   | In de ochtend zijn de temperaturen aangenaam om te wandelen. Vanaf de rivier zijn we over de met asfalt verharde wegen naar het centrum van Ziguinchor gelopen. Op de gezellig rommelige drukke markt Marche Saint-Maur-de-fosses liggen bij de groenteafdeling uien, tomaten, witte kolen, aubergines, wortelen en sperziebonen, retisch, kleine preitjes en bosuitjes en een of andere sla. Heel soms zijn er courgettes en we zagen nu ook een stukje pompoen van bedenkelijke kwaliteit. Veel stalletjes met alleen maar sinaasappels of alleen pinda's te koop. Deze laatste worden in piepkleine plasticzakjes te koop aangeboden. Het zijn allemaal vers produkten uit eigen land, uitgestald door tientallen vrouwen op een doek op de grond. Na de markt zoeken we het gebouw van de Allicance Franco-Senegal dat helaas op zondags gesloten bleek te zijn. Via de ruim opgezette wijken Boucotte centre, quest en nord lopen we retour naar de oever van de Casamance. We paseren een drietal handwerkslieden die in de schaduw van een mango boom met kleine weefgetouwen aan het werk zijn. Vol bewondering kijken we naar hun werk, vanuit schier oneindig vele lossen draden maken ze via het strak gespannen weefgetouw zwart/wit geblokte stof. Onderweg zien we verschillende posters van de verkiezingstrijd die gaande is in Senegal. Een groep jonge jongens op skates delen posters uit van een vrouwelijke kandidaat. Het is Dioma Diakhata, een bekende stylist en mode ontwerpster, ze doet voor de "partij van werklozen" en "beweging voor democratie" een gooi naar het presidentschap. Niet veel later komen we haar in het echt tegen. Zwaaiend vanuit een luxe auto en omringd door lijfwachten. Voor en achter haar een groep van enthousiaste jonge campagne medewerkers op de fiets met frisse witte T-shirts met haar foto er op. Ook wij krijgen een pamflet uitgedeeld, op de foto is ze duidelijk jonger dan in het echt, het is en blijft politiek. Bij onze favoriete shoarma tent eten we een broodje. Erik neemt een foto van de uitbater en vraagt of hij er een van ons wil maken. Oeps, dat was waarschijnlijk de eerste keer dat de beste man een foto-camera in zijn handen had. We hebben een foto, beetje onscherp, maar een mooie herinnering. Terug bij de bijboot zien we dat hij volledig leeg gelopen is. Een lijmnaad van de tubes heeft over 20cm geheel losgelaten. Gelukkig kunnen we met Louis van de Butterfly meevaren en ook de franse buurman met dinghy en buitenboord komt te hulp. Echter zijn boot is ook lek, op twee punten in de vloer stroomt het water naar binnen en een van de tubes heeft een gevaarlijk opzwellende plakker die al sist. Met onze bijboot op sleeptouw weten we, met kletsnatte voeten, bij de Gabber te komen. Via de schoenreparatie meneer hebben we lijm gekocht en inmiddels ligt de bijboot geplakt en al aan dek. |
.