologisch veldwerk presentaties hield. Binnen het thema "Beheren of beheersen van de Natuur" waren er 6 presentaties, in 3 andere zalen waren parallel nog eens 19 presentaties.
Erik volgde de presentatie op de parkeerplaats van de supermarkt Continente via de als "hotspot" ingestelde mobiel op zijn laptop. De tijden zijn veranderd, vroeger gingen we voor internet naar een cafe of self-service wasserij.
Ook de zelf-service wasserijen zijn veranderd, tegenwoordig vind je overal keurige grote machines nabij benzine pompen of grote supermarkten. Terwijl Erik het symposium volgt doet Ernie de was bij zo'n serie self-service machines.
Nabij Tavira overnachten we op een kleine parkeerplaats aan de rand van het dorpje Sta.Luzia. We staan er met nog 5 campers semi illegaal, maar niemand tot overlast. Aan de overkant van de weg begint de boulevard richting dorp met tal van restaurantjes en lege toeristen accomodaties. Het is laag seizoen en Corona dus erg stil, maar zomers zal het hier een drukte zijn met badgasten voor het 11km lange strand van Praia de Ilha de Tavira. Boven de deuren van de huizen zien we veel afbeeldingen van Sta.Luzia. Gelukkig is het straatbeeld en het tegelwerk lieflijker dan het verhaal waarom Luzia een heilige werd. Ze weigerde als Christen meisje te trouwen met een heiden, ze verdeelde haar bruidschat onder de armen en wees haar aanbidder af. In haar tijd was het nog gebruikelijk om mensen te vervolgen op grond van hun levensovertuiging. Helaas voor haar waren de Christenen toen in de minderheid. Na een paar wonderen zoals; met een ossenstel niet uit de rechtzaal te slepen en niet in de fik te krijgen ondanks de aangesjouwde takkenbossen vond ze toch de dood door een zwaardsteek door de hals. Het meisje was echt vasthoudend in haar overtuiging geweest, al eerder had een heiden haar ten huwelijk gevraagd, ze had van die mooie ogen complimenteerde de jongeling haar. Daarop stak ze haar ogen uit en liet die bij de heiden brengen, "meer dan dit krijg je niet van me", desondanks bleef ze toch nog ziende door het leven gaan. Alles naar waarheid doorverteld sinds het jaar 290 na Christus. Daarom zie je in de afbeelding een zwaard liggen en op het schaaltje in haar hand liggen d'r ogen.
Ze is wel de enige heilige die terug te vinden is in het geloof van de de Lutherse gemeenschap in Scandinavie. Daar brengt ze het licht terug ten tijde van de winter zonnewende en het Joelfeest. Als ze wist dat ze tegenwoordig nog zo verbonden is met heidense riten zou zich in haar graf omdraaien, ook al liggen haar botten als relikwien verspreid over meerdere kerken in Europa.

   


.

005=110122=14:00UTC===Positie:37=13,95N==008=10,88W==Alte======

Via de campercontact app vinden we een camper parkeerplaats vlakbij Alte. Het uitzicht is prachtig naar het zuiden over de heuvels die begroeid zijn met sinaasappel bomen. Het dorpje zelf ligt op loop afstand en beneden in het dal is de verfrissende waterval van Alte. Het dorp is bekend om zijn bron en de daaraan gebouwde waterwerken. Vroeger als badplaats en zoetwater voorziening, tegenwoordig een plek voor verkoeling in de zomer. In het dorp is een soort van gracht gemaakt met sluisschotten waarmee het water niveau geregeld kan worden. Nu in de wintermaanden stroomt er maar een smal beekje door het dorp en is het rustig. De parkeerplaats ,waar we met de camper staan, doet vermoeden dat het een drukte van belang is in de zomermaanden. Er is plaats voor meerdere autobussen.
In het dorpje is het geboorte huis van de dichter "Candido Guerreiro" en je kan er een wandeling maken langs de plaatsen die hem geinspireerd hebben.

   

       


.

004=090122=21:00UTC===Positie:37=07,57N==008=31,50W==Ferragudo======

Na de koffie hebben we afscheid genomen van Ed en Sophia en trekken we op ons gemak verder. Na het servicen, water tanken en grijs (gootsteen) en zwart (toilet) water lozen, van de camper appen we met Jacob van de volkstuin die hier in de Algarve een huisje heeft. Voor morgen staat er een ontmoeting op het programma.
Nu staan we langs het strand bij Ferragudo. Het is een semi illegale standplek. Er staan wel meer dan dertig campers verspreid over de vlakke stukken die er te vinden zijn, waaronder veel Nederlanders. De Portugezen gebruiken dit gebied als parkeerplaats bij strandbezoek of als ze gaan vissen. We stappen zo vanuit de camper het strand op en zien de geankerde zeilboten liggen en de visboten die af en aan varen. De ondergaande zon straalt de laatste warmte de geopende camperdeur binnen.
De laatste nachten daalt de temperatuur in de vroege ochtend tot onder het vriespunt, dus het kacheltje gaat weer regelmatig aan. We hebben de gasfles daarom vandaag helemaal gevuld. De drukmeter van de fles stond in het rood, maar hoeveel gas er dan nog in de fles zit wisten we niet. Dat kon nooit veel zijn dachten we, dus opende we de kraan van de gasfles om hem helemaal leeg te laten lopen. Oeps er zat dus nog wel een aardige voorraad in. Een kwartier lang sissen en een bevroren fles waren het resultaat. Ook goed om te weten dat we dus nog wel een tijdje vooruit kunnen met een meter in het rood. Een ander voordeel was dat we nu met een gerust geweten 20 liter gas konden tanken.



.