  | De "kicks voor niks" en "spanning en sensatie" kregen gister avond weer een vervolg. Wachtend op hoogwater hadden we heerlijk relaxed een filmpje zitten kijken. Met iets te veel zelfvertrouwen en overmoed gingen we in het schemer anker op om een route te vinden naar hoger op de rivier. Hier zijn geen tonnen of sprieten, nuances in de rimpelingen of kleur van het water in combinatie met oeverbegroeing zijn de bakens die we moeten gebruiken. De ondergaande zon maakt het er niet makkelijker op, helaas zijn er geen andere boten op het water die de geul verraden. De eerste bocht weten we te vinden, maar de oversteek naar de andere oever nemen we iets te laat. De diepte meter loopt snel op van 4-5 meter naar 2 meter en ondieper. Ernie neemt gas terug en bij 1,8 m diepte besluiten we te stoppen en terug te gaan. Het is echter al te laat, we deinzen door, kunnen niet bak- of stuurboord uit en zitten vast met 1,2m op de meter. Pogingen om ons zelf achteruit van de ondiepte te lieren door een anker met de bijboot uit te brengen hebben geen succes. Inmiddels daalt het water en vragen we via een hotel-restaurant aan de oever om assistentie. Ondanks dat er vier boten aan hun steiger liggen, waarvan er onlangs nog een arriveerde, wordt er gebeld. Een uur nadat we hulp vroegen in het restaurant komt de gebelde boot uit Ndangane. Het is een piroque met Abdou Kane, lokaal bekend als Abdou Karate. Wij helpen mee door de boot schuin te trekken, Ernie gaat op het puntje van de geheel uitgezwaaide giek zitten en Abdou en Erik hangen a la trapeze boven het water. Het gaat niet gemakkelijk maar we komen los en worden weer in de geul gesleept. Op aanwijzingen van Abdou manoeuvreren we nu in het donker over de geul. Met iedere koerswijziging zie je de diepte meter reageren met meer water onder de kiel, een groot deel van de geul is ruim 3 meter diep. Abdou vraagt voor zijn service CFA 25.000,- (Euro 37,50), een fair bedrag voor een boot die 's-avonds te hulp komt met 5 personen en 20 minuten moest varen om te komen. We hebben echter niet genoeg cash aan boord, geen probleem, kom het morgen maar brengen zegt Abdou bij het afscheid. De volgende dag in Ndangane vernemen we dat er geen betaalautomaten zijn en de bank die er zit niet werkt met Visa of Mastercard. We moeten naar Mbour, een kleine 70km verderop. We maken van de nood een deugd en genieten van een taxi rit van 1,5 uur heen en 1,5 uur terug door landelijk Senegal. Langs de gehele weg zien we regelmatig dorpjes of nederzettingen. De erven zijn afgescheiden met riet en binnen het erf zijn meerdere hutjes. Veel hutjes zijn al uit steen opgetrokken maar ook veel kleie hutten en rieten daken. In de reisgids hadden we gelezen dat een Senegaleze man meerdere vrouwen mag hebben, maar dan moet ie wel voor iedere vrouw een hut/huis bouwen. Het straatbeeld dat we onderweg zien voldoet helemaal aan deze beschrijving. Inmiddels is de boordkas weer gevuld, Abdou betaald en komen we bij van een verfrissende zwempartij. Van een passerende visser kopen we vis, morgen krijgen we het wisselgeld terug of gratis vis. We overdenken of we de tocht door de Diamboss en Bandiala wel moeten maken, misschien iets te veel "kicks voor niks". |
.