091=201014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

Regelmatig maken we reclame voor boten die te koop zijn. Meestal zijn het zeilboten van familie of vrienden, deze keer is het een echte motorboot (McGruer, 19m) van een zendamateur.
De radio hobby brengt je in contact met mensen over de hele wereld en meestal gaan er jaren voorbij voor je elkaar in het echte leven ontmoet en nog vaker ken je de andere zendamateurs alleen maar van "praten" in radionetjes of toevallige "ontmoetingen" door het beantwoorden van een "CQ-oproep" (algemene oproep).
De voormalige eigenaar van dit prachtige motorschip was enthousiast deelnemer aan het Nederlands Maritiem Radio netje dat dagelijks wordt gehouden om 13:00 Nederlandse tijd op 14.320 USB. Ook ik meldde me regelmatig in bij Chris (PA3GZK) en luisterde naar verhalen van zeilers, motorbootvaarders en camperrijders in het Middelandse zee gebied en van Scandinavie tot de Canarische eilanden. Een andere inmelder was PA0MHK die toen met zijn boot in de Middellandse zee aan het rondvaren was. En nu liggen we in het Spaanse water naast de boot van zijn zoon, de True Blue met Ton en Dominique. Spijtig genoeg is vader overleden en vandaar dat de boot te koop is.
Voor wie opzoek is naar een varend woonschip met een nautische uitstraling is dit een uitgelezen kans. Gewoon om in Nederland te wonen of het ruime sop te kiezen naar onbekende verre bestemmingen. De boot is zowel volledig ingericht om comfortabel op te wonen als voor geriefelijke vaartochten, klik hier, www.sy-gabber.nl/McGruer, voor meer details.
En hoort zegt het voort; share, like, retweet etc..

.

090=171014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

Tijdens een heerlijk etentje bij de Pirate-bar namen Joop en Ria afscheid van ons, hun vakantie zat erop. De week erna hebben we niet stil gezeten maar serieus werk gemaakt van het oplossen van het warm lopen van de motor. Ton van de True Blue is kenner bij uitstek van motoren en ook van onze Bukh, dus we vroegen hem om de kop eraf te halen voor inwendig onderzoek.
Na het lichten van het kleppendeksel was de oorzaak al duidelijk. Aan de binnenkant zat een smeuige grijze pasta, dat was een menging van koelvloeistof en olie, er moest dus een lekkage zijn in de koppakking. Bij onze laatste motor manouvre hadden we flink gas gegeven om een bocht te draaien, dit was vermoedelijk de genade klap voor de pakking, die nu ook koelvloeistof naar de olie kant ging lekken. De afgelopen maanden waren het slechts uitlaatgassen die naar het koelvloeistof circuit lekte. Hierdoor warmde de koelvloeistof extra op, het teveel aan gas kon via het overdrukventiel in het expansie vat makkelijk ongezien verdwijnen. Resultaat was een warm lopende motor.
Gelukkig hebben we veel reserve onderdelen bij ons, zo ook een reserve koppakking. In een uurtje sleutelen door Ton was de kop eraf en kregen wij als huiswerk het schoonmaken van de vlakken waar de koppakking tussen zat. De volgende dag kwam Ton weer om de motor in elkaar te zetten. We hebben nu als huiswerk gekregen de motor minimaal 20 uren te laten draaien zodat de kop nogmaals kan worden nagetrokken. We gaan goed opletten hoe Ton het allemaal doet want we zullen in de toekomst zelf de kop jaarlijks natrekken en ook de kleppen stellen.



.

089=101014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

Nog voor tienen sluiten we aan in de rij van mensen die een gasfles moeten vullen. We verdelen onze gasflessen (2 van de True blue, 2 van de Jacuzzi en 1 van ons) onder elkaar zodat we keurig aan de regels, twee flessen per persoon, voldoen. Nummer 23 wordt gevuld terwijl wij nummer 38,39 en 40 hebben. Gelukkig is het een snel en efficient systeem waarmee gevuld wordt, snelkoppelingen, automatische afslag, 3 verschillende flesaansluitingen, 2 vulstations en weegschalen. Onze flessen hebben wat meer aandacht nodig. Ze worden gevuld totdat uit de iets los gedraaide ontluchtings dop vloeibaar gas stroomt. Zo vol hebben ze nog niet eerder gezeten en het leuke is dat alles een eenheids prijs heeft. Onze flessen van 16 en 10 pond gaan door voor BBQ flessen en een vulling kost ANG 24,80 ($13,50). Klaar terwijl je wacht en aanzienlijk (30 euro) goedkoper dan op de marina in Bonaire.
De gevulde gasflessen geven we weer af op de haven zodat we de rest van de dag veilig over het eiland kunnen rijden. We gaan koffie drinken bij Karakter, een mooi gelegen strandtent met lekkere koffie. We kletsen op ons gemak en maken er een kalme dag van. In de namiddag gaan we nog even bij immigratie langs voor een stempel in Erik's zijn paspoort, dat waren ze vergeten te zetten ontdekten we deze week. Erik weet nog een lekkere smoothie (verse vruchten sap) tent langs de Caracasbaai weg. 's-Avonds eten we mee met de zeilershap bij de Pier.



.

088=101014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

Een weekje Curacao is kort dus we hebben een druk programma. We rijden via het natuurpark "Shete Boka" naar de westpunt van Curacao. Maar we stoppen eerst nog bij een klein museum "het huisje met het maistakken dak". Het is een oorspronkelijk slavenhuisje waar de bewoonster, die zelf is opgegroeid in het huisje, vroeger rondleidingen gaf en vertelde over haar familie die daar woonde. Nu worden de rondleidingen verzorgd door een aantal dames van het Tula museum. Bij ieder landhuis stonden vroeger 50-200 slaven woningen, nu zijn er nog maar een paar in orginele staat over die door monumentenzorg worden gerestaureerd en onderhouden. Het museum gaat vooral over de levenswijze van de ex-slaven na de slaventijd die op eenvoudige wijze in hun eigen bestaan moesten voorzien. Want de landhuizen en plantages raakten snel in verval toen door de afschaffing van de slavernij de gratis arbeid kwam te vervallen.
In het natuurpark lopen we langs de kust naar een aantal natuurlijke inhammen (boca's) waar de golven indrukwekkende spuiters maken. Een van de boca's heet Boca Pistol omdat de golven met een knallend geluid in de nauwe inham spoelen en een mooie fontein water maken. We komen behoorlijk verhit retour auto en rijden genietend van de airco naar de andere boca's en een aan zee grenzende grot.
De lunch gebruiken we bij Jaaanchi in Westpunt, Joop neemt leguaan als lunch en Erik een combi van leguaan en zeeslak. De dames houden het bij de meer vertrouwde zeebaars, garnalen en kip. Eten bij Jaanchi duurt altijd langer dan je denkt en pas tegen drieen rijden we retour Willemstad. We komen te laat bij het gasvulstation, dus ons uitje voor de volgende dag is bekend.



.

087=091014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

We hoorden enthousiaste verhalen van de Rafiki over de struisvogelboerderij dus die hebben we ook bezocht. En inderdaad de moeite waard. Met een open vrachtwagen rijden we langs de verschillende veldjes waar struisvogels gehouden worden. Bij ieder veldje is er tekst en uitleg over de struisvogels en het kweken van de dieren. In het wild is het eierlegseizoen twee weken omdat de eieren bebroed worden door het mannetje. Op de boerderij worden de eieren bij de dieren weggehaald en kunstmatig uitgebroed. Op die manier wordt het legseizoen verlengd en is de productie aan eieren en kuikens veel hoger dan in de natuur. Een geslachte volwassen struisvogel levert 45 kg biefstuk en 150 kg verwerkbaar vlees op en een struisvogel ommeletje weegt 700 gram. De gids heeft regelmatig vrolijke verhaaltjes en dat maakt de tocht leerzaam en amusant. Erik staat tot slot nog op een struisvogelei (zie foto)
Na de struisvogelboerderij drinken we wat fris bij Picara. Terwijl we van de verfrissing genieten zien we dat de lunch wordt voorbereid en ondanks dat het net twaalf uur is sluiten we aan bij de groeiende rij klanten. Ons "weg restaurantje" blijkt een goed lopende afhaal lunch gelegenheid te zijn met smakelijk eten.
Voor de middag staat er een bezoek aan de grotten van Hato op ons programma. De rondleiding van 14:00 uur halen we net en de gids praat ons bij over de geologie van Curacao en het ontstaan van de grotten. We wandelen over de "Indian trail" en hebben daarna dringend afkoeling nodig in de vorm van een ijsje. De uitbaatster heeft 35 jaar in Nederland gewoond en is nu weer terug in haar Curacao. Helaas blijven haar kinderen achter in Nederland voor opleiding en werk, een weekje tropen vakantie is prima voor ze maar ze zijn meer thuis in Nederland. Moeders is bij vlagen nergens thuis, verlangend naar de kinderen in Nederland als ze in Curacao is of verlangend naar de warmte en haar thuisland Curacao als ze bij de kinderen in Nederland is. Het is een bekend verhaal dat we regelmatig gehoord hebben als we met de mensen op Curacao, Bonaire of Suriname praten.
       



.

086=081014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

Leven we gebruikelijk met "één klusje per dag" en "een uitje per week" de dagen met Joop en Ria zijn aangenaam vermoeiend en ondernemend. De week begon met een rondje langs douane en immigratie om in te klaren. Bij immigratie was er een stroom uitval en of we later op de dag konden terug komen. Geen probleem genoeg te doen in Willemstad.
Een kopje koffie drinken met uitzicht op de pondjesbrug, een bezoek aan Kura Hulanda. Dat laatste is een groep van gerestaureerde huisjes dat in gebruik is als restaurant, conferentieoord en museum. In de gidsen wordt het vaak beschreven als een museum over de slaventijd. Maar we waren aangenaam verrast door de verzameling van mooie cultuur historische objecten uit het oude Mesopotamie (Irak, Iran) en uit west Afrika. De fragmenten uit de verslagen van een slavenhandelaar, die gebruikt werden als commentaar bij objecten, schilderijen en tekeningen uit die tijd, waren ontstellend om te lezen. Zie ook de tekst van de advertentie. De zaal over de rassenstrijd in de USA moet menig Amerikaan het schaamrood op de kaken geven omdat dit nog maar zo een recent verleden is.
Bij het bezoek aan de Mikvé Israel-Emanuel synagoge ontdekken we dat de oprichters van het bekende Madurodam van oorsprong uit Curacao komen. Ze zijn het miniatuur park begonnen ter nagedachtenis aan hun zoon die in de tweede wereld oorlog omkwam. De synagoge in Willemstad is de oudste op het westelijk halfrond die nog altijd in gebruik is. We verbazen ons er over dat er geen verwijzingen zijn naar de oudste synagoge waarvan we de resten bezochten op Jodesavanne in Suriname, misschien is een verleden als slavenhouder niet zo populair in Curacao ?
   



.

085=051014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

Natuurlijk gaan we ook zeilen met z'n viertjes. Joop en Ria zijn zelf ook zeilers dus dat maakt het gemakkelijk. Donderdags varen we langs de kust van Bonaire met halve wind naar een mooringboei. De wind staat stevig door met een ruime 5 tot 6 Bft, in een uurtje zeilen zijn we al bij Punt vierkant, hier buigt het eiland wat oosterlijker en staat de wind meer op de kust. We gaan de kleine kaap niet voorbij en zoeken een mooring boei die beschut ligt.
Voor de verkoeling brengen we een bezoek aan de vele vissen onderwater, lunchen op ons gemak en in de namiddag zetten we weer koers naar Kralendijk. 's-Avonds halen we chinees en eten aan boord. De volgende dag is het uitklaren bij de douane en immigratie. Omdat Joop en Ria met ons meevaren naar Curacao moet de bemanningslijst worden aangevuld en worden zij ook "uitgestempeld" in hun paspoort met een afbeelding van een boot in het immigratie stempel.
De tocht van Bonaire naar Curacao is voor de wind en met snelheden van tussen de 3,5 en 5,6 knoop gaat de tocht voorspoedig. Kort voor Curacao krijgen we toch nog een tropische stortbui over ons heen, de regentijd is aangebroken. In het Spaanse water kunnen we nagenoeg op dezelfde plek ankeren als die we verlaten hadden. We veranderen de Gabber weer van een zeilboot in een drijvend huisje. Drinken gezamenlijk een verfrissing op de geslaagde zeiltocht en daarna brengen we onze opstappers naar de oever die opzoek gaan naar hun nieuwe appartementje op Curacao.
   



.

084=051014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

. Samen met Ria en Joop verkennen we voor een tweede keer het noordelijk deel van het eiland. Deze keer rijden we langs de zuidkant langs de kust. Het is een eenrichtings weg langs de vele duikstekken, er staan zelfs bordjes om te waarschuwen voor overstekende duikers. Aangekomen bij het natuurpark Slagbaai ontdekken we dat we onze duikpenningen mee hadden moeten nemen als entree bewijs (lokale prijs $15,-; niet ingezetenne $25,-). We besluiten Slagbaai de volgende dag dan maar te bezoeken en gaan via nieuwe wegen retour Kralendijk. Onderweg zien we regelmatig Caribische parkieten die van de cactussen eten. In Rincon stoppen we voor een vroege lunch. Joop en Erik nemen een geitenstoof en Ernie en Ria een kippestoof, het smaakt allemaal prima.
De volgende dag zijn we op tijd bij park Slagbaai en genieten van een 4 uur rondrit door het park. De wegen zijn onverhard en soms met een flinke helling, maar met rustig rijden lukt het Joop om het kleine autootje veilig over alle hobbels heen te krijgen. Anders dan buiten het park ligt er hier geen rotzooi in de berm en rijdt je echt door de natuur. Regelmatig zijn er uitzichtpunten of bezienswaardigheden.
Helaas is het landhuis Slagbaai gesloten in verband met renovatie, een sanitaire stop kan wel maar het vocht aanvullen met een verkoelend drankje kan niet. Terug in Kralendijk doen we ons te goed aan een lekker ijsje bij de plaatselijke Italiaanse ijstent.

       


.

083=051014==12:00UTC=Positie:12=04,9N==68=51,8E==Spaans=water=Curacao=====

Waren we een paar dagen geleden nog benieuwd naar hoe vaak de gasprijs over de kop gaat als je je fles in de Marina van Bonaire laat vullen. Nu we het weten willen we het niet geloven. De prijs gaat ruim 8,5 keer over de kop. De vulling van onze 16 Lbs (pond) fles kost $ 56,- wordt Erik gemeld door de slechts Engels en Spaans sprekende balie medewerker in dit stukje Nederlands koninkrijk. Het is een van de vele gastwerkers uit Colombia/Venazuela/Peru, terwijl er heel wat eilanders van de voedselbank leven omdat ze geen werk hebben. Verbouwereerd stamelt Erik nog dat deze vulling op de lokale markt slechts $6,53 zou kosten. "Sorry this is the price of my boss" en hij laat het briefje zien dat op de toonbank staat. Erik, als geprikt door een cactus, "this is criminal, this is no service !", en hij laat $25,- op de toonbank achter. Na overleg met Ernie toch maar de rest betaald, het zijn tenslotte criminelen dus je weet maar nooit. De balie medewerker verteld, in de discussie met Erik, lachend dat hij inderdaad voor een 100 ponds gasfles veel minder betaald dan het 16 ponds flesje dat afgerekend moet worden. Een bezoekende Amerikaan doet er nog een schepje boven op, I'm happy with the service of the marina, Erik wil hem graag nog blijer maken en vraagt of hij dan ook onze fles wil betalen. Maar voor die eer bedankt de Amerikaan, hij vindt het gedrag van Erik niet fatsoenlijk.
Inderdaad daar draait het hier om op de door rijke toeristen bezochte Caribische eilanden. Een groot deel van de toeristenindustrie en lokale bevolking heeft ontdekt dat je onbeschoft veel kan vragen. Ze rekenen op je fatsoen dat je betaalt en komen zo weg met een dubbel prijsstelsel (voor eigen inwoners en buitenlanders) in eettentjes, markten voor uitstapjes, musea, natuurparken, etc..etc..




.