| De afgelopen dagen waren we druk om de Gabber richting Nederland te varen. Het begon in Southampton met het zeilklaar maken van de boot. Het afladen van de Gabber was trouwens met een dag vertraagd en het was dus maar goed dat we 2 nachten bij de B&B geboekt hadden. Inmiddels waren we wel gewend dat het lastig plannen is met Sevenstar, alle afspraken zijn vroeger of later geworden. Nadat de Gabber met de hijskraan van de vrachtboot te water was gelaten gingen we op de motor naar de steiger van de jachtclub Marchwood. De "flag officer" van dienst, Rob, hielp met het aanleggen en verwelkomde ons. Er was een bezoekende zeilclub dit weekend dus er was avondeten in het clubhuis, anders is er alleen maar een warme lunch. Zondags bracht Rob ons nog heen en weer naar een nabije supermarkt zodat we voorraden konden in slaan voor de tocht naar Nederland. Geweldig vriendelijke service van Rob en de jachtclub. De dagen er na was de wind gunstig om koers naar Nederland te zetten. Alle dagen maakten we dan ook lange zeildagen om west te komen, waarna we bij aankomst in een haven gelijk weer aan de volgende tocht planning konden beginnen, rekening houden met stroom en hoog- en laagwater tijden. Zeilen in de Carieb is toch gemakkelijker en zeker aangenamer, want temperaturen rond de 10-15 graden zijn voor ons bar koud. In Brighton ontmoeten we onverwachts Sandra en Bram die we nog kennen van de duikclub, van hun krijgen we een gratis havengids van zuidelijk nederland. De volgende dag houden wij een regenpauze in Eastbourne. Met tussenstops in Brighton, Eastbourne, Dover, Duinkerke, Blankenberge varen we door naar de Zeeuwse delta. |  |
 | We puzzelen weer met getijde atlas, stroomtabellen en zeekaarten. We gebruiken de getijde tabel uit de Havengids (zuid Nederland) om de invaart van de Westerschelde te plannen. Tijdens de aanloop nabij Cadzand neemt het zicht helemaal af door de gestaag vallende regen, Vlissingen is niet meer te zien, op de AIS zien we talrijke boten van en naar Antwerpen varen. Gelukkig klaart het zicht een beetje op en we besluiten toch door te varen naar Vlissingen ondanks dat Breskens verleidelijk om de hoek ligt. Verleidelijk omdat het al koud en nat genoeg is en we de drukke scheepvaart dan niet hoeven te kruisen. We verbazen ons over het uitblijven van de ingaande zeestroming, onze snelheid wordt eerder minder dan meer. Om 16:00 zijn we de Westerschelde over, maar de Sardijngeul ligt nog voor ons met talrijke snelvarende vrachtboten voordat we bij de sluizen van Vlissingen zijn. Onze snelheid is inmiddels niet meer dan 1 knoop en we concluderen dat er iets mis is met de planning. Na het nodige puzzelwerk ontdekken we dat de getijde tabel uit de havengids andere, oftewel foute, tijden geeft dan de Reeds almanac, de hoog en laagwater tijden zijn verwisseld. We kiezen er voor om weer naar de zuidoever van de Schelde te varen en zo buiten de scheepvaartroutes te komen en dan maar tegen de stroom in richting Breskens te varen. Gelukkig trekt de wind aan en helpen de zeilen weer mee, om 21:30 uur bereiken we de haveningang, natuurlijk komen er op dat moment net twee grote visboten naar buiten en kort er voor, bij de veerponthaven, kon de Willem Alexander ook niet even wachten tot we gepasseerd waren. Uiteindelijk liggen we om 22:00 uur vast aan de steiger en zijn we na zes jaar zeilen weer terug in Nederland met de Gabber. |
.