| Over de inklaringsprocedure in Gambia doen vele verhalen de ronde. In de pilot en in verslagen van zeilers komen steeds geld en de "presents"/"cadeautjes" naar voren waar de officials om vragen. Wij vinden dat altijd ongemakkelijke situaties. cadeautjes geef je aan iemand die je kent, die iets leuks, iets extra gedaan heeft maar niet aan officials die hun werk naar behoren doen. En al helemaal niet als er een soort "moeten" achter zit op de manier van "jij krijgt pas een stempel als je mij ook wat geeft". Met grote argwaan en een lichte geirriteerdheid begonnen we vandaag de inklaringsprocedure. Gisteren had Erik een dagje mee gelopen met de bemanning van de Horizon en de behulpzame Alioh Gibba van de marine. Vandaag zou hij ons langs de kantoortjes leiden voor de inklaring. Op maandag morgen was het een flinke drukte op alle kantoren, maar met de hulp van Alioh stonden we doorgaands zonder wachten bij de juiste official die bereidwillig meewerkte. Eerst bij immigration langs voor een stempel in het paspoort voor een verblijf van 30 dagen. Daarna door naar customs, hier werd een vragenlijst ingevuld en kopieen van paspoort en de bootpapieren afgegeven, nog even een echtheidsstempel van de Gabber er op en het papierwerk was klaar. Dan door naar de "buitendienst" van customs, deze willen de boot inspecteren, prima loop maar mee is het antwoord. Eh nemen we geen auto/taxi het hele haventerrein over ? vraagt de beambte nog, nee hoor even lopen en dan met de kleine boot naar de Gabber is het antwoord van de marine man en wij knikken instemmig. De Gabber is keurig opgeruimd, van alles (pen, potlood) maar 1 exemplaar in zicht en geen rondslingerende dure of leuke dingen als PC's, fotocamera, geld, zakmes, aanstekers, etc. De beambte doet zijn rondje in de kleine ruimte, vraagt de kastjes te openen en Erik vertelt wat er in zit. Slechts de praktische nautische spulletjes noemt hij op, om duidelijk te maken dat hier niets te halen valt. Het is de official helder, hij gaat verder met het papierwerk en vult de datum, tijd en naam in van zijn inspectie. Hij mompelt nog zacht iets als "no presents for customs ?" maar Erik negeert dit en bedankt voor het invullen van de papieren. Dan klimt hij naar buiten, nogmaals mompelt hij iets binnenmonds als "when there is no present then I can go". In de kuip kijkt hij nog met een vragende blik naar Ernie. Maar die geeft slechts een glimlach retour. We vragen of het zo klaar en geregeld is en of we de Gambia rivier kunnen opvaren. Ja hoor geen probleem, alles is klaar, immigration en customs en meer is niet nodig. Wij noemen nog iets over een "cruising permit" maar de customs man en de marine man reageren afwijzend, niet nodig, "you are free to go". Zonder "presents" of geld te moeten betalen zijn we binnen 2 uur tijd door de inklaringsprocedure. Inderdaad Gambia "The smiling coast of West Africa". |   |
.