| We trekken nog niet richting Spanje, de temperaturen in de Algarve zijn aangenamer en we hebben de tijd. Gisteren was Erik zelfs even virtueel in Nederland. De studenten van de hogeschool Aeres, die hij deze zomer begeleide bij hun onderzoek naar de biodiversiteit op het volkstuinpark, gaven een presentatie over hun onderzoek op school. Voor de studenten was de presentatie een examen onderdeel en daarom kon deze symposium dag voor hen wel doorgaan ondanks de beperkende Corona maatregelen. Helaas zonder fysiek publiek, maar online was het ook te volgen. Het was goed om te zien hoe een hele opleiding jongeren enthousiast over biologisch veldwerk presentaties hield. Binnen het thema "Beheren of beheersen van de Natuur" waren er 6 presentaties, in 3 andere zalen waren parallel nog eens 19 presentaties. Erik volgde de presentatie op de parkeerplaats van de supermarkt Continente via de als "hotspot" ingestelde mobiel op zijn laptop. De tijden zijn veranderd, vroeger gingen we voor internet naar een cafe of self-service wasserij. Ook de zelf-service wasserijen zijn veranderd, tegenwoordig vind je overal keurige grote machines nabij benzine pompen of grote supermarkten. Terwijl Erik het symposium volgt doet Ernie de was bij zo'n serie self-service machines. Nabij Tavira overnachten we op een kleine parkeerplaats aan de rand van het dorpje Sta.Luzia. We staan er met nog 5 campers semi illegaal, maar niemand tot overlast. Aan de overkant van de weg begint de boulevard richting dorp met tal van restaurantjes en lege toeristen accomodaties. Het is laag seizoen en Corona dus erg stil, maar zomers zal het hier een drukte zijn met badgasten voor het 11km lange strand van Praia de Ilha de Tavira. Boven de deuren van de huizen zien we veel afbeeldingen van Sta.Luzia. Gelukkig is het straatbeeld en het tegelwerk lieflijker dan het verhaal waarom Luzia een heilige werd. Ze weigerde als Christen meisje te trouwen met een heiden, ze verdeelde haar bruidschat onder de armen en wees haar aanbidder af. In haar tijd was het nog gebruikelijk om mensen te vervolgen op grond van hun levensovertuiging. Helaas voor haar waren de Christenen toen in de minderheid. Na een paar wonderen zoals; met een ossenstel niet uit de rechtzaal te slepen en niet in de fik te krijgen ondanks de aangesjouwde takkenbossen vond ze toch de dood door een zwaardsteek door de hals. Het meisje was echt vasthoudend in haar overtuiging geweest, al eerder had een heiden haar ten huwelijk gevraagd, ze had van die mooie ogen complimenteerde de jongeling haar. Daarop stak ze haar ogen uit en liet die bij de heiden brengen, "meer dan dit krijg je niet van me", desondanks bleef ze toch nog ziende door het leven gaan. Alles naar waarheid doorverteld sinds het jaar 290 na Christus. Daarom zie je in de afbeelding een zwaard liggen en op het schaaltje in haar hand liggen d'r ogen. Ze is wel de enige heilige die terug te vinden is in het geloof van de de Lutherse gemeenschap in Scandinavie. Daar brengt ze het licht terug ten tijde van de winter zonnewende en het Joelfeest. Als ze wist dat ze tegenwoordig nog zo verbonden is met heidense riten zou zich in haar graf omdraaien, ook al liggen haar botten als relikwien verspreid over meerdere kerken in Europa. |  |
.