Een ander gezelligheidsclubje op onze tuin is de "ODE". Vernoemd naar de plek waar we zaterdags vanaf vijf uur samen komen, Onder De Eiken. Het is geen oud Germaans cult groepje maar gezellige praters bij heerlijke hapjes en wijntjes. Iedereen neemt wat mee en plaatst het op de tafel, waarna we er gezamenlijk van knabbelen tijdens het babbelen. Dit jaar was het slecht weer op 21 juni dus de zonnewende viering werd verschoven totdat we zeker onbewolkt zicht op de horizon zouden hebben. De berg in Almere is het hoogste (30m) landmerk in de omgeving, het is onderdeel van het Museumbos en zoals alles in de polder verzonnen, besproken, nogmaals besproken en uiteindelijk uitgevoerd. Voor ons een prima plek voor een jaarlijkse samenkomst. De liefhebbers dragen gedichten en korte verhalen voor terwijl we genieten van de ondergaande zon. En heel bijzonder dit jaar geen vliegtuig sporen gezien ! Nieuw dit jaar was een culturele middag. Om het Corona proof te houden zaten we keurig op 1,5 meter afstand in de buitenlucht. Er waren voordrachten van onze tuin en stads dichter Gerard Beense. Muziek werd verzorgd door Fokke met gitaar en Ernie met dwarsfluit. Ansje citeerde gedichten uit het hoofd en Anja droeg voor uit werk van Toon Tellegen. Maar ook anderen deden een kort optreden met voordrachten van bekende en onbekende dichters en schrijvers. Het was een heerlijke middag in de buitenlucht die we als traditie moeten maken. De gewone ODE bijeenkomsten gingen slechts spaarzaam door en in klein gezelschap met een paar uitzonderingen aan het einde van het seizoen. |
.