We zijn weer terug op de boot en pakken het zeilende bestaan weer op. In Gijon slaan we voorraden in bij de grote Carrefour. Terwijl Erik de apparatuur test ziet hij op de AIS de Long John Silver de golf van Biskaje oversteken. We kennen ze van SSB radionetjes tijdens onze vorige reis en zagen ze tijdens een vertrekkers reunie in Enkhuizen. Als ze onder marifoon bereik zijn roept hij ze op. Stef en Manon komen voor een nachtje bij ons in de haven liggen, de volgende dag varen we gezamenlijk op richting het westen. De tocht verloopt voorspoedig en onze oorspronkelijke bestemming, Cudillero, slaan we over en zetten koers naar Luarca dat ruim 15Nm verder naar het westen ligt. Iedere mijl verder naar het westen is belangrijk nu we zo laat in het seizoen zitten. In Luarca moeten we afmeren tussen een mooring en de kademuur. Een lastige klus maar het lukt. We trekken de achter lijn op de mooring flink strak zodat we weg blijven van de kademuur. Er zijn geen andere boten, dus we gebruiken twee achter moorings voor de zekerheid omdat er stevige wind voorspeld wordt. 's-Avonds komen Manon en Stef ons ophalen met hun bijboot en wandelen we door het stadje. Het is een flinke drukte in de stad. Dit weekend was de "Rally sprint Luarca" een wegrace door het bergachtige landschap van de provincie Asturias. Op het centrale plein staan alle auto's en coureurs opgesteld en ze laten de auto's flink ronken. De prijsuitreiking hebben we gemist en een voor een gaan de deelnemers huiswaarts. Wij gaan vanaf 19:30 uur op zoek naar een restaurantje, maar zijn voor Spaanse begrippen aan de vroege kant. We zijn de eerste klanten en kletsen gezellig bij tijdens het eten. Als we de boten weer opzoeken gaan de Spanjaarden pas uit eten, het is dan al tegen negen uur. De volgende morgen doen we rustig aan en blijven nog een nachtje over in Luarca. Er passeren wat regenbuien en op zee trekt de wind aan naar 6-7Bft. |
.