  | We liggen, als enigste zeilboot, op anker bij Hotel Foundiougne. Een hotel met 82 kamers, meerdere zwembaden, bars en restaurants. Met een 30-jarige geschiedenis vermoedelijk een van de oudste gelegenheden hier in Foundiougne. Vandaag waren we de enigste klanten voor 2 coca cola's, uit beleefdheid omdat we de steiger konden gebruiken. Onze pilot uit 1997 meldt een vergelijkbaar bezoek, helaas het geheel is in trieste staat en verval. De restaurants zijn dicht, de zwembaden stoffig leeg, een deel van de kamers met gras begroeid en zonder dak, alleen de bungalows met airco zijn nog onderhouden, tourisme op zijn retour. Zonde want het hotel ligt op een mooie plek. Foundiougne klinkt als een stad in de binnenlanden en dat is het ook. De wegen zijn onverhard, lokaal openbaar vervoer is met paard en ezelwagen. Op de lokale markt kunnen we onze groente voorraden aanvullen en bij de lokale vers slager koopt Erik wat vlees. In de boulangerie halen we "pain" (brood) en heerlijke koffie broodjes. Net buiten het dorp is een benzine pomp waar we onze jerry cans met 10 liter diesel vullen. De dochter van de pompeigenaar is een peuter die bij wat aandacht van een "toubab" (witje) in de tranen schiet en nog dichter tegen Pa aan kruipt. Bij Foundiougne is de enigste veerpont die over de Saloum gaat. Vroeger was deze stad een druk knooppunt in het lokale wegennet. Maar sinds de bouw van een brug bij Kaolack (een stad nog verder de rivier op) is het zijn betekenis verloren. Vanmiddag gaan we met het afgaande tij weer stroom afwaarts. We kunnen dan zeilen want er staat altijd een windje over de rivier naar zee. Heerlijk op het fok stroom af op zoek naar een ankerplaats in de vrije natuur. Onderweg moeten we de bijboot lijmen, want weer heeft een lijmnaad, aangetast door de tand des tijds, los gelaten. Met dit rustige rivier varen wat we nu doen beginnen we spijt te krijgen dat de porta bote in de opslag ligt. Hier denken we niet meer aan overkomend water dat door de gangboorden spoelt of grote golven die een gesleepte bijboot doen kantelen. Een robuste bijboot, niet bang voor oesters, zeepokken of mangrove takken is wat we willen. |
.