| De tocht van Dakar naar het zuidelijker gelegen estuaria van de Saloum-Diomboss-Bandiala hebben we met een tussenstop in Sali gemaakt. Zo konden we geheel bij daglicht langs de Senegalese kust varen. Het sturen moest op de hand omdat het een continue zig-zag partij was tussen de visstaken en vissertjes door. Tegen het vallen van de avond kwamen we bij Sali en konden nog net slalomen tussen de visnetten door de ankerstek te bereiken. De Butterfly van Louis en Marie, met wie we gelijktijdig uit Dakar vertrokken, ging langzamer en passeerde ons een uur later in het donker. De ondiepe visgronden van Banc de Mbour worden druk bevist, maar wij slagen er niet in om verse vis te vangen. Erger nog we raken twee stuks vistuig kwijt omdat ze gevangen worden door de staken. Onderweg is het regelmatig vriendelijk zwaaien naar de enthousiast roepende vissers. Een wat brutalere komt langszij en vraagt naar drinkwater en sigaretten. Vooruit op zo'n 3-5Nm vanuit de kust met hun gemotoriseerde lange kano's hebben ze wel een fles water verdiend. In de ochtend is de wind uit noord oost en draait gedurende de dag over noord naar noord west, een patroon dat zich dagelijks herhaalt. Met een rustige 2-4 Bft zetten we voor het eerst tijdens ons vertrek de halfwinder om de vaart er in te houden en brandstof te sparen. De aankomst bij de Saloum is met een ondergaand zonnetje, maar de langer doorstaande eb stroom vanuit de mangroves maakt dat we pas in het donker de ankerplaats bij Djifere bereiken. Het anker gaat in water van ruim 10 meter diepte. We zetten de wekker om te kunnen controleren of we goed meedraaien op de veranderende stroomrichting bij het keren van het tij. Een uur na hoogwater gaat het ankeralarm, we zijn dan volledig gekeerd en liggen nu stroomafwaarts van het anker dat zich goed heeft ingegraven. De hele nacht is het een geklots rond de boot van het langs stromende water en af en toe een tik tegen de romp van een voorbij drijvend stuk hout. In het ochtendlicht zien we dat de Butterfly een honderd meter zuidelijker van ons ligt. Op de rivier varen boten richting visgronden. Met vierkante zeilen, gemaakt van oude zakken, gebruiken ze de aflandige wind om richting zee te komen. Deze, vermoedelijk ongeschoolden, hebben zeker de ambitie om te zeilen. Misschien niet de wereld rond, maar wel om hun dagelijkse kost te verdienen. Wat een verschil van leven met een 16 jarige nederlandse, eveneens dropout, die boot, zeilen, onderdelen en levensonderhoud gesponserd kan krijgen voor simpel een nieuw record. |   |
.