 | Gisteravond zijn we met de Horizon naar Paula shop geweest voor een lekkere barbeque. Via de Belgische buren op de haven hadden ze deze stek gevonden. Paula heeft een flink aantal jaren in Belgie gewoond en is nu met haar Belgische man terug in de wijk waar ze opgroeide. Ze zijn een winkeltje begonnen en zoals in alle winkeltjes hier doet de verkoop van grog (jenever achtig spul) het het beste. 's-Avonds gaat de BBQ aan en worden er heerlijke stukken malse kip, gamba's en vis geserveerd. De tent is nog maar net 3 weken open en Ludou (de echtgenoot) verbaast zich over de omzet in BBQ en grog. De plannen zijn groter dan alleen een lokaal winkeltje. Ze kunnen tegen scherpe prijzen leveren aan jachten die bevoorrading nodig hebben, lever je lijstje in tijdens een BBQ en het wordt op de haven bezorgd. Later dit jaar willen ze een restaurantje openen iets verder op in de straat. Lokaal eten en muziek en wat Belgische recepten. Als dat net zo smakelijk en ongedwongen gezellig wordt als onze BBQ is het zeker een bezoekje waard. Je komt er eenvoudig met bus 9, vraag naar Paula Shop en je stopt voor de deur. Als het laat wordt neem je de taxi terug. |
| Een aantal van de schroefgaten van de ramen waren uitgelubberd zodat de moeren niet meer vast konden worden gedraaid. Met een iets grotere tap boren we de gaten op en kunnen zo nieuwe en dikkere bouten gebruiken voor het dichtschroeven van het raam. Al het klussen doen we in de ochtenduren als het nog niet zo warm is. Ons begrip van temperatuur is de laatste maanden ernstig aangepast. Erik pakt 's-nachts een dekentje als het onder de 27 Celsius komt en de ochtend koelte is nog altijd 28-29 Celsius bij een hoge luchtvochtigheid van boven 75%. In Nederland noemen we dat drukkend warm en kijken we verlangend uit naar de bevrijdende onweersbui. Hier valt de laaste dagen af en toe wat regen. Meestal 's-nachts als je lekker ligt te slapen en je er dus weer uit moet om het ventilerende luik dicht te doen. Overdag zoeken we verkoeling door te zwemmen. Ernie doet trouw 10 rondjes om de boot en Erik speurt de bodem af op verloren ankers. Een heel groot anker heeft hij aan de ankerketting van de buurman gebonden omdat die opeens veel dichter bij lag. Er zijn mensen geweest die de mooring waaraan de buurman lag verplaats hebben om zo zelf meer ruimte te hebben in de ankerkom. Ja, zelfs op ankerplaatsen doen ze aan "landje pik". Gelukkig is de buurman er niet en aan de aangroei te zien ook al heel lang niet geweest. Er is iets gaande in onze ankerbaai want meerdere boten zijn inmiddels verplaatst, we weten niet wat en zolang niemand ons aanspreekt zullen wij wel niet in de weg liggen van de nieuwe ontwikkelingen. Een mooi verloren Brittany anker van 15 kilo hebben we aan boord genomen als reserve of voor de handel. |  |
 | In Nederland vindt de broer van Erik inmiddels bijna dagelijks nieuwe pakketjes in zijn brievenbus van de bestellingen die we via internet gedaan hebben. Hier in Mindelo gaat het "even de kleine roestplekjes wegwerken" van kwaad tot erger. De laatste schuursteentjes en papiertjes van de Dremel verbruiken we, vier ramen gaan er uit omdat er roest onder vandaan komt en alle anti-slip krijgt een nieuwe laag verf. Nu het op dek zo mooi wordt kunnen de beschadigingen op de romp niet achter blijven, dus van de week gaat ook de twee component blauwe verf gemengd worden. Ebou de Gambiaanse opstapper bij de Horizon is naar Sal vertrokken. Dat wordt een spannende tijd voor hem, weg van het goed verzorgende huis bij Roel en Jaqueline en opzoek naar werk voor levensonderhoud en spaarcenten. Ruim vijf maanden zagen we hem dagelijks. Het is een wonderlijke wereld waarin hij leeft. Zijn zinnetjes zullen we nog regelmatig onderling gebruiken: "It is not easy man" ... "Sometimes I wish to be a Toubab" ... "Oh, sorry man". |
.