 | We hebben koers gezet naar Nederland. Binnenkort hebben we weer water op de volkstuin en het vaarseizoen komt er aan dus het wordt tijd dat we retour komen voor de vele klussen die op ons wachten. Hollanders als we zijn plannen we onze route via Luxemburg om nog een laatste keer goedkope diesel te tanken. Onderweg hadden we ze al een paar keer gezien, de broodautomaten. In de automaat wordt 24/7 vers brood gebakken, gelukkig lag er al een klaar anders was het wachten op het afbakken. Leuke service voor een introductie prijs van Euro 1,--, de dorpsbewoners zullen het uitwisselen van de laatste nieuwtjes bij de bakker wel missen, maar helemaal geen dagvers brood is erger. Tijdens een wandeling zien we bloeiend Nieskruid en Maretak. De maretak is een halfparasiet. Voor water en zouten is hij afhankelijk van de boom waarin hij groeit. De plant heeft zelf bladgroen en kan dus verder prima voor zichzelf zorgen. Bij de Kelten en Germanen werden er magische krachten aan toe geschreven. In de strip Asterix en Obelix werd er een toverdrankje van gebrouwen dat je onoverwinnelijkheid gaf. Onze route brengt ons ook langs Verdun. Een slagveld uit de eerste wereld oorlog dat in alle Franse dorpen herinnerings monumenten heeft voor de vele slachtoffers die er vielen. Voor mij zou Verdun geschiedenis moeten zijn uit een verleden dat niet meer bestaat. Een plaats die de zinloosheid van oorlog laat zien en een toonbeeld van de verschrikkingen die mensen elkaar kunnen aandoen. In totaal lieten hier 263.000 soldaten het leven op een heuvel in het landschap langs de Maas. Ik groeide op in de gedachte en met de belofte "dit nooit meer", maar het is een wens "dit nooit meer" en een opdracht voor ons allemaal. |
.