| De tweede avond dat we in Luarca zijn is het Allerheiligen avond, de avond voor Allerheiligen. Rondom het dorpsplein is er een optocht voor kinderen in "Haloween" kleding, de optocht wordt vooraf gegaan door een druide met bosnimfen die verlichtte stokken dragen, een lokaal bandje begeleid het geheel muziekaal (klik op de foto hiernaast voor filmpje). Alles is heerlijk gemoedelijk, kinderen spelen door elkaar, ouders zijn deels ook verkleed en gesminked. Later op de avond is er een optreden van een bandje in het muziekprieel op het plein. Luarca is de geboorte stad van Severo Ochoa, een biochemicus, die in 1959 een nobelprijs won voor zijn werk op het gebied van RNA. Een beeld en plakette op zijn geboorte huis herinneren hier aan. Zijn werk staat aan het begin van de huidige vaccin ontwikkeling tegen corona. |  |
 | Een volle dag later dan Long John Silver verlaten we Luarca en zetten koers naar het Westen. Eigenlijk zouden we de avond ervoor vertrekken en een nacht doorvaren. Maar het recente zinken van het Frans jacht Smousse na een orca aanval ontneemt ons de lust. Het onbezorgd rondzeilen in de Spaanse en Portugese wateren is lastig geworden. We begrijpen nu ook beter de angsten van schapenboeren voor de wolf. Maar voor ons is er geen staatsvergoeding voor verloren vee als ons huis schade oploopt. De kans is klein op een orca aanval, maar de meeste aanvallen leiden tot duizenden euro's schade of het verlies van je boot en de inzet van hulpdiensten op open zee. Dat willen we niet meemaken. In de vroege ochtend stuurt Ernie de pikzwarte haveningang uit de zee op, we volgen het spoor van onze heen weg op de PC om de baai uit te komen. Daarna is het west uit in het diepere water. Er staat een flinke deining en na een uurtje begint het langzaam lichter te worden. Af en toe zorgen de zeilen voor wat meer snelheid, maar de motor blijft nagenoeg de gehele dag bij staan. Tijdens onze tocht komen regelmatig dolfijnen (Delphinus delphinus)langs de boot met het zonnetje erbij is het wel weer genieten. We lopen de baai van Viveiro binnen om ligplaats te nemen in de jachthaven. Voor de komende nacht is er een flinke storm voorspelt met windstoten van 9Bft, die raast over ons heen omstreeks 02:00 uur. We komen onze kooien uit om nog wat lijnen extra te beleggen en de windmolen uit te zetten. Om 06:00 uur volgt een tweede storm depressie, daarna wordt de wind langzaam rustiger. |
| Als de storm voorbij is doen we een wasje in de plaatselijke wasserij en halen we uitgebreid bootschappen. 's-Middags verkennen we het stadje. Veel winkels zijn leeg en niet alle gebouwen zijn goed onderhouden. Ooit was Viveiro een ommuurde stad, een paar van de stadpoorten zijn er nog en ook fragmenten van de muur zijn terug te vinden. Het smeedwerk van de vele balkons doet vermoeden dat de stad betere tijden heeft gekend. Achter de kerk is nog een bewoond klooster dat zijn oorsprong vindt in de 13de eeuw. Een buitenkapel is in de vorm van de grot van Lourdes. Tal van wassen beeldjes hangen aan het hekwerk, van slechts ledematen tot complete menselijke poppen. Met een muntautomaat kan je een electrisch kaarsje laten branden. Ook het klooster gaat met de moderne tijd mee zullen we maar zeggen. Na twee nachten in de haven liggen we nu voor het eerst tijdens onze tocht op anker in de baai van Viveiro. De wind is de komende dagen ongunstig om verder west te varen. Hier liggen we beschut en kunnen we ervaren hoe het leven op anker in onze nieuwe boot is. We hebben ruime anker ervaring maar niet met deze boot. Dus kalm aan beginnen. We verwachten volgende week weer verder te kunnen naar het westen. De tijd achter anker hebben we de eerste dag gebruikt voor deze verhaaltjes. Ernie maakte een eerste hoes voor de stootwillen en Erik kookte een grote pan paella voor meerdere dagen. |  |
.