 | In de ochtend gaan we naar "No Stress" om te zien wat de dag brengt. Wat ons betreft Dionouar bezoeken en een maaltijd. Momo heet ons welkom, hij wil van zijn tent een bekender restaurantje maken en op termijn een kleine lodge. Al snel staan we binnen in zijn hutje waar, hoe kan het ook anders, soeveniers te koop zijn. Met charme weet hij ons in te palmen en we openen zijn business als "eerste klanten". We gaan met zijn piroque naar de overkant van de kreek om Dionouar te bezoeken. Regelmatig gaan we een huis binnen om familie te groeten. Stenen huizen, plavuizen vloer, kale muren, matras in de hoek, veel meer is het allemaal niet. Ook een aantal cooperaties van werklui en vrouwen van het dorp met toeristen spul prijst hij aan. Een vrouwen project waar oesters gekookt en gedroogd worden bezoeken we wel en met meer interesse. In alle huishoudens en projecten blijft bijna ongemerkt geld van ons achter. Het gaat, voor ons, om kleine bedragen maar het zijn alles bij elkaar wel veel adressen. We kopen een zak snoep met 50 lollies die in een mum van tijd verdwenen zijn naar de kinderen rondom ons. We vragen naar de kruiden en spulletjes voor het eten. Ze worden gekocht, maar met een flinke fooi merken we, want een van de dames blijft maar zakjes aangeven terwijl Momo zegt dat het zo wel goed zit. Het is voor het eerst dat we ons zo op sleeptouw laten nemen, doorgaands doen we dit soort uitstapjes zelfstandig. Terug bij "No Stress" wordt er aan het bereiden van de maaltijd begonnen. Voor ieder 2 flinke vissen, rijst, een saus van ui, flink wat mosterd, peper, piment, citroensap of tamarinde wat water en boullion krijgen we geserveerd met een koele drank van de Baobap vrucht. Het smaakt prima, in een relaxte sfeer en een mooi uitzicht. Om de dag af te sluiten en te weten waar we aan toe zijn vragen we om de kosten. Als het allemaal redelijk is willen we graag een weekje blijven. Momo begint met dezelfde insteek, hij wil een prijs afpreken voor 5 dagen met twee maaltijden per dag. We zeggen dat een maaltijd wel genoeg is, want het was een flink bord vol. OK, no stress, CFA 15.000,-- per persoon. We vragen bevestiging van de hele rekensom, 5 dagen, 2 personen, voor CFA 15.000,- ? Wassa, die het eten verzorgde, zegt wat tegen Momo. Nee, nee het is CFA 15.000,-- per dag voor 2 personen. Spraakverwarring, taalbarrieres, frans, engels en lokale taal gaan door elkaar. We maken duidelijk dat we dat echt niet kunnen en willen betalen. Een luxe restaurant kost CFA 4.000,- en dit is echt wat anders. Wij zijn gewend zelf te koken of eten in tentjes voor CFA 500,- tot max CFA 1.000,- per persoon. Jammer want we hadden een week zaken kunnen doen en we hadden een positief verhaal kunnen vertellen over "No stress" melden we nog. Helaas als dit je prijs is eindigt het hier. Eenmalig CFA 10.000,-- (15 euro) betalen we en Erik laat zijn lege portemonnaie zien. Morgen anker op en weer verder. |
.